Την αγριότητα με την οποία συνθλίβονται τα δικαιώματα της εργαζόμενης μητέρας, τα οποία η εργοδοσία υπολογίζει σαν «επιπλέον κόστος» που πρέπει να μειωθεί για να αυξηθούν τα κέρδη της, φέρνει στην επιφάνεια η μαρτυρία εργαζόμενης εγκύου σε ιδιωτικό φροντιστήριο ξένων γλωσσών: Με την έναρξη του νέου διδακτικού έτους και προκειμένου να απαλλαγεί από τις υποχρεώσεις του και να μην την ξαναπροσλάβει, ο εργοδότης ζήτησε από τη νεαρή έγκυο εκπαιδευτικό πιστοποιητικό γιατρού που να βεβαιώνει ότι η σύλληψη του παιδιού της έγινε την περίοδο που δούλευε στο φροντιστήριό του την προηγούμενη χρονιά!

Ο στόχος της εργοδοσίας ήταν σαφής: Σε περίπτωση που η εκπαιδευτικός δεν αποδείκνυε ότι έμεινε έγκυος ενώ εργαζόταν ήδη στο εν λόγω φροντιστήριο, τότε ο εργοδότης θα μπορούσε να μην την προσλάβει ξανά τη νέα διδακτική χρονιά που ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες. Κι αυτό γιατί η σύμβαση που υπογράφει η Ομοσπονδία του κλάδου (ΟΙΕΛΕ) με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών (PALSO) προβλέπει για τις έγκυες εργαζόμενες ότι είναι υποχρεωτική η επαναπρόσληψή τους στο φροντιστήριο που δούλευαν την περίοδο που συνέλαβαν.

Οπως εξηγεί στον «Ρ» η Χρυσούλα Κάπου, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων Καθηγητών σε Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών, οι προσλήψεις στον κλάδο, γενικά, ισχύουν μόνο για μία διδακτική σεζόν (8 μήνες). Ο συγκεκριμένος εργοδότης ουσιαστικά επιχειρούσε να απαλλαγεί από την έγκυο εργαζόμενη, ζητώντας της με προκλητικό τρόπο να αποδείξει ότι η σύλληψη του παιδιού της δεν έγινε το τετράμηνο των διακοπών, αλλά κατά το 8μηνο της εργασίας της στο φροντιστήριο! Μετά την αγωνιστική παρέμβαση του Πανελλήνιου Συλλόγου, η εργοδοσία υποχώρησε από τις απαράδεκτες αξιώσεις της και επαναπροσέλαβε την έγκυο εκπαιδευτικό. Ωστόσο, η συνδικαλίστρια επισημαίνει ότι η εργοδοτική τρομοκρατία εντείνεται και το σωματείο προετοιμάζει αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Οι εργαζόμενοι στα φροντιστήρια δεν έχουν απέναντί τους μόνο την εργοδοσία αλλά και τα συνδικαλιστικά της δεκανίκια. Είναι αποκαλυπτικός ο ρόλος που παίζουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού στην υπονόμευση των δικαιωμάτων τους: Ενοχλημένοι από την αγωνιστική δράση του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων Καθηγητών σε Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών, που ιδρύθηκε το 1975, οι εργοδότες του κλάδου πρωτοστάτησαν για το στήσιμο πριν 2 χρόνια ενός σωματείου-σφραγίδα, με την επωνυμία «Σύλλογος εργαζομένων στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών Αττικής».

Οι επιδιώξεις του συγκεκριμένου σωματείου αποτυπώνονται στις αντεργατικές συμφωνίες που υπογράφει (με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών). Στις οποίες όχι μόνο δεν προβλέπεται τίποτα για την προστασία των εγκύων εργαζομένων, αλλά και δε διασφαλίζονται επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα, κτλ. Ενώ αξίζει να αναφερθεί πως στις πρώτες αρχαιρεσίες ψήφισαν μόλις 11 άτομα!

«Είναι αυταπόδεικτο ότι το συγκεκριμένο σωματείο όχι μόνο δεν αγωνίζεται για την υπεράσπιση των εργαζομένων, αλλά ευνοεί την εργοδοτική αυθαιρεσία και βάζει πλάτες στην ολομέτωπη επίθεση ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα. Η συσπείρωση των εργαζομένων γύρω από τις ταξικές δυνάμεις, η επίμονη πάλη ενάντια στην εργοδοσία και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες γίνεται όλο και πιο επιτακτική», σημειώνει στον «Ρ» η Χρυσούλα Κάπου.