Οπως επισημαίνει το Σωματείο του Νοσοκομείου, «εδώ και χρόνια ήταν αναγκαία η ανακαίνιση της Αιματολογικής Κλινικής στον 7ο όροφο, μιας και σε αυτά τα απαρχαιωμένα κτίρια νοσηλεύονται ασθενείς ιδιαίτερα ευάλωτοι στις λοιμώξεις».

Ομως, η ανακαίνιση που πραγματοποιήθηκε αφορά κυρίως αισθητικές παρεμβάσεις (χρωματολόγιο και φωτισμούς), ενώ «οι θάλαμοι νοσηλείας παραμένουν στην πλειοψηφία τους εξάκλινοι, παρά τις διεθνείς οδηγίες και το πάγιο αίτημα για ολιγόκλινους θαλάμους λόγω της ανοσοκαταστολής των ασθενών». Ετσι, μπορεί οι τοίχοι να βάφτηκαν, τα χρώματα και οι φωτισμοί να άλλαξαν, αλλά ασθενείς που είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στις λοιμώξεις εξακολουθούν να νοσηλεύονται σε εξάκλινους θαλάμους.

Παράλληλα, τόσο πριν όσο και μετά την ανακαίνιση, παραμένει αναγκαία η ενίσχυση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Η Αιματολογική Κλινική του «Ευαγγελισμού», μια από τις μεγαλύτερες της χώρας, δέχεται και περιθάλπει καθημερινά δεκάδες ασθενείς από όλη τη χώρα. Παρά τον αυξημένο αριθμό ασθενών που κατευθύνονται σε αυτή, λόγω και της υποστελέχωσης άλλων νοσοκομείων, λειτουργεί και η ίδια με ελλιπές προσωπικό. Συγκεκριμένα, υπάρχουν τουλάχιστον 3 κενές οργανικές θέσεις αιματολόγων, ακόμα και με βάση το οργανόγραμμα που είναι φτιαγμένο σε προηγούμενες δεκαετίες και υπολείπεται δραματικά των πραγματικών αναγκών. Επίσης, το ιατρικό προσωπικό καλείται να καλύψει καθημερινά πολλαπλά καθήκοντα και απαιτήσεις, με αποτέλεσμα να δουλεύει με εξαντλητικά ωράρια. Αντίστοιχα, ελλείψεις υπάρχουν στο νοσηλευτικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν βάρδιες που «βγαίνουν» με δύο άτομα, καθώς και στο υπόλοιπο βοηθητικό προσωπικό (τραπεζοκόμοι, καθαριστές).

Ο υπουργός, κατά την πάγια τακτική της κυβέρνησης, επιχείρησε να παρουσιάσει ως «κανονικότητα» την κατάσταση που καταγγέλλουν υγειονομικοί και ασθενείς. Οσον αφορά την ανάγκη για νοσηλεία σε ολιγομελείς θαλάμους για τους αιματολογικούς ασθενείς, ισχυρίστηκε ότι είναι άλλο πράγμα η ανακαίνιση της υπάρχουσας κλινικής και άλλο πράγμα η δημιουργία νέας κλινικής. Η τελευταία «θέλει κάποιο χρόνο», όπως είπε, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζει κάποιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα μέσα στο οποίο θα εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθήκες νοσηλείας.

Στο αίτημα για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού απάντησε πως το κράτος «έχει ταβάνι» ετήσιων προσλήψεων, με τους υγειονομικούς να του υπενθυμίζουν ότι εκεί που κυβέρνηση και υπουργείο δεν έχουν κανένα «ταβάνι» είναι οι ...εργολάβοι και τα χρήματα που διατίθενται για να περνούν στα χέρια ιδιωτών λειτουργίες και υπηρεσίες των νοσοκομείων. Μάλιστα, ο Αδ. Γεωργιάδης έσπευσε να σχολιάσει ότι απαντά στους υγειονομικούς ως επιστήμονες και όχι ως συνδικαλιστές, με τους συγκεντρωμένους να ξεκαθαρίζουν πως δεν υπάρχει κανένα «ασυμβίβαστο» ανάμεσα στην επιστημονική και τη συνδικαλιστική ιδιότητα. Αυτό εξάλλου αποδεικνύει η στάση των γιατρών, νοσηλευτών και άλλων υγειονομικών που στηρίζουν με τις γνώσεις και τη δουλειά τους το δημόσιο σύστημα Υγείας, καταγγέλλουν την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση, διεκδικούν με τη δράση τους δημόσια και δωρεάν Υγεία για τον λαό.