Είναι βέβαιο και διαπιστωμένο ότι ο ...χρόνος σε συνδυασμό με την ...περίσκεψη φέρνει ...σοφία. Είκοσι χρόνια εξουσίας ήταν αρκετά (σ.σ. αντανακλαστικά Οβελίξ) για τους σεναριογράφους του στρουμφοσοσιαλισμού να εμπνευστούν και να ανακοινώσουν την αναγκαιότητα ίδρυσης αυτοτελούς «υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Οικισμού». Είκοσι χρόνια, μας είχαν συνηθίσει στη δημιουργία κυβερνητικών οργάνων με περίεργα ονόματα, που ποτέ δεν έκαναν τίποτα, εκτός απ' το βόλεμα κομματικών αξιωματούχων και το κλείσιμο «δουλιών» με τους εκλεκτούς του συστήματος. Τα νέα τζάκια, αν θυμάστε, που αποτελούν σήμερα την πρώτη γραμμή του κατεστημένου. Θεωρούν ότι απευθύνονται σε ιθαγενείς κι ότι με χάντρες θα εξαγοράσουν τη συναίνεση των πολιτών. Οχι πως η αυτονομία του υπουργείου Περιβάλλοντος από το υπουργείο Εργολάβων (συγνώμη, των Δημοσίων Εργων) είναι κάτι κακό. Αλλά η απουσία φιλοπεριβαλλοντικής πολιτικής και θεσμικού πλαισίου που θα υπερασπίζεται το φυσικό περιβάλλον της χώρας είναι η προτεραιότητα και όχι άλλο ένα υπουργείο. Πέντε τετραετίες εξουσίας είναι πολλά για να αποδείξουν πόσο οικολόγοι είναι. Τα έργα και οι μέρες τους βοούν.
Αυτή θα μπορούσε να ήταν απάντηση στην αναφορά για την «ολοκλήρωση του εθνικού Κτηματολογίου και Δασολογίου». Ενα από τα σκάνδαλα της οχταετίας του τ. καταλληλότερου ήταν το εγχείρημα με το Κτηματολόγιο. Οχι μόνο δεν έγινε σχεδόν τίποτα, όχι μόνο επιστράφηκαν κοινοτικοί πόροι, αλλά πληρώσαμε και πρόστιμα ως χώρα. Και μπορεί στο πλαίσιο της δικομματικής συναίνεσης ουδείς να οδηγήθηκε στις αίθουσες των δικαστηρίων (ίσως και οι δικαστές να μην ευκαιρούσαν εκείνο τον καιρό απασχολούμενοι με τις αυξήσεις τους), αλλά όλοι γνωρίζουν ότι έγινε ...μια τρύπα στο νερό και τα «δικά τους» μελετητικά γραφεία είδαν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς να φουσκώνουν και να τρίβουν, για άλλη μια φορά, τα χέρια τους από ικανοποίηση για το πόσο καλό είναι το σύστημα με την αγορά. Ιδιαίτερα όταν το προς πώληση προϊόν είναι φύκια με την ετικέτα μεταξωτών κορδελών. Αλλά και «άμεση κατάρτιση δασικών χαρτών και πρόγραμμα εκτεταμένων αναδασώσεων» προβλέπει το ...σενάριο. Ερώτηση ...αφελούς: Τι σας εμπόδισε, και για τα δυο, και δεν το πράξατε; Η τεχνογνωσία και η τεχνολογία για τη χαρτογράφηση είναι στις μέρες μας κάτι παραπάνω από εξελιγμένη. Ακόμα και πανεπιστημιακά τμήματα Γεωγραφίας λειτουργούν με εξαίρετους νέους επιστήμονες. Μάλλον έπρεπε να αποπληρωθούν παλιές επιταγές και καθυστερήσατε. Αλλά το πράσινο στο μεταξύ έγινε μαύρο. Οπως αυτό που θα εισπράξετε στις προσεχείς εκλογές, παρά τους βρυχηθμούς του σουμίστα και part time εργαζόμενου ως μεγάλου τραγουδιστή. Οσο για τις αναδασώσεις, μάλλον αγνοείτε την ετυμολογία της λέξης για να μην πούμε τίποτα άλλο...
Αν η ανακάλυψη της πυρίτιδας αποτέλεσε μέγα γεγονός που άλλαξε τον ρου της Ιστορίας δε θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για την ανακάλυψη της Ελλάδας από τον αρχηγό της PASOK Ltd. Εν έτει 2007 διαλαλούν «την οριοθέτηση, ανάδειξη και ολοκληρωμένη διαχείριση των περιοχών που διαθέτουν ιδιαίτερη περιβαλλοντική αξία». Τόσος κόπος, τόση προσπάθεια για να κατανοήσουν, λ.χ., ότι το Δάσος Δαδιάς ή ο Ταΰγετος πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προστασίας! Αν μιλούσαμε με όρους μηχανολογίας του αυτοκινήτου ή στην αργκό των πιτσιρικάδων θα αναφωνούσαμε «σιγά συναγωνιστές, από την πολλή σκέψη θα κάψετε τα λάδια»! Γιατί την ίδια ώρα που ανέξοδα εκτοξεύετε τα πράσινα ΘΑ, στο πρόγραμμά σας μιλάτε για τη σύνδεση περιβάλλοντος και οικονομίας και την αξιοποίησή του πρώτου από τη δεύτερη. Και πρωτοετείς φοιτητές Οικονομικών γνωρίζουν τη σημαίνει αυτό. Επανάληψη του αυτονόητου αποτελεί η πέμπτη πράξη περί σύνδεσης «χωροταξικού, περιβαλλοντικού και πολεοδομικού σχεδιασμού». Αλλά πώς ακριβώς το εννοούν; Είδαμε πώς κατάντησαν το φυσικό και αστικό περιβάλλον. Ολες οι πόλεις της χώρας κατάντησαν κακέκτυπα της Αθήνας. Οι Πολεοδομίες, ουσιαστικά, αποτελούν το μακρύ χέρι των εργολάβων. Οσο για το περιβάλλον, συστηματικά αποτελούσε (και αποτελεί) πηγή κέρδους και μόνον. Η συνταγματική επιταγή για την προάσπισή του ως δημόσιου αγαθού αποτελεί, απλά, νομικό ανέκδοτο. Ανέκδοτο όμως, και μάλιστα σόκιν, μπορεί να εκληφθεί και η ιδέα για την «ενεργοποίηση των ΔΣ των τοπικών φορέων της διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών». Πότε ακριβώς λειτούργησαν και ποιο ήταν το έργο τους στην καταστροφή, για παράδειγμα, της Πεντέλης επί ημερών σας και δεν το αντιληφθήκαμε;
Ενα από τα ευφυέστερα τηλεοπτικά σίριαλ του παρελθόντος ήταν «Οι αυθαίρετοι», στο οποίο καταδεικνύονταν η λαμογιά, η απάτη, οι μίζες και ο τρόπος λειτουργίας των διάφορων μηχανισμών από τους ...συνήθεις στυλοβάτες του συστήματος. «Η πρόληψη αυθαίρετης δόμησης και παράνομης κτήσης γης» που επαγγέλλεσθε πώς ακριβώς την αντιλαμβάνεστε; Προφανώς, αστειεύεστε. Γιατί οι τοπάρχες, τα στελέχη και πολλοί υποστηριχτές σας μάλλον προσομοιάζουν με τους ήρωες του εν λόγω σίριαλ παρά με οικολόγους. Για να σας βοηθήσω, επειδή η μνήμη σας είναι κάπως αδύνατη, το κόμμα σας ήταν αυτό που βάφτιζε τις γενιές των αυθαιρέτων, τα νομιμοποιούσε εισπράττοντας χρήματα για να καλύψουν τις τρύπες των προϋπολογισμών τους και κυρίως ψήφους απαραίτητες για την προσκόλλησή τους στην εξουσία με τα όποια ωφελήματα τούς παρείχε. Εκατοντάδες χιλιάδες αυθαίρετα νομιμοποιήθηκαν προς δόξαν του «περιβάλλοντος και του σοσιαλισμού». Εως και παραλίες χτίστηκαν και κλείστηκαν χάριν του κεφαλαίου με χαρακτηριστικές περιπτώσεις τον Αγιο Κοσμά, το Ελληνικό, το Λαγονήσι, τα Καλύβια κ.ά. Η κωμωδία όμως δε θα μπορούσε να ήταν ολοκληρωμένη, αν δεν περιλάμβανε και νέα όργανα για το περιβάλλον (πλην του υπουργείου που προορίζουν για το γνωστό Μιμήκο του κινήματος). Ετσι, με τη γνωστή αμερικανοελληνική προφορά, ο πρόεδρος στη Φυλή, με ύφος Αλ Γκορ, δήλωσε τη σύσταση «Εθνικού συμβουλίου ολοκληρωμένης περιβαλλοντικής διαχείρισης στη δημόσια διοίκηση». Οι απανταχού οικολόγοι, οικολογούντες, περιβαλλοντολόγοι και περιβαλλοντολογούντες μετά των κυριών των βορείων προαστίων ας σπεύσουν να δηλώσουν «παρών». Πολλά μπορεί να τους προσφέρει στο μέλλον μια θέση στο όργανο. Από εξουσία και χρήμα, έως επίλυση του προβλήματος της ανίας τους. Το έχουμε ξαναδεί το έργο.
Στα τρία τελευταία επεισόδια, η δράση κορυφώνεται και η έξοδος είναι άκρως ευρηματική και σπαρταριστή. Να, τι μας προτείνουν οι ποιητές: «Μηχανισμό υψηλού επαγγελματικού επιπέδου συντονισμού όλων των εταιρειών και των φορέων διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου». Πόσο υψηλό θα είναι αυτό; Μονάδα μέτρησης ο Φασούλας ή ο Σημίτης; Και για ποια περιουσία του Δημοσίου ακριβώς ομιλείτε, κ. πρόεδρε, όταν την έχετε, ομού μετά των γαλάζιων εταίρων σας, στην κυριολεξία ξεπουπουλιάσει; Αλλά και «καταγραφή του συνόλου του φυσικού πλούτου της χώρας και τη δημιουργία πράσινων εθνικών λογαριασμών» επαγγέλλεσθε. Η καταγραφή μπορεί και έπρεπε να είχε γίνει και δεν πράξατε ουδέν. Μέχρι να το αποφασίσετε, θα έχουν όλα γίνει στάχτη και μπούρμπερη. Οσο για τους πράσινους εθνικούς λογαριασμούς, πώς ακριβώς θα τους συντάξετε; Ο πράσινος καπιταλισμός που υπονοείτε είναι το ίδιο ανάπηρος και καταστροφικός με τον original που τόσο πιστά υπηρετείτε. Αμάν αυτή η μονομανία σας με τα imitation. Α, μιλάτε για «θεσμική κατοχύρωση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στα σχολεία». Δηλαδή, ουσιαστικά, για την πλήρη εξαφάνισή της, ή, πιο σωστά, για την απαξίωσή της και τη συστοίχισή της με μαθήματα, όπως τα Θρησκευτικά, η Οικιακή Οικονομία κτλ. Η ωραιότερη, όμως, είναι η ακροτελεύτια πρόταση: «Διαμόρφωση μιας νέας πράσινης συνείδησης...». Η καλή χαρά του Παναθηναϊκού. Θα δει να πολλαπλασιάζονται οι φίλαθλοί του διά χειρός ΠΑΣΟΚ.