«Πρέπει κάποια στιγμή ο καθένας, με όρους ευθύνης, να σκεφτεί. Εχει πείρα πλέον. Επιλέγοντας το μικρότερο κακό, πας από το κακό στο χειρότερο». Αυτό επισήμανε, μεταξύ άλλων, στους εργαζόμενους των Κτιριακών Υποδομών του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Μιλώντας στους εργαζόμενους κατά την επίσκεψή του την Τετάρτη στον ΟΣΚ, ο Μ. Παπαδόπουλος τόνισε πως «ιδιαίτερα σε αυτή την προεκλογική περίοδο καλλιεργείται ένα κλίμα με έντονη κινδυνολογία και γενικολογία, δηλαδή το "grexit", τι θα γίνει με τις καταθέσεις, με το ευρώ κ.τ.λ. Πιστεύουμε ότι έχει μεγάλη σημασία ο κάθε εργαζόμενος, πέρα από το τι λένε τα ΜΜΕ και το κάθε κόμμα, να σκεφτεί με βάση τη δική του πείρα. Να σκεφτεί, δηλαδή, με βάση ορισμένα πραγματικά δεδομένα της κατάστασής του, της θέσης του, για να πάρει απόφαση όχι μόνο για τις εκλογές αλλά γενικά για την πολιτική του στάση. Και νομίζουμε ότι δύσκολα θα διαφωνήσει κάποιος ότι τα πραγματικά δεδομένα αυτής της περιόδου είναι συγκεκριμένα. Δηλαδή, έχουμε μια πολύ μεγάλη απώλεια σε εισόδημα τα τελευταία χρόνια, κάτι που το έχετε βιώσει και εδώ, τις απολύσεις συμβασιούχων με τον πέλεκυ της "αξιολόγησης"».

Παράλληλα, τους ζήτησε να σκεφτούν και να κρίνουν τη στάση των πολιτικών δυνάμεων απέναντι στις απώλειες που έχουν, όχι μόνο σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και σε ό,τι αφορά όλες τις ανάγκες των οικογενειών τους, από τα ασφαλιστικά δικαιώματα μέχρι την κατάσταση στα νοσοκομεία, τις δραστικές περικοπές σε παροχές υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας. Και να σκεφτούν και να κρίνουν τις πολιτικές δυνάμεις με βάση την ανάγκη ανάκτησης όλων αυτών των απωλειών ως το ελάχιστο που χρειάζονται τώρα, που σημαίνει κατάργηση όλου του αντεργατικού οπλοστασίου.

Τόνισε, επίσης, ότι βασικό ζήτημα που πρέπει να γίνει σαφές, να το συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι, είναι το ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος των εργαζομένων. Και αυτός δεν είναι άλλος από τους μονοπωλιακούς ομίλους που κερδίζουν από αυτή την πολιτική με τις αποκρατικοποιήσεις και τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, σύμφωνα με τον Μ. Παπαδόπουλο, είναι ο ΟΣΚ. «Τι θα μπορούσε να πετύχει ένας ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας κατασκευών, με βάση το επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που υπάρχει σήμερα στη χώρα, από σχολεία μέχρι το σύνολο των κρατικών υποδομών, και ποια είναι η σημερινή κατάσταση με τους όρους με τους οποίους υλοποιούνται τα έργα, με τις ΣΔΙΤ, τα συγχρηματοδοτούμενα, τους όρους του ΕΣΠΑ, ποιος κερδίζει και ποιος πληρώνει διπλά και τριπλά αυτά τα έργα; Είναι κεντρικό παράδειγμα για να δούμε γιατί δεν ικανοποιούνται μια σειρά κοινωνικές ανάγκες και έχουμε και τέτοια ανεργία τη στιγμή που υπάρχουν δυνατότητες».

Τέλος, τόνισε πως ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ χαράζουν το δρόμο σε σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο και επισήμανε πως «αν δεν οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση, αν δεν υπάρξει ψήφος σε μια μαχητική, δυνατή λαϊκή αντιπολίτευση, δηλαδή ψήφος στο ΚΚΕ για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση σε αυτή την κατεύθυνση, η κατάσταση συνεχώς θα επιδεινώνεται».