Με στόχο να διασφαλιστούν νέα κερδοφόρα πεδία για τα μονοπώλια της Ενέργειας με συνέπειες τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, χτες το απόγευμα η αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή ενέκρινε το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για την «Kύρωση Συμφωνίας φιλοξενούσας χώρας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Trans Adriatic Pipeline AG» για την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου «Trans Adriatic Pipeline» (TAP), από το κοίτασμα «Σαχ Ντενίζ 2» του Αζερμπαϊτζάν προς την Κεντρική Ευρώπη.

Από τα 800 χιλιόμετρα του ΤAP, που προβλέπεται να κατασκευαστούν, τα περίπου 500 θα βρίσκονται στην Ελλάδα. Θα ξεκινά από τον Εβρο, θα διασχίζει Θράκη, Μακεδονία και Ηπειρο και μέσω της Αλβανίας θα φτάνει στην Αδριατική. Με υποθαλάσσιο αγωγό θα καταλήγει στην Ιταλία. Ο ΤΑΡ έχει τη στήριξη των ΗΠΑ και η κατασκευή του προωθείται ανταγωνιστικά στην επέκταση των ρωσικών μονοπωλίων στο «νότιο διάδρομο Φυσικού Αερίου», όπου οι Ρώσοι προωθούν τον αγωγό «South Stream».

Από το ΚΚΕ, ο βουλευτής Γιώργος Λαμπρούλης ξεκαθάρισε ότι το Κόμμα καταψηφίζει το νομοσχέδιο και κατήγγειλε ότι εμπλέκει τη χώρα πιο βαθιά στις αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τα ανταγωνιστικά σχέδια μεταφοράς φυσικού αερίου στην ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα, επιδρά και στον ανταγωνισμό ρωσικών ομίλων με την αζέρικη «Socar» η οποία έχει τη στήριξη των ΗΠΑ. «Ποια είναι τα οφέλη -συνέχισε- από αυτή συμφωνία για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών; Γιατί αυτό είναι το κριτήριο που αξιολογεί το ΚΚΕ κάθε διακρατική συμφωνία», αν δηλαδή συμβάλει στην εξασφάλιση της φθηνής λαϊκής κατανάλωσης του φυσικού αερίου, αν μειώνει την εξάρτηση της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στη θωράκιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, αν συμβάλλει στην ειρήνη της περιοχής. Επισήμανε ότι για να υπάρξει διακρατική, αμοιβαία επωφελής συνεργασία για την ανάπτυξη ενεργειακών δικτύων και αγωγών προς όφελος του λαού, απαιτείται ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση απ' το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Σ' αυτό το πλαίσιο, ο Ενιαίος Αποκλειστικά Κρατικός Φορέας Ενέργειας μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών.

Ο υπουργός Γιάννης Μανιάτης χαρακτήρισε τη συμφωνία «εθνικής σημασίας» και ισχυρίστηκε ότι θα φέρει 2.000 άμεσες και 10.000 έμμεσες θέσεις, όταν επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο, πέρα από τις θέσεις εργασίας για την κατασκευή του αγωγού που υπολογίζονται επίσημα στις 4.000, το πολύ για 100 που και αυτές θα είναι κακοπληρωμένες με δεδομένες τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις, και ότι θα «ανοίξει το δρόμο για επενδύσεις άλλων επιχειρήσεων» όπως κατασκευαστικών κ.ά. Και πρόσθεσε ότι σε συνεργασία με την ΕΕ ο αγωγός θα αποτελέσει έργο γεωστρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη και «κορυφαίο διακύβευμα» «στη δύσκολη πορεία των εθνικών θεμάτων».

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ο Θανάσης Πετράκος επισήμανε ότι χρειάζεται η χώρα να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους προκειμένου να αποσπάσει μεγαλύτερα οφέλη και ότι «θα ήταν θετική η συμφωνία αν κάλυπτε όρους και προϋποθέσεις», όπως να αναβαθμιστεί σε ενεργειακό κόμβο. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιφυλάχτηκε να τοποθετηθεί στην Ολομέλεια. Ενώ την ίδια πρόθεση εξέφρασαν οι ΑΝΕΛ και η ΔΗΜΑΡ.