«Δίνουμε προτεραιότητα στην ανάπτυξη. Εμείς τα λέγαμε από την αρχή και μας λοιδορούσαν, τώρα την ανάπτυξη την προβάλλουν όλοι, ενώ το κλίμα αλλάζει ακόμη και στην Ευρώπη». Με τα λόγια αυτά, που ειπώθηκαν στη συνάντηση που είχε την περασμένη Πέμπτη με τους τραπεζίτες και τους προέδρους των Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων, ο Αντ. Σαμαράς δε θέλησε μόνο να εμφανιστεί δικαιωμένος για τις θέσεις του κόμματός του για την ανάπτυξη, αλλά και να πείσει ότι το κόμμα του είναι το πιο κατάλληλο και άξιο να τις εφαρμόσει, εκτός των άλλων, γιατί «τις πιστεύει», όπως έχει δηλώσει ο ίδιος στο παρελθόν.

Πράγματι, η ηγεσία της ΝΔ εδώ και δύο χρόνια κλίνει σε όλες τις πτώσεις τη λέξη «ανάπτυξη» και προπαγανδίζει μια σειρά από μέτρα που θα την κάνουν πράξη. Αποσιωπούσε όμως ότι η ανάπτυξη αυτή είχε ως βασικό εργαλείο το μνημόνιο, που υποκριτικά τότε αποδοκίμαζε στα λόγια, ενώ τα επιπρόσθετα μέτρα που πρότεινε ήταν μέτρα στήριξης της ρευστότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, τα οποία διαφήμιζε ως δήθεν «εναλλακτική λύση», αλλά στην πραγματικότητα αποσκοπούσαν στο να κάνουν πιο αποδοτικό και αποτελεσματικό το πακέτο των άγριων αντιλαϊκών μέτρων που προωθούσαν κυβέρνηση και τρόικα.

Για ευνόητους λόγους, η ηγεσία της ΝΔ «προσπερνούσε» τα μέτρα αυτά σαν δεδομένα και πίεζε για συμπληρωματικά φιλομονοπωλιακά μέτρα. Ομως, καπιταλιστική ανάπτυξη και πολιτική του μνημονίου είναι ταυτόσημες έννοιες. Οι εφαρμοστικοί νόμοι του μνημονίου για τη σφαγή των μισθών και των συντάξεων, τη διάλυση των κλαδικών συμβάσεων και την κυριαρχία των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, το άγριο πετσόκομμα των κοινωνικών επιδομάτων και πρώτα απ' όλα του επιδόματος ανεργίας, η διάλυση των υπηρεσιών Υγείας, τα ατέλειωτα χαράτσια και η φοροληστεία των λαϊκών νοικοκυριών, είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για την «ανάπτυξη» που επαγγέλλεται η ηγεσία της ΝΔ.

Κι αυτό επειδή η ανάπτυξη αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της δραστικής συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, της κατάργησης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, της πλήρους εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας, που θα φέρουν πολλαπλάσιες αποδόσεις στα συσσωρευμένα κεφάλαια της πλουτοκρατίας, βοηθώντας την να εκκινήσει από καλύτερη θέση την περίοδο της αναιμικής ανάκαμψης από την κρίση.

Η ηγεσία της ΝΔ όχι μόνο έχει στηρίξει στο παρελθόν το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων, αλλά εμφανίζεται αποφασισμένη να υλοποιήσει απαρέγκλιτα και μέχρι τέλους το πακέτο των μέτρων του νέου μνημονίου. Ηδη, τα στελέχη της διαμηνύουν ότι είναι καθ' όλα έτοιμα να εφαρμόσουν αμέσως μετά τις εκλογές τα νέα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο για τον Ιούνη. Δηλαδή, να φέρουν νέο Ασφαλιστικό, που θα δίνει τη χαριστική βολή στις συντάξεις, νέο Εργασιακό που θα κατεβάζει ακόμα πιο κάτω το βασικό μισθό και θα καταργεί πλήρως την Εθνική Συλλογική Σύμβαση, αλλά και να πάρει όλα τα «αναγκαία μέτρα» για την επιτυχία των στόχων του μνημονίου.

Προϊδεάζοντας για τη «λύση» που προωθούν στο Ασφαλιστικό, αξιοποιώντας την καπιταλιστική κρίση, ο επικεφαλής της Γραμματείας Προγράμματος, Ευρ. Στυλιανίδης, δήλωσε (στον ΣΚΑΪ) την περασμένη Παρασκευή: «Μέσα σε αυτή την κρίση μπορούμε να συζητήσουμε πια λύσεις διαφορετικού τύπου. Τώρα δηλαδή που στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι είναι λιγότεροι λόγω του δημογραφικού προβλήματος και της κρίσης από τους μη εργαζόμενους θα πρέπει να αρχίσουμε να συζητούμε έξυπνη αξιοποίηση των αποθεματικών των Ταμείων που θα είναι ανταποδοτική και για τους ίδιους τους ασφαλισμένους».

Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι η ηγεσία της ΝΔ δεν έβγαλε «κιχ» για τη δρομολογημένη κατάργηση των αποζημιώσεων για τις απολύσεις ή το πετσόκομμα του εφάπαξ. Επιπλέον, «γαλάζια» στελέχη δεν κρύβουν ότι τον Ιούνη τελειώνουν και ο 13ος και ο 14ος μισθός, τους οποίους ο πρόεδρος της ΝΔ υποστήριξε ξεδιάντροπα πριν από λίγες βδομάδες ότι είχε διασώσει με τις «σκληρές διαπραγματεύσεις» που ισχυρίζεται ότι έκανε.

Από την άλλη, αποκρύπτει ότι σχεδόν το σύνολο των λεγόμενων αναπτυξιακών μέτρων που είχε προτείνει ως «άλλο μείγμα» για την «επανεκκίνηση της οικονομίας», το λεγόμενο «Ζάππειο 2», έχουν ήδη ενσωματωθεί και υλοποιούνται από το νέο μνημόνιο. Αξίζει, για του λόγου το αληθές, μια υπενθύμιση των προτάσεων που είχε εξαγγείλει τότε ο πρόεδρος της ΝΔ.

• «Πρώτον, μείωση των φορολογικών συντελεστών! Προτείνουμε συντελεστή κερδών 15%. Ιδιο για όλες τις εταιρείες! Flat rate, όπως λέγεται διεθνώς. Και φορολόγηση στα μερίσματα 15% από το σημερινό 25%». Ηδη έχει υιοθετηθεί από τη διακομματική επιτροπή ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ., που συντάσσει το νέο εθνικό Φορολογικό Σύστημα και θα ψηφιστεί μετά τις εκλογές.
• «Μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 25%... Ετσι θα μειωθεί αισθητά το μη μισθολογικό εργοδοτικό κόστος». -«Ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας. Που σημαίνει, μεταξύ άλλων, κατάργηση των έκτακτων εισφορών στα κέρδη». -«Κατάργηση του "πόθεν έσχες" κατοικίας - οποιασδήποτε, πρώτης, δεύτερης, εξοχικής κ.λπ. Για τρία χρόνια! Οχι άλλη αύξηση στις αντικειμενικές αξίες. Κατάργηση του "πόθεν έσχες", ώστε να επιστρέψουν κεφάλαια στο ελληνικό χρηματοοικονομικό σύστημα». -«Νομιμοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων». -«Να εξοφληθούν οι εκκρεμότητες του κράτους προς τους ιδιώτες. Δηλαδή το τρέχον "εσωτερικό χρέος", οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους ιδιώτες».
• «Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου για την απευθείας μείωση του χρέους. Τα 50 δισ.». -«Αντίστοιχα ισχύουν και με τις αποκρατικοποιήσεις. Είμαστε υπέρ των αποκρατικοποιήσεων». Στην αιχμή του δόρατος βρισκόταν η «απελευθέρωση της ενέργειας», που, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΝΔ, «σημαίνει, πριν απ' όλα, σπάω το κρατικό μονοπώλιο σε διαφορετικές εταιρείες και ύστερα διαλέγω τι πουλάω».

Το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι ότι πρόκειται για συμπληρωματικά μέτρα που ενισχύουν τη ρευστότητα και προσφέρουν νέα προνόμια στο κεφάλαιο, για να βγει αλώβητο και πιο ενισχυμένο από την κρίση που το ίδιο προκάλεσε, πατώντας πάνω στα αποκαΐδια των εργασιακών δικαιωμάτων, στην πλήρη διάλυση του λεγόμενου «κράτους πρόνοιας» και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Επειδή ο λαός συνειδητοποιεί ότι η «ανάπτυξη» αυτή μόνο νέα δεινά θα φέρει και θα τον οδηγήσει πιο βαθιά στην απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση, η ηγεσία της ΝΔ επιστρατεύει τα εκβιαστικά διλήμματα και το φόβο για τα πολύ χειρότερα που τάχα θα έρθουν αν δεν υλοποιηθούν τα «αναπτυξιακά» μέτρα. «Αν δεν υπάρξει ανάκαμψη στο επόμενο διάστημα, η πτώση του βιοτικού επιπέδου θα πλησιάσει το 50% από το 2009!», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αντ. Σαμαράς στην τελευταία ομιλία του στη Βουλή, εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας το λαό να αποδεχθεί ως δήθεν σωτήρια τα βάρβαρα μέτρα που προωθούνται.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική εγγυάται την πτώση του βιοτικού επιπέδου κατά 50% και ακόμα περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και για το εκβιαστικό δίλημμα που έθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ για τους μισθούς, τη συντριβή των οποίων θεωρεί δεδομένη. «Το πόσο θα φτάσουν οι περικοπές μισθών, θα εξαρτηθεί τελικά από το πότε θα αρχίσει η ανάκαμψη. Γιατί προσέξτε: Χωρίς ανάκαμψη, ακόμα κι αν δεν είχε περικοπεί ο κατώτατος μισθός, θα ερχόταν για πολλούς εργαζομένους κάτι πολύ χειρότερο: Η ανεργία!», είπε χαρακτηριστικά, συμμετέχοντας ενεργά στην εκστρατεία εκφοβισμού του λαού και αναπαράγοντας το εκβιαστικό δίλημμα «ανάπτυξη ή μικρότερος μισθός και ανεργία»! Η ανάπτυξή τους, όμως, θρέφεται στην κυριολεξία από τους μικρότερους μισθούς και την ανεργία.

Είναι ολοφάνερο ότι ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που επαγγέλλεται η ηγεσία της ΝΔ, δεν μπορεί να αποτελέσει διέξοδο για τα λαϊκά στρώματα, τα οποία δεν πρέπει να ξεχνούν ότι αυτός ο δρόμος ήταν που οδήγησε στη σημερινή κρίση, με την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων από την πλουτοκρατία.

Η όποια παροδική αναιμική ανάκαμψη θα στηριχθεί στην αύξηση της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της απόλυτης φτώχειας και της εξαθλίωσης του λαού σε μόνιμη βάση. Ο μόνος φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης προϋποθέτει κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους από μια λαϊκή εξουσία, που θα οργανώσει την οικονομία με κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και με κεντρικό σχεδιασμό. Αυτός ο δρόμος της φιλολαϊκής διεξόδου μπορεί να ανοίξει με ισχυρό ΚΚΕ και οργανωμένο λαό.