Απέναντι στις προωθούμενες εκατοντάδες απολύσεις συμβασιούχων, συνολικότερα απέναντι στην πολιτική της εμπορευματοποίησης και της υποχρηματοδότησης της Υγείας, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία προχωρούν την Πέμπτη 3 Γενάρη σε παναττική στάση εργασίας (10 π.μ. - 3 μ.μ.) και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας, στις 10 π.μ.

Σε κατάληψη του γραφείου του διοικητή του Παναρκαδικού Νοσοκομείου προχώρησαν, την Παρασκευή, μέλη του Σωματείου Εργαζομένων στις Εμπορικές Επιχειρήσεις - Υπηρεσίες - Καταστήματα και ΑΕ Αρκαδίας, της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων, ενάντια στην άδικη απόλυση 4 εργαζομένων και γονιών παιδιών με αναπηρία.

Στην κινητοποίηση παραβρέθηκαν οι Νίκος Γόντικας και Βαγγέλης Γούργαρης, υποψήφιοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» για την περιφέρεια Πελοποννήσου και το δήμο Τρίπολης.

Υπενθυμίζεται ότι οι τέσσερις τραπεζοκόμες απολύονται στις 31/12/2018 επειδή λήγουν οι ατομικές συμβάσεις που έχουν υπογράψει με τη διοίκηση του νοσοκομείου.

Απαντώντας στην κινητοποίηση, ο διοικητής του νοσοκομείου επιχείρησε να ενεργοποιήσει τον «κοινωνικό αυτοματισμό», λέγοντας ότι αν παραμείνουν οι 4 εργαζόμενες στη θέση τους, κάποιοι άλλοι που περιμένουν στις λίστες θα παραμείνουν άνεργοι...

Οι λαϊκές ανάγκες, βέβαια, επιβάλλουν όχι την απόλυσή τους και την ανακύκλωση της ανεργίας, αλλά τη μονιμοποίησή τους και ακόμη περισσότερες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Σύμφωνα με την αντιπροσωπεία των φορέων, κάτω από την πίεση της παρέμβασης, ο διοικητής του νοσοκομείου εμφανίστηκε να υπαναχωρεί από την αρχική του αδιαλλαξία, λέγοντας πως θα εξετάσει το αίτημα που θέτουν οι εργαζόμενες, χωρίς ωστόσο να αναλάβει κάποια συγκεκριμένη δέσμευση.

Φορείς και εργαζόμενοι παραμένουν σε εγρήγορση, δίνοντας νέο αγωνιστικό ραντεβού τη Δευτέρα 31/12 στις 10 π.μ., με παρεμβάσεις τόσο στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο όσο και στο υπουργείο Υγείας.

Μια χαρακτηριστική πλευρά αυτής της πολιτικής, με συνέπειες σε όλο το λαό και τις υπηρεσίες Υγείας που λαμβάνει, είναι το γεγονός ότι χιλιάδες εργαζόμενοι που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυση.

Μέχρι το τέλος του 2018, δηλαδή τις μέρες που διανύουμε, 494 επικουρικοί γιατροί (331 στα δημόσια νοσοκομεία, 161 στα Κέντρα Υγείας) που έχουν συμπληρώσει διετία πρόκειται να απολυθούν. Στη συνέχεια, μέσα στο 2019, πρόκειται να απολυθούν άλλοι 600 γιατροί μέσω ΕΣΠΑ, ενώ τους επόμενους μήνες συνταξιοδοτούνται 380 γιατροί του ΕΣΥ. Παράλληλα, περίπου 1.200 επικουρικοί εργαζόμενοι άλλων ειδικοτήτων (νοσηλευτές, τεχνολόγοι, διοικητικοί κ.λπ.) πρόκειται να απολυθούν στα τέλη Μάη, ενώ ενδιάμεσα συνεχίζονται οι απολύσεις εργαζομένων με διάφορες συμβάσεις εργασίας (καθαριότητα, τεχνικές υπηρεσίες κ.ά.).

Την ίδια ώρα, παρά τις ανέξοδες διακηρύξεις περί «χιλιάδων προσλήψεων», η κυβέρνηση όλο το 2018 δεν προκήρυξε ούτε μία θέση μόνιμου προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και η κυβερνητική δέσμευση για «1 πρόσληψη για κάθε 1 αποχώρηση», αφού κι αυτό πρακτικά σημαίνει διαιώνιση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης, με τις τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό.

Ψέμα αποτελούν και οι κυβερνητικές αναφορές περί «εξασφάλισης της κανονικότητας στις πληρωμές». Η πραγματικότητα αποτυπώνεται στις απλήρωτες δεδουλευμένες εφημερίες μηνών για επικουρικούς σε πολλά νοσοκομεία της χώρας, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις δεν τους έχει καταβληθεί καν ο μισθός τους (οι επικουρικοί γιατροί στο «Ελενα» είναι απλήρωτοι από τον Ιούλη!).

Η απάντηση του υπουργού Υγείας στις επικείμενες απολύσεις επικουρικών είναι ότι δεν υπάρχει τρόπος να παραμείνουν στις θέσεις τους, γιατί δεν θα μπορεί να εξασφαλιστεί η μισθοδοσία τους. Συνεχίζοντας τον εμπαιγμό, κάνει λόγο για δυνατότητες επαναπρόσληψης με την εγγραφή τους στη «λίστα επικουρικών» και διεκδίκησης μίας από τις θέσεις που θα προκηρυχθούν το 2019. Οσο για τους επικουρικούς που είχαν ενταχθεί σε ΕΣΠΑ, η κυβέρνηση κάνει λόγο για πρόσθετο κονδύλι ΕΣΠΑ ύψους 20 εκατ. ευρώ, που θα δώσει 10μηνη παράταση θητείας. Δηλαδή δεν λέει κουβέντα για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αντίθετα τάζει παράταση της ομηρίας και της αβεβαιότητας για άλλους 10 μήνες. Οσο για τις θέσεις που θα μείνουν κενές λόγω συνταξιοδότησης, η κυβέρνηση υπόσχεται τη σταδιακή κάλυψή τους σε βάθος τριετίας...

Δηλαδή η κυβερνητική «κανονικότητα» προβλέπει τη διατήρηση - αν όχι αύξηση - των χιλιάδων κενών που υπήρχαν και πριν τα μνημόνια, την κόλαση της εντατικοποίησης, των χρωστούμενων ρεπό και ημερών κανονικής άδειας, τις συνεχείς βάρδιες και εφημερίες, τις επισφαλείς συνθήκες για τους εργαζόμενους και το λαό.

Ως «αντίβαρο», η κυβέρνηση προκηρύσσει θέσεις με ημερομηνία λήξης, κάνοντας σαφές ότι οι ελαστικές σχέσεις εργασίας θα διευρυνθούν, τα δικαιώματα και οι μισθοί των εργαζομένων θα παραμείνουν πετσοκομμένα, ο λαός θα λαμβάνει όλο και λιγότερες, όλο και χαμηλότερης ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες Υγείας.

Με λίγα λόγια, το «μεταμνημονιακό» τοπίο που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση επιφυλάσσει «μια από τα ίδια» και χειρότερα: Χιλιάδες κενά στα δημόσια νοσοκομεία ζωτικής σημασίας για τις ανάγκες του λαού, ανακύκλωση της ανεργίας και της ομηρίας, σμπαράλιασμα του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, απαξίωση των σημαντικών γνώσεων και της εμπειρίας που αποκτούν υγειονομικοί μετά από χρόνια δουλειάς σε νοσοκομεία, πριν πεταχτούν και πάλι στην ανεργία. Οι μνημονιακοί νόμοι δηλαδή παραμένουν σε ισχύ στο ακέραιο, όπως και η προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής της εμπορευματοποίησης και του «εξορθολογισμού δαπανών», με γνώμονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Τα δείγματα γραφής αυτής της βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής δεσπόζουν απ' άκρη σ' άκρη στη χώρα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε: Στο Νοσοκομείο Σάμου δεν υπάρχουν εδώ και χρόνια μόνιμοι παιδίατροι. Ο μοναδικός επικουρικός παιδίατρος παραιτήθηκε. Το πρόβλημα αφορά και τη μαιευτική κλινική, όπου η παρουσία παιδιάτρων είναι απαραίτητη τόσο κατά τη διάρκεια τοκετού όσο και για το χρονικό διάστημα που παραμένουν τα νεογνά στην κλινική. Λόγω αυτής της κατάστασης δεν γίνονται πλέον τακτικοί και υποχρεωτικοί εμβολιασμοί σε όλα τα παιδιά...

Στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου το 50% των οργανικών θέσεων είναι ακάλυπτες, οι επικουρικοί γιατροί καλύπτουν το 20% των πνευμονολόγων και το 18,5% άλλων ειδικοτήτων. Δύο μόνιμοι γιατροί καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες για την αντιμετώπιση της φυματίωσης πανελλαδικά. Την ίδια ώρα, οι ασθένειες του αναπνευστικού σκαρφάλωσαν από τη 10η θέση το 2000 στην 5η, 500.000 άνθρωποι στην Ελλάδα πάσχουν από ΧΑΠ (χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια), η κυστική ίνωση είναι το συχνότερο γενετικό νόσημα, η φυματίωση απαιτεί διαρκή εγρήγορση κ.ο.κ.

Στο Νοσοκομείο Νίκαιας, έχει σταλεί αίτημα στη 2η ΔΥΠΕ για αναστολή της λειτουργίας της γυναικολογικής - μαιευτικής κλινικής, καθώς δεν έχει επαρκή αριθμό μαιών για να «βγαίνουν» οι βάρδιες, ενώ από τους πέντε γυναικολόγους, ο ένας είναι επικουρικός και απολύεται το επόμενο διάστημα. Στη συγκεκριμένη κλινική γίνονται 400 - 500 τοκετοί ετησίως, 8 - 10 γυναικολογικά χειρουργεία τη βδομάδα και εξυπηρετεί πάνω από 70 γυναίκες σε κάθε εφημερία (ανά τέσσερις μέρες) στα επείγοντα.

Το Νοσοκομείο Πρέβεζας αδειάζει από ειδικότητες, λόγω λήξης των συμβάσεων και συνταξιοδοτήσεων μιας σειράς γιατρών (καρδιολόγου, αναισθησιολόγου, νεφρολόγου, ουρολόγου, γυναικολόγου, μικροβιολόγου).

Το ίδιο αντιλαϊκό «έργο» βλέπουν και οι πρώην εργολαβικοί εργάτες στα νοσοκομεία, στις υπηρεσίες καθαριότητας, σίτισης, φύλαξης κ.α., για τους οποίους η κυβέρνηση «έδωσε την ευκαιρία» να συνάψουν ατομικές συμβάσεις με τις διοικήσεις των νοσοκομείων, για να τους ρίξει μετά από ένα - δύο χρόνια ξανά στον εφιάλτη της ανεργίας! Κι όλα αυτά την ώρα που παρά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για «εκδίωξη των εργολάβων», οι εργολαβικές εταιρείες συνεχίζουν σε δεκάδες δημόσιες μονάδες να θησαυρίζουν, εκμεταλλευόμενες χιλιάδες εργολαβικούς εργαζόμενους.

Αντίστοιχα για τους εργαζόμενους μέσω ΟΑΕΔ, η παράταση της σύμβασης, που αποσπάστηκε κάτω από την πίεση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, δεν εξασφαλίζει στους εργαζόμενους πλήρη δικαιώματα (π.χ. επίδομα τέκνων και μισθολογική εξέλιξη), ούτε βέβαια μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας.

Η διαιώνιση των μεγάλων ελλείψεων προσωπικού, η επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και η συνέχιση της λιτότητας στους μισθούς των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία εντάσσονται στον αντιλαϊκό σχεδιασμό για λειτουργία των δημόσιων μονάδων ως «αυτοτελών επιχειρηματικών μονάδων», που θα καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος του κόστους λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένης και της μισθοδοσίας, από την «πώληση» υπηρεσιών Υγείας σε ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία.

Για να μπορούν να «αντεπεξέλθουν» τα νοσοκομεία, χρειάζονται εργαζόμενους με λιγότερα δικαιώματα, με μικρότερο «μισθολογικό κόστος», όπως το αποκαλούν.

Στην ίδια κατεύθυνση, αναθέτουν στο Κέντρο Τεκμηρίωσης και Κοστολόγησης Νοσοκομειακών Υπηρεσιών να αναπτύξει πιλοτικά σε 18 δημόσια νοσοκομεία το ελληνικό σύστημα DRGs (σύστημα κοστολόγησης Ομοιογενών Διαγνωστικών Κατηγοριών - Diagnostic Related Groups), το οποίο φέρνει ένα νέο άλμα βαθύτερης και πλήρους προσαρμογής της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων και των παρεχόμενων υπηρεσιών τους στους κανόνες της «αγοράς».

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, επιβάλλεται να ενταθεί ο αγώνας των υγειονομικών μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και το λαό, ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Να διεκδικήσουν την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και των επιτευγμάτων της επιστήμης για τη δημιουργία ενός αποκλειστικά δημόσιου, δωρεάν συστήματος Υγείας, που θα καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες και θα εξασφαλίζει μόνιμη εργασία με πλήρη δικαιώματα σε όλους τους εργαζόμενους.