Η συνάντηση των 55 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που ολοκληρώνει τις εργασίες της σήμερα, πραγματοποιείται κάτω από το βάρος του ευρωατλαντικού πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας. Πρόκειται, όπως επισήμανε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην εισηγητική της ομιλία, για ένα τραγικό γεγονός, που αποτελεί μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές εκφράσεις της κρίσης του καπιταλισμού, των τάσεων και αντιθέσεων που σημειώνονται στο σύγχρονο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Με το νέο δόγμα δράσης του ΝΑΤΟ και την εφαρμογή του στην πράξη στη Γιουγκοσλαβία, έχει μπει σε κρίση όλο το σύστημα διεθνούς ασφάλειας που δημιουργήθηκε μετά τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Ανοίγει πια ένα καινούριο κεφάλαιο, όχι μόνο για τα Βαλκάνια, αλλά για όλο τον κόσμο. Χρειάζεται επαγρύπνηση, γιατί η κρίση και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις θα φέρουν και νέες τέτοιες επιχειρήσεις σε διάφορα σημεία της Γης.
Στη διεθνή συνάντηση επισημάνθηκε ότι έχει ήδη προχωρήσει η διαδικασία συναίνεσης ανάμεσα στη φιλελεύθερη ιδεολογία και τη σοσιαλδημοκρατική αντίληψη, φαινόμενο ολοφάνερο πλέον στη Δυτική Ευρώπη. Η συναίνεση διευρύνεται σε πολλές χώρες ή περιοχές και με δυνάμεις που τοποθετούνται αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας, στοχεύοντας σε μια συνεργασία μαζί της, κάτω από το γνωστό πια τίτλο της κεντροαριστεράς. Η κεντροαριστερά τελικά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον εγκλωβισμό δυνάμεων και στην ενσωμάτωσή τους στην πολιτική στήριξης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, του επιθετικού δόγματος του ΝΑΤΟ.
Η μυθοποίηση του όρου "παγκοσμιοποίηση" συνοδεύεται από την προβολή αντιλήψεων σύμφωνα με τις οποίες οι διάφορες ενώσεις και οργανισμοί του ιμπεριαλισμού είναι μονόδρομος. Με τον τρόπο αυτό γίνεται προσπάθεια να θεωρείται περίπου αδιανόητο να αναζητήσουν λαοί και κινήματα, χώρες και περιοχές, άλλες εναλλακτικές μορφές συνεργασίας στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι τέτοιοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί κι έχουν σκοπό της ύπαρξής τους την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου και της εξουσίας του.
Σήμερα απαιτείται τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα με τις συντονισμένες και κοινές δράσεις να συμβάλουν να δημιουργηθεί ένα νέο αντίπαλο δέος. Το αντίπαλο δέος της κοινής δράσης των λαών, των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που αντιπαρατίθενται στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό.
ΣΕΛ.
5 -
7