Φίλες και φίλοι, καλησπέρα σε όλους και όλες. Είναι η δεύτερη φορά που συναντιόμαστε σε αυτό το αμφιθέατρο, έχουν περάσει βέβαια κάποια χρόνια απ' την προηγούμενη φορά, όμως όλο αυτό το διάστημα ήμασταν στο πλευρό των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ όπως το έχουμε υποσχεθεί, στο πλευρό της εργατικής τάξης της χώρας μας, παλεύουμε για τα ζητήματα στους καθημερινούς αγώνες και μέσα στη Βουλή για την προώθηση των αιτημάτων. Ξέρετε ότι αρκετές Ερωτήσεις και Αναφορές έχουν κατατεθεί από την Κοινοβουλευτική μας Ομάδα στη Βουλή για προβλήματα των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ, και θα συνεχίσουμε. Είχαμε συνάντηση και με το ΔΣ του Σωματείου πριν από λίγη ώρα, στα νέα γραφεία του Σωματείου, και ενημερωθήκαμε παραπέρα για τα σημερινά ζητήματα.

Συναντιόμαστε σε μια περίοδο με πολλές και σημαντικές εξελίξεις και στη χώρα μας και διεθνώς, οι οποίες βέβαια δεν είναι καθόλου άσχετες μεταξύ τους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς την εφαρμογή του αντιλαϊκού της προγράμματος, που σημαίνει ότι εξαπολύει μια σφοδρή επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας, προκειμένου να θωρακίζει και να ενισχύει την κερδοφορία κάποιων λίγων επιχειρηματικών ομίλων.

Εχει μάλιστα το θράσος αυτήν την επίθεση ο κ. Μητσοτάκης να την παρουσιάζει και ως θετική εξέλιξη για τον λαό.

Δείτε για παράδειγμα πώς παρουσιάζει το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2025, που κατέθεσε στη Βουλή την περασμένη βδομάδα. Λέει ότι «κάνει καλό στην τσέπη μας» και ότι «περιέχει αυξήσεις αποδοχών και μειώσεις φόρων»!

Πρόκειται πραγματικά για θράσος. Γιατί στην πραγματικότητα μιλάμε για έναν προϋπολογισμό ο οποίος έρχεται προς υλοποίηση και του Μεσοπρόθεσμου και των κανόνων της ΕΕ για τα ματωμένα πλεονάσματα, στα οποία εκτός από την κυβέρνηση ομονοούν και όλα τα άλλα κόμματα της βολικής αντιπολίτευσης.

Γι' αυτό έρχεται να τσακίσει τον λαό με δισεκατομμύρια νέους φόρους, «οροφές δαπανών» για τις λαϊκές ανάγκες, και νέες θυσίες για να πληρώνονται τα ΝΑΤΟικά εξοπλιστικά προγράμματα και τα «πακέτα» στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Οσο για το ανέκδοτο περί «αύξησης του εισοδήματος», ούτε η πιο αρρωστημένη φαντασία δεν θα μπορούσε να βαφτίσει έτσι τα 20ευρα στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που είναι μειωμένοι κατά 40% σε σχέση με πριν από 15 χρόνια τη στιγμή που η ακρίβεια καλπάζει κάθε μήνα.

Μάλιστα, για να δείτε και τις προτεραιότητές τους, το συνολικό κονδύλι για τους μισθούς κοστίζει στο κράτος όσο η παραμονή της ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα για μισό χρόνο.

Το πιο σύντομο ανέκδοτο είναι τα περί «μείωσης των φόρων». Σε έναν προϋπολογισμό που προβλέπει μέχρι και πλεονάσματα στα ήδη ματωμένα πλεονάσματα, της τάξης των 7 δισ. ευρώ σε 4 χρόνια!

Κατά τ' άλλα, στην πεπατημένη όλων των προηγούμενων η κυβέρνηση της ΝΔ διατηρεί όλες τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές σε εφοπλιστές, τραπεζίτες, ξενοδόχους, κλινικάρχες, σε όλους αυτούς δηλαδή που αποτελούν αυτό που λέμε μεγάλο κεφάλαιο. Εδώ κι αν «το κράτος έχει συνέχεια».

Αυτή η πολιτική είχε ως αποτέλεσμα τη μεγάλη ποσοστιαία αύξηση που σημείωσαν τα κέρδη των εισηγμένων εταιρειών για το πρώτο εξάμηνο του 2024, επιβεβαιώνοντας το τρελό «πάρτι» κερδών. Επιβεβαιώνει συνεχώς ότι δεν είναι για όλους «δύσκολη» η οικονομική συγκυρία, όπως μας λένε.

Η «απελευθέρωση» αγορών με την επέλαση των επιχειρηματικών ομίλων και την εμπορευματοποίηση των πάντων, η «ενίσχυση του εξαγωγικού προσανατολισμού» της ελληνικής οικονομίας, που είναι σταθερά στην προμετωπίδα της κυβερνητικής πολιτικής, σε συνδυασμό με την έλλειψη των απαραίτητων έργων υποδομών, που δεν ιεραρχούνται γιατί αντιμετωπίζονται ως «κόστος», δημιουργούν μεγάλα κέρδη για κάποιους, κυρίως όμως μεγάλα προβλήματα και αδιέξοδα για τους πολλούς. Τα παραδείγματα πολλά: Η ηλεκτρική ενέργεια, οι Μεταφορές, ο Τουρισμός.

Μιλώντας σήμερα μαζί σας, με τους εργαζόμενους της ΕΥΔΑΠ, θα σταθούμε στο ζήτημα της διαχείρισης του νερού, υπό το πρίσμα και της γενικότερης συζήτησης που έχει ξεσπάσει για τη λειψυδρία. Κι εσείς γνωρίζετε, βέβαια, πως η συζήτηση για τη λειψυδρία δεν είναι καινούργια.

Πριν 30 και χρόνια, πηγαίνοντας πίσω στο μακρινό 1991, η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, ενός άλλου Μητσοτάκη, υποδείκνυε στους κατοίκους της Αθήνας να βάζουν τούβλα στα καζανάκια για να εξοικονομήσουν νερό. Δέκα χρόνια αργότερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχασε χρόνο, κατέθεσε ένα ακόμα «εθνικό σχέδιο διαχείρισης των υδάτινων πόρων», προκειμένου να αντιμετωπιστεί ξανά η λειψυδρία.

Θέλουμε να πούμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας αντιμετωπίζει συνθήκες παρατεταμένης ξηρασίας. Με αυτήν την έννοια, θα λέγαμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα μάλλον αναζητούν άλλοθι όταν μιλούν για την «κλιματική κρίση», αναμασώντας την καραμέλα για την «ατομική ευθύνη» των πολιτών. Για να κρύψουν, φυσικά, πως τα προβλήματα μεγιστοποιούνται εξαιτίας της έλλειψης των αναγκαίων υποδομών, και από το γεγονός ότι η διαχείριση του νερού από το κράτος γίνεται με κριτήριο το κέρδος και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων, των αγροτών, του λαού.

Εδώ βρίσκεται η καρδιά του ζητήματος, εδώ πρέπει να επικεντρωθεί η συζήτηση, αλλά και οι λαϊκές διεκδικήσεις. Εχουμε υπόψη μας ορισμένα στοιχεία:

Η χώρα μας, με πάνω από 1.500 χειμάρρους, χάνει κάθε χρόνο περίπου 86 εκατ. κυβικά μέτρα νερού από τις ορεινές περιοχές.

Για όλες τις ανάγκες της χώρας σε έναν χρόνο καταναλώνεται μόλις το 6% του ετήσιου βρόχινου νερού.

Στις πόλεις, περίπου το 40% της παροχής νερού χάνεται λόγω διαρροών στα πεπαλαιωμένα δίκτυα.

Εχουμε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αξιοποίησης των ωφέλιμων εσωτερικών υδάτινων πόρων. Περίπου 12,5% αξιοποιείται.

Σε όλα τα παραπάνω προστίθεται το γεγονός ότι το πανελλαδικά διαθέσιμο υδάτινο δυναμικό δεν αξιοποιείται ορθολογικά, ανάλογα με τις ανάγκες ανά περιοχή, ενώ καθυστερούν μια σειρά από αναγκαία έργα υποδομής για τη συγκέντρωση, τη διοχέτευση και τη σωστή κατανομή του νερού.

Αντίστοιχα, οι αντιπλημμυρικές υποδομές δεν θεωρούνται «επιλέξιμες» από την ΕΕ και δεν χρηματοδοτούνται, επειδή δεν έχουν ανταποδοτικότητα για κράτος και κεφάλαιο.

Αρα, το πρόβλημα δεν είναι ότι λείπουν οι τεχνικές και οργανωτικές λύσεις απέναντι στη λειψυδρία, αλλά το ότι δεν υλοποιείται συγκεκριμένη πολιτική, έργα τα οποία θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Υπάρχουν επίσης - όπως και εσείς γνωρίζετε - τεχνολογίες και τεχνικές λύσεις που επιτρέπουν την αναγκαία εξοικονόμηση στην κατανάλωση νερού, προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και όχι με μεγαλύτερη επιβάρυνσή τους.

Οπως επίσης ξέρουμε ότι στις περιοχές όπου το πρόβλημα εμφανίζεται πιο οξυμένο, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, δεν υποφέρουν όλοι το ίδιο. Ποιος δεν ξέρει για παράδειγμα ότι στους τουριστικούς προορισμούς προτεραιότητα έχουν οι πισίνες των ξενοδοχείων και όχι οι καλλιέργειες που διψάνε; Ενώ και οι κάτοικοι μαθαίνουν να ζουν με τις συχνές διακοπές νερού;

Πίσω από όλα όσα ζει σήμερα ξανά ο λαός, με τις περικοπές στην ύδρευση, με τις απειλές ότι θα «στεγνώσουν» πόλεις και χωριά, με τους φουσκωμένους λογαριασμούς, βρίσκεται η πολιτική της ΕΕ που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις, πολιτική που αντιμετωπίζει το νερό ως εμπόρευμα.

Ετσι ακριβώς γίνεται στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης η διαχείριση του νερού. Αυτό το αναντικατάστατο και ζωτικής σημασίας κοινωνικό αγαθό μπαίνει στη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους», όπως και κάθε άλλη ανάγκη του λαού.

Υπόλογες είναι όλες οι κυβερνήσεις, γιατί η μία μετά την άλλη προώθησαν τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ, στη συγκεκριμένη περίπτωση τις κατευθύνσεις της Κοινοτικής Οδηγίας για το νερό. Μιλάμε για την Κοινοτική Οδηγία - Πλαίσιο για το Νερό (2000/60/ΕΚ), της ΕΕ, που αναθεωρήθηκε πρόσφατα, το 2023, και η οποία έχει διαμορφώσει το πλαίσιο εμπορευματοποίησης της διαχείρισης του νερού. Θέτοντας ως προτεραιότητα τον περιορισμό της ζήτησης αντί της μεγιστοποίησης της προσφοράς, επέβαλε στα κράτη - μέλη την «ανάκτηση κόστους»! Δηλαδή, πλήρωνε εσύ λαέ πάλι!

Επίσης, στρατηγική της ΕΕ για την «απελευθέρωση των αγορών», που υλοποιείται από όλες τις μέχρι σήμερα αστικές κυβερνήσεις, είναι ο απαράδεκτος νόμος της κυβέρνησης της ΝΔ για τη μετατροπή της ΡΑΕ σε «Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων», που επιταχύνει το κομμάτιασμα και την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, των Δημόσιων Επιχειρήσεων Υδρευσης και Αποχέτευσης.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως όλη η συζήτηση για τη λειψυδρία αξιοποιείται από την κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και τις τοπικές αρχές με συγκεκριμένο στόχο: Για την προώθηση σχεδιασμών που βαθαίνουν την εμπορευματοποίηση του νερού και την εμπλοκή ιδιωτών στη διαχείρισή του, προωθούν την «ατομική ευθύνη» για κατανάλωση νερού «με ρέγουλα» και εξυπηρετούν την αλλαγή καλλιεργειών, με νέο χτύπημα στους βιοπαλαιστές αγρότες.

Ετσι, η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, στα χνάρια των προηγούμενων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα την ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης με τον νόμο που ψήφισε πριν λίγους μήνες για τη δημιουργία Ανώνυμης Εταιρείας (ΟΔΥΘ ΑΕ) που θα διαχειρίζεται το σύνολο των υδάτων της Θεσσαλίας, με στόχο να γίνει «πιλότος» για όλες τις Περιφέρειες της χώρας.

Ταυτόχρονα ετοιμάζεται να καταθέσει νέο νομοσχέδιο, το οποίο θα περιλαμβάνει συνενώσεις Δημοτικών Επιχειρήσεων Υδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) σε όλη τη χώρα. Το νομοσχέδιο αυτό προβλέπει «άπλωμα» της ΕΥΔΑΠ σε διπλανούς νομούς που έχουν υποστελεχωμένες, εδώ και χρόνια, υπηρεσίες ΔΕΥΑ, κάτι που βέβαια θα φέρει περισσότερη εντατικοποίηση της δικής σας εργασίας.

Και, βέβαια, εκδόθηκε τις προηγούμενες μέρες η Κοινή Υπουργική Απόφαση που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο θα επιβληθούν οι αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού, αφού προηγήθηκε μια εκστρατεία ενοχοποίησης του λαού και πλύσης εγκεφάλου ότι «το νερό στη χώρα μας είναι πολύ φτηνό».

Εμείς πιστεύουμε ακράδαντα ότι η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Με δυο λόγια, σοσιαλισμό.

Μόνο στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικονομίας, όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, η υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί, θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία. Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών και στον συγκεκριμένο τομέα.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο θα μπορεί να κατοχυρώνεται το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα. Θα μπορεί να διασφαλίζεται η συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών, αφού θα έχει ξεριζωθεί ο ανταγωνισμός των χρήσεων, η αξιοποίηση του νερού με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος.

Με το τεράστιο πλεονέκτημα του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της κοινωνικοποιημένης παραγωγής, θα μπορεί να υλοποιείται μια ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης του νερού με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία. Μόνο αυτός ο σχεδιασμός μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών στον συγκεκριμένο τομέα αλλά και γενικότερα.

Θα υλοποιεί με συνέπεια ένα πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει:

• Την εξασφάλιση επαρκούς λαϊκής κατανάλωσης και ιδιαίτερα ύδρευσης με ελεγμένο, ποιοτικό και φτηνό νερό.
• Την αύξηση των αρδευόμενων εκτάσεων, για τη στήριξη της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής και των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων.
• Την κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων, καθώς και την ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού.
• Την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.
• Την προστασία και βελτίωση των ποταμών, λιμνών και θαλασσών από τη βιομηχανική ρύπανση.
• Τον περιβαλλοντικό σχεδιασμό αντιπλημμυρικών έργων.
• Τη συντήρηση των δικτύων όμβριων υδάτων στις πόλεις.
• Την ολοκληρωμένη διαχείριση, προστασία και οικολογική ανόρθωση των δασών με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, την ανάδειξη του υδρονομικού τους ρόλου.
• Τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας με αξιοποίηση του πλούσιου υδατικού δυναμικού της και την αξιοποίηση της κατασκευής υδροηλεκτρικών σταθμών και έργων υποδομής ύδρευσης, άρδευσης, αντιπλημμυρικής προστασίας ως μοχλών ανάπτυξης ελληνικών βιομηχανικών κλάδων της Μεταποίησης και των Κατασκευών.
• Με συμβολή στη σχεδιασμένη ισόρροπη ανάπτυξη των Περιφερειών της χώρας μας.

Αυτόν τον δρόμο προβάλλουμε ως Κόμμα, και σε αυτήν την κατεύθυνση προτάσσουμε ριζοσπαστικούς στόχους πάλης. Μπαίνουμε μπροστά και διεκδικούμε αποφασιστικά και άμεσα:

- Φτηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για τον λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων κατά 30% σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.

- Πλήρη - σταθερή εργασία για το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο.

- Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας για το Νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

- Αποκλειστικά κρατική, ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων, στο σύνολο της κάθε υδρολογικής λεκάνης, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τον εμπλουτισμό, τη διασφάλιση επάρκειας και την αξιοποίησή τους κατά υδατικό διαμέρισμα.

- Αμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων εξασφάλισης επάρκειας και ορθολογικής διαχείρισης του νερού, χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης. Ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία δασών - δασικών εκτάσεων αποκλειστικά από το κράτος.

Ξέρουμε ότι και για τα παραπάνω και για άλλα μεγάλα προβλήματα, όλο και περισσότερο μέσα στον λαό ακούγεται η άποψη ότι «κάτι πρέπει να γίνει». Πιθανά να το σκέφτεστε κι εσείς, και έτσι είναι.

Γνωρίζουμε άλλωστε ότι αυτήν την περίοδο έχετε να αντιμετωπίσετε την επιδίωξη της εργοδοσίας να περάσει την αλλαγή του κανονισμού προσωπικού σε αντεργατική κατεύθυνση, επιδίωξη που συνδέεται άμεσα με τη γενικότερη στρατηγική για την εμπορευματοποίηση του νερού. Και, βέβαια, οδηγεί σε αλλαγή, σε νέες εργασιακές σχέσεις, οι οποίες εντείνουν την εντατικοποίηση, την εκμετάλλευσή σας.

Και, βέβαια, δεν τους φτάνουν όλα αυτά που περάσανε, γιατί η ΕΥΔΑΠ είναι - το ξέρετε - η πρώτη που εφάρμοσε τον νόμο Γεωργιάδη για την εξαήμερη εργασία. Μιλάμε τώρα για τον 21ο αιώνα, που όλοι μιλάνε για τις μεγάλες τεχνολογικές και επιστημονικές ανακαλύψεις, και έτσι είναι δηλαδή, για την πρόοδο και τα επιτεύγματα, για την Τεχνητή Νοημοσύνη, που θα έπρεπε να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, να είναι κατοχυρωμένα το 5ήμερο, το 35ωρο, το 7ωρο. Ετσι ο εργαζόμενος θα μπορούσε να έχει κάποιον ελεύθερο χρόνο για να αναπληρώνει και την εργατική του δύναμη, αλλά και για να ασχοληθεί με μια σειρά προβλήματα οικογενειακά, άλλα που αντιμετωπίζει στη ζωή, και να μπορεί να ψυχαγωγείται, να συμμετέχει στον πολιτισμό, να αθλείται, να ασχολείται δηλαδή με όλα αυτά που σήμερα είναι άκρως απαραίτητα για κάθε άνθρωπο.

Κάτι πρέπει να γίνει λοιπόν με την ακρίβεια, τους μισθούς, τους φόρους, κάτι πρέπει να γίνει με την κατάσταση στην Παιδεία, στην Υγεία, στο στεγαστικό.

Και, φυσικά, κάθε λογικός άνθρωπος σκέφτεται ότι κάτι πρέπει να γίνει και για να σταματήσουμε να βλέπουμε κάθε μέρα αυτές τις αποκρουστικές εικόνες από τα πολεμικά μέτωπα στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία και αλλού, που μας μαυρίζουν την ψυχή.

Εκατοντάδες ανθρώπινες ψυχές χάνονται κάθε μέρα δίπλα μας, γίνονται θυσία στους ανταγωνισμούς των καπιταλιστικών κρατών για τις αγορές, τους δρόμους μεταφοράς και τις σφαίρες επιρροής.

Το λιγότερο που μπορούμε εμείς να κάνουμε γι' αυτό είναι να απαιτήσουμε να πάψει η εμπλοκή της χώρας μας, που είναι τεράστια. Να επιστρέψει το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκεται εκτός συνόρων, εκεί που δεν έχει δηλαδή καμία δουλειά να βρίσκεται. Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου που έχουν σπείρει οι κυβερνήσεις σε όλη τη χώρα. Γιατί σε αυτές ανεφοδιάζονται, από αυτές ξεκινάνε πλοία και αεροπλάνα που συμμετέχουν μετά στις σφαγές του λαού της Παλαιστίνης, του Λιβάνου, στο μακελειό στην Ουκρανία. Και αυτό δεν πρέπει να το δέχεται έτσι εύκολα κανένας άνθρωπος στη χώρα μας. Χώρια που με αυτήν την πολιτική μπαίνουμε σε μεγάλο κίνδυνο, να γίνουμε ανά πάσα στιγμή στόχος αντιποίνων από τους αντιπάλους του ΝΑΤΟικού στρατοπέδου, στο οποίο συμμετέχουμε μέχρι τα μπούνια.

Εμείς ως Κόμμα δίνουμε τη μάχη ώστε όλη αυτή η ανησυχία και η αγανάκτηση να εκφραστούν και με μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις που οργανώνονται το επόμενο διάστημα, με αποκορύφωμα τη γενική απεργία στις 20 Νοέμβρη, με σύνθημα «Λεφτά για μισθούς - Παιδεία - Υγεία. Εξω η Ελλάδα απ' του πολέμου τα σφαγεία», στην οποία σας καλούμε και εσάς να πάρετε μαζικά μέρος.

Να νεκρώσουν πραγματικά τα πάντα εκείνη τη μέρα και να βρεθούμε όλοι μαζί στους δρόμους. Γιατί οι πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με σύγχρονα δικαιώματα, η κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων, η αύξηση των δαπανών για τις λαϊκές ανάγκες είναι κρίσιμα ζητήματα για τη ζωή του λαού. Και αυτά δεν πρόκειται να τα χαρίσει καμία κυβέρνηση ούτε στον αιώνα τον άπαντα, ό,τι και να λέει ο Μητσοτάκης ή αυτοί που θέλουν να γίνουν νέοι Μητσοτάκηδες.

Το αντίθετο. Ολοι αυτοί ούτε θέλουν ούτε μπορούν να θίξουν την αιτία αυτών των προβλημάτων: Τα κέρδη του κεφαλαίου, τις υπέρογκες δαπάνες για τους πολεμικούς σκοπούς του ΝΑΤΟ.

Μόνο ο λαός και η νεολαία μπορούν να τα επιβάλουν, με την οργανωμένη πάλη τους και το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή αυτής της πάλης.

Γιατί την αντιπολίτευση που έχει ανάγκη ο λαός ούτε μπορούν ούτε θέλουν να την κάνουν τα κόμματα της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, όπως το ΠΑΣΟΚ, που έχουν μπει τώρα λυτοί και δεμένοι να το λιβανίζουν μέρα - νύχτα για να το ξεπλύνουν πάλι.

Πώς να ξεχαστούν όμως οι επανειλημμένες συγκυβερνήσεις με τη ΝΔ, με τον Καρατζαφέρη και τα παιδιά του, πριν 12 - 14 χρόνια;

Πώς να ξεχαστούν τα 3 μνημόνια που ψήφισε - που μόνο το ΠΑΣΟΚ κατέχει αυτό το ρεκόρ;

Πώς να ξεχαστούν τα τόσα κρίσιμα νομοσχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη που στήριξε μόλις τα τελευταία 5 χρόνια;

Ούτε, φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί, ακόμα κι αν κάποια στιγμή σταματήσει να γράφει επεισόδια σ' αυτό το σίριαλ του εκφυλισμού, της κωμικοτραγωδίας του. Γιατί οι δεσμεύσεις τους απέναντι στο κεφάλαιο, στην ΕΕ, στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ φωνάζουν από παντού. Δύσκολα πλέον μπορούν να πλασάρονται με δήθεν «προοδευτικό» μανδύα, όπως παλιότερα.

Μέσα σ' αυτές τις σύνθετες εξελίξεις, εμείς λέμε ότι είναι ανάγκη να δυναμώσει ακόμη περισσότερο το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, που ήδη υπάρχει έως έναν βαθμό. Να δυναμώσει το ρεύμα κατά της πολιτικής που υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ και των απαιτήσεων του κεφαλαίου, με τις πλάτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Να γίνουμε πολύ περισσότεροι όσοι αναγνωρίζουμε στην πολιτική που εξυπηρετεί κυρίως και θωρακίζει την κερδοφορία των ομίλων τον μεγάλο ένοχο για τα βάσανα του λαού. Να γίνουμε πολύ περισσότεροι όσοι παίρνουμε «διαζύγιο» με την αναμονή, με την αναζήτηση νέων «σωτήρων», και παίρνουμε τη θέση μας στους αγώνες, στο κίνημα.

Εμείς απλώνουμε το χέρι και καλούμε όλους και όλες σε αγωνιστική συμπόρευση. Τώρα στο επίκεντρο της συζήτησης πρέπει να βρεθεί η πραγματική διέξοδος για τον λαό, ο δρόμος για να ζήσει όπως του αξίζει στον 21ο αιώνα:

Με ανατροπή της σημερινής βαρβαρότητας, με τον λαό πρωταγωνιστή στην εξουσία και στην οργάνωση της οικονομίας, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, φτώχεια, ανταγωνισμούς.

Αυτά δηλαδή που προβλέπει το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, το οποίο εμείς σας το καταθέτουμε με ειλικρίνεια, είμαστε ανοιχτοί στη συζήτηση. Σε άλλα μπορούμε να συμφωνήσουμε και σε άλλα να διαφωνήσουμε, αυτό που απαιτείται όμως είναι να συντονίσουμε τη δράση μας μέσα και έξω από τη Βουλή.

Για να μπορέσουμε να πετύχουμε κατακτήσεις, να τους εμποδίσουμε όπου μπορούμε και να ανοίξουμε έναν συνολικά διαφορετικό δρόμο για τον λαό και τη χώρα.

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε. Σκεφτείτε τα όλα αυτά κι εμείς είμαστε εδώ να συζητήσουμε μαζί σας, να βρούμε κοινούς βηματισμούς στην πάλη μας.

Καλή δύναμη και υγεία σε όλους!