Η απρόσκοπτη διενέργεια των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια, με επόμενο βήμα την επέκτασή τους σε όλες τις περιοχές της χώρας, αποτελεί ένα από τα τελευταία αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του 3ου κύκλου της «αξιολόγησης», ενόψει και της αποδέσμευσης της δόσης για τη χρηματοπιστωτική ενίσχυση προς το ελληνικό κράτος. Αυτό προβλέπεται στην απόφαση της προχτεσινής συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ, ενώ μια δεύτερη «εκκρεμότητα» εντοπίζεται στην αναμενόμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για την «επένδυση» στην περιοχή του Ελληνικού.

Την ίδια ώρα, στα γεμάτα ξεκινούν και οι διεργασίες για την 4η «αξιολόγηση», σε συνδυασμό με το νέο εποπτικό πλαίσιο της περιόδου μετά τον Αύγουστο του 2018. Σε αυτό το φόντο, την ερχόμενη Δευτέρα, 26 Φλεβάρη, επανέρχονται στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου, με ατζέντα τη νέα φουρνιά με τα 88 προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης». Παράλληλα, την Πέμπτη 1η Μάρτη θα παρουσιαστούν στην Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ τα αποτελέσματα της «τεχνικής συζήτησης» για το ζήτημα της διαχείρισης - «ελάφρυνσης» του ελληνικού κρατικού χρέους, που με τη σειρά του επίσης συνδυάζεται με το υπό διαμόρφωση εποπτικό πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής.

Από σήμερα, Τετάρτη 21 Φλεβάρη, οι πλειστηριασμοί θα διενεργούνται αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρονικά μέσα και μάλιστα ανεξάρτητα από το χρόνο επίδοσης της κατάσχεσης, δηλαδή και για τις υποθέσεις που εκκρεμούν στις αίθουσες των δικαστηρίων. Επιπρόσθετα, για τη διευκόλυνση της «διαδικασίας» υπάρχει και η δυνατότητα διορισμού συμβολαιογράφων από διαφορετική περιοχή. Να σημειωθεί ότι από την 1η Μάη 2018, ενεργοποιείται η νομοθετική ρύθμιση για την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και για «οφειλές» λαϊκών νοικοκυριών προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία για τους αυτοαπασχολούμενους.

Ως επόμενο βήμα προβάλλει η «αποσυμφόρηση» των δικαστηρίων από τις εκκρεμείς υποθέσεις, καθώς μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης οι τράπεζες δεν μπορούν να προχωρήσουν τη διαδικασία του συγκεκριμένου πλειστηριασμού. Σε αυτό το επίπεδο - με βάση τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις - δρομολογείται ένα πρώτο «ξεσκαρτάρισμα» σε εξωδικαστικό πλαίσιο, ενώ και ο ίδιος ο νόμος περί της υποτιθέμενης «προστασίας» έχει ημερομηνία λήξης την 31η Δεκέμβρη 2018.

Σε ό,τι αφορά τις αλλαγές που σχεδιάζονται, σύμφωνα με πληροφορίες, ως πρόσθετες προϋποθέσεις για την αίτηση δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία θα περιλαμβάνονται:

-- Η άρση του τραπεζικού απορρήτου του οφειλέτη.

-- Απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως είναι μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα, ή η πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα.

-- Αυτόματη έξοδος από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων.

-- Ενεργοποίηση της ρύθμισης για αυτόματη αποβολή από το καθεστώς «προστασίας» σε όσους ήδη έχουν ενταχθεί σε αυτό, αλλά αδυνατούν να ανταποκριθούν στην αποπληρωμή των δόσεων που προσδιορίζουν τα δικαστήρια με βάση και τις λεγόμενες «εύλογες δαπάνες διαβίωσης».

Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών δρομολογεί τις διαδικασίες για την κατάθεση νομοσχεδίου αναφορικά με τη διαμόρφωση ηλεκτρονικού αρχείου, όπου και θα καταγράφονται οι οφειλές φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων τόσο προς τις τράπεζες όσο και προς το Δημόσιο.

Αποκαλυπτική για το «νευραλγικό ρόλο» που δίνεται στην αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων και στη στήριξη του τραπεζικού συστήματος, όπως και στα αντίστοιχα μέτρα, είναι η «έκθεση συμμόρφωσης» (Compliance Report) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σχετικά με την 3η «αξιολόγηση» του ελληνικού προγράμματος. Οπως αναφέρεται, για το 2018 οι τράπεζες σχεδιάζουν 10.000 πλειστηριασμούς, με περαιτέρω διόγκωση στους 40.000 ετησίως για την προσεχή τριετία, συνολικά δηλαδή βγαίνουν «στο σφυρί» 130.000 ακίνητα.

Την ίδια ώρα, οι τραπεζικοί όμιλοι επαναφέρουν στο τραπέζι την πρόταση για απαλλαγές και εκπτώσεις επί των φόρων στα ακίνητα που θα περάσουν στα χαρτοφυλάκιά τους είτε μέσω των πλειστηριασμών είτε μέσω της λεγόμενης «εθελοντικής παράδοσης» του ακινήτου από τους σημερινούς ιδιοκτήτες τους στις τράπεζες. Σύμφωνα με τον «κώδικα δεοντολογίας» των τραπεζών, ο δανειολήπτης που αδυνατεί να εξυπηρετήσει το χρέος, μεταβιβάζει «εθελοντικά» την κυριότητα του ακινήτου στην τράπεζα και στη συνέχεια, σε συμφωνία με την τράπεζα, «διατυπώνεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης» για τυχόν υπολειπόμενα ποσά.

Σφίξιμο της θηλιάς στους δανειολήπτες προαναγγέλλουν και οι πρόσφατες εκθέσεις από την Τράπεζα της Ελλάδας.

Σε αυτό το πλέγμα, οι τράπεζες καλούνται «στο αμέσως προσεχές διάστημα» να εντείνουν τις προσπάθειές τους για:

-- Την «επίτευξη των επιχειρησιακών τους στόχων για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και ιδανικά να τους ξεπεράσουν» και «ιδίως τώρα που η οικονομία έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης».

-- «Να επωφεληθούν από τις αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο» (αδειοδοτήσεις εταιρειών διαχείρισης πιστωτικών απαιτήσεων, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί κ.λπ.), καθώς και «να αξιοποιήσουν όλα τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους».

-- «Στις συνθήκες αυτές επιβάλλεται να διευρύνουν το ταχύτερο δυνατόν τις λύσεις που προτείνουν στους δανειολήπτες και να προχωρήσουν στη λήψη πιο δραστικών αποφάσεων» και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις ενέργειες αναδιάρθρωσης βιώσιμων επιχειρήσεων, τον εντοπισμό των στρατηγικών κακοπληρωτών και την εφαρμογή οριστικής λύσης για τις «μη βιώσιμες» επιχειρήσεις.

«Το πρόγραμμα επιτήρησης θα μπορεί ίσως να επικεντρωθεί στην επαλήθευση της ορθής εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων που δεν θα έχουν πλήρως ολοκληρωθεί κατά τη λήξη του προγράμματος». Αυτό δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, στο πλαίσιο συνέντευξής του στη γαλλική «Les Echos».

«Ελπίζω αυτή η διαδικασία εξόδου να είναι όσο το δυνατό παρόμοια με αυτή που γνώρισαν η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος», επισήμανε χαρακτηριστικά ο Ευ. Τσακαλώτος, ενώ για το ζήτημα του υπό διαμόρφωση μηχανισμού χρηματοδότησης έκανε λόγο για ένα «μαξιλάρι ασφαλείας, ύψους 15 - 18 δισ. ευρώ, που «θα χρηματοδοτηθεί τόσο από το υπόλοιπο του δανείου των 86 δισ. ευρώ (δανειακή σύμβαση 3ου μνημονίου), το οποίο κάθε άλλο παρά έχει εξαντληθεί, όσο και από τις εκδόσεις των ελληνικών ομολόγων».

Μάλιστα, ως πρόσθετη δικλίδα ασφαλείας για τους «επενδυτές» ανέδειξε το λεγόμενο «εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο» λέγοντας: «Θα παρουσιάσουμε μέχρι τον Απρίλιο ένα σχέδιο μεταρρυθμίσεων φιλικό προς την ανάπτυξη, με κοινωνική ευαισθησία. Θα μπορούσε να σημαίνει μία αύξηση του κατώτατου μισθού, όπως έκαναν οι Πορτογάλοι, όμως εξετάζουμε και άλλες ιδέες. Ετσι, οι επενδυτές θα ξέρουν πού βαδίζουμε».

Θυμίζουμε ότι η απόφαση της προηγούμενης συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ (22/1), αναφορικά με το λεγόμενο αναπτυξιακό σχέδιο, «επαναβεβαίωνε» «τη σημασία μιας φιλόδοξης συνολικής στρατηγικής ανάπτυξης με ισχυρή κυριότητα από τις ελληνικές αρχές», την οποία «οι αρχές καλούνται να την ολοκληρώσουν σε συνεργασία με τα θεσμικά όργανα πολύ πριν από το τέλος του προγράμματος».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Μάριο Σεντένο, μιλώντας στη γερμανική «Bild», έδειξε στην κατεύθυνση αναβάθμισης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και υπογράμμισε πως η ΕΕ θα πρέπει να συζητήσει την ελάφρυνση χρέους για την Ελλάδα, ακόμα και χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. «Η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση έχει, στο μεταξύ, πολύ ισχυρούς θεσμούς. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα περισσότερα προβλήματα μόνοι μας», δήλωσε, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα. Ο Σεντένο πρόσθεσε επίσης ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα πρέπει να υποστεί εκ νέου επεξεργασία και να αντικατασταθεί, καθώς, όπως είπε, ο σημερινοί κανόνες για το κρατικό χρέος έχουν «μεγάλο περιθώριο για βελτίωση».

Τέλος, ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Μπρουνό Λε Μερ, στο πλαίσιο της προχτεσινής συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ, δήλωσε ότι «θα βάλουμε πίσω μας το ζήτημα του ελληνικού χρέους για να επικεντρωθούμε σε αυτό που είναι πιο σημαντικό, δηλαδή την ενδυνάμωση της Ευρωζώνης».

Την ίδια ώρα, η «γαλλική πρόταση» αναφορικά με τις «ευκολίες πληρωμής» στο κρατικό χρέος, συνδέει το μέγεθος της ελάφρυνσης με το ρυθμό ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία. Επιβεβαιώνεται, και από αυτήν την πλευρά, όχι μόνο ότι η συζήτηση για το χρέος δεν αφορά τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, αλλά ότι επιπλέον το ζήτημα αυτό θα λειτουργεί για τα επόμενα πολλά χρόνια ως μοχλός για νέα αντιλαϊκά μέτρα για τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.