Την απίστευτη, όχι, όμως, πρωτοφανή για τα δεδομένα των ΗΠΑ, περιπέτειά του, την αποκάλυψε ο ίδιος ο βραβευμένος με το «Χρυσό Λιοντάρι» του Φεστιβάλ Βενετίας για τη συγκλονιστική ταινία του «Ο κύκλος» (παίχτηκε και στη χώρα μας), σκηνοθέτης, σε ανοιχτή επιστολή του προς τους Αμερικανούς συναδέλφους του.

Ο Τζ. Παναχί ταξίδευε μέσω Ν. Υόρκης για την Αργεντινή, για να παραστεί σε κινηματογραφικά φεστιβάλ. Στο αεροδρόμιο της Ν. Υόρκης θα καθόταν μόνο δύο ώρες και όπως τον ενημέρωσαν, δε χρειαζόταν βίζα. Για την αστυνομία του αεροδρομίου, όμως, ο σκηνοθέτης ήταν... εξ ορισμού «τρομοκράτης», αφού ήταν Ιρανός! Ετσι, τον συνέλαβαν και απαίτησαν να τον φωτογραφήσουν και να του πάρουν δαχτυλικά αποτυπώματα. Επειδή αρνήθηκε βρέθηκε με αλυσίδες στα χέρια να οδηγείται σε ένα κτίριο - μπουντρούμι του αεροδρομίου, όπου ήταν μαζεμένοι και άλλοι αλυσοδεμένοι «τρομοκράτες» από τη Λ. Αμερική, την Ασία, την Ανατολική Ευρώπη. Ανάμεσά τους και ένα μικρό παιδί από τη Σρι Λάνγκα, που έκλαιγε αναζητώντας τη μητέρα του. Ολοι μαζί και ο σκηνοθέτης έμειναν αλυσοδεμένοι μεταξύ τους στα πόδια. Τελικά, μετά από 10 ώρες του επιτράπηκε να κάνει ένα τηλεφώνημα σε ένα συμπατριώτη του πανεπιστημιακό, ο οποίος φρόντισε για την απελευθέρωσή του.

«Από το παράθυρο του αεροπλάνου μπορούσα να δω τη Ν. Υόρκη. Ηξερα ότι η ταινία μου, ο "Κύκλος", παιζόταν εκεί επί δύο μέρες. Ηξερα ότι οι κριτικές ήταν πολύ καλές. Οι θεατές όμως θα καταλάβαιναν καλύτερα την ταινία μου αν ήξεραν ότι ο σκηνοθέτης της, την ίδια στιγμή, ήταν αλυσοδεμένος. Θα δέχονταν ευκολότερα την πίστη μου ότι κύκλοι ανθρωπίνων ορίων υπάρχουν σε όλα τα μέρη του κόσμου, σε διάφορες αναλογίες», τόνισε ο σκηνοθέτης στο τέλος της επιστολής του.

Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι το αλυσοδεμένο αγόρι από τη Σρι Λάνγκα θα ψάχνει ακόμη τη μητέρα του, υπό τη σκιά του αγάλματος της εκτρωματικής «αμερικανικής ελευθερίας»...