Ετσι, με προχτεσινή δήλωση της εκπροσώπου για θέματα Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, το ΠΑΣΟΚ λέει ότι «τα προβλήματα είναι υπαρκτά και πολλά» και πως «η κυβέρνηση της ΝΔ απαξιώνει και διαλύει τη δημόσια εκπαίδευση». Την ίδια στιγμή, η Α. Διαμαντοπούλου ξεκαθαρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ απαιτεί «ανοιχτά σχολεία» και καμία χαμένη διδακτική ώρα και αλείφει βούτυρο στο ψωμί της κυβερνητικής συκοφάντησης μιλώντας για «καταδίκη κάθε καταστροφής δημόσιας περιουσίας και βίαιης συμπεριφοράς»... Στρώνει δηλαδή το έδαφος της καταστολής των κινητοποιήσεων, τάσσεται στο πλευρό διάφορων πρόθυμων «αγανακτισμένων» που πριν προλάβουν να κουνήσουν ρούπι οι μαθητές σπεύδουν να τους ...«πατάξουν», αλλά κλείνει και το μάτι στους γονείς των μαθητών ότι δήθεν τους καταλαβαίνει και τους συμπονά...
Ο λαός και η νεολαία, ακόμα και οι σημερινοί μαθητές, γνωρίζουν ότι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δε βελτιώθηκε κάτι στην Παιδεία, αλλά γιγαντώθηκε η παραπαιδεία, ακολουθήθηκε η ίδια πολιτική της υποχρηματοδότησης της δημόσιας εκπαίδευσης. Οπως επίσης θυμούνται και το γεγονός ότι οι μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, πυροδότησαν ένα μεγαλειώδες κύμα μαθητικών κινητοποιήσεων. Το σχολείο της ακριβοπληρωμένης αμάθειας του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της ΕΕ, δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των μαθητών και των γονιών τους.
Να υπονομεύσει την κινητοποίηση της Τετάρτης 22 του μήνα που αποφάσισε η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) κάτω από την πίεση του ίδιου του κινήματος των εμπόρων επιχειρεί απροκάλυπτα η διοίκηση του Εμπορικού Συλλόγου της Αθήνας. Ετσι, με χτεσινή της «ενημερωτική επιστολή» προς τους εμπόρους, τους καλεί την ημέρα εκείνη του πανελλαδικού κλεισίματος των μαγαζιών, να συμμετέχουν με «συμβολικό κλείσιμο» 9 - 11 το πρωί «παραμένοντας έξωθεν των καταστημάτων τους μαζί με το προσωπικό τους» και «να παρίστανται» στη συγκέντρωση στις 11 στην πλατεία Κοραή. Εν ολίγοις, ο μεγαλύτερος εμπορικός σύλλογος της χώρας που... συμπτωματικά μέλη της διοίκησής του συμμετέχουν και στη Συνομοσπονδία αποφάσισε... «αυτόνομα» να κατευθύνει τα μέλη του να υπονομεύσουν την κινητοποίηση. Αλλά, μήπως δεν είναι οι ίδιες συνδικαλιστικές δυνάμεις που πάντα βγάζουν καντήλες μπροστά σε κάθε ιδέα αγωνιστικής κινητοποίησης; Δεν είναι οι ίδιοι που συστηματικά υπονομεύουν τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων; Μήπως αυτοί δεν είναι που ως εντολοδόχοι των πολυεθνικών και των πολυκαταστημάτων μεθοδεύουν την απελευθέρωση του ωραρίου και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας;
Η Ελλάδα «έχει αποδεχτεί ότι ούτε ως περιφερειακός παίκτης μπορεί να έχει οποιαδήποτε στρατιωτική σημασία, προτιμά, δε, σε κάθε κρίση, να προσπίπτει ικέτιδα στους ισχυρούς του κόσμου αυτού, επικαλούμενη, ό,τι οι αδύναμοι επικαλούνται στον κόσμο αυτό: τις διεθνείς συνθήκες, τη διεθνή νομιμότητα, τα ανεφάρμοστα ψηφίσματα του ΟΗΕ, την παραδοσιακή φιλία και διάφορα άλλα ηχηρά, πλην ανώφελα. Η αλήθεια είναι ότι σήμερα βρισκόμαστε πολύ μακριά από τη δημιουργία μιας κοινής ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής και ακόμη μακρύτερα από τη δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού». Επίσης, «(...) εξασθενεί την αμυντική μας ικανότητα (...) κάθε μείωση των αμυντικών δαπανών, όπως και κάθε επιβράδυνση των εξοπλιστικών προγραμμάτων». «Και, τέλος, η Εθνική Αμυνα είναι ο κατεξοχήν λόγος υπάρξεως του κράτους».
Αυτές είναι οι απόψεις του ΛΑ.Ο.Σ. - όπως εκφράστηκαν από τον βουλευτή του Μ. Βορίδη σε ειδικό ένθετο της εφημερίδας «Απογευματινή» αφιερωμένο σε έκθεση όπλων - για έννοιες όπως το διεθνές Δίκαιο. Κλασικό εθνικιστικό αστικό κόμμα ο ΛΑ.Ο.Σ., κόπτεται υπέρ του ιμπεριαλιστικού ευρωστρατού, διεκδικώντας για την εγχώρια αστική τάξη ρόλο μικρομεγαλέξανδρου. Προς τούτο - ίδιος μεσίτης - αποδέχεται την πρόσδεση της χώρας σε κάθε οπλέμπορα, Αμερικανό ή άλλον, ενώ προσδίδει στην οργανωμένη κοινωνία ρόλο φρούραρχου. Απόψεις επικίνδυνες για τα λαϊκά στρώματα, τους προλετάριους όπου Γης, και ως εκ τούτου αποδοκιμαστέες με κάθε ευκαιρία.
Το ίδιο - υποστηρίζει - ισχύει και για τους γονείς, οι οποίοι θα κατηγορηθούν για «αμέλεια εποπτείας ανηλίκου»!
(Δηλαδή, για να είναι κάποιος καλός πατέρας ή μάνα, πρέπει να λέει στο παιδί του να ...μη συμμετέχει σε συλλογικές διεκδικήσεις. Εξαιρετική διαπαιδαγώγηση!!!)
Το αδίκημα της «προσπάθειας τρομοκράτησης ανθρώπων που διεκδικούν το δίκιο τους» φανταζόμαστε ότι δεν προβλέπεται σε κανένα νόμο και σε κανέναν Ποινικό Κώδικα.
Αυτό όμως - όπως είναι προφανές από τα παραπάνω - δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να διαπραχθεί.
ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ «ΙΣΧΥΡΟΣ», όπως δηλώνει, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής! Μπράβο του...
Αυτό είναι που λέμε ...ας γίνεται ό,τι θέλει γύρω σου. Το θέμα είναι εσύ να αισθάνεσαι καλά.
Μόνο που η χώρα (δηλαδή ο λαός της), πρωθυπουργέ, δεν αισθάνεται καθόλου καλά!
Και οι πρωθυπουργικές δηλώσεις περί του ότι δε θα γίνει ανασχηματισμός ή εκλογές ουδόλως καλύτερη έκαναν την κατάστασή της.
Βλέπετε, μπορεί την κόντρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αυτά να την ενδιαφέρουν (δηλαδή σκάνδαλα που οδηγούν σε ανασχηματισμούς και στη συνέχεια σε εκλογές), όμως τον κόσμο άλλα τον καίνε.
Αυτά ακριβώς που μένουν μονίμως έξω από την πολιτική ατζέντα, τα δελτία ειδήσεων και τις περισπούδαστες πολιτικές αναλύσεις.
Αυτά για τα οποία δε θέλουν να μιλήσουν ούτε η κυβέρνηση ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί, απλούστατα, θα τους είναι αδύνατο να διαφωνήσουν.
Ετσι ξανάρχισαν τις συκοφαντικές προβοκατόρικες επιθέσεις εναντίον του Κόμματος. Βγήκε πρώτα ο Πάγκαλος, στο ραδιοφωνικό σταθμό «Κανάλι 1», να ισχυριστεί προχτές ότι το ΚΚΕ έχει συνάψει «μια έκφυλη και φανερή συμμαχία με τη ΝΔ». Ακολούθησε το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ νομάρχης Αθήνας Γ. Σγουρός, που δήθεν θιγμένος από ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» έσπευσε με επιστολή του να πετάξει λάσπη στην εφημερίδα, αλλά και το ΚΚΕ (π.χ. «το πολιτικό φλερτ ΚΚΕ - ΝΔ μετά το 1989 είναι ακόμη έντονο»). Ενώ χτες, στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή της ΝΕΤ, ο βουλευτής του Χ. Καστανίδης θυμήθηκε κι αυτός το 1989. Κι αφού πήρε σαφή κι αποστομωτική απάντηση, φρόντισε λίγο αργότερα να επιτεθεί στο παριστάμενο μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Σπ. Χαλβατζή, με φράσεις του τύπου: Με αυτό το ύφος να μιλάς στην ΚΕ σας ή έτσι να απευθύνεσαι στη ΓΓ σας. Θαυμάστε ήθος και ύφος πολιτικού!
Τους πονά το γεγονός ότι το ΚΚΕ δε χαρίζεται σε κανέναν από τους δυο, ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Οτι δε δίνει συγχωροχάρτι στο δικομματισμό ή έστω στο ένα σκέλος του. Τους πονά ότι επιμένει να αναδεικνύει τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Οτι ούτε «ασπιρίνες» προτείνει, ούτε συντάσσεται ως δεκανίκι δίπλα σε κάθε επίδοξο διαχειριστή του συστήματος. Εξ ου και στριμωγμένοι καταφεύγουν στη συκοφαντία. Απάντηση θα λάβουν από την καθημερινή δράση των μελών του ΚΚΕ, τη δουλειά δίπλα στους εργάτες, και την ανησυχητική για τους στυλοβάτες του συστήματος διεύρυνση της απήχησης του Κόμματος στο λαό.
Ασφαλώς και είναι κατακριτέα η συμπεριφορά ορισμένων γιατρών στο νοσοκομείο του «Ερυθρού Σταυρού» να μαγνητοσκοπήσουν και να εκθέσουν ασθενή που χειρούργησαν. Γι' αυτό και είναι κατανοητή, ως ένα βαθμό, η «οργή και η αγανάκτηση» που εξέφρασε με δηλώσεις του και ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Ομως, δεν «προσβάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια» μόνο απ' την ανάρμοστη συμπεριφορά κάποιων γιατρών «όταν ένας Ελληνας πολίτης περνάει το κατώφλι ενός Νοσοκομείου ή ενός Κέντρου Υγείας, εκείνο που απαιτεί είναι να τον υποδεχτούν και να τον αντιμετωπίσουν με σεβασμό», όπως συνεχίζει τη δήλωσή του ο υπουργός Υγείας.
Η κύρια προσβολή στον άρρωστο έρχεται απ' τα ράτζα της ντροπής, τις ατέλειωτες αναμονές στις ουρές των ιατρείων, τα άγρια χαράτσια στην ώρα της ανάγκης. Είναι, ακόμα, ο εργασιακός μεσαίωνας με τις άθλιες αμοιβές για τους γιατρούς και τους εργαζόμενους που, αν και γονατισμένοι -απ' τις τεράστιες ελλείψεις - εν τούτοις με το φιλότιμό τους κρατούν τα νοσοκομεία ανοιχτά.
Αυτά είναι βασικά χαρακτηριστικά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που υλοποιεί ως υπουργός ο Δημήτρης Αβραμόπουλος στο χώρο της Υγείας. Και οποιαδήποτε εκδήλωση προσωπικής ευαισθησίας, μπορεί να είναι σεβαστή, αλλά δεν απαλλάσσει την κυβέρνηση ούτε κατά κεραία, από τις ευθύνες της για την κατάντια στο δημόσιο σύστημα Υγείας και την ταλαιπωρία των αρρώστων.
«Το είδαμε κι αυτό: Συνδικαλιστές απολύουν εργαζόμενο συνδικαλιστή σε ιδιωτική κλινική ως εργοδότες και μάλιστα χωρίς απολογία. Αυτός είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια».
Με αυτό το σχόλιο αρχίζει την ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ), με την οποία καταγγέλλει την απόλυση του φυσιοθεραπευτή Γ. Μπάκα απ' το «Υγείας Μέλαθρον», που ανήκει στον ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων της Εθνικής Τράπεζας και το Διοικητικό Συμβούλιο το αποτελούν εκλεγμένοι συνδικαλιστές όλων των παρατάξεων. Μειοψήφησαν, βέβαια, οι συνδικαλιστές της «Ενιαίας» παράταξης που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ και κατάγγειλαν τους υπόλοιπους που υπερψήφισαν την απόφαση.
«Μάλιστα, είχαν και το θράσος να επικαλεστούν κάποια καταγγελία ασφαλισμένου που τους είχε γίνει πριν από ...ένα χρόνο! Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάνε οι "συνδικαλιστές εργοδότες"», καταγγέλλει η ΟΣΝΙΕ και προειδοποιεί ότι δε θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα.
«Αλλα ήθη κι έθιμα και άλλα κόλπα», που σχολιάζει και η ΟΣΝΙΕ...
Σε περισσότερα από 3 τρισεκατομμύρια ευρώ ανέρχονται ήδη τα ποσά των προγραμμάτων διάσωσης του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου, που έχουν εξαγγείλει μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις σε ΗΠΑ και ΕΕ. Μόνο οι 16 χώρες της Ευρωζώνης ανακοίνωσαν προγράμματα ύψους 1,8 τρισ. ευρώ!
Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, τα 3 τρισ. ευρώ είναι: 12 φορές το ΑΕΠ της Ελλάδας, 13 φορές μεγαλύτερα από το δημόσιο χρέος της χώρας. Να το πούμε και διαφορετικά: Το ποσό αυτό αναλογεί σε 833.000 ευρώ για κάθε νοικοκυριό της χώρας μας.
Η ιστορία είναι λίγο - πολύ γνωστή. Οι λαοί του πλανήτη, μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών, έζησαν μια πρωτοφανή επίθεση από τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Επίθεση, η οποία - για τους λαούς - μετουσιώθηκε σε αίμα, πόνο, δάκρυ, θάνατο και στέρηση βασικών και αναγκαίων αγαθών για την επιβίωσή τους (τα στοιχεία του χειραγωγούμενου από τον ιμπεριαλισμό ΟΗΕ για την παγκόσμια φτώχεια είναι ενδεικτικά). Για τις δυνάμεις του κεφαλαίου, όμως, η ανθρώπινη στέρηση μετουσιώθηκε σε συσσωρευμένο κεφάλαιο. Οι βασικές αντιθέσεις του συστήματος, η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, πλούτου - φτώχειας, κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας - ατομικής ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της, οξύνθηκαν στο έπακρο. Και οι οξυμένες κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις στον καπιταλισμό λύνονται με το ξέσπασμα της κρίσης. Την κρίση που βιώνουμε σήμερα και εκδηλώνεται με το κατρακύλισμα των χρηματιστηρίων και την κατάρρευση τραπεζικών μονοπωλίων, ενώ τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα...
Αθλια ανθρωπάκια, στην υπηρεσία των αφεντικών, που βγάζουν σπυράκια με τις εργατικές διεκδικήσεις, μαζεύτηκαν, τα συζητήσανε, τα συμφωνήσανε και εν ριπή οφθαλμού άνοιξαν τους χρυσοφόρους κρουνούς, των τρισεκατομμυρίων, προς τα τραπεζικά μονοπώλια. Και μαζί διακήρυξαν ότι η επίθεση σε βάρος των λαών της Ευρώπης πρέπει να συνεχιστεί, πρωτοστατούντος του Αλογοσκούφη που δήλωσε ότι «σε μια κρίση δίνεται η ευκαιρία να προωθήσουμε μεταρρυθμίσεις που θα τις αποδεχτεί πιο εύκολα ο κόσμος»!