Παπαγεωργίου Βασίλης

Πρόκειται για έναν κανονισμό, που περιέχει, μεταξύ άλλων, 35(!) «απαγορεύσεις», στις οποίες περιλαμβάνονται «οι πολιτικές και γενικά ξένες προς την εργασία συζητήσεις και ασχολίες», η «διενέργεια κάθε είδους προπαγάνδας» ακόμα και με έντυπα ή προκηρύξεις, «η επικόλληση εντύπων στους χώρους εργασίας», η «άσκηση δημόσιας κριτικής σε πράξεις προϊσταμένων», η «ανάγνωση εντύπων μη σχετικών με το αντικείμενο της εργασίας», η «εσκεμμένη άρνηση απάντησης σε ερώτηση κατά τη διάρκεια έρευνας που γίνεται από την εταιρία, η «αναξιοπρεπής γενικώς εμφάνιση», η «αδικαιολόγητη ή χωρίς άδεια απομάκρυνση από τη θέση εργασίας...»! Για τους παραβάτες υπάρχουν ποινές που αναφέρονται και για την επιβολή των ποινών προβλέπεται «πειθαρχική διαδικασία», η οποία υλοποιείται από τριμελές συμβούλιο...!

Βεβαίως, η εταιρία διατηρεί για τον εαυτό της το δικαίωμα για οποιεσδήποτε μεταθέσεις και αλλαγές «από τμήμα σε τμήμα» (έτσι το γράφει), το δικαίωμα μισθολογικών μετατροπών κλπ., καθώς και το δικαίωμα «να εγκαταστήσει όσα ηλεκτρονικά μέσα φύλαξης των εγκαταστάσεων και εποπτείας της εργασίας κρίνει απαραίτητα...»!

Χρειάζονται μήπως σχόλια;

Την ώρα ακριβώς που ο ΣΕΒ αξιώνει και το υπουργείο Εργασίας γνέφει καταφατικά σε μια ακόμα πιο ισοπεδωτική επέλαση στις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα, μια «θηλυκή μπουλντόζα» - κατά το χτεσινό κύριο τίτλο του «Βήματος»- κάνει την εμφάνισή της στη Δημόσια Διοίκηση, ανοίγοντας δρόμους σε όλους όσοι δουλεύουν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης, Βάσω Παπανδρέου, λοιπόν, ανακοίνωσε προχτές μια δέσμη μέτρων που στοχεύουν κατ' ευθείαν στην «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων και στο δημόσιο, στο σπάσιμο του ωραρίου πρωί - απόγευμα και στην υπονόμευση του οχτάωρου, στη σύνδεση μισθού - «παραγωγικότητας», στο ξεκαθάρισμα του παλαιού προσωπικού και στην προετοιμασία του υπαλλήλου «νέου τύπου», γύρω από τον οποίο τοποθετείται επιμελώς ο ...εκσυγχρονιστικός «γύψος».

Στη δεκαετία του '80, η εικόνα για τους Ελληνες βιομηχάνους αλλά και για την ελληνική βιομηχανία ήταν «πολύ κακή». Του λόγου το αληθές βεβαιώνει και ο νεοεκλεγείς πρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΒ, Οδ. Κυριακόπουλος, ο οποίος δεν κρύβει πως πριν 19 χρόνια «δούλευε» σε ομάδες εργασίας του ΣΕΒ «για να φτιάξουμε την (σ.σ. κακή) εικόνα της βιομηχανίας». Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, η δεκαετία του '80 «ήταν μια εποχή πάρα πολύ δύσκολη, όπου η λέξη κέρδος ήταν κακή λέξη». Ηταν η εποχή που «ντρέπονταν οι επιχειρηματίες να κερδίζουν» (!) και «ο βιομήχανος κρυβόταν και γιατί ήταν συνδεδεμένος με τις φιγούρες και τα σκίτσα με το μεγάλο πούρο»!!!

Είναι αλήθεια, πως στη δεκαετία του '80 οι βιομήχανοι έκρυβαν τα κέρδη τους, όχι επειδή «ντρέπονταν» - όπως υποστηρίζει ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ - αλλά, κυρίως, επειδή επιδίδονταν στο «σπορ» των υπερ/υποτιμολογήσεων και της δασμοφοροδιαφυγής, προκειμένου να «αποδείξουν» πως οι επιχειρήσεις τους είναι «προβληματικές» και, άρα, πως πρέπει το κράτος να «κοινωνικοποιήσει» τα χρέη τους (θαλασσοδάνεια και άλλες οφειλές στο κράτος και κρατικούς φορείς).

Αν όμως, πριν 19 χρόνια οι βιομήχανοι «έκρυβαν τα κέρδη τους», σήμερα όχι μόνο «δεν ντρέπονται» αλλά τα διαφημίζουν, και μάλιστα με περηφάνια. Του λόγου το αληθές δε μαρτυρούν μόνο οι ισολογισμοί των μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων, που στην τελευταία δεκαετία δείχνουν αυξήσεις κερδών με ποσοστά ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ του πληθωρισμού. Το μαρτυρούν επίσης και τα Δελτία Τύπου των μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων, με τα οποία «βομβαρδίζονται» οι εφημερίδες και καλούνται να τα φιλοξενήσουν. Και αν τα κέρδη μιας επιχείρησης εμφανιστούν στην εφημερίδα, από λάθος, μικρότερα από αυτά που αναγράφονται στους ισολογισμούς ή τα Δελτία Τύπου, τότε η συγκεκριμένη εταιρία παρεμβαίνει και ζητά την αποκατάσταση της αλήθειας. Ενδεικτικά αναφέρουμε την εταιρία «KΛEMAN ΑΒΕΕ», στέλεχος της οποίας ζήτησε τηλεφωνικά από το «Ρ» να διορθώσει τον κατάλογο με τα κέρδη επιχειρήσεων που είχε δημοσιεύσει και εμφάνιζε την «ΚΛΕΜΑΝ» να έχει μειώσει στο α΄ τρίμηνο του 2000 τα κέρδη κατά 43,9% συγκριτικά με το α΄ τρίμηνο του 1999, ενώ η εταιρία εμφάνιζε αύξηση κερδών κατά 78,4% (από 342 εκατ. δραχμές πέρσι στο φετινό α΄ τρίμηνο εμφανίζει κέρδη 610 εκατ. δρχ.).

Αν λοιπόν στη δεκαετία του '80 οι βιομήχανοι ντρέπονταν να εμφανίζουν τα κέρδη τους, σήμερα - και λόγω χρηματιστηριακού τζόγου - ντρέπονται να εμφανίζουν ζημιές και αν γίνει κάποιο λάθος ζητούν και διόρθωση...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν τους αγχώνει βέβαια το τι πληρώνει ο πολίτης, που είχε τέλος πάντων τη φαεινή ιδέα να αγοράσει αυτοκίνητο. Καμιά σχέση. Μην τους χαλάσει κανένας δείκτης της ένταξης στην ΟΝΕ φοβούνται. Αυτό είναι το πρόβλημά τους.

Τώρα πάντως, έτσι όπως τα κάνανε, ας... τρέξουν να μαζέψουν τις βενζίνες και τα πετρέλαια, που ως... εύφλεκτα υλικά, τους έχουν βάλει... φωτιά στα μπατζάκια.

ΔΕ ΛΕΜΕ, λάβρος ήταν χτες ο βουλευτής του ΣΥΝ Παναγιώτης Λαφαζάνης κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για νομοσχέδιο που ενισχύει την υπαγωγή της Τράπεζας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα! Τι για κερδοσκοπίες είπε, τι για έλλειψη ελέγχου...

Βρε παιδί μου, καλά όλα αυτά, δε λέμε. Μήπως όμως είναι ολίγον εκ του ασφαλούς; Γιατί όταν συζητάς για νομοσχέδια- παρενέργειες και νόμους-συμπληρώματα της Συνθήκης του Μάαστριχτ και των συμφωνιών του Αμστερνταμ, καλό είναι να θυμάσαι ότι τα τελευταία... τα έχει υπερψηφίσει το κόμμα σου! Ασε που έχει ψηφίσει και την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ...

ΠΑΝΕ και τα... αλογάκια! Ο λόγος για τον Οργανισμό Ιπποδρομιών, που με μια τροπολογία σε χρόνο μηδέν πέρασε στην... ιδιωτική πρωτοβουλία.

Από ιππόδρομο δεν ξέρουμε και πολλά πράγματα, πλην όμως στην «κούρσα» που ξεκινάει για το ποιος θα τον πάρει, μπορούμε με ασφάλεια να ποντάρουμε στον χαμένο: Είναι βέβαιον ότι θα είναι ο ελληνικός λαός, που πάλι θα πληρώσει τη νύφη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Το θέμα του παγκόσμιου αμερικανοβρετανικού υπερκατασκοπευτικού συστήματος των κάθε λογής ηλεκτρονικών επικοινωνιών, του επονομαζομένου και «Εσελον», συζήτησαν προχτές οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στις Βρυξέλλες. Και ξέρετε, τι αποφάσισαν; Οτι οι υποκλοπές στις τηλεπικοινωνίες μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας ή την υπεράσπιση της εθνικής ασφάλειας, αλλά δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιηθούν για την απόκτηση εμπορικών πλεονεκτημάτων.

Οπως καταλαβαίνετε, στο παραμικρό δεν καίγονται για την προστασία των ατομικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενδιαφέρονται σφοδρά, όμως, για την προστασία των εμπορικών και άλλων μυστικών του μεγάλου κεφαλαίου. Μα καλά, οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων συνεδρίασαν ή οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων και των πολυεθνικών..;

Γρηγοριάδης Κώστας

Είχαμε γράψει, προ ημερών, ότι ο αρχιεπίσκοπος δήλωσε την επιθυμία του να παραχωρήσει μερικά από τα ...«δασάκια», που υποτίθεται πως ανήκουν στην εκκλησιαστική περιουσία, προκειμένου να χτιστούν ξενοδοχεία τεσσάρων και πέντε αστέρων για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Πριν λίγες μέρες, μάθαμε ότι η Εκκλησία επιδιώκει με αυτόν τον τρόπο να αποχαρακτηριστούν μεγάλες δασικές εκτάσεις (σ.σ. όπως η Πεντέλη) που φέρονται να της ανήκουν. Κάτι που επιχειρεί εδώ και πολλά χρόνια. Το ενδεχόμενο αυτό η κυβέρνηση το βλέπει με «καλό μάτι», λένε οι πληροφορίες. Μπορεί η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες να τους χωρίζει, όμως υπάρχουν άλλα που τους ενώνουν...

Στη συγκρότηση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, που θα επεξεργαστεί θεσμικό πλαίσιο για την καταναλωτική πίστη, προχωρά το υπουργείο Ανάπτυξης. Αυτό ανακοίνωσε προχτες στο Εθνικό Συμβούλιο Καταναλωτή η υφυπουργός Ανάπτυξης Μ. Αποστολάκη και θα σκεφτεί κανείς ότι, έτσι όπως ακούγεται, τίποτα το μεμπτό δεν υπάρχει, το αντίθετο, ίσως, μάλιστα. Μόνο που στη διευκρίνιση βρίσκεται η ουσία του πράγματος. Διότι, όπως εξήγησε η υφυπουργός, το θεσμικό αυτό πλαίσιο θα περιλαμβάνει νομοθετικές ρυθμίσεις, που «θα είναι συμβατές με τη λειτουργία της αγοράς και την προστασία του καταναλωτή». Και εδώ είναι το πρόβλημα. Γιατί, ας μην κοροϊδευόμαστε. Νομοθετικό πλαίσιο για την καταναλωτική πίστη, που να είναι και συμβατό με αυτό που λέγεται λειτουργία της αγοράς - δηλαδή με τα συμφέροντα των τραπεζών - και, ταυτόχρονα, να εξασφαλίζει την προστασία του καταναλωτή, πολύ απλά, δε γίνεται.

Η, για να το πούμε αλλιώς, θα 'ναι ένα κατασκεύασμα, που θα εξασφαλίζει και διευρύνει τα συμφέροντα των τραπεζών, ενώ θα ρίχνει στάχτη στα μάτια των καταναλωτών.

Θα θυμάστε, βέβαια, ότι μια από τις βασικές προεκλογικές εξαγγελίες του Κ. Σημίτη ήταν η ελάφρυνση των φορολογικών βαρών στους εργαζόμενους και το λαό. Ε, λοιπόν, τις προάλλες ακούσαμε την πρώτη δόση των... ελαφρύνσεων. Μέχρι και 30% θα αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων από τις αρχές του επόμενου χρόνου. Γεγονός που σημαίνει ανάλογα βάρη στη φορολογία των όποιων μεταβιβάσεων ακινήτων γίνουν από το νέο χρόνο.

Οσο για τον πολυδιαφημισμένο νόμο περί Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ) αποδείχνεται ένα μεγάλο φιάσκο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, οι μεγάλες επιχειρήσεις (ΑΕ και ΕΠΕ), οι οποίες κατέχουν ακίνητες περιουσίες πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών, πλήρωσαν ΦΜΑΠ, κατά μέσο όρο, λιγότερο από ένα (1) εκατομμύριο δραχμές η κάθε μία. Ισα ίσα, δηλαδή, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των «υποζυγίων» του καπιταλιστικού κράτους...

Σε αποκαλυπτικά αλληλοκαρφώματα μεταξύ κατεργαραίων οδηγούν τα εσωτερικά προβλήματα του άθλιου και περιπλανώμενου ανά τας ξένας πρεσβείας θιάσου της σερβικής αντιπολίτευσης. Ενας από τους ηγέτες της ξεφώνισε χτες - όπως μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία - άλλους ομολόγους του, ότι «προσπαθούν περισσότερο να συγκεντρώσουν χρήματα απ' ό,τι να διώξουν από την εξουσία τον Μιλόσεβιτς...». Επίσης, ότι καταχράστηκαν κεφάλαια από το εξωτερικό (από ...πού, άραγε;), ότι έκλεβαν μέσω των δημοτικών αρχών, ακόμα και ότι «έπαιρναν χρήματα από το καθεστώς»...

Μια γεύση ακόμα για τους άθλιους αυτούς τύπους, που θέλουν να ...εκδημοκρατίσουν τη Γιουγκοσλαβία, λειτουργώντας ως τυφλά και καλοπληρωμένα όργανα των αμερικανο-ΝΑΤΟικών δυνάμεων, που αιματοκύλησαν το λαό τους και ρήμαξαν τη χώρα τους.

«Εδώ δικαιώματα χάνονται... δικαιωματάκια μου πού πάτε...» μοιάζει να εξελίσσεται η ιστορία με την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Με συγκεκριμένο σχέδιο, που όλο και αποκαλύπτεται πλέον, η κυβέρνηση πέταξε «χούφτες καλαμπόκι», έτσι που, όταν σκύψουν το κεφάλι τα διάφορα «κοκόρια», να εφαρμόσει ανενόχλητη το ηλεκτρονικό φακέλωμα.

Ενα φακέλωμα των πολιτών όπου ασήμαντη λεπτομέρεια θα είναι πλέον η αναγραφή ή όχι του θρησκεύματος, ή άλλων πολύ πιο σημαντικών «προσωπικών δεδομένων», αφού θα έχουν την πρακτική και τεχνική δυνατότητα να τα ανασύρουν ανά πάσα στιγμή και να τα χρησιμοποιούν σε βάρος των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Είναι άγνωστο αν τα δύο υποτιθέμενα αντίπαλα στρατόπεδα τα βρουν τελικά με κάποιο συμβιβασμό, που θα εξασφαλίζει τόσο για τους μεν όσο και για τους δε τους ρόλους που διεκδικούν στο μελλοντικό βάρβαρο κόσμο. Θα εξαρτηθεί από το ποιος στη μοιρασιά θα νιώθει ριγμένος ή κερδισμένος. Είναι άγνωστο επίσης πόσο θα κρατήσει αυτό το έμμεσο «πάρε-δώσε» διαμόρφωσης εσωτερικών συσχετισμών στην Εκκλησία, στα πολιτικά κόμματα, στη διαχείριση της εξουσίας.

Παπά, που

για το «θρήσκευμα»

βρυχάσαι

και φωνάζεις,

στο παρελθόν

δε σ' άκουσα

ποτέ φωνή

να βγάζεις,

μουγκός, παπά μου,

ήσουνα

σ' όσα εγώ

τραβούσα

κι η Εκκλησία

γενικώς

στα πάθη μου

απούσα!

*

Παπά, σαν

βάζαν στο σταυρό

τις «ταπεινές»

τις τάξεις,

εσύ σιωπούσες,

δυστυχώς,

αντί

για να φωνάξεις,

τότε, χρειάζονταν

κραυγές, αγώνες,

μπαϊράκια,

μα εσύ, παπά μου,

τα 'κανες

με τους τρανούς

«πλακάκια»!