«Να μείνουν οι Αθηναίοι στην Αθήνα». Αυτός είναι ο όμορφος στόχος, διαβεβαιώνουν οι αρμόδιοι, για την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, στην πραγματικότητα για ολόκληρο το καλοκαίρι του 2004. Ομως, η φιλοσοφία του πακέτου των ρυθμίσεων που ανακοινώθηκαν κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Αντιμετωπίζει τους κατοίκους της πρωτεύουσας είτε ως εχθρό, είτε ως σύγχρονους είλωτες, είτε ως κομπάρσους, κατά περίπτωση. Αν και δεν έχουν γίνει γνωστές όλες οι λεπτομέρειες - τα πιο «αντιδημοφιλή» μέτρα έχουν αφεθεί για μετά τις εκλογές - είναι σαφές ότι ο λαός της Αθήνας θα είναι στο περιθώριο ή στη σκιά αυτής της γιορτής, όπου οι μεγάλοι πρωταγωνιστές θα είναι, βέβαια, οι πολυεθνικές και οι υπάλληλοί τους.

Κυρίαρχοι, εντός και εκτός του «Ολυμπιακού δακτυλίου», θα είναι οι πράκτορες του FBI, οι οποίοι έχουν επιβάλει, άλλωστε, και το (τρομοκρατικό) δόγμα ολικής ασφάλειας και μηδενικής ανοχής που θα εφαρμόσει η ΕΛ.ΑΣ. Οι κινήσεις των Αθηναίων θα παρακολουθούνται μέρα και νύχτα από εκατοντάδες κάμερες, που θα μπουν και στις πιο απομακρυσμένες γειτονιές. Η ελεύθερη έκφραση και οι διαδηλώσεις του λαού μπαίνουν στο «γύψο». Εικόνα ενός απέραντου στρατοπέδου με τους κατοίκους της υπό περιορισμόν θα θυμίζει περισσότερο η Αθήνα, παρά πόλη που γιορτάζει με το λαό σε θέση πρωταγωνιστή...

Το χειρότερο είναι ότι μέσα από την ολυμπιακή προετοιμασία θέλουν να διαπαιδαγωγήσουν το λαό να υπομένει αγόγγυστα τις θυσίες και την ταλαιπωρία για τον εκάστοτε «εθνικό στόχο» της άρχουσας τάξης (ΟΝΕ, Ολυμπιακοί Αγώνες, πραγματική σύγκλιση...). Επιδιώκουν να περάσουν ένα «πνεύμα πειθαρχίας» και «μηδενικής αντίδρασης», ενώ την ίδια στιγμή τα μεγάλα αφεντικά θα συνεχίζουν ανενόχλητα το μεγάλο φαγοπότι... Αυτό θα είναι το μεγάλο κέρδος, ενώ για τους «ιθαγενείς» θα έχει μείνει ο ανυπολόγιστος «λογαριασμός»...