Με μια άθλια συμπαιγνία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων, υπογράφτηκε χτες άρον - άρον η νέα διετής Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που καταδικάζει τους εργαζόμενους να επιβιώσουν με ψευτο - αύξηση ενός (1) ευρώ περίπου την ημέρα! Το επαίσχυντο αυτό αποτέλεσμα σε βάρος των εργαζομένων έκανε τον πρόεδρο του ΣΕΒ να μιλήσει για «ένα σύγχρονο σύμφωνο εργασιακής ειρήνης», ενώ ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ υπερθεμάτισε ότι οι διαπραγματεύσεις είχαν «αίσιο τέλος» και πως επιτευχθεί ένα «σημαντικό αποτέλεσμα»! Μόνο που σημαντικό είναι το αποτέλεσμα αποκλειστικά για τους βιομηχάνους και τους μεγαλοεργοδότες.

Τα στελέχη του ΠΑΜΕ αποχώρησαν από τη συνάντηση, όταν από τις συζητήσεις έγινε φανερό πού οδηγούσε τα πράγματα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Αποχωρώντας, ο Γιώργος Πέρρος κατήγγειλε εργοδότες και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ότι κάνουν «ένα άθλιο παζάρι σε βάρος της εργατικής τάξης» και προειδοποίησε ότι φέρει βαριές και εγκληματικές ευθύνες όποιος βάλει την υπογραφή του κάτω από μια τέτοια άθλια συμφωνία.

Λίγο αργότερα, οι καταγγελίες των στελεχών του ΠΑΜΕ επιβεβαιώθηκαν με το χειρότερο τρόπο. Εργοδότες και πλειοψηφία κατέληξαν σε διετή σύμβαση που προβλέπει οι αυξήσεις - ψίχουλα να δοθούν σε τρεις δόσεις, μία ανά οχτάμηνο, αντί από την αρχή του έτους κάθε χρόνου. Ετσι, το κατώτερο μεροκάματο και ο κατώτερος μισθός διαμορφώνονται ως εξής (Βλέπε και πίνακα):

• Από την 1/1/2008 το κατώτερο μεροκάματο διαμορφώνεται στα 30,40 ευρώ και αυτά μεικτά, από 29,39 στις 31/12/2007, δηλαδή αύξηση 3,45%. Αντίστοιχα, ο μισθός διαμορφώνεται στα 681 ευρώ μεικτά από 657,89 το προηγούμενο έτος. Στην πραγματικότητα, βέβαια, στο χέρι ο εργάτης θα πάρει ακόμα λιγότερα. Αν αφαιρεθούν οι κρατήσεις για τα Ταμεία και τους άλλους οργανισμούς, ο μισθός που θα πάρει ο εργαζόμενος ανέρχεται στα 572 ευρώ!
• Την 1/9/2008 το κατώτερο μεροκάματο διαμορφώνεται στα 31,32 ευρώ και ο μισθός στα 701 ευρώ μεικτά.
• Η επόμενη αύξηση δίνεται την 1/5/2009 και το κατώτερο μεροκάματο θα ανέλθει στα 33,04 ευρώ, ενώ ο μισθός στα 740 ευρώ μεικτά.

Τους άθλιους αυτούς μισθούς η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ επιχειρεί να τους εμφανίσει ως επιτυχία και σε ανακοίνωσή της ισχυρίζεται ότι αθροιστικά η συνολική αύξηση είναι 12,42%. Μόνο που για τον εργάτη σημασία δεν έχει πόσο θα είναι ο ονομαστικός μισθός στα μέσα του 2009, αλλά τι μισθό λαμβάνει κάθε μήνα από την αρχή του 2008, γιατί με αυτόν το μισθό θα ζήσει την οικογένειά του. Η αλήθεια είναι ότι η μεσοσταθμική αύξηση για όλο το 2008 είναι μόλις 4,48% και το 2009 3,71%. Δηλαδή για κάθε μέρα το δωδεκάμηνο του 2008 η μεσοσταθμική αύξηση είναι 98 λεπτά, ενώ το 2009 η μεσοσταθμική αύξηση είναι μόλις 87 λεπτά!

Τα υπόλοιπα είναι αλχημείες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων. Και πάντα μιλάμε για αυξήσεις στα «μεικτά» και όχι στον καθαρό μισθό. Καθώς μάλιστα, ακόμα και ο επίσημος πληθωρισμός από την αρχή του έτους «τρέχει» με ρυθμούς αύξησης στο 4,5%, η σύμβαση που υπογράφτηκε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μείωση και όχι αύξηση των πραγματικών εργατικών εισοδημάτων. Και κατά συνέπεια, σε ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία των επιχειρήσεων σε βάρος των εργαζομένων. Για να μη μιλήσει κανείς για τα επιπλέον εμπόδια που θέτει η υπογραφή μιας τέτοιας σύμβασης στους διεκδικητικούς αγώνες των εργαζομένων για τις κλαδικές συμβάσεις.

Το σκληρό αυτό πακέτο σε τίποτα δεν αλλάζει με επιμέρους ρυθμίσεις, όπως η έκτη τριετία για τους εργατοτεχνίτες για όσους συμπληρώνουν 18 χρόνια υπηρεσία και η προσαύξηση της κανονικής άδειας μετά τη συμπλήρωση 25ετίας, σε 31 εργάσιμες ημέρες γι' αυτούς που εργάζονται εξαήμερο και στις 25 ημέρες γι' αυτούς που εργάζονται πενθήμερο.

Να γιατί όλα τα παραπάνω επιτρέπουν στον πρόεδρο του ΣΕΒ όχι μόνο να εκθειάζει τη συμφωνία «η επιτευχθείσα συμφωνία - είπε ο Δ. Δασκαλόπουλος - συνιστά ένα εφαρμοσμένο πρότυπο δημιουργικής διαχείρισης», αλλά και κυνικά να δηλώνει, πως και με τα άλλα που συνομολόγησαν «προσδίδουν πιο ανθρώπινο πρόσωπο στην αγορά εργασίας». Επιπλέον, ο πρόεδρος του ΣΕΒ έδωσε ιδιαίτερο βάρος στη συμφωνία με τη ΓΣΕΕ που προβλέπει τη θεσμοθέτηση «ενός μόνιμου Βήματος Διαλόγου και Συνεργασίας των δυνάμεων εργασίας». Ενα βήμα μόνιμου «διαλόγου» όπου θα τεθούν ζητήματα για τις εργασιακές σχέσεις, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την απελευθέρωση των απολύσεων κλπ.

Γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τους απεργούς, που λίγες μέρες πριν διαδήλωναν για το Ασφαλιστικό και πραγματικές αυξήσεις, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όχι μόνο προσυπέγραψε άθλιους μισθούς, αλλά και ζητά από τους εργαζόμενους να είναι ευχαριστημένοι, αφού, όπως είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, με τη συμφωνία «πλησιάζουμε ένα στόχο που υπολείπεται μεν του μέσου όρου της ΕΕ, αλλά αρχίζει πλέον ο στόχος να είναι ορατός».

Πρόσθεσε, μάλιστα, πως «αυτή ήταν η επιδίωξή μας και εξ αυτής κρίνω ότι το τέλος των διαπραγματεύσεων υπήρξε αίσιο». Αποκαλύπτει έτσι ότι από την αρχή αυτές του είδους οι αυξήσεις, ήταν η επιδίωξη της πλειοψηφίας. Στο ίδιο μήκος και ο γγ της ΓΣΕΕ Κ. Πουπάκης δήλωσε ότι είναι το «μάξιμουμ των εφικτών επιδιώξεών μας, αφού κινούνται μέσα στους στόχους μας για τη σύγκλιση με τους μέσους ευρωπαϊκούς μισθούς»!

Οσο για τον εκπρόσωπο της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΑΠ), ενώ στα λόγια διαχώρισε τη θέση του απ' αυτούς που στηρίζει και συμπορεύεται χρόνια τώρα στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, έσπευσε να τους δώσει και άλλοθι εκτιμώντας ότι η συμφωνία είναι ένα «ολέθριο λάθος της Γενικής Συνομοσπονδίας...». Επιχειρεί έτσι «να βγάλει λάδι» τους συνεταίρους του στη ΓΣΕΕ, ενώ γνωρίζει ότι και αυτή η συμφωνία έχει το ίδιο περιεχόμενο με όλες τις συλλογικές συμβάσεις όλων των τελευταίων χρόνων. Καθόλου «λάθος» δεν έκανε η πλειοψηφία. Ηταν και είναι επιλογή της. Οπως επιλογή της ΑΠ είναι να συμπορεύεται με αυτούς που υπογράφουν τέτοιες άθλιες συμβάσεις.

Στο ίδιο πνεύμα της «επιτυχίας» ήταν και οι δηλώσεις της ΓΣΕΒΕΕ, στην ηγεσία της οποίας κυριαρχούν οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρόεδρός της Δ. Ασημακόπουλος έκανε λόγο «για την καλύτερη σύμβαση των τελευταίων χρόνων» και έδωσε το μήνυμα ότι και οι υπόλοιπες κλαδικές συμβάσεις δεν πρέπει να υπερβούν αυτά τα όρια. Συνεχίζοντας την κοροϊδία ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Δ. Αρμενάκης ισχυρίστηκε ότι «οι αυξήσεις που δόθηκαν φτάνουν στο διπλάσιο του προβλεπόμενου πληθωρισμού»!