Η συζήτηση με την κ. Μπόσση έχει ως εξής:

- Η δικαιολογία των διωκτικών αρχών για την πολύχρονη δράση της «17Ν» είναι ότι «27χρόνια ήμασταν ανίκανοι». Μέσα σε μια βδομάδα, όμως, εμφανίστηκαν να μεταβλήθηκαν σε «σούπερ κράτος». Ακόμα, όμως, και αν αποδεχτούμε ότι οι ελληνικές Αρχές έχουν το «άλλοθι» της ανικανότητας για τα χρόνια της απραξίας, να υποθέσουμε ότι και η CIA είναι ανίκανη, αφού, απ' όσο γνωρίζουμε, ήρθε κλιμάκιό της εδώ στην Ελλάδα για τη σύλληψη της «17Ν» από τη δεκαετία του '80;

- Από το 1975 μέχρι και σήμερα, οι έρευνες για την τρομοκρατία βασίστηκαν σε μια συνεργασία μακράς διάρκειας και βάθους μεταξύ ελληνικών και ξένων διωκτικών Αρχών και υπηρεσιών ασφαλείας. Σ' αυτή τη συνεργασία προεξέχων υπήρξε ο ρόλος των ΗΠΑ, οι οποίες είχαν και τα περισσότερα θύματα.

Η εξήγηση περί ανικανότητας των ελληνικών διωκτικών αρχών μόνον απλοϊκή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, πέραν του ότι εξυπηρέτησε τη «νομιμοποίηση» του μύθου της «17Ν». Ανατρέχοντας στην πρόσφατη ιστορία μας, είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε στις «πολύ καλές επιδόσεις» των διωκτικών Αρχών - κατά τη διάρκεια της χούντας, αλλά και της μεταπολίτευσης.

Eurokinissi

- Ακούσαμε τον κ. Ξηρό να δηλώνει ότι «εγώ δεν υπήρξα ποτέ κομμουνιστής ούτε καν αριστερός». Παρ' όλα αυτά έγινε μια προσπάθεια, δεν ξέρω αν συνεχιστεί, η υπόθεση «17Ν» να συνδεθεί με την Αριστερά. Πως το σχολιάζετε;

- Είναι μια άλλη διάσταση της υπόθεσης που αξίζει επισήμανσης. Παρατηρούμε μια συνεχή ροή επωνύμων και μη από τα ΜΜΕ, οι οποίοι διακατέχονται από το άγχος της ταύτισης των συλληφθέντων με την Αριστερά, πράγμα το οποίο δεν προκύπτει επ' ουδενί από την τυπολογία της οργάνωσης, αλλά και την πολιτική συγκρότηση των συλληφθέντων.

Εν ολίγοις, πρόκειται για μια επικοινωνιακών διαστάσεων προσπάθεια ανάδειξης κάποιων ατόμων που είχαν επαφή με τον ευρύτερο χώρο εκείνης της εποχής, έτσι ώστε να εμπλακεί η Αριστερά.

Παρ' όλα αυτά, η προσπάθεια αυτή φαίνεται ότι ακολουθεί φθίνουσα πορεία, καθώς, ενώ οι μάσκες πέφτουν, το κριτήριο του «θεατή» εξελίσσεται.

- Στην προσπάθεια να προσπεράσουν κάποιοι το γεγονός ότι αυτή η υπόθεση παρουσιάζει πολλά «κενά» και πλήθος αναπάντητα ερωτήματα, επιστρατεύουν την άποψη ότι έχουμε να κάνουμε με ένα «ελληνικό φρούτο τρομοκρατίας» ή ότι πρόκειται για μια ποινική υπόθεση. Τι λέτε;

- Τα κενά υπάρχουν. Εχουμε την 27 χρόνων δράση, πολιτικότατη δράση και έχουμε επιλογή στόχων συγκεκριμένη. Εχουμε έννοιες πολιτικές που δόθηκαν, προσπαθώντας να επηρεάσουν ένα πολιτικό γίγνεσθαι. Δεν έχουμε - και αυτό έχει κατ' επανάληψη ειπωθεί - δεν έχουμε στήριξη του κοινωνικού συνόλου στην οργάνωση τη συγκεκριμένη.

Υπό αυτή την έννοια, η ορθολογική άποψη δεν μπορεί παρά να τάσσεται υπέρ της απόλυτης κάλυψης της δίκης, ως του μοναδικού τρόπου να αντιμετωπιστεί η υποκειμενική στάση και η υφέρπουσα διαστρεβλωτική διάθεση των talk shows.

Οσον αφορά στη δίκη, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε δύο επίπεδα: Το πρώτο επίπεδο σχετίζεται με το ότι πρόκειται για μια πολιτική δίκη, γιατί η 27χρονη παρουσία της «17Ν», σε συνδυασμό με τις παρεμβάσεις που επιχειρούσε αλλά και τους στόχους που επέλεγε, αποτελούν αντικειμενικά ένα κεφαλαιώδες πολιτικό ζήτημα για τη σύγχρονη ελληνική ιστορική πραγματικότητα. Αρα, η πολιτική υφή και σημασία της δίκης είναι αδιαμφισβήτητη.

Το δεύτερο επίπεδο σχετίζεται με την παρουσία μιας οργάνωσης, η οποία, παρά το ότι δρα πολιτικά, έχει πολιτικό λόγο, επιλέγει πολιτικά πρόσωπα και πολιτικούς στόχους, αποκάλυψε μετά από τις συλλήψεις έναν όμιλο ανθρώπων που η πολιτική του έκφραση και συνείδηση χαρακτηρίζονται από εντυπωσιακά ελαστική πολιτική συνειδητοποίηση. Πρόκειται για δύο εικόνες που, δεδομένου ότι μιλάμε για πολιτική βία, η λέξη «αντιτιθέμενες» είναι επιεικής. Με λίγα λόγια, οι συλλήψεις ανέτρεψαν την εντύπωση που είχε δημιουργηθεί τόσα χρόνια.

- Πριν μερικούς μήνες μιλώντας για την υπόθεση αυτή, από τις συχνότητες του «902» είχατε πει ότι «όταν ένα κράτος ενοχλείται, τότε αντιδρά, αλλά το δικό μας κράτος δίνει την αίσθηση ότι 27 χρόνια δεν ενοχλούνταν από τη δράση της "17Ν" με την έννοια ότι δεν αντέδρασε». Φτάνοντας πια στη δίκη νομίζετε ότι έχει δοθεί η απάντηση στο ερώτημα «γιατί» δεν αντιδρούσε;

- Εκ των πραγμάτων αναμένουμε από τη δίκη να μας δώσει τουλάχιστον μια απάντηση επ' αυτού, το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να διευκρινιστεί ο ρόλος αυτών των ατόμων ή ένα μέρος αυτών, γύρω από το πώς και τι ακριβώς συνέβη όλα αυτά τα χρόνια.

Ο ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ ΕΑΜικός Τύπος έχει καταγράψει με τρόπο μοναδικό τη μεγάλη, τη συγκλονιστική εκείνη διαδήλωση, που τελικά ματαίωσε την πολιτική επιστράτευση στις 5 του Μάρτη του 1943. Στα ιστορικά αυτά ρεπορτάζ είναι και το πρωτοσέλιδο που δημοσιεύτηκε στην «Ελεύθερη Ελλάδα». Είναι κείμενα που θα έπρεπε να μπούνε από χρόνια στα σχολικάβιβλία, να διδάσκονται στα σχολεία, όπως ακριβώς συμβαίνει με του Εικοσιένα τα ντοκουμέντα.

ΕΞΗΝΤΑ χρόνια και το επίσημο κράτος εξακολουθεί να κρατεί μακριά από τη νέα γενιά την ιστορία της Αντίστασης, που αποτελεί χρυσή κληρονομιά για τις επερχόμενες γενιές της πατρίδας μας.

Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, που παρακολουθεί τη μεγάλη εκείνη διαδήλωση, θα μας δώσει το πορτρέτο της μεγάλης μέρας, της απέραντης εκείνης λαοθάλασσας, που τρικύμισε νικηφόρα στην καρδιά της Αθήνας. Γράφει:

ΕΑΜ! ΕΑΜ! ΕΑΜ! Φωνή βοερή, φωνή βροντερή, φωνή οργισμένη! Είναι δέκα, εκατό, είναι χίλιοι αυτοί που το λένε; Οχι! Είναι δεκάδες χιλιάδες! Ενός ελεύθερου λαού ο σεισμός περνάει τα χώματα της σκλαβωμένης γης του, τα πατάει λυτρωμένος σε μια τεράστια πομπή, σε μια παρέλαση ατέλειωτη. Και τινάζει ως στο συγνεφιασμένο ουρανό τη χαρά μαζί και τον πόνο του, την ελπίδα του και τον καημό του με μια μόνη λέξη ΕΑΜ.

«... ΕΙΝΑΙ η πίστη μου μαζί κι αντοχή του! Κι όρκο δίνουμε ο ένας στον άλλον πως θα μείνουμε πάντα μαζί, σφιχτοδεμένοι μαζί, όπως πάμε τώρα σ' αυτή την τεράστια διαδήλωση κοντά ο ένας στον άλλο, ωσότου να πάρουν οι αγώνες μας το ευτυχισμένο τέλος, και θα πάρουν, και δίνουμε τον όρκο μας με μια μόνο λέξη: ΕΑΜ!!!».

ΚΑΙ ΤΟ φλογερό αυτό ρεπορτάζ της μεγάλης καταματωμένης μέρας κλείνει με τούτα τα λόγια: «Μπροστά μας αντικρίζουμε την Ακρόπολη, το αιώνιο σύμβολο του πολιτισμού, που συνεχιστές είμαστε εμείς οι ίδιοι. Δε θα σκύψουμε το κεφάλι στο ζυγό των τυράννων, δε θα μπούμε στη δουλεία του κατακτητή, για να φτιάξουμε οι ίδιοι τις αλυσίδες που θα μας δέσουν αιώνια. Κάλλιο ναι, κάλλιο να πεθάνουμε παλεύοντας στους δρόμους, για τη λευτεριά, κι όταν μας διώξουν κι απ' τους δρόμους, κάλλιο ακόμα να βγούμε στα βουνά να παλέψουμε σαν άντρες μαζί με τους άλλους, μαζί με τους αντάρτες μας! Η ζωή της λευτεριάς είναι για μας το παν. Γι' αυτήν αγωνιζόμαστε. Και γι' αυτήν πεθαίνουμε...».

Η ΙΣΤΟΡΙΑ της Εθνικής Αντίστασης και η αλήθεια της, όλα τα ντοκουμέντα της, χωρίς σοβαρές παραλείψεις, διαστρεβλώσεις και αποσιωπήσεις πρέπει να περάσει στη νέα γενιά. Πρέπει να μπει στα σχολικά βιβλία. Βέβαια, η ιστορία είναι ενοχλητική για την κυρίαρχη τάξη, είναι όμως προωθητική δύναμη για το λαό και επαναστατικά διδακτική για τη νέα γενιά.

στους δικαστές στέκει εμπρός.

Τους δικαστές μαστιγώνει σκληρά

Χίτλερ και Γκέρινγκ ποδοπατά...»

(επετειακή μνήμη)

Ανάμεσα στους «κατηγορούμενους» που σύρθηκαν στο στημένο δικαστήριο της Λιψίας ήταν ο Γκεόργκι Δημητρώφ, γραμματέας της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Οι «μάγειροι» επιστράτευσαν για το σκοπό αυτό από τα φασιστοειδή τύπου Βορίδη μέχρι τους απογόνους των υμνητών των «Νέων Παρθενώνων» της Μακρονήσου και τους κάθε λογής υπέρμαχους της κρατικής τρομοκρατίας, που πρόσφατα ωρύονταν ότι «καλά κάνει το ΝΑΤΟ και βομβαρδίζει τους Σέρβους». Η επιχείρηση, δε, να συκοφαντηθεί και να εξομοιωθεί (!) η ατομική τρομοκρατία με την ταξική λαϊκή πάλη, και κυρίως με την ένοπλη μορφή της, υπήρξε συνεχής.

Ετσι, δίπλα σε δηλώσεις αστών πολιτικών ότι τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα έχουν κάτι από «τρομοκρατία» (!), όπως είχε πει η κυρία Μ. Γιαννάκου - Κουτσίκου, δόθηκε ιδιαίτερο βάρος να τεθούν στο μικροσκόπιο της ...Αντιτρομοκρατικής, μερικές «ύποπτες» ιδέες. Και τι πιο «ύποπτο», όπως έλεγαν (π.χ., άρθρο Ανδριανόπουλου στα «ΝΕΑ» τον Αύγουστο του 2002), από τις αντιιμπεριαλιστικές, τις αντικαπιταλιστικές και τις επαναστατικές ιδέες για την ανατροπή του αστικού κράτους!

***

Αν, δηλαδή, υπάρχει δικτατορία (τύπου συνταγματαρχών), τότε καλώς, ο λαός μπορεί να καταφύγει σε κάθε μορφή πάλης. Αν, όμως, υπάρχει η «δικτατορία του κεφαλαίου» με κοινοβουλευτικό μανδύα, τότε απαγορεύεται η λαϊκή πάλη για την ανατροπή της, διότι κάτι τέτοιο συνιστά «ποινικό αδίκημα»!

Η προσπάθειά τους να μας πείσουν για το «τέλος της ιστορίας», η προσπάθειά τους να μας πείσουν ότι πέραν της αστικής δημοκρατίας δεν υπάρχει και κυρίως δεν επιτρέπεται τίποτα άλλο (πολύ περισσότερο ο σοσιαλισμός) είναι προφανής. Μόνο, που δεν είναι καθόλου πρωτότυποι. Αυτό έλεγαν για το κοινωνικό τους σύστημα και οι δουλοκτήτες, αλλά τους εκδίωξαν οι φεουδάρχες. Αυτό έλεγαν και οι φεουδάρχες, αλλά τους εκδίωξαν οι αστοί. Ο,τι κι αν λένε οι τελευταίοι, οι αστοί, θα έρθει η ώρα που θα τους εκδιώξουν οι εργάτες...

***

• Κάνουν ότι ξεχνούν πως ο Μαρξ αποκάλεσε «γάιδαρο» και εκδίωξε τον Μπακούνιν από την Α` Διεθνή, ακριβώς γιατί οι κομμουνιστές δεν ανέχονταν καμία διασύνδεση με τις δολοφονίες και την ατομική τρομοκρατία.
• Κάνουν ότι ξεχνούν τα λόγια του Λένιν: «Η εκτέλεση ακόμα και ολόκληρης εκατοντάδας τσάρων δε θα προκαλέσει ποτέ τόση διεγερτική και διαπαιδαγωγητική επίδραση, όση θα προκαλέσει και μόνη η συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενου λαού στις συγκεντρώσεις, όπου συζητούν τα ζωτικά συμφέροντά τους και τη σύνδεση της πολιτικής με αυτά τα συμφέροντα», έλεγε ο Λένιν.

***

Κάθε σκέψη ή πράξη (πολύ περισσότερο, βίαιη πράξη) του λαού, που θα αμφισβητήσει τη διαιώνιση της «Δημοκρατίας που νίκησε την τρομοκρατία» (!), είναι ποινικώς κολάσιμη.

Στην πραγματικότητα, αυτό που θέλουν είναι:

α) Να επιβάλουν ως «αμετάκλητη» και «απόρθητη» τη δική τους «δημοκρατία». Μια «δημοκρατία», που στέλνει χαφιέδες στις λαϊκές συγκεντρώσεις, επιστρατεύει ναυτεργάτες και στέλνει Ελληνες φαντάρους στο Αφγανιστάν και στο Κόσσοβο.

β) Να φτιάξουν κατηγορητήρια «ενοχής» για όποιον δε σκύβει το κεφάλι στη «δημοκρατία» του κεφαλαίου, παρά το γεγονός ότι αυτή η «δημοκρατία» ευθύνεται για 3.500 εργατικά «ατυχήματα» από το 1974.

γ) Να θέσουν «εκτός νόμου» όποιον αμφισβητεί τη δικτατορία των πολυεθνικών, να αφαιρέσουν από το λαό το δικαίωμα να παλεύει και να οραματίζεται την «άλλη» δημοκρατία, την πραγματική δημοκρατία, που θα αφορά στην πλειοψηφία του λαού και όχι μια χούφτα εκμεταλλευτών.

***

Οι ίδιοι, βέβαια, είναι με το αστικό κράτος. Και το δηλώνουν περήφανα. Αλλά δε μας εξηγούν: Το αστικό τους κράτος δεν έχει καμία σχέση με το αίμα; Πώς, αλήθεια, γεννήθηκε; Είναι άμωμο; Ο Ουάσιγκτον και ο Τζέφερσον στην Αμερική, ο Μαρά, ο Ρουσό, ο Ροβεσπιέρος, οι ηγέτες της Αστικής Επανάστασης στη Γαλλία (που οδήγησε σ' αυτό που υπερασπίζονται οι συντάκτες του «τρομονόμου», στο αστικό κράτος δηλαδή), αλήθεια, πώς την έκαναν την επανάσταση; Την έκαναν με ...εκκλήσεις προς τους φεουδάρχες; Δεν υπήρξε βία; Αλήθεια, δεν έμαθαν ποτέ τίποτα για το αίμα που χύθηκε στη Βαστίλλη;..

Επομένως, οι «τρομο-κήρυκες» δεν είναι «κατά» της επαναστατικής βίας. Είναι «κατά» εκείνης της επαναστατικής βίας, που ...δεν τους βολεύει. Ταυτόχρονα, είναι υπέρ κάθε βίας, που εξαπολύεται από το αστικό κράτος (είτε πρόκειται για ιμπεριαλιστικούς πολέμους, είτε για καταστολή λαϊκών αγώνων).

***

«Οταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του», έγραφε ο Ρήγας...

Εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε στους «Γεωργαλάδες» του συστήματος να βλασφημήσουν κατά του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ, του ΔΣΕ, των Διεθνών Ταξιαρχιών στην Ισπανία, του Τσε στην Κούβα, των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, και δε θα τους επιτρέψουμε ούτε καν να τολμήσουν να διανοηθούν να ισχυριστούν ότι οι ταξικοί αγώνες και τα ταξικά κινήματα είναι «τρομοκρατικές παραφυάδες»!

Εμείς, σε αντίθεση με τους υμνητές της αστικής «αιωνιότητας», είμαστε εναντίον της αστικής βίας τους και υπέρ κάθε επαναστατικής μορφής πάλης, που επιλέγει ο λαός για να αποτινάξει τους δυνάστες του.

Είμαστε υπέρ και της πάλης του Σπάρτακου κατά των δουλοκτημόνων, είμαστε και υπέρ της επαναστατικής κατάληψης των Βερσαλλιών, είμαστε υπέρ και της επαναστατικής κατάληψης των Χειμερινών Ανακτόρων.

Και φυσικά, όπως έλεγε ο Λένιν, δεν έχουμε πρόθεση να χάσουμε ούτε ένα σύντροφο σ' αυτήν τη μάχη, γι' αυτό όταν έρθει η ώρα θα καλέσουμε το αστικό κράτος να σεβαστεί την επιθυμία της πλειοψηφίας του λαού και να μην επιλέξει το δρόμο της βίας. Λέτε το αστικό κράτος, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, οι ιμπεριαλιστικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί να σεβαστούν τη θέληση της λαϊκής πλειοψηφίας και να μην οδηγήσουν τα πράγματα στη βία και την αναμέτρηση;..

Αντώνης Αντωνίου

Σήμερα, Κυριακή 9 Μάρτη, στις 9.00 π.μ. στην εκκλησία της Νέας Λαμψάκου, γίνεται το 6μηνο μνημόσυνο του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, μέλους του ΚΚΕ

ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Η συντρόφισσα της ζωής του Δήμητρα Αντωνίου

***

Σήμερα Κυριακή 9 Μάρτη γίνεται το 40ήμερο μνημόσυνο της νύφης μας

ΣΟΥΛΑΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ

Στη μνήμη της προσφέρουμε 30 ευρώ στο ΚΚΕ.

Η οικογένεια Παναγιώτη Κουκουβίνου

Παλιοί φίλοι και οπαδοί του ΚΚΕ από το Τορόντο Καναδά στέλνουν τη μηνιάτικη δόση, 280 δολάρια όπως πάντα.

Την περασμένη Δευτέρα 3 Μάρτη, τη μέρα που άρχισε η δίκη, η εφημερίδα «New York Times» δημοσίευσε σχετικό ρεπορτάζ και φιλοξενούσε συνέντευξη του πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τόμας Μίλερ. «Αίσθησή μου είναι ότι οι συλληφθέντες αντιπροσωπεύουν το κυρίως σώμα του επιχειρησιακού τμήματος της οργάνωσης», δήλωσε ο κ. Μίλερ, προκαλώντας την έντονη αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. «Με τη σύλληψη και τη διεξαγωγή της δίκης για την τρομοκρατική οργάνωση "17 Ν", επέρχεται η κάθαρση σε ένα γεγονός που ταλάνισε περίπου για τρεις δεκαετίες την ελληνική κοινωνία», απάντησε με έντονο ύφος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρ. Πρωτόπαππας.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αμερικανός πρέσβης, ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης των ΗΠΑ στη χώρα μας, πραγματοποιεί, με τη δήλωσή του, ευθεία παρέμβαση σε μια εσωτερική υπόθεση. Ομως, αυτή η πρακτική είναι γνωστή στον Αμερικανό διπλωμάτη, ο οποίος ήρθε στην Ελλάδα το Σεπτέμβρη του 2001 ως εξπέρ στα θέματα τρομοκρατίας. Από την πρώτη στιγμή, δεν έπαψε να υποδηλώνει με κάθε τρόπο, όχι μόνον το ενδιαφέρον της κυβέρνησής του για την υπόθεση αυτή, αλλά και την πρωτοκαθεδρία των αμερικανικών υπηρεσιών στην επιχείρηση εξάρθρωσης της τρομοκρατίας, γεγονός που η κυβέρνηση το ενστερνίστηκε.

Οπως προκύπτει, οι αμερικανικές αρχές θέλουν να αξιοποιήσουν τα κενά που υπάρχουν στην ταυτότητα της «17 Νοέμβρη», για να τα καλύψουν με τρόπο που εξυπηρετεί τα γενικότερα σχέδιά τους.

Ενας από τους λόγους που ώθησαν τον πρέσβη των ΗΠΑ στην τελευταία του παρέμβαση, με την ευθεία αμφισβήτηση των κυβερνητικών ισχυρισμών περί εξάρθρωσης της «17 Ν», μπορεί να είναι η πρόθεση της αμερικανικής κυβέρνησης να κρατά υπό κηδεμονία την ελληνική κυβέρνηση, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Ενας άλλος λόγος μπορεί να είναι η απαίτησή τους, να δοθεί, μέσω της υπόθεσης αυτής, αλλά και γενικότερα μέσω της υπόθεσης «τρομοκρατία στην Ελλάδα», ένα καίριο πλήγμα στην «πηγή του ελληνικού αντιαμερικανισμού». Η επισήμανση Μίλερ περί «επιχειρησιακού τμήματος» αφήνει να εννοηθεί ότι μένει ανοιχτό το θέμα του «πολιτικού διευθυντηρίου», των διασυνδέσεων της «ελληνικής τρομοκρατίας».

Στην περίπτωση αυτή, οι Αμερικανοί φαίνεται πως έχουν έτοιμη την απάντηση. Η απάντηση αυτή θα δοθεί με συνδυασμό των υποθέσεων της «17 Νοέμβρη» και του «ΕΛΑ», που θα επιχειρεί να συνδέσει την τρομοκρατία με το αντιδικτατορικό κίνημα της περιόδου 1967-1974 και μέσω αυτού με το λαϊκό κίνημα γενικότερα και το ΚΚΕ. Ενα σημαντικό μέρος αυτής της κατασκευής στηρίζεται στα περιβόητα αρχεία της Στάζι, της υπηρεσίας ασφάλειας της πρώην Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Το «σενάριο» έχουν υποστηρίξει κατά το παρελθόν πολλοί Αμερικανοί αξιωματούχοι, όπως ο πρώην πρέσβης Νάιλς, οι γερουσιαστές Μπρέμερ και Πάρντι κ.ά. Υπέρ αυτής της άποψης, τίθεται και ένα μέρος των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων στη χώρα μας, που επιθυμούν να κλείσουν με την υπόθεση της τρομοκρατίας πολλούς λογαριασμούς του παρελθόντος για να αποφύγουν και μελλοντικούς μπελάδες.

Στον Τύπο, και όχι μόνο, διατυπώνεται όλο και πιο τακτικά αυτή η συσχέτιση της τρομοκρατίας με τον αντιδικτατορικό αγώνα και την Αριστερά. Στην «Καθημερινή» της 5ης Φλεβάρη, με την υπογραφή «Εκήβολος», διαβάσαμε ένα σχόλιο διαυγέστατο, όσον αφορά στις προθέσεις του συντάκτη του: «Ασφαλώς και οι τρομοκράτες προέκυψαν από τις ακροαριστερές, αντιδικτατορικές οργανώσεις... Οι τρομοκράτες αυτοί ήταν όργανο μιας συγκροτημένης κρατικής μυστικής υπηρεσίας, της Στάζι... που, κατ' εντολήν της σοβιετικής KGB, επιδίωκε μέσω των οργανώσεων αυτών να υπονομεύσει τα δυτικά καθεστώτα... Για να μπορέσει η Μόσχα να επιβιώσει και να επικρατήσει..!». Ο στόχος είναι ευδιάκριτος.

Δε θα σταθούμε ιδιαίτερα στην αξιοπιστία των στοιχείων, που παρουσιάζονται ως μέρος των αρχείων της Στάζι. Θα παραθέσουμε μόνο την απόφαση του γερμανικού Εφετείου στις 5 Μάη του 1992, όπου τονιζόταν: «Τα αρχεία και οι πληροφορίες του υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας (Στάζι) της πρώην ΓΛΔ δεν είναι κατά βάση κατάλληλα για την τεκμηρίωση μιας υποψίας ενοχής που απαιτεί το ένταλμα σύλληψης. Επιπλέον, απαιτείται αυστηρός και ιδιαιτέρως κριτικός έλεγχος των πληροφοριών που αντλούνται από εκεί».

Η προσπάθεια για την ενοχοποίηση του αντιδικτατορικού κινήματος και της Αριστεράς συνοδεύεται από μια επιχείρηση κατασυκοφάντησης και φίμωσης της άποψης, που απαιτεί τη διερεύνηση των σχέσεων της «17 Ν» με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Και μάλιστα, παρά το γεγονός ότι στις σχέσεις αυτές έχουν αναφερθεί κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, ακόμη και πρώην υπουργοί Δημόσιας Τάξης (Σκουλαρίκης, Βαλλυράκης, κ.ά.). Πολύ περισσότερο, όταν είναι αποδεδειγμένο ότι η ίδρυση και η δράση της «17 Ν» συμπίπτει με την περίοδο διείσδυσης των αμερικανικών υπηρεσιών σε τρομοκρατικές οργανώσεις στη Δυτική Ευρώπη και χειραγώγησης της δράσης τους. Υπενθυμίζουμε μόνο τη δήλωση του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Τζ. Μπους (πατέρα του σημερινού Προέδρου) στις 16 Σεπτέμβρη του 2001: «Η CIA, στο παρελθόν, είχε τοποθετήσει πράκτορές της σε τρομοκρατικές οργανώσεις για να τις χρησιμοποιήσει προς όφελος των εθνικών συμφερόντων»..!

Σήμερα Κυριακή

• Στις 16.30 «Αθλητικές συναντήσεις». Θα μεταδοθεί ο αγώνας βόλεϊ της γ` κατηγορίας ανδρών ΓΣ Πετρούπολης - Καμπανιακός.
• Στις 22.35 Γιαννίτσαροι και Μπούλες. Ενα οδοιπορικό στα λαϊκά δρώμενα της Νάουσας. Επιμέλεια - Παρουσίαση: Π. Ρούφας.

Την Τρίτη, 11/3

• Στις 19.00 «Ματιές στον κόσμο». Η Αννα Μπαλλή συζητά με τους καλεσμένους της για τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό.
• Στις 22.00 «Προεκτάσεις». Ο Κ. Καραχάλιος συζητά με τους καλεσμένους του για τον επικείμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο Ιράκ.
• Στις 23.00 «Μονόπρακτο». Η Σοφία Αδαμίδου παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στον σημαντικό άνθρωπο και ηθοποιό Τίτο Βανδή.

Αγωνιστικά, με μαζική πορεία και συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, την Τετάρτη 12 του Μάρτη, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί θα διαδηλώσουν τη συμπαράστασή τους στους 77 μαθητές που διώκονται επειδή συμμετείχαν στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του '99. Παράλληλα, θα απαιτήσουν μαχητικά να σταματήσουν οι διώξεις, να καταργηθεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που ποινικοποιεί τις κινητοποιήσεις των μαθητών, να περιφρουρηθούν οι ελευθερίες, τα δημοκρατικά δικαιώματα και η παιδαγωγική λειτουργία στα σχολεία.

Σε σύσκεψη, που έγινε το βράδυ της Παρασκευής, με πρωτοβουλία του 14ου εσπερινού ΤΕΕ, αποφασίστηκε στις 8 το πρωί της Τετάρτης να ξεκινήσει πορεία από το συγκρότημα «Ευκλείδη», η οποία θα καταλήξει έξω από τα δικαστήρια, όπου θα γίνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας με τη συμμετοχή γονιών και εκπαιδευτικών. Στο πλευρό των μαθητών βρίσκονται από την πρώτη στιγμή η Ομοσπονδία Γονέων και οι εκπαιδευτικοί.

Οι 77 μαθητές δικάζονται την Τετάρτη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης. Το 1999 ήταν μέλη των 15μελών Μαθητικών Συμβουλίων των σχολείων: 2ο και 6ο Ενιαίο Λύκειο Καλαμαριάς, 7ο, 8ο, 10ο, 15ο ΤΕΕ του συγκροτήματος «Ευκλείδη», 6ο και 14ο νυχτερινό ΤΕΕ. Ανάμεσα στους διωκόμενους είναι και ο Θανάσης Κουτσουράς, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, μαθητής του 14ου νυχτερινού ΤΕΕ.

Με ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ σημειώνει πως δεν είναι τυχαία η χρονική περίοδος που γίνεται η δίκη. Είναι μια περίοδος «που το νεολαιίστικο κίνημα δίνει σημαντικό "παρών" στο πλευρό του εργατικού και του ευρύτερου λαϊκού κινήματος στις κινητοποιήσεις ενάντια στον ετοιμαζόμενο πόλεμο κατά του Ιράκ και στην εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν». Το ΚΣ της ΚΝΕ καλεί τη νεολαία και το λαό να εκφράσουν πολύμορφα την αλληλεγγύη τους και να δώσουν απάντηση στην επιχείρηση ποινικοποίησης των αγώνων, μέσα από την ένταση των αγώνων για τα δικαιώματα στη μόρφωση, στη δουλιά, στην ειρήνη, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που ετοιμάζεται κατά του Ιράκ και στην εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν.