Στη μνήμη του συντρόφου ΚΩΣΤΑ ΛΕΚΚΑ, ο οποίος «έφυγε» από κοντά μας τον Νοέμβρη του 2021, η οικογένειά του προσφέρει στο ΚΚΕ 1.000 δολάρια Αμερικής για τις ανάγκες της εκλογικής μάχης.

Ο σύντροφος Κώστας γεννήθηκε στις 7/7/1919 στο Ελίζαμπεθ του Νιου Τζέρσεϊ και σε ηλικία ενός έτους, μαζί με την μητέρα του, Ολγα, και τα τέσσερα αδέρφια του, Στράτο, Γιάννη, Γιώργο και Ελένη, έφυγε για την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στο χωριό Κουτουμού της Λακωνίας. Ο πατέρας τους, Φώτιος Λέκκας, είχε παραμείνει στη Νέα Υόρκη για να εργαστεί για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα και έτσι δεν τον είδαν ποτέ ξανά.

Τον Νοέμβρη του 1941 ο Κώστας Λέκκας οργανώθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) για την εκδίωξη των Γερμανών κατακτητών από την Ελλάδα, συμμετέχοντας στον ΕΛΑΣ στην περιοχή του Ταΰγετου και του Πάρνωνα. Το 1946 έγινε μέλος του ΚΚΕ, δουλεύοντας μέσα από τις παράνομες Κομματικές Οργανώσεις, μέχρι και τον Φλεβάρη του 1954, που επέστρεψε στη Νέα Υόρκη ως Αμερικανός πολίτης και βρέθηκε στον καθημερινό αγώνα, για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του μετανάστη, ως επαναπατριζόμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη χώρα όπου γεννήθηκε.

Διετέλεσε πρόεδρος στην «Ελληνοαμερικανική Δράση» και συμμετείχε στον αντιχουντικό αγώνα της Ομογένειας μέσα από την οργάνωση «Δημοκρατία» κατά την περίοδο της αντιδικτατορικής πάλης, αναλαμβάνοντας και τη στήριξη οικογενειών που είχαν ανθρώπους τους στην εξορία.

Επίσης, για 15 χρόνια διετέλεσε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ηνωμένων Λακωνικών Σωματείων και παράλληλα στήριξε πολιτιστικές εκδηλώσεις, ιδιαίτερα του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού, το οποίο και τον τίμησε για την πολυετή προσφορά του.

Με τη συμπλήρωση 100 χρόνων ηλικίας του, που συνέπεσαν με τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του ΚΚΕ, η Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ στη Νέα Υόρκη είχε τιμήσει τον σύντροφο Κώστα Λέκκα, στον οποίο παραδόθηκε τιμητική πλακέτα για την πολύχρονη προσφορά του στο κομμουνιστικό κίνημα.

Μέχρι και τον θάνατό του, ποτέ δεν λύγισε και ποτέ δεν άλλαξε τα πιστεύω του, παραμένοντας με πάθος και αισιοδοξία συνεπής στην ιδεολογία του.

Οπως έλεγε και ο ίδιος, «κρατάω γιατί έχω το πιστεύω μου, την ιδεολογία μου. Και θέλω να ζήσω περισσότερα χρόνια, για να δω να γκρεμίζεται αυτό το βάρβαρο σύστημα που λέγεται καπιταλισμός...».