Είναι μια Βιέννη γυμνή, ψυχρή και παγωμένη, μια πόλη επικίνδυνη, φτωχή αλλά απερίγραπτα γοητευτική και αινιγματική. Δυστυχώς, για τον συγγραφέα δε βρίσκει το φίλο του, αλλά μαθαίνει ότι σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ενας Αγγλος αξιωματικός πληροφορεί τον Αμερικάνο ότι ο φίλος του ήταν ένα κάθαρμα και καλύτερα είναι που έφυγε από τη ζωή. Αν, τελικά, έφυγε... Ο συγγραφέας αρχίζει την έρευνα και διαπιστώνει ότι δεν ήταν δυο άνθρωποι, που πήραν νεκρό το φίλο του από τον τόπο του δυστυχήματος, όπως είχε δηλωθεί, αλλά τρεις. Αναζητά, λοιπόν, τον τρίτο άνθρωπο, που θα του λύσει το μυστήριο, όμως, ο «τρίτος άνθρωπος» είναι ο ίδιος ο Χάρι Λαΐμ, που όντως είναι ένας πραγματικός και αδίστακτος εγκληματίας, αφού νόθευσε ακόμη και την πενικιλίνη και άφησε παιδιά, πολλά παιδιά ανάπηρα και σκότωσε άλλα τόσα. Είναι ο ίδιος ο Χάρι Λαΐμ, που πρόδωσε στις αρχές τη γυναίκα που τον αγάπησε και που αρνήθηκε να τον προδώσει ακόμη και μετά, αφού έμαθε την προδοσία του. Τη γυναίκα που το μόνο που έχει να δηλώσει είναι: «Η αγάπη δε δίνεται ως βραβείο ηθικής». Πρόκειται για μια από τις πιο φημισμένες ταινίες του κινηματογράφου, είναι ένα θρίλερ με ατμόσφαιρα, με έξοχες ερμηνείες και με φόντο τα εξωτερικά, αλλά εσωτερικά ερείπια που άφησε ο πόλεμος. Το κακό ενάντια στο καλό, η προδοσία και η αφοσίωση, η φιλία και ο εμπαιγμός, και τελικά διαδρομή του ανθρώπου από την ειρήνη στον πόλεμο παλεύουν για την επικράτησή τους. Η ταινία τιμήθηκε με Οσκαρ μαυρόασπρης φωτογραφίας, και με το Χρυσό Βραβείο στο Φεστιβάλ των Καννών το 1949. Αξίζει να σημειωθεί πως η ταινία πρόσφατα ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία του 20ού αιώνα. Η μουσική του Αντον Καράς συντελεί, ώστε να κάνει το έργο αξέχαστο.
Ο Κάρολ Ριντ σεβάστηκε απόλυτα το ύφος του Αγγλου συγγραφέα Γκράχαμ Γκριν, που θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους μυθυστοριογράφους. Ο Γκριν πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1929, με το βιβλίο ο «Εσώτερος άνθρωπος», αλλά άρχισε να γίνεται γνωστός, με το τέταρτο βιβλίο του Οριαν Εξπρές το 1932. Κύρια χαρακτηριστικά των έργων του είναι το χιούμορ, η ανθρώπινη εγκατάλειψη, το καθήκον, η άδολη αγάπη, αλλά και ο εγωιστικός, τραχύς και ιδιοτελής έρωτας, η ζήλια, η μεταμέλεια, η ανθρώπινη δυστυχία. Καιρός είναι να ξαναδιαβάσουμε ή έστω να ανακαλύψουμε τον Γκράχαμ Γκριν και να απολαύσουμε τα έργα του: «Ο τρίτος άνθρωπος», «Ο Ανθρωπός μας στην Αβάνα», «Η χαμένη υπόθεση], «Ο επίτιμος πρόξενος», «Οι Κωμωδοί», «Ο ήσυχος Αμερικάνος», αλλά και την τελευταία του δημιουργία «Μονσινιόρ Κιχώτης».