Γρηγοριάδης Κώστας

Ενδεικτικά, για του λόγου το αληθές, αναφέρουμε ορισμένα παραδείγματα από τις εφημερίδες. Κάτι παραπάνω από «εύγλωττος» ο τίτλος του κυριακάτικου «Εθνους»: «Αυτοδυναμία τώρα, διαφορετικά προσφυγή στις κάλπες(!) - Ισχυρή κυβέρνηση θέλει η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος».

Το συμφέρον του τόπου «υπαγορεύει να αποκτήσει ισχυρή κοινοβουλευτική αυτοδυναμία η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση», υποστηρίζει ευθαρσώς στο άρθρο του στο «Βήμα της Κυριακής» ο εκδότης του Στ. Ψυχάρης. (Ναι, καλά θυμάστε: Πρόκειται για την εφημερίδα που πριν από ενάμιση χρόνο καλούσε τον Γ. Παπανδρέου να παραιτηθεί από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ...). Επειδή δεν υπάρχει προοπτική συνεργασίας μεταξύ των δύο, «το συμπέρασμα είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είναι πρώτο κόμμα στις προτιμήσεις του λαού με διαρκώς αυξανόμενη μάλιστα πλειοψηφία, πρέπει να εξασφαλίσει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία». Ολους όμως τους ξεπέρασαν τα προχτεσινά «Νέα» που στον πρωτοσέλιδο τίτλο τους διαπιστώνουν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναδείχθηκε «κυρίαρχος στη Θεσσαλονίκη» και πως η ΔΕΘ ήταν «θρίαμβος για τον Γιώργο». Αναμφίβολα τα λαϊκά στρώματα μπορούν να βγάλουν τα συμπέρασμά τους. Η δική τους επιλογή δεν μπορεί να υπαγορεύεται και πολύ περισσότερο να ταυτίζεται με αυτή των αφεντικών των ΜΜΕ.

Εν μέσω προεκλογικής περιόδου η ...υποτίθεται δημόσια τηλεόραση (ΝΕΤ) πρόβαλε για άλλη μια φορά προχτές τα μεσάνυχτα (σε επανάληψη) το κατασκεύασμα διαφόρων υπηρεσιών του ιμπεριαλισμού ότι ο Στάλιν προκειμένου να φτιάξει έναν άτρωτο στρατό είχε προχωρήσει στη δημιουργία «πιθηκανθρώπων», αναγκάζοντας γυναίκες να συνευρεθούν με πιθήκους. Αυτές οι ανοησίες είχαν ξαναπαιχτεί από την κρατική τηλεόραση το Φλεβάρη αυτού του χρόνου λίγο πριν τη διεξαγωγή του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, στο πλαίσιο της προσφιλούς στην άρχουσα τάξη μεθόδου της «Σταλινολογίας».

Δεν είναι και τώρα τυχαία η στιγμή που προβάλλεται αυτό το αίσχος. Είναι τέτοιο το μίσος των αστών για τις επιτυχίες της πρώτης περιόδου οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ την περίοδο που στην ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος ήταν ο Ιωσήφ Στάλιν, που δεν το κρύβουν και γι' αυτό φτάνουν σε τέτοιο σημείο γελοιότητας, υιοθετώντας «αμάσητη» κάθε βλακεία που τους πλασάρουν διάφορα ιμπεριαλιστικά επιτελεία και αναλαμβάνουν την κατασκευή τους και τα ανάλογα εργαλεία τους, εν προκειμένω το «History Chanel». Η ΝΕΤ καλά θα κάνει, τουλάχιστον, να σέβεται στοιχειωδώς το ρόλο της ως μέσο ενημέρωσης. Γιατί βλάκες δεν είναι και ας προβάλλουν ανάλογες βλακείες. Αλλά η αντικομμουνιστική σκοπιμότητα όσο και αν είναι μέσα στους ρόλους τους είναι τόσο εξόφθαλμη που αυτογελοιοποιούνται. Να σεβαστούν επίσης τα χρήματα που παίρνουν από τους Ελληνες εργαζόμενους, μέσω των γνωστών τελών στους λογαριασμούς κάθε δίμηνο και να μη μας πετάνε στα μούτρα τέτοια σκουπίδια.

Λίγο ίντριγκα, λίγο απαξίωση, μπόλικη φαντασία και το «μείγμα» που προκύπτει «σερβίρεται» στους αναγνώστες της «Αυγής», χτες, σαν «ρεπορτάζ» για τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Κατά τη συνήθη πρακτική της, τα παρουσιάζει σαν «μία από τα ίδια, με τη συνταγή του 2007 και χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις», βλέπει να «κυριαρχούν» οι «"υπερασπιστές" της σκληρής γραμμής του κόμματος - άτομα που κινούνται γύρω απ' την ηγετική ομάδα», βαφτίζει υποψηφίους σαν «ισχυρούς άντρες του Περισσού», «ψυχανεμίζεται» πως «ο μηχανισμός του κόμματος φαίνεται να επιθυμεί τη μετακίνηση του ευρωβουλευτή Θ. Παφίλη στο ελληνικό κοινοβούλιο, τοποθετώντας την εκλεγμένη στην Α' Αθήνας το 2007 και ηθοποιό Λ. Καφαντάρη στα Δωδεκάνησα» κ.λπ. κ.λπ.

Στην «Αυγή», τα σχετικά με το ΚΚΕ ρεπορτάζ ακολουθούν κατά γράμμα μια παμπάλαιη, δοκιμασμένη συνταγή, που περιλαμβάνει κάθε άλλο υλικό πλην της ουσιώδους πολιτικής κριτικής και αντιπαράθεσης. Αν, δε, η συνταγή αυτή έχει την τύχη να πέσει στα χέρια συντακτών με ιδιαιτέρως ζωηρή φαντασία και φιλοδοξίες να αποσπάσουν το βραβείο της καλύτερης αντιΚΚΕ πένας της «Αυγής», τότε προκύπτουν «ρεπορτάζ» σαν το χτεσινό. Θα συμβουλεύαμε, ωστόσο, την «Αυγή» και τους συντάκτες της να μην κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια και να μην προβάλλουν στο ΚΚΕ μια πραγματικότητα με την οποία συνήθισαν να ζουν στο κόμμα τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τώρα, όμως, επειδή μπροστά μας είναι οι εκλογές η ΝΔ «οφείλει» να παρουσιάσει «έργο» και τελικά να υποβαθμίσει όσο γίνεται περισσότερο το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας που ταλανίζει χιλιάδες οικογένειες. Ετσι, με ανακοίνωσή του το υπουργείο παραδέχεται μεν ότι η ανεργία αυξήθηκε από Ιούνη σε Ιούνη, ωστόσο επισημαίνει ότι το ποσοστό ανεργίας τον Ιούνη του 2009 είναι μικρότερο από αυτό του Γενάρη του 2009! Αυτή είναι η πρώτη «αλχημεία» καθώς δεν μπορεί να γίνει σύγκριση μεταξύ του Ιούνη και του Γενάρη, αφού, όπως όλοι γνωρίζουν, άλλες συνθήκες επικρατούν το Γενάρη (κλειστές χιλιάδες εποχικές επιχειρήσεις) και άλλες τον Ιούνη. Σε ό,τι αφορά στο σχόλιο του υπουργείου περί «συγκράτησης» της ανεργίας στα επίπεδα του 8,6% τον Ιούνη εμείς ρωτάμε: Πόσο δηλαδή πρέπει να φτάσει η ανεργία ώστε η ΝΔ να μιλήσει για σοβαρό πρόβλημα; Εντάξει, εκλογές έρχονται αλλά μην παίζουν και με τη νοημοσύνη των χιλιάδων ανέργων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και βέβαια από αυτό το ρεσιτάλ του προέδρου της ΓΣΕΕ υπέρ του ΠΑΣΟΚ δεν έλειψε και ο αντικομμουνισμός. Μέχρι και τον Μπέρια ανέσυρε ο «ιστοριοδίφης» πρόεδρός της για να κρύψει τις πομπές του. Μόνο που όση λάσπη και να ρίξει αυτές δεν κρύβονται. Γιατί τα τριήμερα και τα τετραήμερα που εξαναγκάζονται σήμερα να δουλεύουν οι εργάτες για τους οποίους χύνει κροκοδείλια δάκρυα η πλειοψηφία, έχουν και τη δική της συναίνεση. Η εκ περιτροπής εργασία με νόμο του ΠΑΣΟΚ έγινε το 1998, τον οποίο νόμο, προετοίμασε το «Σύμφωνο Εμπιστοσύνης προς το 2000» που συνυπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με την τότε κυβέρνηση. Αλλά γι' αυτά τα ενοχλητικά δε θέλει να ακούει ο Γ. Παναγόπουλος.

Οταν παίζεις με όρους τηλεθέασης και εντυπώσεων μέσω των μίντια και όχι επί της ουσίας με τη δράση και τις πολιτικές σου θέσεις, τότε φτάνεις σε σημείο παραφροσύνης προκειμένου να υπερασπιστείς ακόμα και λίγα λεπτά τηλεοπτικής εμφάνισης. Ο λόγος για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που με δηλώσεις στελεχών του και με σχόλια στην «Αυγή» ούτε λίγο ούτε πολύ εγκαλεί το ΚΚΕ, που απαιτεί αλλαγή των όρων διεξαγωγής του ντιμπέιτ, ότι δήθεν επιχειρεί να δυναμιτίσει τον πολιτικό διάλογο!

Ο Αλ. Τσίπρας χτες το πρωί, με αφορμή την προχτεσινή αποχώρηση του ΚΚΕ από τη διακομματική επιτροπή, δήλωσε ότι «ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δυστυχώς συνεπικουρούμενοι και από το ΚΚΕ, διαμορφώνουν συνθήκες ναυαγίου στην προοπτική να γίνει ένας διάλογος». Ο δε Ν. Βούτσης δήλωσε «όταν θέλουν να αποδομήσουν και να απονευρώσουν κάτι το οποίο ήταν κατάκτηση για το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, λένε ό,τι λένε σήμερα η κυρία Παπαρήγα και το ΠΑΣΟΚ», ότι το ΚΚΕ «ενισχύει το δικομματισμό», ενώ ο Γ. Μπαλάφας χαρακτήρισε το ΚΚΕ «λαγό του δικομματισμού»! Πάει πολύ ο αρχηγός και τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΝ, της κατεξοχήν δύναμης ενίσχυσης τουλάχιστον του ενός πόλου του δικομματισμού, άρα και του συστήματος, ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση και υπονομευτή του κινήματος, που συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ σε συνδικάτα δήμους και νομαρχίες, να κατηγορεί το ΚΚΕ για ενίσχυση του δικομματισμού. Φαίνεται πως οι άνθρωποι εκτός από το γεγονός ότι είναι σταθεροί στο ρόλο τους, αντιΚΚΕ ήταν πάντα, πασχίζουν να δημιουργήσουν ντόρο γιατί μοναδικός τους χαβάς είναι να «παίζουν» και να τους «παίζει» το σύστημα.

Αλλά αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι ο οπορτουνισμός δεν έχει αρχές. Ετσι η «Αυγή», αφού καταγράφει ότι στο προηγούμενο ντιμπέιτ «οι ερωτήσεις ήταν συχνά παραπολιτικής έμπνευσης» και «ασφυκτικά σύντομος ο χρόνος των απαντήσεων, δεν επέτρεπε να παρουσιαστούν στοιχειώδη επιχειρήματα» και αφού καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «πράγματι οι πολίτες δεν έχουν ανάγκη από τη μετατροπή του πολιτικού διαλόγου σε θέαμα, από την υποκατάσταση του διαλόγου με παράλληλους μονολόγους», στη συνέχεια κάνει μια τούμπα και σημειώνει ότι με το ντιμπέιτ «δίνεται η δυνατότητα, για έστω μια φορά, να συγκριθούν προγράμματα και προσωπικότητες και να βγάλει τα συμπεράσματά του ο πολίτης»! «Από το να μη γίνει το ντιμπέιτ, όμως, είναι προτιμότερο να γίνει έστω και ένα κακό ντιμπέιτ», καταλήγει η «Αυγή». Τέτοια λαγνεία στο παιχνίδι του συστήματος.

Η παραζάλη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι τέτοια που η «Αυγή» φτάνει σε σημείο να υποστηρίζει πως «το ΚΚΕ είναι προφανές ότι φοβάται πως και μόνο η τηλεοπτική εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα θα διαψεύσει τις προσδοκίες του Περισσού ότι έχει διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Και θα προκαλέσει και πάλι πολιτικές συγκρίσεις ανάμεσα σε έναν γερασμένο, ξύλινο, σχεδόν κατηχητικό πολιτικό λόγο και τις προτάσεις της σύγχρονης αριστεράς»... Πράγματι, θα προκαλέσει και τέτοιες συγκρίσεις και καλό είναι να προκαλεί. Γιατί τους παίρνει ο κόσμος χαμπάρι και βγάζει συμπεράσματα για το χαρακτήρα και το ρόλο τους. Ως μέρος του πολιτικού συστήματος που πασχίζει για την καλή του λειτουργία, συμβάλλοντας δηλαδή στην επιδίωξη χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων στην αστική πολιτική. Ως δύναμη αφερέγγυα για τα λαϊκά συμφέροντα.