Η εξέλιξη αυτή δίνει άλλη διάσταση στην υπόθεση της «Ρικομέξ», καθώς για πρώτη φορά αποδίδονται ευθύνες για την κατάρρευση κτιρίων από το σεισμό στο ελληνικό δημόσιο και όχι μόνο σε ιδιώτες.
Με βάση τις αποφάσεις για τις τέσσερις οικογένειες των θυμάτων, θεμελιώνεται δικαίωμα διεκδίκησης αποζημίωσης από τους συγγενείς και των 39 θυμάτων, οι οποίοι μπορούν να ελπίζουν ότι θα πάρουν αποζημιώσεις τουλάχιστον από το δημόσιο, αφού οι υπεύθυνοι της φαρμακοβιομηχανίας κήρυξαν πτώχευση για να αποφύγουν την καταβολή αποζημιώσεων για το τραγικό συμβάν. Ετσι, μετά την πτώχευση της επιχείρησης ελαχιστοποιήθηκε η πιθανότητα ικανοποίησης των οικογενειών των θυμάτων για αποζημιώσεις.
Το ποσό επιδικάστηκε σαν χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης από τις πράξεις και παραλείψεις της αρμόδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας, οι οποίες οδήγησαν στην κατάρρευση του κτιρίου του εργοστασίου. Το δικαστήριο δέχτηκε τα πορίσματα της Επιτροπής για τον έλεγχο εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας και τη διερεύνηση των αιτίων κατάρρευσης των κτιρίων κατά το σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου 1999 - του ΥΠΕΧΩΔΕ και διέγνωσε παράνομες πράξεις και παραλείψεις της αρμόδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας κατά την έκδοση των οικοδομικών αδειών (1976 έως 1979) και κατά την υλοποίησή τους.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, οι πολεοδομικές διατάξεις δεν έχουν στόχο μόνο την προστασία του κοινού συμφέροντος, αλλά και την προστασία του ατομικού δικαιώματος της ζωής και της υγείας ενοίκων και περιοίκων από αυθαίρετες και επικίνδυνες κατασκευές. Οι πολεοδομικές αρχές έχουν υποχρέωση να διενεργούν προληπτικό έλεγχο νομιμότητας κατά την έκδοση των αδειών και κατασταλτικό έλεγχο νομιμότητας κατά την ανέγερση του κτιρίου. Επίσης, υποχρεούνται σε διαρκή έλεγχο τήρησης της πολεοδομικής νομοθεσίας.
Ειδικότερα, οι παράνομες πράξεις των υπηρεσιών του Δημοσίου, δηλαδή των υπαλλήλων της Πολεοδομίας έγκεινται στα εξής: