Από τις περσινές απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στους ΟΤΑ |
Οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις αναδεικνύουν την ανάγκη η απεργία να γίνει εκδήλωση καταδίκης της πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που μετατρέπει την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε φορομπηχτικό και κατασταλτικό μηχανισμό, σε εργαλείο προώθησης αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών. Καταδίκης, ακόμα, των δημάρχων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, που βοηθούν αποφασιστικά στην υλοποίηση αυτών των πολιτικών. Γι' αυτό, η απεργία μπορεί να γίνει σταθμός κλιμάκωσης κοινών αγώνων, για μια ΤΑ που θα λειτουργεί προς όφελος όλων των εργαζομένων.
Η προσπάθεια για την επίτευξη αυτών των στόχων απαιτεί να μπει στο περιθώριο ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΣΚ (ΣΥΝ) - που υπονόμευσε τους προηγούμενους αγώνες του κλάδου και στηρίζει τις αντιλαϊκές επιλογές. Να μπουν, ακόμα, στο περιθώριο οι δυνάμεις, που δηλώνουν ότι ο κλάδος δεν είναι έτοιμος για αγώνες. Είναι ανάγκη, λοιπόν, η απεργία να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Να συμπορευτούν με τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, για την οργάνωση αγώνων ενάντια στο σύνολο της αντεργατικής πολιτικής και για τη διεκδίκηση ενός πλαισίου πάλης, που παίρνει υπόψη τις ανάγκες των εργαζομένων: Κατώτερος μισθός 1.200 ευρώ και σύνταξη 960 ευρώ. Αμεση μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους. Βελτίωση των συνθηκών εργασίας, ένταξη του κλάδου στα βαρέα και ανθυγιεινά με μειωμένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης (50 για τις γυναίκες και 55 για τους άντρες). Δημόσια δωρεάν και αναβαθμισμένη Υγεία και Παιδεία, άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων των παιδικών σταθμών και όλων των εργαζομένων στην ΤΑ. Ματαίωση των ιδιωτικοποιήσεων στις υπηρεσίες των ΟΤΑ. Αμεσο «πάγωμα» των τιμών στα είδη πλατιάς κατανάλωσης.