Το περιεχόμενο της δράσης και των διεκδικήσεων, η προοπτική του αγώνα, οι συμμαχίες, οι βασικές θέσεις και παραδοχές της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα (ΠΣΕΑ) των ΕΒΕ, τρία χρόνια μετά την ίδρυσή της, θα συζητηθούν διεξοδικά στην Πανελλαδική της Συνδιάσκεψη, στις 13-14 του Μάρτη, στην Αθήνα. Οι προετοιμασίες για τη Συνδιάσκεψη συνέπεσαν με την αποσαφήνιση των αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης και τις πρώτες αντιδράσεις σε αυτές. Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες συσκέψεις και συνδιασκέψεις σε όλη τη χώρα, όπου τα στελέχη της ΠΣΕΑ, με τη διακήρυξη για τη Συνδιάσκεψη στο χέρι, συζητούν με τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ για το «πώς», για το «τι», για το «με ποιους». Ταυτόχρονα, όμως, τα λόγια γίνονται πράξη, με τις κινητοποιήσεις που διοργάνωσε η ΠΣΕΑ, αλλά και τη συμμετοχή της στους αγώνες της εργατικής τάξης και τη στήριξη στους αγώνες της φτωχομεσαίας αγροτιάς.

Η ανταπόκριση των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων ήταν μεγαλύτερη από την αναμενόμενη, ως αποτέλεσμα της όξυνσης των προβλημάτων, της αντιλαϊκής θύελλας που έχει ξεσπάσει και της συνεπούς αγωνιστικής στάσης της Συντονιστικής, από την ώρα που ιδρύθηκε. Η επιδίωξή της να διευρύνει τους στόχους και την πάλη της απαντά στην απαίτηση όλο και περισσότερων μικρών ΕΒΕ να κάνουν κάτι για να ανατρέψουν την καταδίκη που συνεπάγεται γι' αυτούς η φιλομονοπωλιακή πολιτική που ασκείται. Με έναν τρόπο, η ΠΣΕΑ «θερίζει» τους «καρπούς» των προσπαθειών της και τη δικαίωση της αγωνιστικής στάσης της, σε αντίθεση με τις ηγεσίες του συμβιβασμού, στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου.

Στη διακήρυξη για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, που έγινε αντικείμενο συζήτησης όχι μόνο στις τοπικές συσκέψεις, αλλά και στις διοικήσεις σωματείων και ομοσπονδιών, η Συντονιστική επισημαίνει με ποιους είναι, ποιοι είναι οι αντίπαλοι, ποιοι οι σύμμαχοι. Σημειώνει ότι επιδιώκει την ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος των ΕΒΕ σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Τη συγκρότηση ενός ισχυρού αντιμονοπωλιακού αγωνιστικού πόλου. Ακόμη περισσότερο, τη συγκρότηση ενός πλατιού λαϊκού αντιμονοπωλιακού μετώπου, έτσι ώστε να αναδειχτεί και να ενισχυθεί η προοπτική για μια διαφορετική ανάπτυξη της χώρας, που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Ο «Ρ» παρουσιάζει χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη διακήρυξη.

«Η εργατική τάξη, που είναι ο βασικός παραγωγός του πλούτου της κοινωνίας. Ζει στις ίδιες γειτονιές, ακόμα και στις ίδιες οικογένειες, τα παιδιά της πάνε στα ίδια σχολεία. Αλλωστε, πολλοί από τους αυτοαπασχολούμενους προέρχονται από την εργατική τάξη και πιθανότατα εκεί να ενταχθούν, αν δεν καταφέρουν να επιβιώσουν.

Αντιμετωπίζει με την ίδια ένταση τις αναδιαρθρώσεις που συντελούνται στην οικονομία προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Κυριαρχία των μονοπωλίων σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και συμπίεση του εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων.

Η διεύρυνση του ωραρίου σημαίνει σπάσιμο των εργασιακών σχέσεων των εμποροϋπαλλήλων και εξόντωση των μικρεμπόρων. Η διεύρυνση της έμμεσης φορολογίας χτυπά και όλα τα λαϊκά στρώματα. Ιδια είναι τα βάρη από την ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, την τοκογλυφία των τραπεζών. Τον ίδιο αέρα αναπνέουν στα αστικά κέντρα, τις ίδιες συγκοινωνίες χρησιμοποιούν.

Η ΠΣΕΑ θεωρεί σύμμαχό της το ΠΑΜΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης. Πολλά είναι αυτά που μας ενώνουν. Μπορούμε να συμβιβαστούμε με τις υπαρκτές αντιθέσεις, που όμως δεν είναι ικανές να μας βάλουν απέναντι. Μπορούμε να καταπολεμήσουμε την πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι φτωχοί αγρότες, που ξεκληρίστηκαν με γρήγορους ρυθμούς από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Τα ίδια έταζαν και στους αυτοαπασχολούμενους οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ότι με την ένταξη στην ΕΟΚ θα πουλήσουν τα προϊόντα τους σε ξένες, μεγαλύτερες αγορές.

Ομοια είναι η κοροϊδία της δήθεν ανάπτυξης της "επιχειρηματικότητας" και της "ανταγωνιστικότητας" που αποτελεί αυταπάτη για τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων. Κοινή είναι η πηγή των προβλημάτων, η συγκέντρωση της παραγωγής και της γης σε λίγα χέρια. Η καταστροφή των αγροτικών στρωμάτων έχει συνέπειες στη διατροφή όλων των λαϊκών στρωμάτων. Στις αγροτικές περιοχές, μαζί με τους αγρότες μειώνονται και οι αυτοαπασχολούμενοι γιατί λιγοστεύουν οι δουλειές, πέφτει η αγοραστική δύναμη, περιορίζεται η δυνατότητα εξασφάλισης συμπληρωματικού εισοδήματος από τη μικρή ιδιοκτησία γης.

Θεωρούμε σύμμαχό μας την ΠΑΣΥ, γιατί αγωνίζεται για το δυνάμωμα της αντίστασης της φτωχής αγροτιάς απέναντι στην αντιλαϊκή φιλομονοπωλιακή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Οι συνταξιούχοι, που τους υποχρεώνουν να επιβιώσουν με τα 600 ευρώ της μέσης σύνταξης του ΟΑΕΕ, που, με τους αγώνες τους, διεκδικούν συντάξεις που να καλύπτουν τις βασικές ανάγκες τους και να ανταμείβουν την προσφορά των απόμαχων της δουλειάς στην ανάπτυξη της χώρας.

Η νεολαία, που διεκδικεί το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, που αντιπαλεύει τη μιζέρια των 700 ευρώ, την υποδούλωση των stage, τη μισή δουλειά - μισή ζωή της μερικής απασχόλησης. Που δεν απεμπολεί το δικαίωμά της στη δημόσια δωρεάν Παιδεία που να αντιστοιχεί στο κατακτημένο επίπεδο των γνώσεων.

Το κίνημα για την ισοτιμία των γυναικών, που αντιπαλεύει τα μέτρα που προσπαθούν να υφαρπάξουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών στο όνομα της κάλπικης ισοτιμίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του μεγάλου κεφαλαίου. Ιδιαίτερα οι αυτοαπασχολούμενες γυναίκες και μητέρες που αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες στη ζωή τους και τη δουλειά τους, χωρίς, ουσιαστικά, κανένα δικαίωμα».

Η Συντονιστική Επιτροπή έχει μια σαφή ιεράρχηση για τον αντίπαλο. Σημειώνει αρχικά: «Το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια που επεκτείνονται ταχύτατα σε κάθε τμήμα της αγοράς που προηγούμενα κυριαρχούσαν ή είχαν σημαντική παρουσία οι μικρές επιχειρήσεις. Κλάδοι όπως το υπόδημα και ο ιματισμός συρρικνώνονται, άλλοι όπως το έπιπλο, το μέταλλο, η επισκευή αυτοκινήτων οδηγούνται στην περιθωριοποίηση, το λιανικό εμπόριο χτυπιέται από τα πολυκαταστήματα». Συνεχίζει με την: «Ευρωπαϊκή Ενωση που, με τη συμφωνία του Μάαστριχτ και τις τέσσερις ελευθερίες της, εμπορευμάτων, κεφαλαίων, ανθρώπων και υπηρεσιών, "άνοιξε τον ασκό του Αιόλου". Οι μετέπειτα συμφωνίες επιτάχυναν τις διαδικασίες συγκέντρωσης κεφαλαίων και παραγωγής σε όλο και λιγότερα χέρια». Δεν ξεχνά τις: «κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που πιστές στον "ευρωπαϊκό μονόδρομο" συναποφάσισαν μαζί με τις κυβερνήσεις της ΕΕ όλες τις κατευθύνσεις σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και εφαρμόζουν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που προκύπτουν από αυτές για τα μεγάλα συμφέροντα» και προσθέτει: «Σήμερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το επιχείρημα της σωτηρίας της οικονομίας, επιχειρεί την ένταση των αντιλαϊκών μέτρων με στόχο να φορτώσει στην πλάτη των αυτοαπασχολούμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης».

Στη λίστα με τους αντιπάλους περιλαμβάνονται επίσης: «Οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ που αξιοποίησαν τις δυσκολίες ανάπτυξης του συνδικαλιστικού κινήματος. Υπονόμευσαν την αγωνιστική προοπτική με τη διαβούλευση των στημένων κοινωνικών διαλόγων. Εγιναν πρόθυμοι προπαγανδιστές του "ευρωπαϊκού μονόδρομου" και έβαλαν πλάτη με τη συμβιβαστική τους στάση για το πέρασμα όλων των αντιλαϊκών κυβερνητικών μέτρων. Με τη λογική της ενίσχυσης δήθεν των μικρομεσαίων επιχειρήσεων εκπροσωπούν στην πράξη ένα ολιγάριθμο στρώμα μεσαίων επιχειρηματιών. Ενίσχυσαν τους μηχανισμούς χειραγώγησης των συνδικαλιστών με τα κονδύλια από τα προγράμματα κατάρτισης, αντικατέστησαν τη ζωντανή λειτουργία των σωματείων και των ομοσπονδιών με σεμινάρια, την οικονομική εισφορά των συνδικαλισμένων ΕΒΕ με τις επιχορηγήσεις των ΚΕΚ». Προσθέτει ότι «στην ίδια ρότα βρίσκονται και οι πλειοψηφίες των επιμελητηρίων που ενώ τυπικά είναι "σύμβουλοι" της πολιτείας, για τα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων, λειτουργούν σαν ιμάντες μεταφοράς της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων και μηχανισμός ενσωμάτωσης και διαφθοράς των συνδικαλιστικών στελεχών».

Η ΠΣΕΑ τονίζει στη διακήρυξή της: «Εκφράζουμε τα συμφέροντα των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων χωρίς προσωπικό που παλεύουν καθημερινά μαζί με τις οικογένειές τους ατελείωτες ώρες για ένα μεροκάματο που γίνεται όλο και πιο δύσκολο, έρμαιο στις ανάγκες κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου». Και συνεχίζει: «Στηρίζουμε τους αυτοαπασχολούμενους με 2-3 εργαζόμενους που η προσωπική τους εργασία είναι απαραίτητη για την επιβίωση των επιχειρήσεών τους. Δεν μπορούν να αντέξουν τον ανταγωνισμό των μονοπωλίων, γιατί τα κεφάλαια που διαθέτουν είναι μικρά και δεν μπορούν από μόνα τους να τους προσφέρουν σημαντικά καλύτερο εισόδημα από τους εργαζόμενους. Είμαστε με τους μικρούς βιοτέχνες, που γνωρίζουν καλά πώς παράγεται ο πλούτος της κοινωνίας. Είναι οι ίδιοι άμεσοι παραγωγοί και καταλαβαίνουν την αξία του μεροκάματου», καθώς και «με τους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ που δεν κολακεύονται από τα παχιά λόγια ότι δήθεν αποτελούν τη "ραχοκοκαλιά της οικονομίας". Που η "επιχειρηματικότητα" είναι βασανιστική και η "ανταγωνιστικότητα" ανέφικτη».