Η ταινία του Λόρενς Ντάνμορ «The Libertine», αφηγείται, με έναν εξαιρετικά καλό, λειτουργικό και αξιοπρόσεχτα αισθητικά τρόπο, την πολυτάραχη ζωή του επονομαζόμενου ακόλαστου (libertine) β' κόμη του Ρότσεστερ. Του ανθρώπου που στα μέσα του 1600, με την προκλητική ζωή του, αναστάτωσε την Αγγλία. Μια Αγγλία που μόλις έβγαινε από ένα βαθύ Μεσαίωνα στον οποίον την είχαν ρίξει οι πουριτανοί, που τη διοικούσαν για μεγάλο διάστημα.

Ο β' κόμης του Ρότσεστερ εκφράζοντας με τον πιο σκανδαλώδη τρόπο την ανάγκη να μην πάει χαμένη καμία σταγόνα, ούτε ένας κόκκος ελευθερίας, ύστερα από τόσο μακριά καταπίεση και στέρηση, μέσα στην οποία έζησε η εγγλέζικη κοινωνία στο σύνολό της, ξεπέρασε κάθε μέτρο. Εγινε ασεβής, ερωτομανής, πότης και τέλος αυτόχειρας. Αφού ο τρόπος της ζωής τον οδήγησε στο θάνατο. Ο οποίος ήρθε σε πολύ νεαρή ηλικία. Και με τραγικό τρόπο!

Ωστόσο, ο β' κόμης του Ρότσεστερ δεν ήταν μόνον αυτά. Ηταν και ένας έξυπνος και καλλιεργημένος άνθρωπος. Ενας άνθρωπος που είχε, ή τέλος πάντων αγωνιζόταν να έχει, φιλοσοφική θεώρηση και θεωρητική δικαιολογία για τις ακρότητές του. Οι απόψεις του, όσο να φαίνεται παρακινδυνευμένο, ήταν προάγγελος θεωριών και τρόπων ζωής που γνώρισε πολλά χρόνια αργότερα η ανθρωπότητα (Υπαρξισμός, χιπισμός, κλπ.).

Και βέβαια δε συμφωνεί κανένας σοβαρός άνθρωπος με τη στάση του και τον τρόπο με τον οποίον αντέδρασε απέναντι στην ιστορία. Ομως, όλοι μας θα δεχτούμε πως ο κόμης Τζον Γουίλτον, ήταν μια ανειρήνευτη προσωπικότητα. Μια προσωπικότητα που δε δεχόταν παράλογες νόρμες. Μια ανυπάκουη προσωπικότητα. Η οποία δε δίσταζε να τα βάλει με την εξουσία. Πληρώνοντας για τις πράξεις του!

Η ταινία ευτύχισε σε όλα τα επίπεδα. Στο σενάριο, στη σκηνοθεσία, στη φωτογραφία, στο μοντάζ, στα σκηνικά και τα κοστούμια και πάνω απ' όλα στην ερμηνεία. Κάθε ρόλος σχεδόν είναι και μια δημιουργία. Με επικεφαλής τον κόμη (Τζόνι Ντεπ), αλλά και το βασιλιά (Τζον Μάλκοβιτς).

Παίζουν: Τζόνι Ντεπ, Σαμάνθα Μόρτον, Τζον Μάλκοβιτς, Ρόζμουντ Πάικ.