Τι σημαίνει, όμως, «επιχειρηματική λογική»; Μήπως είναι η ανάγκη του εργάτη να καλύπτει το νοίκι κάθε μήνα, να πληρώνει τα φροντιστήρια, τα πανάκριβα φάρμακα, τα τρόφιμα και ό,τι άλλο συνεπάγεται η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της ακρίβειας που μαστίζουν τη λαϊκή οικογένεια; Μήπως είναι η δημιουργία συνθηκών ασφάλειας και μέτρων υγιεινής, που θα εξασφαλίζουν την υγεία και την ακεραιότητα των εργατών; Οχι, βέβαια. Γνώμονας αυτής της λογικής είναι η «ανταγωνιστικότητα». Το μέγιστο κέρδος.

Αυτές είναι οι συνέπειες της πολιτικής ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Να παίρνει κάθε επιχειρηματίας το «δικαίωμα» και, με τις πλάτες της εκάστοτε κυβέρνησης, να δηλώνει με θράσος σε εργάτες, που δουλεύουν από το ξημέρωμα για να θησαυρίζει εκείνος, «δεν μπορώ να πληρώσω». Μόνη διέξοδος, η συσπείρωση στα συνδικάτα, η πάλη σε ταξική κατεύθυνση, η σύγκρουση με τα συμφέροντα και τους υπηρέτες του κεφαλαίου. Αλλη λύση δεν υπάρχει.

Είναι γνωστό πως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με δύο μέτρα και δύο σταθμά κρίνει τα κόμματα που άσκησαν κυβερνητική εξουσία για λογαριασμό του κεφαλαίου, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, για ευνόητους λόγους. Ορισμένες φορές, όμως, το παρακάνει. Οπως προχτές, που ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος, απ' την Ηλεία όπου περιόδευσε, δήλωσε με βεβαιότητα: «Φωτιά σε καμένη γη, μόνο με κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να δει κανείς» (Μόνο;!). Και παρακάτω απεφάνθη: «Η ΝΔ είναι κυβέρνηση χαμηλών δυνατοτήτων, που αφήνει καμένη γη όχι συμβολικά, αλλά και στην κυριολεξία και θα πρέπει το συντομότερο να φύγει από τη διακυβέρνηση της χώρας, με το στήσιμο της κάλπης να αποτελεί πλέον μονόδρομο». Κατά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, το πρόβλημα έγκειται στις «μειωμένες δυνατότητες» της κυβέρνησης. Και όχι στις εξαιρετικές της δυνατότητες και ικανότητες να ασκεί πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου, και στη συγκεκριμένη περίπτωση με την εμπορευματοποίηση γης και δασών, όπως, άλλωστε, έκανε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεπώς εναντίον του λαού. Δεν είναι πρόβλημα η ίδια η εξουσία του κεφαλαίου και η πολιτική που το υπηρετεί. Αναδεικνύοντας ως μόνο πρόβλημα μια δήθεν «ανίκανη» κυβέρνηση, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εξαπατά για δήθεν εύκολες λύσεις που θα προέλθουν απ' την κάλπη και ψηφοθηρεί εμπαίζοντας το λαό.

Η υπογραφή των συμβάσεων έγινε στις υψηλές τιμές που καθόρισαν οι δυο ενδιαφερόμενες εταιρείες και, μάλιστα, κατά της κατακύρωσης με αυτούς τους όρους τάχτηκε η εκπρόσωπος του ΚΚΕ στην αρμόδια Διακομματική Επιτροπή της Βουλής.

Το υπουργείο Υγείας, βέβαια, βιάζεται να καυχηθεί ότι γίνεται πράξη η δέσμευση της κυβέρνησης για την κατοχύρωση της ποιότητας και της ασφάλειας του μεταγγιζόμενου αίματος σε όλη τη χώρα. Και αυτό όταν ο μοριακός έλεγχος υπάρχει ακόμα μόνο στις συμβάσεις και ενώ η εφαρμογή του στην πράξη αναμένεται ιδιαίτερα δύσκολη με δεδομένες τις σοβαρές ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό και στους αναγκαίους χώρους στα κέντρα μοριακού ελέγχου και στις αιμοδοσίες της χώρας. Οπότε τα μεγάλα λόγια περισσεύουν...

Στον καπιταλισμό, μέσα σε μία μόλις βδομάδα: Κατέπεσε αεροσκάφος της ιδιωτικής «Spanair» στέλνοντας στο χαμό 154 ανθρώπους. Αλλο αεροσκάφος της ίδιας εταιρείας πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση λόγω τεχνικών προβλημάτων. Στη Γουατεμάλα, δέκα άνθρωποι σκοτώθηκαν και τέσσερις τραυματίστηκαν από τη συντριβή αεροπλάνου ιδιωτικής αεροπορικής εταιρείας. Επίσης αεροπλάνο της ιδιωτικής εταιρείας «EasyJet», με 130 επιβάτες, προχώρησε σε αναγκαστική προσγείωση καθώς από το χώρο του πιλοτηρίου αναδύονταν καπνοί. Στο Κιργιστάν συνετρίβη λίγο μετά την απογείωσή του, αεροσκάφος της ιδιωτικής αεροπορικής εταιρείας «Itek Air» σκοτώνοντας 65 ανθρώπους. Εξάλλου 26 άνθρωποι τραυματίστηκαν, όταν το αεροπλάνο της ιρλανδικής «Ryanair» πραγματοποίησε επείγουσα προσγείωση, λόγω αποσυμπίεσης στην καμπίνα. Σε ένα άλλο περιστατικό, αεροσκάφος της εταιρείας «Air Dolomiti», θυγατρικής της «Lufthansa», δεν πραγματοποίησε απογείωση από το Μόναχο, όταν καπνοί αναδύθηκαν στο βασικό σύστημα προσγείωσης του αεροπλάνου. Και ποιος δε θυμάται σε Ελλάδα και Κύπρο, τη συντριβή αεροπλάνου της εταιρείας «ΗΛΙΟΣ» και το θάνατο δεκάδων ανθρώπων. Παρεμπιπτόντως ούτε ένας από την εταιρεία δεν έχει οδηγηθεί στη φυλακή.

Αλήθεια, περιμένει κανείς όσοι ανέπτυσσαν κάποτε σενάρια για την «ΑΕΡΟΦΛΟΤ» και τη σοβιετική της πορεία, να μιλήσουν και για τα «υπαρκτά» αεροπορικά δυστυχήματα - εγκλήματα επί καπιταλισμού;

Καθόλου περίεργο. Η κυρία Μπακογιάννη παριστάνει ότι δε γνωρίζει την πρόταση του ΚΚΕ, που κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση από της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Δεν άκουσε ποτέ το ΚΚΕ, που λέει να χτυπηθούν τα κέρδη, ώστε να υπάρξουν ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων, για παράδειγμα.

Καθόλου περίεργο. Στο οπτικό πεδίο της δεν υπάρχουν κέρδη του κεφαλαίου. Κι όταν υπάρχουν, είναι για να αυξάνονται κι όχι για να μην αυξάνονται. Κατά τ' άλλα, χύνει κι αυτή κροκοδείλια δάκρυα για τους χαμηλόμισθους! Αλλά τι να γίνει; Υπάρχει οικονομική κρίση, είπε.

Πάντα υπάρχει ένα πρόσχημα για να υπηρετείς το κεφάλαιο, όταν εκεί είσαι ταγμένη, κυρία Μπακογιάννη. Πότε η κρίση, πότε η ανταγωνιστικότητα, πότε οι μαύρες τρύπες. Πάντα. Και σ' αυτή την περίπτωση δε βλέπεις, δε γνωρίζεις ούτε την άλλη πρόταση. Θεωρείς ότι δεν υπάρχει.

Γι' αυτό και ζήτησε σταθερή κυβέρνηση! Για να συνεχιστεί η επίθεση από σταθερές θέσεις. Αλλά και μόνο απ' αυτό πρέπει να βγει το συμπέρασμα ότι χρήσιμο για τους εργαζόμενους είναι να υπάρχουν όσο γίνεται πιο ασταθείς αστικές κυβερνήσεις, μέχρι ο λαός να τις ανατρέψει.

«Ξεκινά σύγκρουση κυβέρνησης - συνδικάτων» θριαμβολογεί ο πρωτοσέλιδος τίτλος της χτεσινής «Αυγής» και καταγράφει τα «κούφια» αιτήματα της ΓΣΕΕ. Προαναγγέλλει, μάλιστα, «μεγάλη κινητοποίηση το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου στα εγκαίνια της ΔΕΘ». Η προσπάθειά τους να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτη. Από τη «μύγα» της «κοινωνικής συναίνεσης» προσπαθούν να βγάλουν το «ξίγκι» της δήθεν σύγκρουσης ανάμεσα στη ΓΣΕΕ και την κυβέρνηση, για να δώσουν, για μια ακόμη φορά, πόντους στη συνδικαλιστική πλειοψηφία. Να αθωώσουν, δηλαδή, τις δυνάμεις εκείνες, που, αφού έβαλαν την υπογραφή τους στην αύξηση του ενός ευρώ, έρχονται τώρα να παραστήσουν τους υπερασπιστές, τάχα, του λαϊκού εισοδήματος, ζητώντας ψίχουλα από το τραπέζι των μεγαλοεργοδοτών και των κομμάτων τους.

Αυτή είναι η τακτική των οπορτουνιστών στο συνδικαλιστικό κίνημα και είναι χιλιοϊδωμένη. Μόνο που οι εργαζόμενοι τούς παίρνουν ολοένα και περισσότερο χαμπάρι. Το περσινό φιάσκο, άλλωστε, δύσκολα ξεχνιέται. Και τότε, όπως και τώρα, η «Αυγή» και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΝ έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να ψηλώσουν την κινητοποίηση της ΓΣΕΕ στις 8 του Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Βρέθηκαν, όμως, στα κρύα του λουτρού, όταν η μαζική πορεία του ΠΑΜΕ διέσχιζε την πόλη και οι ισχνές δυνάμεις που κατάφερε να συγκεντρώσει ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός «σήμαναν σιωπητήριο» αμέσως μετά την πασαρέλα της συγκέντρωσης και οι εργατοπατέρες έσπευσαν να πάρουν θέση στην πρωθυπουργική δεξίωση. Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε πέρυσι η ...«μεγάλη κινητοποίηση», που με πρωτοσέλιδο στόμφο για μια ακόμα χρονιά προπαγανδίζει η «Αυγή».

Μια ακόμα μελέτη της ΕΕ για το Δημογραφικό προαναγγέλλει ένταση της κινδυνολογίας, σχετικά με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και την «ανάγκη» αυτά να αυξηθούν, υπό το φόβο να ...ξεμείνει το κεφάλαιο από εργατικά χέρια. Σύμφωνα με μελέτη για την εξέλιξη του πληθυσμού στην ΕΕ, μέχρι το 2060 θα τριπλασιαστούν οι 80άρηδες και θα μειωθούν δραματικά οι γεννήσεις στα σημερινά 27 κράτη - μέλη. Ο συνολικός πληθυσμός της ΕΕ αναμένεται να αυξηθεί στα 521 εκατομμύρια το 2035 (από 495 εκατομμύρια σήμερα) για να πέσει στα 506 εκατομμύρια το 2060. Από το 2015 οι θάνατοι σε ετήσια βάση θα ξεπεράσουν τις γεννήσεις και η αύξηση του πληθυσμού θα οφείλεται μόνο στην είσοδο μεταναστών στην ΕΕ. Ωστόσο, και η μετανάστευση αναμένεται να «παγώσει» από το 2035 και έπειτα, οπότε και θα αρχίσει η πτώση του πληθυσμού.

Ασχετα με το πόσο πραγματική ή όχι είναι η εικόνα που παρουσιάζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΕ, γεγονός παραμένει ότι τέτοιου είδους μελέτες απέχουν πολύ από την ανάδειξη των πραγματικών αιτιών της υπογεννητικότητας και τη λήψη ουσιαστικών μέτρων για την αντιμετώπισή της. Το κεφάλαιο ξέρει καλά ότι οι γεννήσεις πέφτουν επειδή το κόστος για την ανατροφή ενός παιδιού είναι δυσβάσταχτο για τη λαϊκή οικογένεια, εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας, για την οποία υπεύθυνος δεν είναι άλλος από το ίδιο το κεφάλαιο και την υπερκερδοφορία του. Αντίθετα, η ΕΕ χρησιμοποιεί τέτοια στοιχεία για να δικαιολογήσει την εξελισσόμενη επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα. Μια επίθεση που δεν είχε σταματήσει ακόμα και όταν οι γεννήσεις τραβούσαν την ανιούσα...

Στηρίζοντας την πολιτική και τους αγώνες του ΚΚΕ ενάντια στο ΝΑΤΟ και τη διεύρυνσή του. Ενάντια στην «αντιπυραυλική ασπίδα». Απαιτώντας μαζί με το ΚΚΕ καμία εμπλοκή της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, καμία συμμετοχή σε δήθεν «ειρηνευτικές αποστολές», να κλείσει τώρα η βάση στη Σούδα, να επιστρέψουν ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται εκτός συνόρων, ούτε ένας Ελληνας στρατιώτης έξω απ' τα σύνορα της Ελλάδας.