Με καταλύτη τη «βιώσιμη» διαχείριση του κρατικού χρέους εξελίσσονται τα αντιλαϊκά παζάρια της συγκυβέρνησης με το κουαρτέτο, ενόψει της τρίτης «αξιολόγησης» που θα ακολουθήσει το Σεπτέμβρη, αλλά και της απόπειρας για την αναζήτηση νέων δανείων από τις διεθνείς χρηματαγορές στη συνέχεια. Σε αυτό το φόντο, οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» «καθαρογράφουν» τις μέρες αυτές το επικαιροποιημένο μνημόνιο με την Ευρωζώνη, με βάση και τις πρόσφατες αποφάσεις του Γιούρογκρουπ, σχετικά με το χρονοδιάγραμμα για τα πρωτογενή πλεονάσματα με ορίζοντα μέχρι το 2060, και βέβαια για τα ζητήματα της διαχείρισης του κρατικού χρέους.

Αποκαλυπτικό δε για το περιεχόμενο των αντιλαϊκών παζαριών, αλλά και της έντονης αβεβαιότητας που κυριαρχεί στα διάφορα σενάρια σχετικά με τις προοπτικές της καπιταλιστικής ανάκαμψης, αλλά και για το ότι το νέο «εθνικό στόχο» του κεφαλαίου για έξοδο στις αγορές θα κληθούν να τον πληρώσουν πολύ ακριβά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, αποτελεί έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που διέρρευσε στον Τύπο.

Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, τονίζεται ότι :

• «Υπάρχουν σημαντικοί καθοδικοί κίνδυνοι στην ανάπτυξη», που συνδέονται με τη γήρανση του πληθυσμού και τις τάσεις της συνολικής παραγωγικότητας.
• «Υπάρχει αβεβαιότητα γύρω από την ικανότητα των ελληνικών κυβερνήσεων να διατηρήσουν υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για αρκετές δεκαετίες».
• Οι «ανάγκες» εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους διαμορφώνονται στο 9,3% του ΑΕΠ το 2020, ενώ το ελάχιστο όριο για τυχόν παρεμβάσεις έχει τεθεί στο 15% για τη «βραχυπρόθεσμη περίοδο», σύμφωνα με την απόφαση του Γιούρογκρουπ, και στο 20% του ΑΕΠ μακροπρόθεσμα.
• Με βάση το δυσμενές σενάριο σχετικά με τους ρυθμούς της ανάκαμψης, η δυναμική του κρατικού χρέους απογειώνεται από τα μέσα του 2030 και στη συνέχεια και διαμορφώνεται στο 241% του ΑΕΠ το 2060.
• Τα σενάρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περιλαμβάνουν και έντονες αβεβαιότητες σχετικά με τη «βιώσιμη» πρόσβαση για νέα κρατικά δάνεια από τις διεθνείς χρηματαγορές. Σύμφωνα με τις προβλέψεις τους, το μέσο επιτόκιο για την αναχρηματοδότηση - «ανακύκλωση» των υφιστάμενων κρατικών δανείων μετά το 2018 θα διαμορφώνεται στις χρηματαγορές στο 4,6%, δηλαδή σε μη διαχειρίσιμα επίπεδα.
• Τέλος, τα αδιάθετα ποσά του ΕSM για τη χρηματοδότηση του ελληνικού κράτους, στο πλαίσιο του τρέχοντος μνημονίου (μέχρι 86 δισ. ευρώ), προβλέπεται να διαμορφωθούν στα 27,5 δισ. ευρώ.

Να σημειωθεί ότι στο τραπέζι υπάρχει και η πρόταση για την «αξιοποίηση» τμήματος των αδιάθετων κεφαλαίων, ως «απόθεμα ασφαλείας», σε εξέλιξη που βέβαια θα συνδεθεί και με νέα αντιλαϊκά μέτρα, πέρα και πάνω από αυτά που ήδη ψηφίστηκαν για το 2019 - 2020, σχετικά με την περαιτέρω μόνιμη κατακρεούργηση των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου.

Την ίδια ώρα, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλ. Ρέγκλινκ, μιλώντας στο αμερικανικό δίκτυο CNBC, σχετικά με το ζήτημα του χρέους τόνισε ότι «έχουμε μεγάλο μακροπρόθεσμο χρονικό πλαίσιο, μεγάλη αβεβαιότητα, άρα είναι καλό να περιμένουμε λίγο και να δούμε πώς τα πάει η οικονομία». Σύμφωνα με τον ίδιο, οι όποιες παρεμβάσεις «ελάφρυνσης», ανεξάρτητα βέβαια από το χρόνο της συμφωνίας, αφορούν στη μακροπρόθεσμη περίοδο, καθώς όπως είπε «για τα επόμενα 5 χρόνια δεν υπάρχουν μεγάλες αποπληρωμές», ενώ και «οι πληρωμές τους για την εξυπηρέτηση χρέους από τον προϋπολογισμό είναι μικρότερες από αυτές σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες».

Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση «τρέχει» τις διαδικασίες για τη συγκρότηση της λεγόμενης «αναπτυξιακής τράπεζας», στην προοπτική προσέλκυσης κερδοφόρων επενδύσεων με χρηματοδότες, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, άλλες «αναπτυξιακές τράπεζες» κρατών της Ευρωζώνης και διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Σε αυτό το πλαίσιο, σε σύσκεψη συγκάλεσε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης, εστιάζοντας στο ρόλο της «αναπτυξιακής τράπεζας» ως μηχανισμού συνεργασίας με διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, με αντικείμενο το σχεδιασμό, το συντονισμό και τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων στο πλαίσιο της «Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής».

Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά τόνισε, η εφαρμογή του σχεδίου «θα γίνει με όρους ευρύτερης συνεργασίας, μέσα από ανοιχτή διαβούλευση, λαμβάνοντας υπόψη θέσεις και προτάσεις άλλων πολιτικών δυνάμεων, επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων».