Στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό στο εσωτερικό της ΕΕ συμμετέχουν και οι δύο πόλοι του αστικού πολιτικού συστήματος της χώρας μας, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, με ενιαίο οδικό χάρτη την αναβάθμιση του ρόλου της ντόπιας αστικής τάξης, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας των ελληνικών μονοπωλίων. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στον οποίο συμμετέχουν η ΝΔ, ο γερμανικός συνασπισμός κομμάτων CDU/CFU με κοινοβουλευτική ομάδα 37 ευρωβουλευτές και άλλα κόμματα - πολιτικός ανταγωνιστής του ΣΥΡΙΖΑ - στηρίζει την υποψηφιότητα του Ζ. Κ. Γιούνκερ για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις δηλώσεις του προέδρου του Αλ. Τσίπρα - ο οποίος να θυμίσουμε ήταν υποψήφιος πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - και το ΚΕΑ, μέσω της προέδρου της GUE/NGL, Γ. Τσίμερ, στελέχους του ΚΕΑ, στηρίζουν την υποψηφιότητα του Ζ. Κ. Γιούνκερ, δίνοντας διαβεβαιώσεις στην πλουτοκρατία και την ΕΕ ότι αποτελούν «υπεύθυνη και αξιόπιστη δύναμη» αστικής διαχείρισης, που σέβεται την ευρωενωσιακή επετηρίδα, στηρίζει την ΕΕ και τα στελέχη της. Τα αστικά και οπορτουνιστικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τις αντιθέσεις γύρω από το νέο πρόσωπο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως ζήτημα προσώπων - Γιούνκερ ή κάποιο άλλο στέλεχος από το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου - επιδιώκοντας να «νομιμοποιήσουν» την αντιδραστική Κομισιόν και ιδιαίτερα να συγκαλύψουν την έκταση, το βάθος και την ουσία των οξύτατων ανταγωνισμών μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της ΕΕ για λογαριασμό των συμφερόντων των μονοπωλίων που εκπροσωπούν. Αστοί και οπορτουνιστές δημοσιολόγοι επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν προβάλλοντας παραπολιτικά παρασκήνια και κουτσομπολιά, ώστε να εμποδίσουν λαϊκές συνειδήσεις να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα για το χαρακτήρα της ΕΕ, την αντιλαϊκή φύση της.
Μέτωπο σκληρής αντιπαράθεσης αποτελεί η Ενέργεια και ο ενεργειακός εφοδιασμός της ΕΕ. Οι ενεργειακές ανάγκες των κρατών - μελών της ΕΕ και η κάλυψή τους διαμορφώνουν διαφορετικές επιλογές διεθνών διασυνδέσεων ανάμεσα στα μονοπώλια. Ο προσανατολισμός της Γερμανίας προς τη Ρωσία, η ενίσχυση της ανάμειξης των ΗΠΑ για εφοδιασμό της ΕΕ με υγροποιημένο αέριο, που βρίσκει τη στήριξη της Βρετανίας, η φιλοδοξία της Πολωνίας να αναδειχθεί σε ενεργειακό παράγοντα με την παραγωγή σχιστολιθικού αερίου, σε συνδυασμό με τα τεράστια συμφέροντα αναφορικά με τις ενεργειακές πηγές, τους αγωγούς και δρόμους διέλευσης και μεταφοράς τους, δημιουργούν ένα σύνθετο, εκρηκτικό μείγμα ανταγωνισμών. Αυτό εκφράζεται άλλωστε και στην ιμπεριαλιστική επέμβαση ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ στην Ουκρανία, σε σύγκρουση με την καπιταλιστική Ρωσία, όπου παρά τη γενική συμφωνία στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, οι διαφορές Γερμανίας, Γαλλίας και βρετανοατλαντικού άξονα σχετικά με τη στάση τους και τη στάση της ΕΕ απέναντι σε Ρωσία και ΗΠΑ οξύνουν ακόμη περισσότερο τις αντιθέσεις. ΕΕ - ΗΠΑ παρεμβαίνουν μέσω της Βουλγαρίας για να σταματήσουν τις εργασίες για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream».
Ανοιχτό παραμένει ακόμη και το ζήτημα της κατανομής των κονδυλίων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, στο οποίο εμπλέκεται ενεργά και η Γαλλία που θέλει να ενισχύσει τη μεγάλη καπιταλιστική αγροτική παραγωγή της, ενώ η Βρετανία, ως χώρα - καθαρός χρηματοδότης του ευρωενωσιακού προϋπολογισμού, πιέζει για επιστροφές κονδυλίων σ' αυτήν. Στο φόντο αυτών των σκληρών αντιπαραθέσεων και οι επιλογές των προσώπων του προέδρου της Κομισιόν, του Υπατου Εκπροσώπου για την εξωτερική πολιτική, του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου συνθέτουν το πεδίο στο οποίο θα δοκιμαστούν και πάλι οι κεντρομόλες και φυγόκεντρες τάσεις που συνυπάρχουν στο εσωτερικό της ΕΕ.
Οι ανταγωνισμοί των αστικών κυβερνήσεων στην ΕΕ δεν έχουν καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Αφορούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τις διαμάχες τους για την κυριαρχία τους στις αγορές, την αύξηση της κερδοφορίας τους. Οσο οξύνονται οι αντιθέσεις των επιχειρηματικών ομίλων, τόσο αυξάνονται η καταπίεση, η εκμετάλλευση, η επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, αφού κάθε αστική τάξη ενδιαφέρεται να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών της, με τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την επιδείνωση των όρων ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Το σύνθετο αυτό κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που μαίνονται στο εσωτερικό της ΕΕ, όσο και με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες επιβεβαιώνει γι' ακόμη μια φορά τη θέση του ΚΚΕ για το χαρακτήρα της ΕΕ, ως μιας ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας, εχθρικής για τους λαούς. Μοναδικός δρόμος για τη λαϊκή ευημερία, την ικανοποίηση των διευρυμένων σύγχρονων λαϊκών αναγκών είναι ο δρόμος της ρήξης και της ανατροπής με την εξουσία των μονοπωλίων και των διακρατικών ενώσεών τους. Ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, για την ενδυνάμωση της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης, την ανασυγκρότηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, το δυνάμωμα της Λαϊκής Συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, για την απαλλαγή από τα δεσμά της ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με εργατικό - λαϊκό έλεγχο και πανεθνικό σχεδιασμό της οικονομίας, για να γίνει ο λαός κυρίαρχος της ζωής του.