Εχουν «φτύσει αίμα» μέσα στους σκυλοπνίχτες του περιβόητου πρώτου στον κόσμο στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών. Γυναίκα και παιδιά όπως οι ίδιοι λένε, δεν έχουν χαρεί, για να φουσκώσουν με αστρονομικά υπερκέρδη τις τσέπες των εφοπλιστών. Τώρα στο όνομα της...«ανταγωνιστικότητας» των ελληνικών πλοίων βρίσκονται πεταμένοι στη στεριά να τους μαραζώνει η ανεργία. Ο λόγος για τους άνεργους ναυτεργάτες μακράς διαρκείας που εδώ και δύο βδομάδες σχηματίζουν καθημερινά ατέλειωτες ουρές στην Εστία Ναυτικών για να πάρουν το έκτακτο επίδομα των 45 και 60 χιλιάδων δραχμών για να γιορτάσουν με τις οικογένειές τους τις χρονιάρες μέρες. Το επίδομα αυτό αποτελεί δική τους κατάκτηση. Η Εστία υποχρεώθηκε να το καταβάλει μετά από αγώνες των ανέργων που οργάνωσαν η ΠΕΜΕΝ και η ναυτεργατική Ενωση «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ώστε να σταματήσει για τους ανέργους ναυτεργάτες η δοκιμασία των συσσιτίων που οργανώνουν εκκλησίες.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι για το επίδομα που δίνει η Εστία Ναυτικών απαιτούνται λιγότερες προϋποθέσεις (5 χρόνια θαλάσσια υπηρεσία) από αυτές που έχουν θέσει ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Σταύρος Σουμάκης και η διοίκηση του Οίκου Ναύτη, για να καταβάλλει την έκτακτη οικονομική ενίσχυση λόγω γιορτών που είναι...45 χιλιάδες δραχμές για τους έγγαμους και 30 χιλιάδες για τους άγαμους.

Από την Εστία Ναυτικών μόνο τις τελευταίες επτά μέρες έχουν περάσει 1.500 άνεργοι ναυτεργάτες! Αριθμός ενδεικτικός για την ανεργία που μαστίζει τον κλάδο. Η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία αυτή την περίοδο κάνει λόγο για 6.000 άνεργους, ενώ τα στοιχεία του Γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας δίνουν για το μήνα Νοέμβρη 2.385 εγγεγραμμένους ανέργους.

Στις ουρές που σχηματίζουν οι άνεργοι στην Εστία κυριαρχεί η οργή και η αγανάκτηση. Οι κουβέντες τους είναι γροθιά στο στομάχι. «Μας έχουν στην πείνα και στην ανεργία. Η ζωή μας γίνεται κάθε χρόνο και χειρότερη. Με τα δόντια προσπαθώ να συμπληρώσω χρόνια για τη σύνταξη. Τώρα βρίσκομαι εδώ να πάρω έστω αυτά τα λίγα. Τρία παιδιά έχω και μετράμε και τη δραχμή. Αν οι ναυτεργάτες δεν πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, δεν έχουμε μέλλον». Αυτές οι κουβέντες ανήκουν στο ναύτη Σταμάτη Μακρή.

Ο θαλαμηπόλος Σαράντης Πιπέρης συμπλήρωσε: «Θαλασσοπνίγομαι 18 χρόνια για να μου πουν τώρα από τον Οίκο του Ναύτη ότι δε δικαιούμαι την έκτακτη ενίσχυση γιατί λέει - αν είναι δυνατόν - δεν έχω τα δύο τελευταία χρόνια 18 μήνες θαλάσσια υπηρεσία. Ελπίζω από την Εστία να πάρω επίδομα. Να κάνω κάποιο δώρο στα δύο παιδιά μου. Κάθε χρόνο και χειρότερα». Στη συζήτηση παρεμβαίνει και ο Παντελής, λιπαντής από το Βόλο: «Εφτασα στο σημείο να ντρέπομαι να πάω στο σπίτι μου. Να αντικρίσω το παιδί μου. Θα πάρω το επίδομα και θα παραμείνω στον ξενώνα της Εστίας. Να πού μας κατάντησαν, όμως δε θα τους περάσει. Οι ναυτεργάτες με τους αγώνες τους θα έχουν τον τελευταίο λόγο».