Η σκόνη από τις ερπύστριες των ισραηλινών τανκ που εισέβαλαν και πάλι στην Τζενίν μοιάζει να έθαψε τις όποιες φιλοδοξίες εκμαίευσης συγκεκριμένων δεσμεύσεων από Ισραηλινούς και Παλαιστινίους έτρεφε ο Αμερικανός ειδικός απεσταλμένος Ουίλιαμ Μπερνς. Ο τελευταίος σταθμός της περιοδείας του στον αραβικό κόσμο, ουσιαστικά, είναι και αυτός που θα κρίνει τα αποτελέσματα των προσπαθειών που κατέβαλε στις προηγούμενες στάσεις του. Προς το παρόν, πάντως, ο τελικός απολογισμός δεν είναι ο καλύτερος δυνατός για την Ουάσιγκτον.

Μετά από δύο χρόνια απροκάλυπτης υποστήριξης της ισραηλινής αιματηρής κατάπνιξης της παλαιστινιακής Ιντιφάντα, ο Πρόεδρος Μπους «άξαφνα» αποφάσισε να θέσει τις βάσεις για την υλοποίηση «του οράματός του για δύο γειτονικά βιώσιμα κράτη». Προφανώς, δεν είναι διόλου τυχαίο που η συγκεκριμένη εγρήγορση συμπίπτει με τις διπλωματικές και στρατιωτικές προετοιμασίες για ένα επικείμενο πλήγμα κατά του Ιράκ, το οποίο μοιάζει να έχει προκαλέσει κάτι παραπάνω από σφοδρή ανησυχία στις αραβικές πρωτεύουσες για πολλούς λόγους.

Ο καλύτερος δυνατός τρόπος, προσωρινού, κατευνασμού τους δεν μπορεί να είναι άλλος από την, έστω, επιφανειακή επίτευξη κάποιας αποκλιμάκωσης στην ισραηλινο-παλαιστινιακή διένεξη, έτσι που να σιωπήσουν οι Αραβες και να απολέσουν το έρεισμά τους και οι πολέμιοι της μονομερούς τακτικής της Ουάσιγκτον. Αλλωστε, δεν έχει σημασία τι θα ακολουθήσει μετά από ένα τέτοιο πλήγμα, ιδιαίτερα όσον αφορά στους ταλανισμένους Παλαιστινίους.