Στην οδό των γιασεμιών
Κυριακή 22 Οχτώβρη 2000

Εκεί με οδήγησαν μελαγχολικά τα βήματά μου για να συναντήσω τον αδελφό μου Ισμάτ Σάμπρι. Σκεφτόμουν πόσο δίκιο είχε ο μεγάλος Παλαιστίνιος ποιητής Μαχμούντ Νταρουίς για το δικαίωμα των Παλαιστινίων να έχουν πατρίδα που να την αγαπούν, να τη μισούν ή και να την αναθεματίζουν.

Ημουν θυμωμένος με τη δήλωση Ρέππα (στις 13 του μηνός), ο οποίος, αν και γνώριζε πως οι Παλαιστίνιοι είχαν ήδη εκατό νεκρούς, ζητούσε γενναιόδωρα βήματα τόσο από τον θύτη όσο και από το θύμα για να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η δήλωση αυτή ερχόταν σε αντίθεση με την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και με τη θέση της προεδρεύουσας χώρας, της Γαλλίας, που καταδίκαζαν την ισραηλινή πολιτική.

Με το Ισμάτ ήταν σαν να συνεχίζαμε την κουβέντα που είχαμε ξεκινήσει πριν από δύο χρόνια, στο σπίτι του Κωστή Μοσκώφ στην Αθήνα, για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τα γεγονότα που τώρα δραματικά επαληθεύονταν.

ΙΣΜΑΤ ΣΑΜΠΡΙ: Θα θυμάσαι ασφαλώς αυτά που μας είπε ο Κωστής Μοσκώφ στην τελευταία μας συνάντηση, ότι «ο αραβικός κόσμος, ανά πάσα στιγμή, μπορεί να εκραγεί παρορμητικά, απρόοπτα, ανεξέλεγκτα, με πάθος. Η διαχωριστική γραμμή από το να κοιμάται ο Αραβας και να είναι παθητικός μέχρι να γίνει επαναστάτης είναι μια τρίχα». Αυτό που προσπαθούσαμε τριάντα ολόκληρα χρόνια, να κινητοποιήσουμε τον αραβικό κόσμο γύρω από τους Παλαιστίνιους, έγινε αισθητό και πραγματικότητα τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Θα σου πω μια φράση που ένας Μαροκινός γέρος είπε στη διαδήλωση της 8ης Οκτωβρίου στη Ριμπάτ του Μαρόκου - ένα εκατομμύριο άνθρωποι στο δρόμο: «Αν η φωνή της Ουμ Καλσούμ ένωνε κάποτε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, το ουρλιαχτό των μικρών παιδιών της Παλαιστίνης σήμερα είναι ίσως η νέα φωνή και το νέο τραγούδι που μας ενώνει».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ: Ο αραβικός κόσμος σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα;

Ι.Σ.: Το χτες είναι παρελθόν όταν βλέπουμε μπροστά μας πενήντα χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώνουν στη Σαουδική Αραβία. Δέκα χιλιάδες στο Αμάν, πεντακόσιες χιλιάδες στην Υεμένη και αντίστοιχοι αριθμοί σε όλες τις αραβικές χώρες. Ετσι φτάσαμε στο σημείο να ακούσουμε τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας να προειδοποιεί τους Ισραηλινούς και τους Αμερικανούς ότι, όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, η χώρα του δε θα παραμείνει με σταυρωμένα χέρια - «και μεταφράστε αυτό που λέω όπως θέλετε». Η δήλωση αυτή έγινε στις 10 του μηνός. Σε 48 ώρες βρέθηκαν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής - Γάζα, Λίβανο, Συρία, Τελ Αβίβ και Κάιρο - ο Κουκ, η Ολμπράιτ, ο Σολάνα και ο Κόφι Ανάν και κατέληξαν στη Συνάντηση του Καΐρου. Ο λόγος που εκφώνησε ο Μπουμπάρακ στην έναρξη της Συνόδου Κορυφής θύμιζε παλιές εποχές, λόγο του Νάσερ. Αυτό είναι το νέο στοιχείο στον αραβικό κόσμο.

Γ.Κ.: Τι ακριβώς διεκδικούν οι Παλαιστίνιοι από την Ιερουσαλήμ;

Ι.Σ.: Ο,τι αποφάσισε η διεθνής νομιμότητα. Με τις αποφάσεις 242 και 338 το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ζητά την αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής από τη Δυτική Οχθη του Ιορδάνη και τη Λωρίδα της Γάζας, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Αραβικής Ιερουσαλήμ. Δεν μπορεί ο μουσουλμάνος προσκυνητής να διασχίζει απόσταση δέκα χιλιομέτρων σε δύο ώρες, και στην Πύλη της Ιάφα Ισραηλινοί στρατιώτες να ελέγχουν την ημερομηνία γέννησής του, ώστε, αν είναι κάτω των 45 χρόνων, να μην του επιτρέψουν την είσοδο στο τέμενος Αλάχσα. Οι Ισραηλινοί είπαν, στο Καπ Ντέιβιντ τον περασμένο Σεπτέμβρη: «Πάρτε εσείς την παλιά πόλη, αλλά θα έχουμε εμείς την κυριαρχία στο υπέδαφος»!!!

Γ.Κ.: Να, όμως, που τώρα, με την ταχύτητα διακίνησης των πληροφοριών, όλα έρχονται στο φως...

Ι.Σ.: Οταν ένας δεκαπεντάχρονος Σαουδάραβας βλέπει στο Ιντερνέτ πόσα παιδιά πεθαίνουν καθημερινά στο Ιράκ - 300 με 350 - εξαιτίας του εμπάργκο που έχει επιβάλει η Δύση, δεν είναι φυσικό να αναρωτιέται γιατί οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι δεν εφαρμόζουν τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και στους Ισραηλινούς; Ας προετοιμαστεί η Δύση να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις του αραβικού κόσμου, που τώρα πια ενημερώνεται.

Φεύγοντας από την οδό Γιασεμιών, θυμήθηκα την ποιητική συλλογή του Μαχμούντ Νταρουίς «Γιατί άφησα μονάχο το άλογο». Στην κοινωνία μας, όπου όλα παίζονται, όλα είναι ιππόδρομος, υπάρχουν και ελεύθερα άλογα, που μας θυμίζουν τι πραγματικά είμαστε.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ουίλιαμ Μπερνς (2002-10-27 00:00:00.0)
Οταν η Ουάσιγκτον κατασκευάζει θύελλες (2002-10-27 00:00:00.0)
«Αυτοσυγκράτηση» από το Ισραήλ ζητούν οι ΗΠΑ (2002-10-16 00:00:00.0)
Με το πιστόλι στον κρόταφο ο Αραφάτ (2002-03-30 00:00:00.0)
Εκδήλωση αλληλεγγύης από το φιλειρηνικό κίνημα (2002-03-01 00:00:00.0)
Στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού (2000-12-01 00:00:00.0)