Η Εκκλησία θα θέσει όλο το μηχανισμό της στη διάθεση του υπουργείου Υγείας για την αντιμετώπιση της «νέας γρίπης», δήλωσε χτες ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας κ. Ιερώνυμος μετά τη συνάντησή του με τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Ωστόσο όμως όταν τέθηκαν ερωτήματα όπως εάν θα συστήσουν σε ασθενείς να μην «προσέρχονται στην Εκκλησία» ή αν «θα γίνουν συστάσεις να μη μεταλαμβάνει ο κόσμος», ο Αρχιεπίσκοπος κουμπώθηκε. Στο πρώτο ερώτημα αρχικά απάντησε, με το ερώτημα «τι να τους απαγορεύσουμε και να γίνουμε αστυνομία;», για να προσθέσει στη συνέχεια ότι είναι «ανοιχτοί σε κάθε συζήτηση και προσπάθεια». Στο δεύτερο ερώτημα για τη μετάληψη απάντησε: «Μπαίνετε σε θέματα τα οποία είναι ιερά και θεολογικά και αυτά δεν είναι για συζήτηση».
Σεβαστά αυτά τα θέματα. Αλλά προέχει η επιστημονική διακρίβωση πάνω απ' όλα. Που σημαίνει πως η «μετάληψη» με το ίδιο σκεύος αποτελεί παράγοντα που μπορεί να μετοδόσει γρίπη, αφού απο το ίδιο σκεύος μεταλαμβάνουν πολλοί άνθρωποι. Δεν μπορεί το υπουργείο Υγείας να προτάσσει στην αντιμετώπιση της «νέας γρίπης» τα ατομικά μέτρα υγιεινής και να μην παρεμβαίνει στην Εκκλησία - η οποία δηλώνει συστράτευση - αλλά αρνείται την επιστήμη στο όνομα της θεολογίας. Και μάλιστα για ένα τόσο σοβαρό για τη δημόσια υγεία ζήτημα να μην απαντιέται αν θα πρέπει ή όχι να πηγαίνει ένας άρρωστος σε ένα χώρο συνάθροισης ή αν δεν πρέπει να γίνονται μεταλήψεις σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο.
Και κάτι ακόμα: Απ' το απομαγνητοφωνημένο δελτίο Τύπου έλειψαν οι δυο ερωτήσεις και οι απαντήσεις που δόθηκαν. Η αποσιώπηση της πραγματικότητας ποτέ δε βοήθησε.
Θριαμβολογεί ο ΛΑ.Ο.Σ. επειδή η κυβέρνηση, μέσω της κρατικής καταστολής, «λύνει» το πρόβλημα με τους μετανάστες, διεκδικώντας μάλιστα την πατρότητα της πολιτικής πυγμής κατά των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων. «Τόσα χρόνια που φωνάζαμε για "σκούπα" στο Εφετείο, μας αποκαλούσαν "ακραίους". Τώρα οι ... "ακραίες" ενέργειες λύνουν προβλήματα», δήλωσε περιχαρής ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. Κ. Αϊβαλιώτης, με αφορμή τη νέα επιχείρηση - «σκούπα» χτες στο παλιό κτίριο του Εφετείου Αθηνών. Δεν κρύβει, το ακριβώς αντίθετο, το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ. τις ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις του, καθώς σε αυτές στηρίζει την πολιτική του ύπαρξη και παρουσία. Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι οι «ακραίες» ρατσιστικές θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά ότι αυτές είναι ήδη κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική, τις υιοθετούν δηλαδή και τις έχουν κάνει επίσημη κρατική πολιτική η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τη μηδενική ανοχή. Αυτή είναι η πραγματική αιτία του κακού και εκεί πρέπει να στοχεύει η πάλη του λαού.
Στη μια στήλη της Ε. Τζ. εκφράζεται κριτική και γίνεται αναφορά στον πρώην επικεφαλής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Φράνσις Βιρτς, που υπογραμμίζει το «έωλο των θέσεων των Πρασίνων του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ». Ο Βιρτς σημειώνει: «Η αντίθεση στον σημερινό πρόεδρο της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο έγινε το κατ' εξοχήν σημείο αναφοράς της αριστεράς» (σ.σ. εννοεί της σοσιαλδημοκρατίας, Σοσιαλιστών και ΚΕΑ) και συνεχίζει «αν επρόκειτο για εξέγερση της αριστεράς ενάντια σε ένα σύμβολο της δεξιάς θα είχαμε όλοι χειροκροτήσει» και καταλήγει κριτικάροντας ότι ο Μπεντίτ πιθανά θα προτείνει στη θέση του Μπαρόζο τον πρόεδρο της φιλελεύθερης ομάδας, τον πρωθυπουργό του Σαρκοζί, Φρ. Φιγιόν.
Σε άρθρο του Β. Βενιζέλου με τίτλο οι «Ευρωπαίοι οικολόγοι ταράζουν τα νερά» εκθειάζεται η ευέλικτη πολιτική τους γιατί είναι ανοιχτοί σε κάθε συνεργασία, δεν «υιοθετούν ιδεοληψίες περί αντισυστημικού πόλου» όταν «έχουν τη δυνατότητα να γίνουν χρήσιμοι στην κοινωνία με την ανάπτυξη πολιτικών συμμαχιών που θα έχουν αντίκρυσμα και στο κυβερνητικό επίπεδο». Και επίσης εκφράζεται φόβος ότι η «αριστερά» με τον «αντισυστημισμό» θα τους ...χάσει. Τι από τα δύο τελικά συμβαίνει με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Χάσανε τον μπούσουλα ή το γαρ πολύ του οπορτουνισμού γεννά παραφροσύνη; Απλούστατα, άλλη μια επιβεβαίωση της αναξιοπιστίας του. Και η αποθέωση της «ενότητας στη διαφορετικότητα» που είναι η «πίστη» τους, και που δείχνει ότι η «πολυτασικότητά» του λειτουργεί ως κουρτίνα για να καμουφλάρεται η σοσιαλδημοκρατική πολιτική του. Δηλαδή η υπόκλιση στον καπιταλισμό.
Τα παραπάνω δεν τα είπε κανένας κομμουνιστής, που κάνει κριτική στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα. Τα λέει ο Βρετανός δρ. Ντέιβιντ Στάρκι (επιμελητής μιας έκθεσης που διοργανώνεται αυτό το διάστημα στη χώρα του με αφορμή την επέτειο από την ενθρόνιση του Ερρίκου του Η') και καταγράφονται σε ρεπορτάζ της «Ντέιλι Τέλεγκραφ», που αναπαράγεται στο «Βήμα της Κυριακής».
Εμείς, απλά, να θυμίσουμε ότι οι προτάσεις και τα μέτρα που συζητιούνται αυτήν την περίοδο στη χώρα μας για το σχολείο στον κυβερνητικό «διάλογο» για την Παιδεία, είναι στοιχεία μιας πολιτικής που έχει εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια στη Βρετανία που ακολούθησε σε ένα βαθμό το εκπαιδευτικό μοντέλο των ΗΠΑ. Αυτή η εκπαιδευτική πολιτική έχει γίνει τα τελευταία χρόνια επίσημη πολιτική της ΕΕ, στο πλαίσιο του στόχου της να ανταγωνιστεί την αμερικανική «αγορά εκπαίδευσης».
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι δε χρειάζεται να είναι κανένας κομμουνιστής για να αντιληφθεί τις τραγικές συνέπειες της αμορφωσιάς που θα 'χει το σχολείο που οικοδομείται, πόσο μάλλον όταν προέρχεται από μια χώρα που ζει στο πετσί της αυτές τις συνέπειες...
Την περασμένη Παρασκευή, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, με μια συντονισμένη κίνηση σε 17 σταθμούς διοδίων σε όλη τη χώρα, άνοιξαν το δρόμο και για περίπου 3 ώρες οι οδηγοί δεν πλήρωναν το χαράτσι που έχουν επιβάλει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και μεγαλο-εργολάβοι. Την περασμένη Κυριακή, δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με μια κινητοποίηση στην ακτή Βουλιαγμένης, άνοιξαν τις πόρτες, με αποτέλεσμα να καταργηθεί στην πράξη η πληρωμή από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα των ιδιωτικοποιημένων - εμπορευματοποιημένων ακτών, για να κάνουν ένα μπάνιο σε κάποια παραλία του Αργοσαρωνικού.
Την ώρα που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο, τους δρόμους, τις ακτές, τα δάση, σε επιχειρηματίες και εργολάβους, (σ.σ.: σε αυτή τη διαδικασία είναι από κοντά και μερικοί δήμαρχοι εκλεκτοί του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), το ΚΚΕ, στην πράξη, δείχνει το δρόμο διεκδίκησης των δικαιωμάτων, αναδεικνύοντας και την αναγκαιότητα να γίνει η ιδιοκτησία κοινωνική. Γιατί μόνο τότε θα είναι στο επίκεντρο ο εργαζόμενος. Το πού και το πώς παλεύει το ΚΚΕ γι' αυτά, το βλέπει και το ζει ο κάθε άνθρωπος του μόχθου.
Αυτά τα γεγονότα, τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν τα πρόβαλαν. Και πώς να τα προβάλλουν, αφού έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την καπιταλιστική ιδιοκτησία και τα συμφέροντά της;
Θα μπορούσε να του πει κανείς με τον ίδιο το δικό του τρόπο γραφής: «Και εσένα τι σε κόφτει; Δικοί σου είναι οι δρόμοι και οι παραλίες ή χάνεις τον παρά από τα διόδια και τις πλαζ;».
Αλλά επειδή ο δημοσιολόγος τη δουλειά του κάνει, δηλαδή στηρίζει τον κόσμο της εκμετάλλευσης και του πλούτου, βγαίνει δημοσιολογώντας ακραία (ή μήπως χυδαία, γιατί αυτό κάνει με το «τζάμπα» αλλά με σοβαροφάνεια;) για να καταλαγιάσει κάθε ιδέα αμφισβήτησης της αγοράς. Αλλωστε, αγοραίος είναι. Και λέει με τον αγοραίο λόγο του πως η αμφισβήτηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, η διεκδίκηση και η πάλη για τη μετατροπή της σε κοινωνική ιδιοκτησία, η εναντίωση στο «τα πάντα πουλιούνται και αγοράζονται» και η κατάργηση της αγοράς, πρέπει να τσακιστούν ως ιδέες που διαμορφώνουν συνειδήσεις ανατροπής του συστήματος. Καλή η προσπάθεια του δημοσιολόγου, που βγάζει σπυράκια με τις κινητοποιήσεις και την απαίτηση των «πληβείων» να έχουν ζωή. Το καταλαβαίνει καλά αυτό, ξέροντας πως θα γίνει όταν καταργηθούν τα αφεντικά ως ιδιοκτήτες και οι όμοιοι σαν και του λόγου του, γι' αυτό σκούζει. Και δεν το κάνει και τζάμπα...
Τα ...28 ευρώ αγγίζει το ποσό που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι σε διόδια αν θέλουν να ταξιδέψουν από Αθήνα σε Θεσσαλονίκη και να επιστρέψουν, με ΙΧ αυτοκίνητο!
Αναλυτικά, πηγαίνοντας προς Θεσσαλονίκη, περνάμε διαδοχικά απ' τους Σταθμούς Διοδίων Σχηματαρίου (2,75 ευρώ), Αφιδνών (2,75), Πελασγίας (1,90), Μοσχοχωρίου (2,50), Τεμπών (1), Λεπτοκαρυάς (2,30) και Μαλγάρων (2). Σύνολο: 15,20 ευρώ! Επιστρέφοντας, πληρώνουμε τους ίδιους σταθμούς διοδίων με εξαίρεση το Σχηματάρι και τις Αφίδνες, που στη θέση τους μπαίνει η Τραγάνα (2,75 ευρώ). Σύνολο επιστροφής: 12,45 ευρώ! Δηλαδή, 27 ευρώ και 65 λεπτά για να πάει και να έρθει στη Θεσσαλονίκη. Σ' αυτή την κατάσταση πρέπει να προσθέσουμε και τα αυξημένα έξοδα της μετακίνησης, λόγω της αλματώδους αύξησης της βενζίνης.
Ομως, αυτό είναι η μία πλευρά του νομίσματος, αφού σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Αττικής Οδού, αποκαλύπτεται ότι το 73% από τους 300.000 οδηγούς που χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο τον αυτοκινητόδρομο καθημερινά, είναι εργαζόμενοι και επαγγελματίες για να πάνε και να έλθουν στη δουλειά τους, πληρώνοντας βέβαια για κάθε μετακίνηση το χαράτσι των 2,70 ευρώ, για να πάνε και άλλα τόσα για να επιστρέψουν!