Εκδήλωση με θέμα «Νερό: Κοινωνικό αγαθό ή εμπόρευμα;» διοργάνωσε την Τετάρτη 22/4, η Τομεακή Επιτροπή Βόλου του ΚΚΕ, στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου Βόλου.

Τις θέσεις του ΚΚΕ παρουσίασε ο Αντώνης Ραλλάτος, υπεύθυνος της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ, ο οποίος, ανάμεσα στα άλλα, σημείωσε: «Ολες οι εξελίξεις, διεθνώς, στην ΕΕ και στη χώρα μας επιβεβαιώνουν τις αρνητικές για το λαό συνέπειες της πολιτικής της άρχουσας τάξης και της ΕΕ για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και των υπηρεσιών ύδρευσης - αποχέτευσης. Δύο γαλλικά διεθνικά μονοπώλια, η "Suez" και η "Vivendi Enviroment", ελέγχουν περίπου το 70% της αγοράς υδάτινων πόρων παγκοσμίως και έχουν βάλει στόχο την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ. Την τελευταία τριακονταετία σαρώνουν τον πλανήτη οι ιδιωτικοποιήσεις των φορέων διαχείρισης του νερού, αλλά και το βάθεμα της εμπορευματοποίησής του.

Το νερό - όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο - από ζωτικός φυσικός πόρος, κοινωνικό αγαθό, κοινωνική ιδιοκτησία μετατρέπεται σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα για το λαό και σε πηγή αστείρευτων κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο».

«Μέσα στο σημερινό πλαίσιο», τόνισε, «του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και των δεσμεύσεων της ΕΕ δεν πρόκειται να διασφαλισθεί μια φιλολαϊκή διαχείριση του νερού, ούτε η ουσιαστική ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Μέσα σ' αυτό το καθεστώς της σοσιαλιστικής οικονομίας όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι (υπόγειοι και επιφανειακοί), τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, η υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών στο συγκεκριμένο τομέα.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του Νερού θα υλοποιεί ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης του νερού με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία, η οποία θα αξιοποιεί και τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας, θα κατοχυρώνει το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα. Θα διασφαλίζει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Θα ελέγχει και θα μεριμνά για την προστασία των ποταμών, λιμνών και θαλασσών από τη βιομηχανική ρύπανση, για τον περιβαλλοντικό σχεδιασμό αντιπλημμυρικών έργων, για τη συντήρηση των δικτύων όμβριων υδάτων στις πόλεις. Θα εξασφαλίζει την ολοκληρωμένη διαχείριση, προστασία και οικολογική ανόρθωση των δασικών οικοσυστημάτων, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, την ανάδειξη του υδρονομικού τους ρόλου και την κοινωνικοποίησή τους.

Για να ανοίξει ο δρόμος προς αυτήν τη μόνη ελπιδοφόρα διέξοδο της εργατικής εξουσίας, οι σημερινοί αγώνες ενάντια στην εμπορευματοποίηση, με ή χωρίς ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης - αποχέτευσης, πρέπει να στοχεύουν στη συνολική ανατροπή της πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού, που επιτρέπει την επιχειρηματική δράση με κριτήριο το κέρδος τόσο από ιδιωτικούς ομίλους όσο και από δημοτικές και μεικτές επιχειρήσεις και κοινοπραξίες. Να προταχθεί η απαίτηση ικανοποίησης του συνόλου των λαϊκών αναγκών και όχι να επιλεχθεί το δήθεν "λιγότερο επώδυνο μοντέλο" εμπορευματοποίησης του νερού.

Αγώνας για φθηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για το λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων κατά 30% σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους. Για πλήρη σταθερή εργασία για το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο. Για κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της οδηγίας της ΕΕ για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Για άμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων εξασφάλισης επάρκειας και ορθολογικής διαχείρισης του νερού, χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης από τον αρμόδιο κρατικό φορέα (π.χ. εκτροπή άνω ρου του Αχελώου)».