Τρίτη 27 Γενάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ούτε τσίπα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αγροτικά μπλόκα επισκέφτηκε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, απ' όπου κάλεσε την κυβέρνηση «να δώσει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για αναζωογόνηση του χώρου της υπαίθρου, που θα μπορέσουν να δώσουν προοπτική και μέλλον στην αγροτική οικονομία». Οπως είπε: «Είναι ανάγκη να υπάρξει μια ριζική αναδιάρθρωση της πολιτικής που ακολουθούμε ως χώρα. Να στηρίξουμε την αγροτική οικονομία. Να αποκτήσουμε εθνική στρατηγική. Κυρίως, να σταματήσουμε να ακολουθούμε πιστά τις επιταγές της ΕΕ, διότι η αναθεωρημένη Κοινή Αγροτική Πολιτική αλλά και η έλλειψη εθνικής στρατηγικής μας έχει φέρει στο χείλος του γκρεμού. Εμείς τα λέγαμε χρόνια...»!

Ελεος! Γνωρίζει καλά η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι εθνική στρατηγική υπάρχει και είναι αυτή ακριβώς που έχει φέρει τους αγρότες στο χείλος της καταστροφής και του ξεκληρίσματος. Γνωρίζει ακόμα καλύτερα ότι αυτή η εθνική στρατηγική είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της ΕΕ και των αποφάσεών της, την οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει με νύχια και με δόντια. Αλλωστε τι είπε ο Αλ. Τσίπρας; Οχι να καταργηθεί η ΚΑΠ ή κάτι σχετικό, αλλά να σταματήσουμε να ακολουθούμε πιστά τις επιταγές της. Λες και επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των κρατών - μελών της ΕΕ να εφαρμόζουν αυτή κι όχι την άλλη απόφαση ή να εφαρμόζουν μια απόφαση τμηματικά και όχι στο σύνολό της. Οσο για το «εμείς τα λέγαμε χρόνια», απ' το στόμα αυτών που στήριξαν και στηρίζουν την ΕΕ και τις πολιτικές της ακούγεται ως πρόκληση και εμπαιγμός απέναντι και στους αγρότες. Λίγη τσίπα δε βλάφτει...

Η «ελπίδα» στους ιμπεριαλιστές

Ευχές και τίποτα περισσότερο ήταν το μόνο που είχε να πει ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας μετά τη συνάντησή του χτες με τον υπουργό Εξωτερικών της Παλαιστινιακής Αρχής. Ετσι, εξέφρασε «την ελπίδα να υπάρξουν στο άμεσο μέλλον εξελίξεις προς θετική κατεύθυνση», την ελπίδα η ΕΕ «στο μέλλον να φροντίσει να ακούσει τουλάχιστον τους λαούς της που όλες αυτές τις μέρες βρέθηκαν στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού αλληλέγγυοι στον αγώνα τους», αλλά και την ελπίδα «να υπάρξουν θετικές εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο περιμένοντας να δούμε έστω κάποια σημάδια διαφοροποίησης της πολιτικής των ΗΠΑ μετά και από την εκλογή του νέου προέδρου»!

Ολοι αυτοί βέβαια μικρό ρόλο μάλλον παίζουν στην επίλυση του Παλαιστινιακού καθώς όπως εκτίμησε ο Αλ. Τσίπρας: «Σε κάθε περίπτωση η επίλυσή του περνάει μέσα από την αλληλεγγύη των λαών, μέσα από τη διπλωματία των πολιτών, και κυρίως μέσα από την ενότητα του ίδιου του παλαιστινιακού λαού που είναι κάτι για το οποίο ελπίζουμε το επόμενο διάστημα να ληφθούν σοβαρές πρωτοβουλίες».

Βέβαια δεν είναι κακό να ελπίζεις. Κακό όμως είναι να σκορπάς στον λαό φρούδες ελπίδες πως η ΕΕ και οι ΗΠΑ ίσως παίξουν έναν άλλο απ' τον σημερινό, απολύτως εγκληματικό σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, ρόλο τους. Και βέβαια η αλληλεγγύη έχει ζωτική σημασία. Τόσο μεγαλύτερη όσο εκφράζεται έμπρακτα με καταδίκη του ιμπεριαλισμού, με όξυνση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης των λαών. Με καταδίκη δηλαδή αυτών που ο πρόεδρος του ΣΥΝ «ελπίζει» ότι μπορεί να παίξουν ένα θετικό ρόλο...

Βία και νοθεία

«Κινητοποίηση» στο υπουργείο Οικονομικών για σήμερα με αίτημα να χορηγηθεί το επίδομα θέρμανσης και στους ανάπηρους, ανακοίνωσε η ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμΕΑ), κάνοντας κινήσεις εντυπωσιασμού, ενόψει του συνεδρίου της, στις 6 - 7 Φλεβάρη. Η ηγεσία της ΕΣΑμΕΑ, αφού έβαλε πλάτη για να περάσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, η διάλυση της Ειδικής Αγωγής, η πολιτική που καταδικάζει στην ανεργία, στη φτώχεια, στο περιθώριο τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους, έρχεται λίγες μέρες πριν το συνέδριο να φορέσει ...αγωνιστική λεοντή προς άγραν ψήφων.

Την ίδια ώρα, κλιμακώνεται η προσπάθεια για τη χειραγώγηση και τον έλεγχο των οργανώσεων των ΑμΕΑ. Προχτές Κυριακή, ο πρόεδρος της ΕΣΑμΕΑ, Γιάννης Βαρδακαστάνης, πρωτοστάτησε με ωμό πραξικοπηματικό τρόπο στην αλλαγή του Καταστατικού του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών, στην κατεύθυνση της διασύνδεσης με τις επιχειρήσεις και του ελέγχου του εκλογικού σώματος (π.χ., να ψηφίζουν οι τυφλοί με στυλό και όχι στη γραφή Μπράιγ κ.ά). Παρά την απουσία απαρτίας στη γενική συνέλευση, με συνοπτικές διαδικασίες και τη βία των σεκιούριτι απέναντι στα μέλη της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Τυφλών (ΕΣΚ Τυφλών) που αντιδρούσαν στη νοθεία, οι ενορχηστρωτές της νοθείας εμφανίστηκαν να ψήφισαν την τροποποίηση 12 άρθρων του Καταστατικού σε μια ώρα!

Μετά από αυτά, η ΕΣΚ ΑμΕΑ καλεί τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους να μη νομιμοποιήσουν το νόθο συνέδριο της ΕΣΑμΕΑ, αποφάσισε καμία συμμετοχή των μελών της σ' αυτό και καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Παρασκευή 6 Φλεβάρη, στις 9.30 π.μ., έξω από το ξενοδοχείο NOVOTEL όπου θα γίνεται το συνέδριο.

Ο αποπροσανατολισμός του ΣΥΝ

Να καλλιεργούν αυταπάτες και απατηλές προσδοκίες σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς και ενάντια στα πραγματικά συμφέροντά της, αρέσκονται εκεί στον ΣΥΝ. Ο ΣΥΝ επιδίδεται συστηματικά, μέρες κινητοποιήσεων που είναι, στο ψευτοτροπάρι της επιδιόρθωσης της ΚΑΠ. Οπως για «κακοποίηση» της ΚΑΠ μιλά και το ΠΑΣΟΚ. Στην κυριακάτικη «ΑΥΓΗ» δημοσιεύτηκε άρθρο, όπου, ανάμεσα σε άλλα, αναφέρεται ότι στις βασικές επιδιώξεις μιας νέας αγροτικής πολιτικής είναι οι: «Ριζοσπαστικές αλλαγές στην ΚΑΠ με βασικούς στόχους μια μεγάλη ανακατανομή των πόρων υπέρ του μικρομεσαίου αγρότη και αναδιάρθρωση της κοινοτικής παραγωγής. Να περάσουμε από τα πλεονασματικά προϊόντα στην παραγωγή προϊόντων που είναι ελλειμματικά και ποιοτικά, όπως είναι και τα ελληνικά προϊόντα». Ο οπορτουνισμός είναι πάντα οπορτουνισμός, όπως και να διατυπώνεται. Ο ΣΥΝ καλεί την αγροτιά να βελτιώσει την ΚΑΠ. Την έχει καλέσει, επίσης, να βελτιώσει και τον ΠΟΕ. Αλλά, στην πράξη, πάντα την αποπροσανατολίζει. Αφαιρεί το βασικό πολιτικό στόχο. Τη βασική επιδίωξη του αγώνα.

Η ΕΕ, ό,τι κι αν λέει ο ΣΥΝ, έχει σαφή στόχο, να μειωθούν τα κονδύλια για τη γεωργία και ό,τι απομείνει να κατευθυνθεί σε λίγους επιχειρηματίες μεγαλοαγρότες. Οχι στη μικρομεσαία αγροτιά. Ολοι γνωρίζουν - είτε το ομολογούν, είτε όχι - πως η ΕΕ έχει ξεγράψει τους μικρομεσαίους αγρότες. Δεν την ενδιαφέρει η ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής σε όφελος των αγροτών και των λαϊκών στρωμάτων. Ο ΣΥΝ, όμως, προτιμά να σπέρνει αυταπάτες, επειδή δε θέλει να αντιπαλέψει την ΕΕ, υπονομεύοντας τον αγώνα των μικρομεσαίων αγροτών. Γιατί, τι ανακατανομή πόρων υπέρ της μικρομεσαίας αγροτιάς θα κάνει η ΕΕ; Πόσες ανακατανομές πόρων υπέρ των αδυνάμων έκανε μέχρι τώρα η ΕΕ; Και πόσες ανακατανομές θα κάνει στο μέλλον, υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών;..

Και τι εννοεί κάποιος, όταν λέει να περάσουμε από τα πλεονασματικά προϊόντα σε παραγωγή ποιοτικών και ελλειμματικών προϊόντων, όπως γράφεται στην «ΑΥΓΗ»; Δηλαδή, η ελαιοκαλλιέργεια και η παραγωγή λαδιού, που είναι πλεονασματική, να εγκαταλειφθεί; Παράλληλα, η παραγωγή καλαμποκιού, που έγινε πλέον ελλειμματική στην Ελλάδα, πώς θα ενισχυθεί, έτσι όπως έγιναν τα πράγματα λόγω της ΚΑΠ και του ΠΟΕ; Και στις δύο περιπτώσεις, η τιμή για τον παραγωγό έπεσε στο μισό, ανεξαρτήτως ποιότητας και ελλειμματικότητας. Και δεν είναι τα μόνα παραδείγματα.

Η στάση του ΣΥΝ, και στο αγροτικό πρόβλημα, φανερώνει ότι το μόνο που κάνει στην πράξη είναι να ρίχνει νερό στο μύλο της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των εκάστοτε κυβερνώντων, προβάλλοντας δήθεν λύσεις. Ο αγώνας της αγροτιάς δεν μπορεί να γίνεται με μεσοβέζικα αιτήματα και διεκδικήσεις που δεν εναντιώνονται στην εφαρμοζόμενη πολιτική, όπως θέλει ο ΣΥΝ και οι όποιοι αγροτοσυνδικαλιστές του. Για τους αγρότες, το πρόβλημα είναι η ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική, της ΕΕ, της νέας ΚΑΠ, του ΠΟΕ, που εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες σε όφελος των πολυεθνικών και των εμποροβιομηχάνων. Για την αγροτιά, δε μένει άλλος δρόμος από τη συνέχιση του αγώνα, για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων της, όπως προσδιορίζονται από την ΠΑΣΥ. Αγώνας που πρέπει να στηρίζεται και από τους εργάτες και αυτοαπασχολούμενους. Αγώνας σε ρότα ανατροπής της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής, για τη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία, όπου δίπλα στον κοινωνικό τομέα θα οργανωθεί ο παραγωγικός συνεταιρισμός, όπως προτείνει και παλεύει το ΚΚΕ.


Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

Τα συγκινητικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ε, ΡΕ ΚΛΑΨΕΣ οι κυβερνητικοί βουλευτές - όπου κι αν μιλούσαν - για το αγροτικό! Αν δεν ξέρεις τι γίνεται, θα μπορούσες και να τους λυπηθείς...

«Δίκαια τα αιτήματα, αλλά δεν αντέχει ο προϋπολογισμός», «εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια», «ό,τι μπορούμε δίνουμε εν μέσω κρίσης», και άλλα τέτοια συγκινητικά.

Ας μαζέψουν, όμως, τώρα τα μαντίλια γιατί δεν τους πιστεύει κανένας. Κι αυτά τα περί «δίκαιων αιτημάτων» ας τα θυμηθούν όταν θα αποφασίσουν να το παίξουν «σκληροί» εναντίον των αγροτών.

Οπως φαίνεται, δε θα αργήσει καθόλου αυτή η ώρα. Ηδη έχει στηθεί το ανάλογο σκηνικό των «αγανακτισμένων» και των πολιτικών δυνάμεων που δε συμφωνούν με τους αποκλεισμούς δρόμων.

Δυστυχώς για τους κυβερνώντες, είναι πολύ πρόσφατα τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ που πήγανε στους τραπεζίτες για να «χάψουν» τα παραμύθια τους οι αγρότες.

Εκεί πώς βρήκανε λεφτά; Πώς ανοίξανε όλα τα σεντούκια; Πώς οι υπουργοί Οικονομίας έγιναν ξαφνικά από τσιγκούνηδες γαλαντόμοι;

Και μη μας πουν ότι τα χρήματα αυτά θα τα πάρουν πίσω ή ότι είναι απλώς εγγυήσεις που δεν επηρεάζουν τα δημοσιονομικά γιατί αυτά είναι ανέκδοτα για μικρά παιδιά.

Βέβαια, αυτό που φροντίζει να λέει και να ξαναλέει η κυβέρνηση είναι το ότι τα αιτήματα των αγροτών «δεν είναι συμβατά με τα ευρωπαϊκά δεδομένα». Το επανέλαβε χτες και ο Σ. Χατζηγάκης.

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει όμως είναι ότι μάλλον η ...ύπαρξη Ελλήνων αγροτών δεν είναι «συμβατή με τα ευρωπαϊκά δεδομένα». Αλλο που δε θέλουν να το πουν ευθέως.

Ομως, όταν συναίνεσαν και συνδιαμόρφωσαν την Κοινή Αγροτική Πολιτική, ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν και πού πήγαινε το πράγμα. Γι' αυτό, άλλωστε, δε ρώτησαν τους αγρότες.

Οπως και δεν έχουν ρωτήσει ποτέ κανέναν όταν πρόκειται να μας μπλέξουν στις ευρωσυνθήκες και τις «ολοκληρώσεις» στις οποίες μας μπλέκουν...


Γρηγοριάδης Κώστας

Οι «διαμαρτυρόμενοι»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν κατονόμασε ο Σωτ. Χατζηγάκης από ποιες «κοινωνικές ομάδες» δέχτηκε τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας ότι τάχα η κυβέρνηση «έδωσε πολλά στους αγρότες», αλλά δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να τους μαντέψουμε. Είναι κάτι απολύτως από βέβαιο ότι πήραν τηλέφωνο τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης για να διαμαρτυρηθούν οι τραπεζίτες, που εύλογα δε θέλουν να μοιραστούν τα 28 δισ. ευρώ με άλλους, οι μεγαλοβιομήχανοι και μεγαλέμποροι που χρόνια τώρα παίρνουν τζάμπα χρήμα με φοροαπαλλαγές, «αναπτυξιακά» κίνητρα, «επιδοτήσεις εργασίας» κ.ο.κ. Προφανώς διαμαρτυρήθηκαν οι εφοπλιστές, που παίρνουν χρυσές επιχορηγήσεις για τις ακτοπλοϊκές γραμμές, οι μεγαλοξενοδόχοι, κ.ά. Μάλλον δεν πήρε τηλέφωνο τον υπουργό ο Κ. Μίχαλος, επειδή, χρόνια τώρα, έχει αναλάβει να διαμαρτύρεται δημόσια σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, επιδιώκοντας να σύρει το χορό του «κοινωνικού αυτοματισμού»... Με άλλα λόγια, έχουν λόγο να διαμαρτύρονται όσοι δεκαετίες τώρα καρπώνονται τη μερίδα του λέοντος του παραγόμενου εγχώριου κοινωνικού πλούτου και έχουν συνηθίσει κάθε χρόνο να παίρνουν και μεγαλύτερο κομμάτι, αφήνοντας στους πολλούς, μεταξύ αυτών και οι αγρότες, απλώς μερικά ψίχουλα. Αν η κυβέρνηση δώσει λίγα ψίχουλα παραπάνω, τότε αρχίζουν να ωρύονται, ακριβώς για να συνεχίζουν ανενόχλητα τη «ληστεία». Κάποια στιγμή όμως τους παίρνουν χαμπάρι οι από κάτω και το παιχνίδι χαλάει...

Οι «παροχές»...

«Πανικό παροχών» διαπιστώνει η Κυριακάτικη «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», η οποία τώρα, που κάποιοι θέλουν να δημιουργηθεί η εικόνα ότι η κυβέρνηση έχει ανοίξει τα ταμεία και μοιράζει χρήματα, μιλάει για κυβερνητικές αποφάσεις «σηματοδότησης της στροφής σε μια πιο φιλολαϊκή πολιτική». Σπεύδει, μάλιστα, να μετρήσει τα ψίχουλα που ανακοινώθηκαν για τους αγρότες, αλλά και το κόστος που υποτίθεται πως θα έχουν οι όποιες προσλήψεις στο δημόσιο, η κοροϊδία των 100 ευρώ επιδόματος θέρμανσης κλπ.

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, το γεγονός ότι η κυβέρνηση κονδύλια που προορίζονται από τον ΕΛΓΑ για τους αγρότες (άντε και κάτι παραπάνω) τα παρουσίασε ως μέτρα στήριξης των αγροτών, δε δείχνει «πανικό παροχών». Αποτελεί περισσότερο επίδειξη αδιαλλαξίας από μια κυβέρνηση που αρνείται να δώσει την παραμικρή λύση στα οξυνόμενα προβλήματα των μικρομεσαίων αγροτών. Ούτε το ενδεχόμενο να προσληφθεί κάποιος αριθμός εργαζομένων στο δημόσιο, δείχνει αυτό που υποστηρίζει η εφημερίδα. Αν, μάλιστα, αναλογιστούμε αφ' ενός τα λειτουργικά κενά που υπάρχουν στο δημόσιο και αφ' ετέρου το γεγονός ότι αυτοί που πλέον βρίσκουν μεροκάματο στο δημόσιο, προσλαμβάνονται με τις νέες εργασιακές σχέσεις και ανά πάσα στιγμή μπορούν να βρεθούν στο δρόμο, μάλλον ομηρία «μυρίζει» το όλο θέμα, παρά παροχή.

... και η ανησυχία

Η ανησυχία όμως που εκπέμπει η εφημερίδα-στυλοβάτης του συστήματος και της άρχουσας τάξης, είναι κατανοητή. Αυτό που την ενοχλεί δεν είναι τα όποια κονδύλια μπορεί να διανεμηθούν σε κάποιες «ευπαθείς ομάδες», αλλά κάτι άλλο. Πρώτα και κύρια ότι αυτά είναι ποσά που θα μπορούσαν να εκχωρηθούν στην «πραγματική οικονομία», δηλαδή, σε διάφορους επιχειρηματίες. Αντί, σου λέει, να δοθούν τα 500 εκατομμύρια σε 900.000 περίπου αγρότες, που σημαίνει κάπου 550 ευρώ στον καθένα, ας δοθούν σε 1.000 επιχειρηματίες που θα τους έρθει από 500.000 ευρώ, για να πιάσουν τόπο. Το άλλο, που θορυβεί την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», είναι μην τυχόν και το παράδειγμα αντίστασης και διεκδίκησης των αγροτών, το ακολουθήσουν και άλλες κοινωνικές ομάδες. Και τότε όλοι θα διεκδικούν, κόντρα σε εκείνους τα συμφέροντα των οποίων υπηρετεί.

Γιατί για τη συγκεκριμένη εφημερίδα, όπως για τις περισσότερες από τις υπόλοιπες, το ζήτημα δεν είναι να δίνονται ή όχι κρατικά κονδύλια. Το θέμα είναι πού πάνε τα κονδύλια αυτά. Γι' αυτό και όταν δόθηκαν τα 28 δισ. στους τραπεζίτες, οι κύριοι αυτοί δεν έβγαλαν άχνα. Γι' αυτό οι παροχές προς το κεφάλαιο, που συνεχώς αυξάνονται, ονοματίζονται κίνητρα και επιχορηγήσεις. Γιατί, κατά τη γνώμη τους, όταν τα δισεκατομμύρια δίνονται με τη σέσουλα στους εκπροσώπους του κεφαλαίου, τότε δεν υπάρχει «πανικός παροχών», αλλά... κινήσεις αναθέρμανσης της οικονομίας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να τους φοβίσουμε κι άλλο

Από τη συζήτηση για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών δε θα μπορούσε να λείπει η κινδυνολογία και η επίκληση εκβιαστικών διλημμάτων. Η άρχουσα τάξη με όλους της τους μηχανισμούς δουλεύει με σχέδιο για τον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων, με στόχο να ανακόψει ριζοσπαστικές διεργασίες και να εγκλωβίσει το λαό στη δικομματική στρούγκα, όποτε κι αν στηθούν οι κάλπες, και το προσπαθεί με δεδομένο ότι η κρίση μπορεί να βγάλει στο διεκδικητικό αγώνα νέες λαϊκές δυνάμεις, πράγμα που θέλει να εμποδίσει, αν όχι να αποτρέψει.

Ετσι, είναι απολύτως αναμενόμενα δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο, σύμφωνα με τα οποία αν οι εκλογές γίνουν με το υπάρχον εκλογικό σύστημα η χώρα οδεύει σε ακυβερνησία, αναρχία και αστάθεια και μάλιστα μεσούσης μιας οικονομικής κρίσης. Προτρέπουν δε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μπροστά σ' αυτόν τον κίνδυνο (για ποιον άραγε; ο λαός δεν έχει τίποτα να χάσει από μια αδύναμη κυβέρνηση ή ακόμη και από τη μη αυτοδυναμία κανενός από τα κόμματα της πλουτοκρατίας) να συμφωνήσουν σήμερα κιόλας σε αλλαγή του εκλογικού νόμου, επαναφορά σε ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογικής, γιατί η χώρα «χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση και ισχυρή αντιπολίτευση», ρόλοι τους οποίους μοιράζουν εκ των προτέρων στα δύο αυτά κόμματα.

Η αλήθεια βέβαια για το λαό και τα συμφέροντά του μακράν απέχει από τέτοιες αναλύσεις. Τα λαϊκά συμφέροντα επιτάσσουν όποτε κι αν γίνουν εκλογές να εκφραστούν μαζικά και αποφασιστικά στην κάλπη η λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια, η απόφαση για τη δρομολόγηση εξελίξεων προς όφελος των εργαζομένων, των μικρομεσαίων αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, καθενός που πλήττεται από την εφαρμοζόμενη χρόνια τώρα από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πολιτική. Την κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του «ευρωμονόδρομου», τον οποίο ασπάζονται και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ. Να εκφραστεί έμπρακτα η στήριξη και στην κάλπη της μόνης πραγματικά εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, αυτής του ΚΚΕ.

Ο λαός πρέπει έγκαιρα να κλείσει τα αυτιά σε κινδυνολογίες και εκβιασμούς. Γνωρίζει από την πείρα του πως οι ισχυρές κυβερνήσεις από τα κόμματα που πολιτικά εκπροσωπούν την άρχουσα τάξη, στρέφουν την ισχύ τους αποκλειστικά εναντίον του, καρατομώντας δικαιώματά του. Οφείλει να καταδικάσει τα κόμματα αυτά. Οσο πιο αποδυναμωμένα, τόσο καλύτερα για τον ίδιο, τόσο καλύτερη η θέση από την οποία θα διεκδικήσει και θα αποσπάσει μέτρα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Να μη φοβηθεί. Ούτε την κρίση, ούτε το ενδεχόμενο μη αυτοδύναμης κυβέρνησης. Με την πάλη του, κάθε μέρα, στους δρόμους του αγώνα και στην κάλπη να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις της αντεπίθεσής του, να φοβίσει όσους ευθύνονται για την κατάσταση που βιώνει. Αν αγωνιστικά πορευτεί, διεκδικώντας ανάμεσα σε άλλα και την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος, αν συστρατευτεί με το ΚΚΕ, τότε και μόνο τότε μπορεί να ελπίζει. Αυτό χρειάζεται ο λαός και ο τόπος, ισχυρό κίνημα, ισχυρό ΚΚΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ