Ολα αυτά συνέβαιναν σε ένα από τα τρία πιο κερδοφόρα καταστήματα της αλυσίδας σε πανελλαδικό επίπεδο, καταρρίπτοντας έτσι το μύθο ότι εργάτες κι εργοδότες μοιράζονται τα κέρδη και ότι δεν είναι αντίπαλοι αλλά «κοινωνικοί εταίροι». «Μια μέρα έσπασε ένα ποτήρι κι ήμουν μες στα αίματα. Η μόνη έγνοια του εργοδότη ήταν -πριν πάω στο νοσοκομείο - να φορέσω έγκαιρα τη δική μου μπλούζα για να μη δυσφημιστεί η εταιρεία απ' την μπλούζα με το λογότυπό της...». Μόνο αυτό το μέλλον μπορούν να επιφυλάξουν στη νέα γενιά: Την κλιμάκωση μιας ολόπλευρης επίθεσης, χωρίς κανένα φραγμό. Πριν λίγες μέρες, με τις ψήφους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ και την έγκριση της «έκθεσης Σέρκας», το 65ωρο πρόσθεσε έναν ακόμα κρίκο στην αντεργατική αλυσίδα. Μια αλυσίδα που θα μεγαλώνει και θα βαραίνει διαρκώς, μέχρι τη στιγμή που η εργατική τάξη θα αποφασίσει επιτέλους να τη σπάσει...
Στις 9.1.2007 ο Ανδρέας Μαρτίνης, πρόεδρος του «Ερρίκος Ντυνάν» (είναι ΝΠΙΔ) ανακοίνωσε ότι το μάνατζμεντ του «Ερρίκος Ντυνάν» αναλαμβάνει η κοινοπραξία «Eurohospital» (50% το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών και 50% η Euromedica) από 1.1.2008 για ένα χρόνο πιλοτικά, χωρίς αμοιβή για την εταιρεία, με την προοπτική επέκτασής της για μια ακόμα τριετία, οπότε και η «Eurohospital» θα πάρει μερίδιο από τα κέρδη του νοσοκομείου. «Η συνεργασία με ένα Ιδρυμα τύπου "Ντυνάν" είναι μεγάλο δέλεαρ για οποιονδήποτε επιχειρηματία και η προσδοκία κέρδους την επόμενη τριετία είναι σημαντική», είπε, τότε, ο Α. Μαρτίνης, για να προσθέσει ότι «η συγκεκριμένη συμφωνία μπορεί να αποτελέσει και ένα σύστημα πιλοτικό για ευρύτερες συνεργασίες (...)».
Η συγκεκριμένη επιχειρηματική συμφωνία - για λόγους που δεν έχουν ανακοινωθεί - τελικά δεν «περπάτησε», αφού τις προάλλες ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός - στον οποίο ανήκει το «Ερρίκος Ντυνάν» - ανακοίνωσε τη μη συνέχιση της συνεργασίας του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» με την εταιρεία Eurohospital και την ανάθεση στον Ανδρέα Μαρτίνη της «διερεύνησης της αγοράς για την επιλογή του κατάλληλου φορέα ή ατόμου, στο οποίο θα ανατεθεί η διαχείριση εφ' όσον αυτό θεωρηθεί, από τον Πρόεδρο, τελικώς, αναγκαίο». Παραμένει, ωστόσο, αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι εξαιτίας της πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ο τομέας Υγείας έχει μετατραπεί σε ένα χρυσοφόρο πεδίο δράσης για τους ιδιώτες, μέσα στο οποίο αναπτύσσονται επιχειρηματικές λυκοσυμμαχίες με τις ευλογίες του κράτους και σίγουρα σε βάρος των εργαζομένων στην Υγεία και του λαού.
Το ότι τα περί «έξυπνων» και «βιοκλιματικών» σχολείων ήταν ένα προπαγανδιστικό κόλπο που επιστρατεύτηκε για να κρυφτούν τα χάλια της εκπαίδευσης, έχει γίνει φανερό από την αρχή. Η εικόνα ωστόσο του 6ου Νηπιαγωγείου Π. Φαλήρου - εκείνο το περίφημο βιοκλιματικό σχολείο που πριν ένα χρόνο εγκαινιάστηκε με φαμφάρες από τον υπουργό Παιδείας - δείχνει ότι ούτε καν η «βιτρίνα» δεν μπορεί να γλιτώσει από την αντιεκπαιδευτική πολιτική. Μιλώντας στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», η διευθύντρια του σχολείου έκανε λόγο για μια σειρά ελλείψεις και προβλήματα (ο μεγάλος λογαριασμός της ΕΥΔΑΠ για το πότισμα είχε αποτέλεσμα ο δήμος να κόψει την παροχή και το γκαζόν να ξεραθεί, ενώ τα φωτοβολταϊκά δεν έχουν συνδεθεί!). Το σχολείο έχει κατασκευαστεί για δύο τμήματα των 25 παιδιών και σήμερα έχει 75 παιδιά, δεν υπάρχει χωρητικότητα για προνήπια, ενώ φοιτούν και έξι παιδιά ΑμΕΑ. «Με το ίδιο κόστος θα μπορούσε να γίνει ένα άλλο συμβατικό νηπιαγωγείο που να χωράει περισσότερα παιδιά και να εξυπηρετεί τις ανάγκες της περιοχής», δηλώνει στην ίδια εφημερίδα ο προϊστάμενος εκπαίδευσης. Δεν πρόκειται παρά για μια ακόμα επιβεβαίωση ότι η πολιτική του «έξυπνου» και του «βιοκλιματικού» σχολείου - που εξυπηρετούν ως γνωστόν μια σειρά άλλα συμφέροντα - δεν είναι η απάντηση στο αίτημα για μια παιδεία που να χωρά όλα τα παιδιά, σε αξιοπρεπείς συνθήκες, στα μέτρα των αναγκών του λαού.
Από τις πλέον ευχάριστες σαββατιάτικες ειδήσεις ήταν ο ερχομός ενός ακόμα μέλους στην οικογένεια του «Ριζοσπάστη». Η δικιά μας Αννα Ανανιάδου και ο σύντροφός της Πέτρος απέκτησαν ένα υγιέστατο αγοράκι. Η Διεύθυνση και όλοι οι εργαζόμενοι στον «Ριζοσπάστη» τους ευχόμαστε κάθε ευτυχία!
Πρόκειται για πρόταση «πασπαρτού», η οποία «παίζει» σε κάθε δημόσια παρέμβαση των στελεχών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα, καλύπτεται από ένα πέπλο σκόπιμης ασάφειας και συμβάλλει στο να αποστρέψει ο λαός το βλέμμα του απ' τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης και συνεπώς να τον αποπροσανατολίσει απ' το «δέον γενέσθαι» για την υπεράσπιση των δικών του συμφερόντων.
Φλυαρεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για μια «νέα προοδευτική χρηματοπιστωτική πολιτική», με επίκεντρο ένα «ισχυρό δημόσιο χρηματοπιστωτικό δίκτυο» που «θα λειτουργεί μακριά από κερδοσκοπικές λογικές», όμως η κερδοσκοπία είναι στη φύση του κεφαλαίου και «προοδευτική πολιτική» στον καπιταλισμό μας δίνει... αντίφαση εν τοις όροις.
«Παλιά τους τέχνη κόσκινο», βέβαια ο αποπροσανατολισμός του λαού, πολύ περισσότερο όταν αυτός, εκτός απ' το σύστημα, διασώζει προς ώρας και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απ' τον κίνδυνο να αποκαλυφθεί η απάτη της πρότασής του για έναν «εξανθρωπισμένο» και «ηθικό» καπιταλισμό, στο πλαίσιο του οποίου θα λειτουργεί και ένα «ανθρωποκεντρικό» χρηματοπιστωτικό σύστημα!
Λεπτομέρειες για κάθε δραστηριότητά τους θα έρθουν σε γνώση μας με ευθείς, αλλά και πλάγιους τρόπους. Θα πέσει ...άπλετο φως!
Μόνο που αυτή η ρημάδα η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής υποτίθεται πως εξετάζει μια ιστορία εκποίησης περιουσίας του ελληνικού λαού. Δασικών εκτάσεων και λιμνών.
Γι' αυτά - όπως θα έχετε ήδη καταλάβει - θα πληροφορηθούμε τα λιγότερα. Γιατί η πλειοψηφία της περίφημης αυτής επιτροπής είναι βέβαιο πως όταν τελειώσει τη δουλειά της, θέλει να συνεχιστούν οι αγοραπωλησίες.
Αυτές είναι πάντα ...αξιόπιστες και δεν απαξιώνονται από κανέναν. Η ελευθερία της αγοράς προφανώς δεν πρέπει επ' ουδενί να αμφισβητηθεί.
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ένας αμερικανικός τραπεζικός όμιλος θα απολύσει 75.000 ανθρώπους λόγω των ζημιών που υπέστη από τη λεγόμενη οικονομική κρίση...
Το ανακοινώνει ωραιότατα και πρέπει εμείς να το θεωρήσουμε ως ...φυσιολογικό και φυσικότατο φαινόμενο.
Αλλωστε, μας το λένε όλοι από τα πολιτικά κόμματα και τα Μέσα Ενημέρωσης μέχρι τους περισπούδαστους οικονομικούς αναλυτές.
«Τι να κάνουμε. Υπάρχει κρίση, άρα θα γίνουν απολύσεις. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα».
Το αν φταίνε οι 75.000 Αμερικανοί τραπεζοϋπάλληλοι για όσα συνέβησαν, κανέναν δεν απασχολεί.
Μόνο που «κρίση» τους δεν είναι ούτε σεισμός, ούτε πλημμύρα, ούτε μετεωρίτης, ούτε καταιγίδα, ούτε τυφώνας.
Δε συμβαίνει γιατί «έτσι είναι η ζωή», αλλά γιατί «έτσι είναι το σύστημά τους». Αυτό που τόσα χρόνια μας πλασάρουν ως το «καλύτερο», το «φιλελεύθερο» κι αυτό που «δίνει ευκαιρίες».
«Οσο περισσότερο ωριμάζει στον κόσμο η ανάγκη για ενότητα και κοινή δράση της αριστεράς, τόσο πιο σπασμωδικά αντιδρά ο Περισσός. Το ΚΚΕ (...) αντιδρά όπως να 'ναι, το τελευταίο που σκέφτηκαν ήταν να αναστηλώσουν το άγαλμα του Στάλιν και να κρυφτούν από πίσω». Τα παραπάνω δήλωσε μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής», ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας. Προφανώς, δεν έχει όχι μελετήσει αλλά ούτε καν δει έστω το εξώφυλλο των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριό του. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ δημιουργεί στο κεφάλι του μια πραγματικότητα για το ΚΚΕ, τέτοια που να τον βολεύει και να τον βοηθά να της αντιπαρατεθεί. Και πάνω κει οικοδομεί την αντιΚΚΕ λογική του. Γιατί μόνον έτσι μπορεί να την επιβάλει. Ας κάνει τον κόπο να μελετήσει τις Θέσεις της ΚΕ για το 18ο Συνέδριο. Και μετά, αν μπορεί, ας αντιπαρατεθεί στο πραγματικό τους περιεχόμενο. Από τη σκοπιά της δικής του πολιτικής. Αυτής που μιλά για «ενότητα και κοινή δράση» που έχει κατά νου ο ίδιος και το κόμμα του, πέρα και έξω από τη στρατηγική για τη φιλολαϊκή διέξοδο. `Η ας αντιπαραθέσει τη δική του στρατηγική, του «ηθικού» καπιταλισμού. Που είναι και πολλαπλά επιζήμια για το λαό και το λαϊκό κίνημα. Εκτός και αν έχει, ήδη, διαβάσει τις Θέσεις του ΚΚΕ και κατάλαβε με την πρώτη πως δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί, γι' αυτό και ακολουθεί τον πάγιο δρόμο του φτηνού δημαγωγού, δηλαδή διαμορφώνει «θέσεις» όπως τον συμφέρει και απαντά σ' αυτές που ο ίδιος διαμόρφωσε για κάποιες εντυπώσεις της στιγμής. Οσον αφορά το γεγονός ότι ο Στάλιν έρχεται και ξανάρχεται σαν καραμέλα που κοντεύει να λιώσει στο στόμα των στελεχών του ΣΥΝ, από μόνο του φτάνει σαν απόδειξη πως τους πονάει η δυνατότητα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και, άρα, πως άλλα πράγματα έχουν στο μυαλό τους.
Πόσο πιο ξεκάθαρα, άραγε, μπορούν να εκφράσουν εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την ευρω-υποταγή τους στην ΕΕ; Τόσο ντόρο υποτίθεται ότι έχουν ξεσηκώσει ενάντια στην αναγνώριση των ΚΕΣ (τα οποία οι ίδιοι ζητούσαν πριν από μερικά χρόνια να αναγνωριστούν), αλλά καταλήγουν σε προτάσεις ίδιες με αυτές της κυβέρνησης ή σε προτάσεις ανέφικτες, σύμφωνα με τη νομιμότητα της ΕΕ, την οποία επικαλούνται.
Γράφει ο Ν. Θεοτοκάς στην κυριακάτικη «Αυγή»: «...Με βάση την ευρωπαϊκή νομική τάξη δεν είναι δυνατό να μην ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία η οδηγία»... «Ο μόνος νόμιμος τρόπος διασφάλισης των προβλέψεων του άρθρου 16 του ελληνικού συντάγματος είναι η ρητή και κατηγορηματική απαγόρευση των εμπορικών συμφωνιών δικαιόχρησης (...) η ένταξη των λειτουργιών των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών στην κατηγορία της άτυπης μεταλυκειακής επαγγελματικής κατάρτισης καθώς και η επαναφορά των νομικών ρυθμίσεων που δεν επέτρεπαν τη χρήση από αυτές τις επιχειρήσεις των παραπλανητικών όρων "Πανεπιστήμιο, Κέντρο, Σχολή, Οργανισμός, Κολέγιο, Ινστιτούτο, Ακαδημία"».
Από τις τρεις προτάσεις του, οι δυο τελευταίες υλοποιούνται από το νόμο για τα κολέγια, που ψήφισε η κυβέρνηση το καλοκαίρι. Η πρώτη είναι απραγματοποίητη, αφού με βάση την ευρωπαϊκή νομική τάξη (βλέπε τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ που ψήφισε ο ΣΥΝ) δεν μπορεί να εμποδιστούν οι συμφωνίες των επιχειρήσεων.
Ας το πάρουν, επιτέλους, χαμπάρι: Χωρίς ανυπακοή και ρήξη με την ΕΕ, δεν μπορεί να βρεθεί λύση.