Συγκέντρωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του τομέα Πρόνοιας και των Παιδικών Σταθμών και για τη διεκδίκηση δημοτικών παιδικών σταθμών, δωρεάν με κρατική επιχορήγηση και κατάργηση των τροφείων, οργανώνει η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων, Επιτροπών Αγώνα, Συνδικαλιστών και Εργαζομένων στους ΟΤΑ Αττικής. Η συγκέντρωση θα γίνει μεθαύριο Τρίτη, στον πεζόδρομο της Κοραή, στις 6.30 το απόγευμα. Επίσης, η Συντονιστική καλεί τους εργαζόμενους να δηλώσουν μαζικό «παρών» στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, στις 12 του Νοέμβρη.

Πλούσιος ήταν ο αγωνιστικός απολογισμός του Συνδικάτου και την τριετία που πέρασε (φωτ. από την απεργιακή κινητοποίηση των οικοδόμων στις 10 Νοέμβρη 2004)

Με εξορμήσεις και περιοδείες, αλλά και με καθημερινές παρεμβάσεις στους χώρους δουλιάς, οι συνδικαλιστές των Παραρτημάτων και τα μέλη της Διοίκησης μετέφεραν στους οικοδόμους, Ελληνες και μετανάστες, το κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στις εκλογές, σε κάθε εργοτάξιο και γιαπί της Αθήνας. Η πρόσφατη Γενική Συνέλευση αποτέλεσε πρόκριμα για τη μάχη των αρχαιρεσιών και επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη των εργαζομένων στην ταξική πρωτοπορία του Συνδικάτου, αναδεικνύοντας στην Εφορευτική Επιτροπή και τα έξι μέλη του «Πανοικοδομικού Ταξικού Ενωτικού Συνδυασμού».

Η μάχη των εκλογών δεν είναι μια τυπική, διαδικαστικού χαρακτήρα μάχη. Είναι πάνω απ' όλα ένας ακόμα πολιτικός αγώνας, για την ισχυροποίηση της ταξικής γραμμής του Σωματείου των Οικοδόμων της Αθήνας και συνολικότερα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, αφού το Συνδικάτο αποτελεί μια από τις μαζικότερες και πιο μαχητικές συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Είναι συνέχεια των πλούσιων και πολύμορφων αγώνων, που έδωσε όλο το προηγούμενο διάστημα ο κλάδος για τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και συνολικά της εργατικής τάξης, με απεργίες, κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις, μέσα και από τις γραμμές του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου.

Η αναγκαιότητα για την ανάπτυξη ακόμα πιο ρωμαλέων ταξικών αγώνων και τη συσπείρωση νέων δυνάμεων προβάλλει σήμερα επιτακτική, με δοσμένη την επίθεση που το κεφάλαιο και τα κόμματά του εξαπολύουν σε βάρος των οικοδόμων και συνολικά της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Σαν αποτέλεσμα των σαρωτικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ο κλάδος βρέθηκε και βρίσκεται στο μάτι του αντεργατικού κυκλώνα. Μέσα σε μιαν εξαετία, η παραγωγικότητα της εργασίας των οικοδόμων αυξήθηκε κατά 64%, μετατρέποντας τα εργοτάξια και τα γιαπιά σε κάτεργα, όπου οι μεγαλοκατασκευαστικές εταιρίες ξεζουμίζουν τους εργάτες.

Τα κέρδη τους από το βάθεμα της εργασιακής εκμετάλλευσης είναι αδιάψευστος μάρτυρας: Το 2003, ο εργοδότης κέρδιζε από τον ιδρώτα κάθε οικοδόμου 41.500 ευρώ, όταν το 1997 το κέρδος ανά εργαζόμενο ήταν 25.300 ευρώ. Το κατασκευαστικό κεφάλαιο μοιράστηκε το 2003 συνολικά 13,6 δισ. ευρώ (όση ήταν η αξία του συνολικού προϊόντος στον κλάδο), με τη μερίδα του λέοντος να καταλήγει σε 14 μεγαλοκατασκευαστικές εταιρίες. Τα κέρδη τους σχεδόν τριπλασιάστηκαν από το 1995.

Τα κέρδη του κεφαλαίου τρέφονται με αίμα. Αποτέλεσμα της εντεινόμενης εκμετάλλευσης στους χώρους δουλιάς και εκμηδενισμού κάθε «κόστους» για τα μέτρα ασφάλειας από την πλευρά της εργοδοσίας, είναι ο κλάδος να θρηνεί πάνω από 700 νεκρούς συναδέλφους από το 1991 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τα επίσημα μόνο στοιχεία. Δεκάδες είναι και οι σκοτωμένοι και σακατεμένοι εργάτες μέσα στο 2005. Οι αρμόδιες τεχνικές και υγειονομικές υπηρεσίες ελέγχου απογυμνώνονται από το προσωπικό και υπολειτουργούν συνειδητά, ενθαρρύνοντας την εργοδοτική ασυδοσία και το εγκληματικό κυνήγι του κέρδους.

Την ίδια στιγμή, οι οικοδόμοι, σαν κομμάτι της εργατικής τάξης, βιώνουν στο πετσί τους τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, με την ακρίβεια και τη λιτότητα, τη μετατροπή της Υγείας και της Παιδείας σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, οι ταξικές δυνάμεις, στις οποίες οι οικοδόμοι εμπιστεύονται επί είκοσι χρόνια το τιμόνι του Συνδικάτου τους, δίνουν τη μάχη για την οργάνωση του κλάδου, την περιφρούρηση και ισχυροποίηση των ταξικών του χαρακτηριστικών, το δυνάμωμα των αγώνων ενάντια στην αντεργατική πολιτική, στους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς της εκπροσώπους. Με όπλο το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, που απαντά στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των οικοδόμων.

Ταξικό, μαζικό, αποτελεσματικό στους αγώνες του Συνδικάτο, σημαίνει, πρώτα και κύρια, ταξικά προσανατολισμένη πλειοψηφία στα όργανα του σωματείου, για να μπορέσει από καλύτερες θέσεις και με νέες ενισχυμένες δυνάμεις να πρωτοστατήσει στην οργάνωση των αγώνων, στο συντονισμό με το σύνολο της εργατικής τάξης ενάντια στον κοινό αντίπαλο.

Η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του «Πανοικοδομικού Ταξικού Ενωτικού Συνδυασμού» στις επικείμενες εκλογές ανταποκρίνεται στα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου. Το δυνάμωμα του ΠΑΜΕ είναι μονόδρομος για την εργατική τάξη, την ώρα που οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στο πλευρό της κυβέρνησης και του κεφαλαίου για να «περπατήσει» στις πλάτες των εργαζομένων η αντιλαϊκή πολιτική.

Ολοι στις εκλογές, με το ψηφοδέλτιο των ταξικών δυνάμεων στο χέρι και στην κάλπη, για να δυναμώσει η φωνή του κάθε οικοδόμου, να θεριέψει η σπίθα της ταξικής αντεπίθεσης!