ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Πυροπλήκτων συνεχίζει τον αγώνα της και παλεύει για:

• Να καλυφθεί 100% με δωρεάν κρατική επιχορήγηση η ανακατασκευή όλων των κατοικιών, αποθηκών, στάβλων ανεξαρτήτου χρήσης πριν τις φωτιές, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Να διαγραφούν τα χρέη των πυρόπληκτων αγροτών και κτηνοτρόφων και να χορηγηθούν νέα δάνεια με 5ετή άτοκη περίοδο χάριτος για ανασύσταση νοικοκυριών.
• Για όλους όσους έπαθαν καταστροφές από τις πυρκαγιές 100% αποζημίωση για το κατεστραμμένο κεφάλαιο (φυτικό, ζωικό, υποδομές, εγκαταστάσεις).
• Το πρόγραμμα αποκατάστασης να γίνει με ευθύνη του κράτους, από κρατικούς φορείς με την αξιοποίηση εργατικού δυναμικού από τις πληγείσες περιοχές, χωρίς εκπτώσεις στα μεροκάματα και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
• Αναπλήρωση το εισοδήματος στο 100% των πληγέντων αγροτών και κτηνοτρόφων για φέτος και για τις υπόλοιπες χρονιές, ανάλογα με τις καλλιέργειές τους.
• Για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ αντίστοιχα μέτρα και επίδομα ανεργίας για όσο διάστημα δε λειτουργεί η επιχείρηση. Ειδικά για τα ιδιωτικά και συνεταιριστικά ελαιοτριβεία 100% αποζημίωση του χαμένου εισοδήματος. Ειδικά μέτρα για τις μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 5 εργαζόμενους για να μην κινδυνέψουν να κλείσουν.
• Για τη νεολαία: Δωρεάν χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς. Για φοιτητές - σπουδαστές, αν σπουδάζουν δύο αδέρφια δυνατότητα αυτόματης μεταγραφής σε μια πόλη, δωρεάν σίτιση - στέγαση και μηνιαίο εισόδημα 300 ευρώ για την οικονομική ανακούφιση των γονέων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους νέους που αναζητούν εργασία για πρώτη φορά.

Αγρότες και κτηνοτρόφοι παλεύουν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους. Πώς να τα καταφέρουν, όμως, όταν - για παράδειγμα - οι ελαιοπαραγωγοί εισέπραξαν 150 ευρώ ανά στρέμμα στα καμένα, ένα χρόνο πριν, και το Δεκέμβρη ως προκαταβολή από την Πολιτική Σχεδίασης Εκτακτης Ανάγκης (ΠΣΕΑ) το 20% της παραγωγής που κάηκε.

Πώς να τα καταφέρουν όταν οι κτηνοτρόφοι έχουν πάρει προκαταβολή 80 ευρώ για κάθε ζώο που κάηκε - ένα χρόνο πριν - και ακόμα περιμένουν τα υπόλοιπα; Πώς να τα καταφέρουν όταν η γραφειοκρατία και τα διάφορα δικαιολογητικά «απαγορεύουν» την αποκατάσταση της περιουσίας τους ή οι τιμές για τον κατεστραμμένο εξοπλισμό δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;

Πώς να τα καταφέρουν όταν, ένα χρόνο μετά, ένας μόνο κάτοικος έχει φτιάξει το σπίτι του; Τι να κάνουν οι ξεχασμένοι κτηνοτρόφοι όταν για την ανακατασκευή της στάνης τους, τους ζητάνε προϋποθέσεις ...βιοτεχνίας; Ας λάβουμε, επίσης, υπόψη μας ότι τα χρήματα που δίνονται είναι ελάχιστα. Για αποθήκες και στάνες 200 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο και για αγροικίες 250 ευρώ. Οσο για τα σπίτια; 750 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο ενώ οι τιμές της αγοράς φτάνουν πάνω από 1.100 ευρώ...

Τα στοιχεία της «αποκατάστασης», σύμφωνα με το Ταμείο Αποκατάστασης Πυροπλήκτων (την περασμένη Τετάρτη) «μιλούν» μόνα τους:

• Από τις 153 επισκευάσιμες κατοικίες έχουν φέρει φάκελο επισκευής 136 άτομα. Εχουν εγκριθεί οι 78, ενώ για τους άλλους 58 εκκρεμούν δικαιολογητικά.
• Από τα 237 ολοσχερώς κατεστραμμένα σπίτια η διαδικασία έχει ξεκινήσει για τα 204. Οι 167 δικαιούχοι έχουν καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την άδεια. Οι 91 έχουν υποβάλει χαρτιά για άδεια οικοδομής και οι 78 έχουν εκδοθεί. Οι 43 την έχουν στα χέρια τους, άρα έχουν εισπράξει χρήματα. Μόνο οι 13 έχουν εισπράξει τη 2η δόση. Μόνο ένας έχει φτιάξει το σπίτι του!
• Και στα υπόλοιπα κτίσματα (αποθήκες, αγροικίες, στάβλοι) η κατάσταση είναι απογοητευτική: Απ' τους 346 δικαιούχους, που τα κτίσματά τους έχουν κριθεί επισκευάσιμα, έχουν προσέλθει στο ΤΑΠ μόνο οι 127. Απ' τους 515 που τα κτίσματά τους έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, έχουν έρθει οι 207.

Στο δρόμο για το Γούμερο τα δέντρα είναι «έτοιμα» να πέσουν στο δρόμο. Κανένας«υπεύθυνος»δε νοιάζεται...

Στην «αφελή» ερώτηση για το τι γίνεται ένα χρόνο μετά τις φωτιές, απαντά: «Ο,τι ήταν να γίνει έγινε. Τι χειρότερο θα γίνει. Τι να φοβηθούμε; Μήπως αρπάξει φωτιά; Και τι να κάψει;». Μας λέει ότι «έχασε» τα χωράφια του. Η σύνταξη του ΟΓΑ και τα εξευτελιστικά ποσά που πήρε, μέχρι τώρα, για αποζημίωση δε φτάνουν για να ζήσει. «Πάλεψα μια ώρα με τη φωτιά». Σηκώνει το χέρι και μας δείχνει τα καμένα: «Τα χάσαμε όλα»...

Ανηφορίζοντας στο χωριό βρίσκουμε το χώρο όπου είναι εγκαταστημένα τα λυόμενα. Την απόλυτη ησυχία διακόπτουν οι φωνές δύο μικρών παιδιών. Σ' ένα λυόμενο μένει η Αγγελική Κυριακοπούλου και φιλοξενεί για το καλοκαίρι τα δύο εγγόνια της. Το σπίτι, λέει, «ευτυχώς το φτιάχνει το κυπριακό κράτος. Μας καθυστέρησαν, όμως, με την άδεια στην Πολεοδομία. Απ' το Μάη ταλαιπωρούμαστε». Οι ελιές που είχε κάηκαν. Δεν προλαβαίνει να τελειώσει την κουβέντα της και δακρύζει: «Πέρυσι είχαμε το δικό μας λάδι. Φέτος αγοράζω λάδι»...

Ενας χρόνος στα λυόμενα και ...βλέπουμε

Μας είχε περιγράψει τι πέρασε: «Αντίκρισα τη φωτιά και έτρεξα πίσω στη γυναίκα μου που είναι ανάπηρη και της είπα: "Κάτσε εδώ και θα κάνω ό,τι μπορώ". Προσπάθησα με το λάστιχο να βρέχω το σπίτι. Παράλληλα, έριχνα νερό στο κεφάλι μου και πάνω σε όλο μου το σώμα για να μη με πιάσει η σπίθα και λαβρώσω. Με βοήθησε ο αέρας και σωθήκαμε».

Φέτος αυτό που έχει να μας πει ήταν ότι «το κράτος είναι μόνο λόγια». Στο χωριό την ανακατασκευή των σπιτιών έχει αναλάβει η οικογένεια Βαρδινογιάννη. Λέγεται ότι οι κάτοικοι υπογράφουν ένα χαρτί, όπου δηλώνουν ότι δεν έχουν καμία απαίτηση απ' το κράτος για να ξαναφτιάξουν το σπίτι τους.

Γυρισμός στη Ζαχάρω. Τα δέντρα φαίνονται πιο μαύρα και τα βουνά πιο γυμνά, μετά τις συζητήσεις με κατοίκους των δύο χωριών. Στην πόλη η πραγματικότητα «κρύβεται» πίσω απ' τους κεντρικούς δρόμους και τους ήχους των αυτοκινήτων. Ο Σπήλιος Κάρτας διαμαρτύρεται για την εκδήλωση που θα κάνει ο δήμος την Κυριακή (σ.σ. σήμερα), για τα θύματα της φωτιάς.

Αγία Αννα, πριν και μετά τις φωτιές...

Την πρώτη εικόνα για την «αποκατάσταση» στους αγρότες μάς τη δίνει ο Δημήτρης Κολιαδήμας, αγρότης, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας. Εχει χάσει 500 ρίζες ελιές και η αποζημίωση, μέχρι ώρας, είναι ελάχιστη. Για τα μηχανήματα του ζητούν διάφορα δικαιολογητικά. Προς το παρόν, το σχετικό έντυπο, που μας δείχνει, γράφει αποζημίωση «0».

Ο Χρήστος Γιαννόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας, μας εξηγεί τι έχουν πάρει μέχρι τώρα οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι (αναφέρουμε τα στοιχεία στο κομμάτι της «αποκατάστασης»). Μας περιγράφει την τελευταία κοροϊδία που έζησαν οι κτηνοτρόφοι της περιοχής. Πριν ένα μήνα, δύο - τρεις μέρες πριν έρθει ο πρωθυπουργός, μπήκαν χρήματα στους λογαριασμούς τους. Μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψης «αποσύρθηκαν» λόγω συμψηφισμού!

Η επόμενη επίσκεψή μας είναι στα ορεινά χωριά Αγ. Αννα και Γούμερο. Η Αγ. Αννα, πριν τις φωτιές, ήταν «πνιγμένη» στο πράσινο. Το χρώμα της έχει αλλάξει... (φωτ.). Στο δρόμο για το χωριό πολλά δέντρα είναι έτοιμα να σπάσουν και να πέσουν στην άσφαλτο (φωτ.). Κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί να τα κόψει για «να μη γίνει κανένα κακό». Οι κάτοικοι της Αγ. Αννας λένε ότι τη βοήθεια τους την έδωσαν ο απλός κόσμος και όχι το κράτος. Στη συζήτηση στο καφενείο ο Διαμαντής Διαμαντόπουλος, γραμματέας του Συλλόγου Πυροπλήκτων Αγ. Αννας, σχολιάζει: «Εάν υπήρχε κάποιος στο χωριό που δεν είχε ούτε ένα περιουσιακό στοιχείο, όμως νοσηλεύτηκε 17 μέρες στο νοσοκομείο με τα χέρια του καμένα, δεν είναι πυρόπληκτος;»...

Η συζήτηση πηγαίνει στις αποζημιώσεις. Μας αναφέρει και αυτός τον εμπαιγμό των κτηνοτρόφων τις μέρες της επίσκεψης του πρωθυπουργού: «Λίγες μέρες πριν την επίσκεψη του κ. Καραμανλή, τον Ιούλη, στην πατρίδα μας, είχαν κατατεθεί κάποια χρήματα. Συγκεκριμένα στη μητέρα μου, Θ. Διαμαντοπούλου, κατατέθηκαν 780 ευρώ για οικόσιτα. Εχουμε κοινό λογαριασμό. Μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού έλειπαν 570»!

Η συζήτηση πηγαίνει στην αποκατάσταση. Οι ιδιοκτήτες σπιτιών πρέπει να πληρώσουν για την άδεια οικοδομής, για να απομακρύνουν τα μπάζα και φυσικά να βάλουν επιπλέον χρήματα (εάν έχουν) ή να δανειστούν. Ο Γιάννης Γεωργόπουλος, κτηνοτρόφος, θυμάται ότι του είχαν καεί 24 ζώα. Η στάνη του ήταν δίπλα στο δρόμο. Τα έθαψε δύο μέρες μετά τις φωτιές γιατί η μυρωδιά δεν αντεχόταν. Η αρμόδια υπηρεσία ήρθε μετά και δεν καταγράφτηκαν. Δεν πήρε αποζημίωση.

Στο ορεινό Γούμερο υπάρχει απόγνωση. Στο καφενείο λένε «μας βάλανε φωτιά, μας κάψανε, μας καταστρέψανε». Στο κέντρο του χωριού ένα σπίτι κατεστραμμένο γεμάτο μπάζα. Συναντάμε τον αγροτοκτηνοτρόφο Φώτη Γεωργακόπουλο, στο σπίτι του. «Μας δώσανε το τριχίλιαρο και λες και το χρυσάφι», λέει για την προεκλογική ενίσχυση της κυβέρνησης. Περιγράφει τις δυσκολίες των κτηνοτρόφων για να ξαναστήσουν τη στάνη τους.

Για να φτιάξεις το στάβλο σου, το δασαρχείο σού ζητάει τοπογραφικό και πρέπει να είναι 15 μέτρα μακριά από δάσος και μακριά από δρόμο, περιγράφει. Η γραφειοκρατία αναγκάζει πολλούς να φτιάξουν το στάβλο μόνοι τους. Πριν τις φωτιές οι κτηνοτρόφοι είχαν στους στάβλους φυσική περίφραξη, σε μεγάλο μέρος, τώρα πρέπει να βάλουν παντού. «Εχουμε γίνει τσοπάνοι του '50» καταλήγει ο Φ. Γεωργακόπουλος.

Οπως ήδη αναφέραμε, η καταστροφή στο περιβάλλον είναι τεράστια. Για το θέμα συζητήσαμε με τον Πάνο Κανακάρη, πρόεδρο της εξελεγκτικής επιτροπής της οικολογικής κίνησης «Ο Λαπίθας», ο οποίος δραστηριοποιείται στην περιοχή Σκιλλούντος, Ανδρίτσαινας, Ζαχάρως, Φιγαλείας, Αλιφείρας. Σημειώνει ότι «δυστυχώς, με εξαίρεση τα 3.000 δέντρα που φυτέψαμε σε συνεργασία με το δασαρχείο στο βουνό Λαπίθας, δεν έχει γίνει τίποτα στην περιοχή».

Αντίθετα, «πάνε να καταστρέψουν και το μοναδικό δάσος της Στροφυλιάς στον Καϊάφα. Με το πρόσχημα να απομακρύνουν τους καμένους κορμούς βάλανε μέσα ερπυστριοφόρα τα οποία καταστρέφουν το λεπτό έδαφος και καταπατούν τα μικρά δενδρύλλια που έχουν βγει». Επισημαίνει ότι «τα τελευταία χρόνια επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε κάθε 11 στρέμματα που καίγονταν γινόταν προσπάθεια αναδάσωσης ενός στρέμματος, που σημαίνει ότι δε θέλουν το δάσος».

Τέλος, κατά την επίσκεψή μας στο Δασαρχείο Ολυμπίας μιλήσαμε με τον δασολόγο, Παύλο Βαβλιάρα. Μεταξύ άλλων, μας ενημέρωσε ότι στην περιοχή του Δασαρχείου Ολυμπίας κάηκαν 210.000 στρέμματα δάσους, συνολικά 400.000 στρέμματα μαζί με τις αγροτικές εκτάσεις. Απ' αυτά τα 15.000 στρέμματα χρειάζονται αναδάσωση γιατί είχαν ξανακαεί.

Τρανό παράδειγμα για το πού οδηγεί η ταυτόσημη δικομματική πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο θέμα διατήρησης και διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας, αποτελεί το περίφημο έργο του στεγάστρου των αρχαιολογικών ανασκαφών στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης που κατέρρευσε. Σπαταλήθηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ από το 2000 που άρχισε η κατασκευή του, για να καταρρεύσει τελικά τμήμα του το Σεπτέμβρη του 2005!

Η κυβέρνηση όμως συνεχίζει την ίδια πολιτική αναθέσεων σε ιδιωτικές εταιρείες και την ίδια στιγμή παραμένουν άγνωστα στους κατοίκους και φορείς του νησιού τα αίτια της κατάρρευσης καθώς δε γνωστοποιείται το εισαγγελικό πόρισμα. Μόνο το πόρισμα του υπουργείου Πολιτισμού έγινε γνωστό το οποίο παρέπεμπε, ουσιαστικά, σε ...«αχυροκατασκευή». Ετσι φτάσαμε μόλις τον περασμένο Ιούλη, με τον αρχαιολογικό χώρο κλειστό εδώ και τρία χρόνια, για να εγκρίνει τελικά το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) νέα μελέτη που προβλέπει «ξήλωμα» και επανακατασκευή, εκ βάθρων, του στεγάστρου!

Κατάφεραν τελικά το 2005 να τις διώξουν από το βυζαντινό ιστορικό μοναστήρι. Παρέμεινε όμως εκεί το Νατοϊκό ραντάρ που στήθηκε το 1965 για το πεδίο βολής της Κρήτης, το οποίο είναι ερώτημα αν χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ, λόγω παλαιότητας. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις όμως το διατηρούν προβάλλοντας λόγους εθνικής ασφάλειας. Είναι γεγονός όμως, ότι μέτρηση της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, έχει δείξει τα επίπεδα της ραδιενεργούς ακτινοβολίας στην περιοχή 200 φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια!

Ο ηγούμενος της Μονής Δαμιανός συνεχίζει τον αγώνα για την απομάκρυνση και του ραντάρ και όπως είπε στο «Ρ» «το ραντάρ παραμένει γιατί εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες των κυβερνήσεων, καθώς από την έρευνα που έχουμε κάνει δε χρησιμοποιείται πλέον από το ΝΑΤΟ. Κανένας υπουργός Εθνικής Αμυνας δε μας απαντά για τη χρησιμότητα του ραντάρ!».

Ηδη, οι παραγωγοί παραδοσιακών προϊόντων, όπως ντοματάκια, φάβα, κριθάρι, κάππαρη, λευκή μελιτζάνα, έχουν ουσιαστικά ξεκληριστεί, ενώ ακόμα και τα αμπέλια μειώνονται από την οικοδόμηση ξενοδοχείων πάνω σε αυτά! Στη συζήτηση του «Ρ» στην Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών με τον πρόεδρο της Μάρκο Καφούρα, αναπτύχθηκαν τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί, παρά το γεγονός ότι τα προϊόντα του νησιού θα μπορούσαν να προωθηθούν ικανοποιητικά μέσω μιας άλλης πολιτικής.

«Η απελευθέρωση των εισαγωγών λόγω της ΚΑΠ και κυρίως η βιομηχανοποίηση του κρασιού που προωθούν οι μεγάλες επιχειρήσεις, έχουν δημιουργήσει μια ισοπεδωτική αγορά που φέρνει σε δυσμενή θέση του παραγωγούς αμπελιών. Και παρά το γεγονός ότι έχουν ποιοτικές ποικιλίες δεν μπορούν να έχουν βιώσιμη εκμετάλλευση» θα πει στο «Ρ» ο Μ. Καφούρος μιλώντας για τους αμπελοπαραγωγούς που παράγουν το περίφημο κρασί της Σαντορίνης. «Το γεγονός, συμπλήρωσε, ότι υπάρχουν 14 οινοποιεία και ότι το κρασί του νησιού έχει μια καλή δυναμική στο εμπόριο, είναι θετικό. Πρέπει να υπάρξει όμως μια διαδοχή σε νέους αγρότες με εξασφάλιση αξιοπρεπούς εισοδήματος αντί να προωθηθούν στον τουρισμό».

Μόνο το εργοστάσιο του Συνεταιρισμού απέμεινε μετά το ξεκλήρισμα που έγινε στην παραγωγή στα γνωστά ντοματάκια Σαντορίνης

Πίσω όμως από αυτή την πράγματι πολύ όμορφη βιτρίνα, το νησί των περίπου 14.000 κατοίκων αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Οι κάτοικοι βιώνουν τις δραματικές επιπτώσεις της διαχρονικής αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ σε όλους του τομείς, όπως Παιδεία, αγροτική παραγωγή, περιβάλλον, πολιτισμό κ.ά. Και βλέπουν χρόνο με το χρόνο ότι τα εκατομμύρια του... τουριστικού προϊόντος που τους είχαν υποσχεθεί πως θα αλλάξουν τις ζωές τους, να μπαίνουν στις τσέπες μιας χούφτας ανθρώπων.

Το οδοιπορικό του «Ρ» «φωτίζει» τη Σαντορίνη που δε διαφημίζουν τα τουριστικά γραφεία. Τη Σαντορίνη των μαθητών μέσα σε παλιά κτίρια με σκουριασμένα σίδερα στις κολόνες, με ένα κουφάρι ναυαγίου στην Καλντέρα, ένα Νατοϊκό ραντάρ με καρκινογόνο ακτινοβολία, ένα κατεστραμμένο στέγαστρο αρχαιολογικού χώρου και την αγροτική παραγωγή που βρίσκεται σε συνεχή φθίνουσα πορεία.

Μία από τις πολλές παράνομες προκάτ αίθουσες που αναγκάστηκαν να στήσουν

Οι εκπαιδευτικοί του νησιού αγανακτισμένοι κατήγγειλαν στο «Ρ» την παντελή αδιαφορία του κράτους, καθώς έχουν να γίνουν σχολικά κτίρια ... από τη δεκαετία του 1960, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1956. Την ίδια στιγμή όμως, η συνεχής αύξηση των μαθητών ανάγκασε τους τοπικούς φορείς να στεγάσουν τους μαθητές σε άλλα δημόσια κτίρια, όπως παλιών κοινοτήτων, ταχυδρομείων κ.ά. Το συγκλονιστικό είναι ότι όλα τα δημόσια κτίρια που κατασκευάστηκαν μετά τους σεισμούς έγιναν με μπετό στο οποίο χρησιμοποιήθηκε θαλασσινό νερό! Το αποτέλεσμα είναι σήμερα τα σίδερα στις βάσεις και τις κολόνες των κτιρίων να έχουν κυριολεκτικά σκουριάσει. Είναι χαρακτηριστικό, όπως κατήγγειλαν οι εκπαιδευτικοί, ότι σε αλλεπάλληλες ενοχλήσεις στον ΟΣΚ πήραν την απάντηση ότι «από 3.500 σχολεία πριν το 1960 έχουν ελεγχθεί μέχρι σήμερα μόλις 1.500»!

Τα σκουριασμένα σίδερα στις κολόνες είναι πλέον εμφανή, όπως στο Γυμνάσιο Φηρών

Για να αντιληφθεί κανείς την αδιαφορία όλων των κυβερνήσεων, είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Παιδικού Σταθμού Εμποριού, ο οποίος αν και το οικόπεδο ήταν δωρεά και τα μπετά ρίχτηκαν με χρήματα της Κοινότητας, εδώ και δέκα χρόνια δεν ολοκληρώνεται αφού δεν το χρηματοδοτεί το κράτος!

Εδώ και δέκα χρόνια ο Παιδικός Σταθμός Εμποριού παραμένει στα μπετά!

Ενα από τα πολλά ηφαιστειακά αποθέματα στην περιοχή Βλυχάδα όπου σχεδιάζεται να στηθεί μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα

Το σύνθημα γραμμένο στο πανό το οποίο κρεμάστηκε στην καλντέρα στο λιμάνι του Αθηνιού, στις αρχές του καλοκαιριού, από τη «Συντονιστική Επιτροπή για την απομάκρυνση του ναυαγίου», ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα κατοίκων και φορέων του νησιού προς την κυβέρνηση και την πλοιοκτήτρια εταιρεία, ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν να παραμείνει εκεί το κουφάρι του πλοίου μολύνοντας το θαλάσσιο οικοσύστημα.

Παρά τον πόλεμο από τοπικούς άρχοντες και παράγοντες του τουρισμού, ότι με τον αγώνα που δίνουν διώχνουν τους τουρίστες, δηλώνουν ανυποχώρητοι. «Ο τουρισμός χάνεται από τα εισιτήρια που ακριβαίνουν συνέχεια οι εφοπλιστές και την ακρίβεια που έχει χτυπήσει τους λαούς της Ευρώπης» απαντούν δύο μέλη της Συντονιστικής, ο Σπύρος Καβαλάρης και η Μαργαρίτα Ρουσσάκη με τους οποίους συνομίλησε ο «Ρ».

«Το πανό φτιάχτηκε και στήθηκε για να μη ξεχνάνε κάποιοι τι κρύβει η Καλντέρα μας» θα πει ο Σπ. Καβαλάρης για την ενέργεια της Συντονιστικής, η οποία, όπως λέει, «συγκροτήθηκε και συσπειρώνει το λαό της περιοχής γιατί παρά τις διαβεβαιώσεις που πήραμε ότι θα απομακρυνθεί το ναυάγιο δεν έγινε τίποτα». Το λόγο πήρε στη συνέχεια η Μ. Ρουσσάκη για να σημειώσει: «Οι κάτοικοι του νησιού διεκδικούμε από την πολιτεία να δώσει άμεση λύση στο πρόβλημα που οφείλεται στην ασυδοσία του πλοιοκτήτη που με προκλητικό τρόπο ήρθε και πέταξε στην Καλντέρα το πλοίο. Οι κάτοικοι της Σαντορίνης έχουν σημάνει συναγερμό ο οποίος θα λήξει μόνο όταν φύγει το κουφάρι!».

Η ξεκάθαρη απαίτηση των κατοίκων του νησιού για απομάκρυνση του ναυαγίου αποτυπώθηκε στο πανό που στήθηκε στο λιμάνι

Την ίδια κατάσταση περιγράφει και ο Βαγγέλης Βαμβακούσης: «Μόνο 23 δωμάτια γέμισαν, από τα 46, τον Ιούλη. Τα γραφεία ζητάνε συνέχεια μείωση τιμών παρά το γεγονός ότι είναι ίδιες εδώ και τέσσερα χρόνια. Αλλά ο κόσμος είναι σφιγμένος, τα εισιτήρια, η ακρίβεια τους έχει τσακίσει όλους και την ίδια στιγμή βλέπουμε τις κρουαζιέρες να έχουν αυξηθεί».

Αυτό όμως που όλο το νησί βλέπει με οργή είναι το ξενοδοχειακό συγκρότημα 400 κλινών στην περιοχή Βλυχάδα, στο οποίο δόθηκε άδεια κατασκευής με κοινή απόφαση υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Τουρισμού στις 9/5/2008. Είναι μάλιστα σκανδαλώδες ότι για να πάρει την άδεια η εταιρεία «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ ΑΞΕΤΕ» η οποία, όπως υποστηρίζουν τοπικοί παράγοντες, ελέγχεται από τον Ομιλο Δασκαλαντωνάκη των ξενοδοχείων «ΓΚΡΕΚΟΤΕΛ», επιστρατεύτηκε η κυβέρνηση, καθώς Νομαρχιακό Συμβούλιο Κυκλάδων, Επαρχιακό Συμβούλιο Θήρας και Δημοτικό Συμβούλιο Θήρας γνωμοδότησαν όλοι αρνητικά!

Αν υλοποιηθούν τα συγκεκριμένα σχέδια ανοίγει ο δρόμος για να στηθούν και άλλα τέτοια μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα καταστρέφοντας τους ντόπιους μικρομεσαίους ξενοδόχους. Την ίδια στιγμή, θα υλοποιηθεί ένα περιβαλλοντικό έγκλημα καθώς η περιοχή είναι από τις ελάχιστες που έχει παραμένει αδόμητη λόγω περιβαλλοντικής αξίας, καθώς βουνά και λόφοι είναι καλυμμένα με ηφαιστειακά αποθέματα που με το χρόνο η φύση επεξεργάστηκε με μαεστρία δημιουργώντας εντυπωσιακά ανάγλυφα.