Σε μια ενέργεια πρωτοφανή στα συνδικαλιστικά χρονικά προχώρησε η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ). Χωρίς κανέναν ενδοιασμό και παίζοντας παιχνίδια στην πλάτη των σωματείων και των εργαζομένων της περιοχής, διέλυσε το Εργατικό Κέντρο (!), αντί να αναλάβει τις ευθύνες της για την επιβολή προστίμου από το ΣΔΟΕ, για κονδύλια που διαχειριζόταν η πλειοψηφία και αφορούν σε προγράμματα κατάρτισης που υλοποιούσε το Εργατικό Κέντρο με δική της απόφαση.

Τα προγράμματα αυτά, που προορίζονται δήθεν για την κατάρτιση των εργαζομένων, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν πηγή εκμαυλισμού συνειδήσεων, υλοποιήθηκαν με πλειοψηφικές αποφάσεις σε τοπικό αλλά και πανελλαδικό επίπεδο, με τη στήριξη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, ενώ αποτελούν κατεύθυνση της ίδιας της ΕΕ και των κυβερνήσεων με σκοπό τη χειραγώγηση εργαζομένων και συνδικάτων.

Οπως σημειώνει η παράταξη της ΔΑΣ, που από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε αυτά τα προγράμματα, στη διαχείριση των κονδυλίων εμπλέκονται οι δυνάμεις και τα στελέχη της πλειοψηφίας, που στη συνέχεια επέλεξαν να διαλύσουν το Εργατικό Κέντρο, σε μια προσπάθεια να αποτινάξουν από πάνω τους τις ευθύνες. Η απόφαση πάρθηκε την περασμένη Κυριακή 6 Νοέμβρη, σε Γενική Συνέλευση που έγινε αντιδημοκρατικά και με εκφυλισμό των διαδικασιών. Εκεί, 70 αντιπρόσωποι - συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ αποφάσισαν να διαλύσουν το Εργατικό Κέντρο (απαιτούνταν 69 ψήφοι).

Καταγγέλλοντας την απαράδεκτη μεθόδευση, η παράταξη της ΔΑΣ απαίτησε να πληρώσουν το πρόστιμο οι ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, όπως διακλαδώνονται σε πανελλαδικό επίπεδο. Ζήτησε, επίσης, να πάει το πρόβλημα στα σωματεία, να γίνει ενημέρωση στις Γενικές Συνελεύσεις και να αποφασίσουν οι εργαζόμενοι για τις εξελίξεις, προτάσεις που απορρίφθηκαν από την πλειοψηφία.

Απέναντι σ' αυτές τις μεθοδεύσεις, που ανοίγουν επικίνδυνους δρόμους μπροστά στα σχέδια της κυβέρνησης να προχωρήσει σε αντιδραστικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, η ΔΑΣ καλεί τους εργαζόμενους του νομού να μην καθίσουν με σταυρωμένα χέρια. Να δώσουν ουσιαστική απάντηση, πυκνώνοντας τις γραμμές των σωματείων τους και δημιουργώντας νέα σωματεία όπου χρειάζεται, ταξικά και όχι εργοδοτικά.