Μόνο ως απειλή ακούγεται η «κατηγορηματική» δήλωση πως «θα τηρήσουμε όλες μας τις δεσμεύσεις απέναντι στους Ελληνες και τις Ελληνίδες» που έκανε μιλώντας χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός. Και ο λόγος είναι απλός: Η βασική δέσμευση που είχε αναλάβει προεκλογικά ο Γ. Παπανδρέου ήταν ότι θα συνεχίσει με μεγαλύτερη τόλμη και αποτελεσματικότητα τις «τομές» και τις «διαρθρωτικές αλλαγές» που απαιτούνται για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή ακριβώς τη δέσμευση επιχειρεί να κάνει πράξη, γεγονός που επιβεβαιώνεται περίτρανα τόσο από το σχέδιο προϋπολογισμού του 2010 και τα άλλα νομοσχέδια των «πρώτων εκατό ημερών», όσο και από τις ανατροπές που ετοιμάζει στο Ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας. Είναι ολοφάνερο ότι στη βάση αυτής της «δέσμευσης», για την υλοποίηση δηλαδή μιας άγριας αντιλαϊκής επίθεσης, δεν μπορεί να υπάρξει κανένας «διάλογος» ούτε, πολύ περισσότερο, μπορεί να δοθεί καμία «συναίνεση», όπως ζήτησε ο πρωθυπουργός, αντιγράφοντας τις μεθόδους του προκατόχου του. Είναι μακριά νυχτωμένοι επίσης αν πιστεύουν ότι μπορούν να εξωραΐσουν τη βαρβαρότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής τα ψίχουλα της ντροπής και τα επιδόματα πτωχοκομείου...
Και πανάκριβα διόδια...
Σαν τα ...μανιτάρια φυτρώνουν οι νέοι σταθμοί διοδίων κατά μήκος του εθνικού οδικού δικτύου, χάρη στις ληστρικές συμβάσεις παραχώρησης που ψήφισαν από κοινού η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της κοινοπραξίας «Αυτοκινητόδρομοι Αιγαίου» που εκμεταλλεύεται το οδικό τμήμα Κλειδί Ημαθίας - Ράχες Φθιώτιδας και ετοιμάζεται εσπευσμένα να λειτουργήσει ως τα Χριστούγεννα έναν ακόμη «μετωπικό» σταθμό στο Αιγίνιο Πιερίας, ενώ κατασκευάζει και έναν «πλευρικό» σταθμό στον ανισόπεδο κόμβο Λεπτοκαρυάς, που θα θέσει σε λειτουργία στις αρχές του 2010.
Σημειώνουμε ότι μέχρι τον Απρίλη του 2008, που το συγκεκριμένο τμήμα πέρασε στους μεγαλοεργολάβους, λειτουργούσαν τέσσερις σταθμοί διοδίων, ενώ με βάση τη «σύμβαση παραχώρησης» έχουν δικαίωμα να τους πολλαπλασιάσουν. Συγκεκριμένα μπορούν να λειτουργήσουν: Εξι «μετωπικούς» σταθμούς (Κλειδί, Πυργετός, Λεπτοκαρυά, Μακρυχώρι, Μοσχοχώρι και Πελασγία), όπου θα πληρώνουν όσοι οδηγοί κινούνται στην εθνική οδό. Πέντε «πλευρικούς» σταθμούς διοδίων (Λεπτοκαρυά, Πλαταμώνας, Ευαγγελισμός, Μακρυχώρι και Γυρτώνη), όπου θα πληρώνουν διόδια όσοι κινούνται στο τοπικό οδικό δίκτυο για διαδρομές ακόμη και από τη δουλειά στο σπίτι!
Θυμίζουμε ότι οι τιμές των διοδίων τον τελευταίο ενάμιση χρόνο αυξήθηκαν ακόμη και πάνω από 200%, ενώ οι συμβάσεις παραχώρησης δίνουν το δικαίωμα στους μεγαλοεργολάβους να επιβάλλουν δύο ακόμη πιο «τσουχτερές» αυξήσεις: Μία στις αρχές του 2010 και μία ακόμη ως την άνοιξη του 2010.
Ο λαός ακριβοπληρώνει το δικαίωμά του να κινείται σε σύγχρονους και ασφαλείς δρόμους πριν ακόμη γίνουν!
... και «πανωπροίκια» στους εργολάβους!
Σαν να μην έφτανε όμως ότι ο λαός πληρώνει μέσω κρατικού προϋπολογισμού το μεγαλύτερο ποσοστό των έργων και τα διόδια που καρπώνονται οι εργολάβοι, αναγκάζεται να πληρώσει και «πανωπροίκια», μέσω διαφόρων συμπληρωματικών συμβάσεων! Ειδικότερα:
Τον περασμένο Αύγουστο η προηγούμενη κυβέρνηση ενέκρινε συμπληρωματική σύμβαση με την οποία αυξήθηκε το κόστος κατασκευής των σηράγγων των Τεμπών κατά 173 εκατ. ευρώ για την πρόσθετη κατασκευή λωρίδας έκτακτης ανάγκης. Και βέβαια το κόστος αυτό θα επιβαρύνει εξολοκλήρου το δημόσιο, δηλαδή τον ελληνικό λαό, και όχι την ιδιωτική κοινοπραξία «Αυτοκινητόδρομοι Αιγαίου».
Ανάλογη συμπληρωματική σύμβαση, ύψους 100 εκατ. ευρώ, διεκδικεί και η κοινοπραξία «Ολυμπία Οδός» επικαλούμενη τον επανασχεδιασμό του τμήματος του έργου στην Κάτω Αχαγιά.
Αλλη μια συμπληρωματική σύμβαση, ύψους 40 εκατ. ευρώ, διεκδικεί και η κοινοπραξία «Μορέας» για την αναβάθμιση του τμήματος Παραδείσια - Τσακώνα.
Σημειώνουμε ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να διατεθούν για τα οδικά έργα των συμβάσεων παραχώρησης άλλα 200 - 300 εκατ. ευρώ για απαλλοτριώσεις, που κι αυτές θα επιβαρύνουν μόνο τον ελληνικό λαό.
Ο λαός, λοιπόν, πληρώνει πανάκριβα τα έργα και για την κατασκευή και για τη χρήση για να εισπράττουν και να κερδίζουν πολλαπλά οι μεγαλοεργολάβοι. Και θα εξακολουθήσει να πληρώνει αν δε διεκδικήσει να καταργηθούν όλα τα διόδια, όπως προτείνει το ΚΚΕ. Να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση χωρίς χαράτσια πουθενά. Για υποδομές και έργα που πρέπει να αναλαμβάνει το κράτος, χωρίς να πληρώνει ο λαός.
Ενταση της ταξικής διαφοροποίησης
Πριν μερικούς μήνες, η κυβέρνηση της ΝΔ πέταξε το δόλωμα του «διαλόγου» για το «εξεταστικό». Κάθισαν στο τραπέζι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ. και σ' ένα διπλανό τραπέζι διάφοροι πρόθυμοι συνδικαλιστικοί φορείς και «κοινωνικοί εταίροι» κι αυτό που συζητούσαν ουσιαστικά ήταν πώς θα προσαρμόσουν καλύτερα το σχολείο στις κατευθύνσεις της ΕΕ και στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Χτες, το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας- Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), υπό τον Γ. Μπαμπινιώτη, επικύρωσε το τελικό του πόρισμα που θα παραδώσει στην υπουργό Παιδείας. Το πόρισμα κάνει πιο ευκρινή την εικόνα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που θα ακολουθήσουν στην εκπαίδευση, ανεξάρτητα από τις λεπτομέρειες και το μανδύα με τον οποίο αυτές θα ντυθούν.
Κεντρικό στοιχείο του πορίσματος είναι η διαφοροποίηση του αναλυτικού προγράμματος από σχολείο σε σχολείο. Μόνο ένα μέρος του προγράμματος θα είναι κοινό για όλους τους μαθητές από την Κρήτη έως τη Θράκη, ενώ από κει και πέρα το κάθε σχολείο θα επιλέγει τι και πώς θα διδάξει. Και, μάλιστα, αυτό το κοινό πρόγραμμα θα αφορά «το ελάχιστο των γνώσεων για τους μαθητές κάθε τάξης». Ακόμα και μέσα στην ίδια τάξη θα υπάρχει η δυνατότητα οι μαθητές να διδάσκονται διαφορετικά πράγματα, με βάση και ...«το ιδιαίτερο κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον τους»! Με άλλα λόγια, ακόμα και οι ίδιοι ομολογούν ότι η διαφοροποίηση της διδασκαλίας από σχολείο σε σχολείο κι από μαθητή σε μαθητή θα είναι ταξική.
Αυτό το μεγάλο βήμα απομάκρυνσης του σχολείου από κοινό για όλους τους μαθητές (ανεξαρτήτως κοινωνικού περιβάλλοντος και ταξικής καταγωγής) αναλυτικό πρόγραμμα, είναι μια πρόταση που έρχεται να «κουμπώσει» με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για σχολεία άμεσα συνδεδεμένα με την «τοπική κοινωνία». Το σχολείο που ...θα κάνει τα «κουμάντα» του για το τι θα διδάξει στους μαθητές του, είναι αυτό που θα κάνει αντίστοιχα τα «κουμάντα» του για το ποιους καθηγητές θα προσλάβει, για το τι συμφωνίες θα κλείσει, για το ποιους χορηγούς θα βρει κ.ο.κ. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος σταδιακά (στο όνομα της «αποκέντρωσης» ή των «Ζωνών Εκπαιδευτικών Προτεραιότητας», που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση) θα απομακρυνθεί πλήρως από την ευθύνη του να εξασφαλίζει σε όλα τα παιδιά του λαού ενιαία το δικαίωμα στη μόρφωση και αυτή η ευθύνη θα περάσει στο εκάστοτε σχολείο, στη λεγόμενη τοπική κοινωνία και τελικά στις πλάτες των γονιών και των ίδιων των μαθητών. Θα έχει ευθύνη ο ίδιος ο εργάτης και το παιδί του, γιατί δεν έκανε τάχα τις σωστές εκπαιδευτικές επιλογές από το τάχα πλουραλιστικό σχολείο, με τα διάφορα μαθήματα επιλογής και τις δραστηριότητες που θα εντάσσονται στη ζώνη πολιτισμού ή με τα «πολλαπλά βιβλία» και ό,τι άλλο μας σερβίρουν στη συνέχεια. Θέλουν να πείσουν τον εργάτη και το νέο παιδί - με την αδιαμόρφωτη ακόμα συνείδηση - ότι θα είναι δική του ευθύνη η ανεργία του, η κακοπληρωσιά που θα τον βρει, σε τελική ανάλυση, η εκμετάλλευσή του, το εντεινόμενο ξεζούμισμά του από το κεφάλαιο, όταν θα βγει αύριο στην παραγωγή.
Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ
Η βιασύνη του ΣΕΒ...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΒΙΑΖΕΤΑΙ ο ΣΕΒ, για να υπογράψει νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και ο πρόεδρός του, Δ. Δασκαλόπουλος, έστειλε τη σχετική πρόσκληση....
Να μην το ...πολυκουβεντιάζουμε, λέει, διότι με τις διαπραγματεύσεις παρατείνεται έτσι η αβεβαιότητα στην αγορά, την ίδια ώρα που οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν «χρηματοδοτική στενότητα» και «αυξημένο χρηματοοικονομικό κόστος».
Δηλαδή, πόσο ...μικρότερες αυξήσεις από την τελευταία εθνική σύμβαση θα ήθελαν να υπογράψουν; (`Η, μήπως, είναι να τους ...δώσουμε κιόλας;)
Εμ, βέβαια, ποιος άλλος έχει «στενότητα» σε αυτήν την χώρα, αν όχι οι επιχειρηματίες; Πάλι καλά, που δε ζήτησε να τους ...λυπηθούμε για την κατάντια και τη φτώχεια τους.
Τι να σου κάνουν μερικά δισεκατομμύρια ενισχύσεων, οι επιδοτήσεις ασφαλιστικών εισφορών, η κατάργηση του 8ωρου, η μείωση των φορολογικών συντελεστών και, φυσικά, τα αποθεματικά των Ταμείων; Δε βγαίνουν οι άνθρωποι...
Αφού τις επιχειρήσεις τους τις κρατάνε μόνο για το ...καλό της εθνικής οικονομίας, μέσα μπαίνουν στην πραγματικότητα. Αν δεν είχαν εθνική συνείδηση, θα τα παρατούσαν.
Το πρόβλημα, όμως, είναι πως ...κάτι ξέρει για να βιάζεται ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Θα 'χει τους λόγους του. Που σίγουρα δεν είναι ...άσχετοι ούτε με την κυβέρνηση, ούτε με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ πάλι «κόψανε» από τον προϋπολογισμό που ετοιμάζουν εκεί στο υπουργείο Οικονομικών. Οι περικοπές, λέει, θα φτάσουν τα 750 εκατομμύρια ευρώ...
Το τι θα περικόψουν δε μας το λένε, αλλά είναι πολύ εύκολο να το φανταστούμε! Ο,τι περικόπτουν πάντα δηλαδή, κονδύλια που έχουν να κάνουν με τις κοινωνικές ανάγκες...
Με κάποιο ...μαγικό τρόπο μονίμως αυτές είναι που περισσεύουν από το «νοικοκύρεμα» της οικονομίας. Αλλωστε, οι ...καλές νοικοκυρές όσα τους φαίνονται περιττά πετάνε...
Γρηγοριάδης Κώστας
«Κυματοθραύστες» των ταξικών αγώνων
Γρηγοριάδης Κώστας
Το χαρακτηρισμό της «συμβιβασμένης», που βάζει πλάτες για να περάσουν αντεργατικά μέτρα, δικαιολογεί επάξια η απάντηση που έστειλε χτες η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στην πρόσκληση του ΣΕΒ για την επιτάχυνση της υπογραφής της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Αντί η συνδικαλιστική ηγεσία της Συνομοσπονδίας «να τρίψει στα μούτρα» στους εκπροσώπους της μεγαλοεργοδοσίας τη θρασύτατη επιστολή, μέσω της οποίας αξιώνουν να πληρώσουν εξ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι τα βάρη της κρίσης (με μισθούς πείνας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις κ.ο.κ.), τους διαβεβαιώνει ότι είναι πανέτοιμη να εμπλακεί στο «διάλογο», αναλαμβάνοντας μάλιστα και το κόστος, όπως πολλές φορές έχει κάνει στο παρελθόν. Το μόνο που ζητάνε οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας, που καυχιούνται για την «υπεύθυνη στάση» τους, είναι να μη γίνουν βιαστικές κινήσεις γιατί μπορεί να πυροδοτήσουν ανεπιθύμητες παρενέργειες. «Η επίσπευση της διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ όχι μόνο δεν εξυπηρετεί το αναγκαίο για την εθνική οικονομία κλίμα, αλλά αντίθετα προκαλεί προβλήματα πυροδοτώντας πιθανές κοινωνικές εντάσεις», αναφέρουν χαρακτηριστικά στην επαίσχυντη επιστολή τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ δηλαδή η συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία δε διστάζει να δίνει δημόσια συμβουλές στην εργοδοσία για το πώς θα αποφεύγονται «κοινωνικές εντάσεις»(!), επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά το ρόλο της ως κυματοθραύστη των λαϊκών - ταξικών αγώνων.
Ομολογίες πίστης στο σύστημα
Ως γνωστόν, στον ΣΥΝ λειτουργούν καταστατικά κατοχυρωμένα τάσεις, ρεύματα και ομάδες που σχεδόν πάντα διαφωνούν. Υπάρχουν όμως κάποιες σταθερές που τους ενώνουν και μάλιστα πολύ γερά. Μία απ' αυτές είναι ο αντικομμουνισμός και η μετά βδελυγμίας αποκήρυξη του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα. Χτες, ήταν η σειρά του Φ. Κουβέλη να τον εκφράσει. Μιλώντας στον ρ/σ «Κανάλι 1» κλήθηκε να σχολιάσει τη στάση του ΚΚΕ σε ό,τι αφορά τα 20 χρόνια απ' την πτώση του τείχους και απάντησε: «Διαφωνώ. Η πτώση του τείχους συμβόλισε την κατάρρευση ενός καθεστώτος το οποίο δεν είχε καμία σχέση με τον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Δεν είχε καμία σχέση με τα ιδεώδη της σοσιαλιστικής κοινωνίας» και επικρότησε την «καταδίκη του ανελεύθερου κομμουνιστικού καθεστώτος που δομήθηκε, παραμορφώνοντας το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό στις ανατολικές χώρες».
Κι επειδή ίσως αυτά δεν φτάνουν συμπλήρωσε: «Η σύγχρονη ανανεωτική ριζοσπαστική αριστερά δεν έχει σχέση με την αναβίωση ή τη στήριξη, την υποστήριξη καταστάσεων, συνθηκών, ενεργειών που στρέβλωσαν το σοσιαλισμό. Νομίζω ότι ο δρόμος είναι ανοιχτός για τον δημοκρατικό σοσιαλισμό και μάλιστα με μία πορεία δημοκρατική προς αυτόν ως στρατηγικό στόχο».
Είναι προφανές το αναμάσημα της σοσιαλδημοκρατικής λογικής και της αστικής προπαγάνδας κατά του σοσιαλισμού, από την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, ο οπορτουνισμός πολέμησε το σοσιαλισμό και εξακολουθεί να τον πολεμά. Αλλά, παραθέτουμε αυτές τις δηλώσεις, γιατί συνιστούν ομολογία πίστης στο σύστημα της εκμετάλλευσης.
Ανούσια αντιπαράθεση
Συνέχεια στην τεχνητή αντιπαράθεση ανάμεσα στον πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ και δήμαρχο Αθηναίων, Ν. Κακλαμάνη, και την παράταξη στην ΚΕΔΚΕ «Αυτοδιοικητικό Κίνημα» (ΠΑΣΟΚ), με αφορμή το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις προσλήψεις, έδωσε στη διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου Αθήνας, ο επικεφαλής του συνδυασμού του κυβερνώντος κόμματος, Κ. Σκανδαλίδης.
Ο Κ. Σκανδαλίδης είπε ότι δε «συνιστά θετική συμβολή» η «διάθεση πλήρους απόρριψης» που επέδειξε ο Ν. Κακλαμάνης απέναντι στο νομοσχέδιο,το οποίο θεώρησε ότι λύνει προβλήματα, όταν διατηρεί και ενισχύει τις ελαστικές μορφές εργασίας και την ομηρία. Αντίστοιχα, το «Αυτοδιοικητικό Κίνημα», με ανακοίνωσή του την Κυριακή, χαρακτήρισε «εξαιρετικά ατυχή» τη δήλωση Κακλαμάνη ότι ο διάλογος που ξεκίνησε η κυβέρνηση για τις προσλήψεις είναι προσχηματικός. Προσχηματική είναι η δήθεν αντιπαράθεση των δύο πλευρών (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), που μαζί με την παράταξη του ΣΥΝ στην ΚΕΔΚΕ, προώθησαν τη μερική απασχόληση, ενίσχυσαν την ποικιλομορφία στις εργασιακές ελαστικές σχέσεις, σε όφελος, ανάμεσα σε άλλα, και των μικροκομματικών τους ορέξεων. Αυτό συνεχίζουν να κάνουν και τώρα σε βάρος χιλιάδων συμβασιούχων.
Αλλωστε, απαντώντας στον Κ. Σκανδαλίδη, ο Ν. Κακλαμάνης επιβεβαίωσε ότι «δεν είμαστε αντίθετοι στο νομοσχέδιο». Οπως είπε, οι ενστάσεις του αφορούν τον πολύ μικρό χρόνο διαβούλευσης του νομοσχεδίου που δόθηκε από την κυβέρνηση και την ανυπαρξία επίσημης δέσμευσης ότι θα καλυφθεί το κόστος μετατροπής των συμβάσεων.
Πανεργατικός ταξικός ξεσηκωμός
Η ολομέτωπη αντεργατική επίθεση πρέπει να σημάνει γενικό συναγερμό, για να ματαιωθούν τα εργοδοτικά και κυβερνητικά σχέδια. Καμιά αυταπάτη για τα λαϊκά στρώματα, κανένας εφησυχασμός. Η χτεσινή νέα πρόκληση των μεγαλοεργοδοτών, που απαιτούν να κλείσει άρον άρον και πλήρως προσαρμοσμένη στις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» η Συλλογική Σύμβαση, έρχεται να συμπληρώσει τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση που δρομολογείται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε συνέχεια των προηγούμενων αντιασφαλιστικών επιθέσεων της ΝΔ. Επίθεση, που πρέπει όχι μόνο να συναντήσει την αντίσταση της εργατικής τάξης, αλλά κύρια να υψωθεί απέναντί της μια ταξική πανστρατιά, που θα αποκρούσει τα σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου και θα διεκδικήσει ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Η όρεξη των μεγαλοεπιχειρηματιών έχει ανοίξει για τα καλά, με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - όπως και της ΝΔ προηγούμενα - να υλοποιεί τη μία μετά την άλλη αντεργατικές δεσμεύσεις της. Η χτεσινή εξέλιξη είναι ενδεικτική: Οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, ο ΣΕΒ, έχοντας ουσιαστικά εξασφαλισμένη και τη συναίνεση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στη ΓΣΕΕ, αξιώνει από τους εργάτες να αποδεχθούν, στην ουσία, μισθούς πείνας.
Η απόκρουση της ολομέτωπης επίθεσης δεν μπορεί να γίνει παρά με την οργανωμένη δράση, με την απόκτηση ικανότητας απ' την πλευρά των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους, χωρίς καθυστέρηση. Και ένα απ' τα σημαντικότερα όπλα που έχουν στη φαρέτρα τους, είναι τα σωματεία και τα συνδικάτα τους. Η οργάνωση σε αυτά και η μετατροπή τους σε φρούρια ταξικής πάλης αποτελεί βασικό όρο, ώστε να μπορέσουν αυτά να διαδραματίσουν τον πραγματικό τους ρόλο, να δράσουν σε κατεύθυνση υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, όμως, η επίθεση στο εισόδημα, στο Ασφαλιστικό - και όχι μόνο - πρέπει να αποτελέσει και την αφορμή για να κινητοποιηθούν το σύνολο των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Να μπουν στη μάχη όλες οι εφεδρείες του ταξικού εργατικού κινήματος.
Παίρνοντας υπόψη τις εξελίξεις που ζούμε, την επιθετικότητα των δυνάμεων του κεφαλαίου, την όξυνση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, καλούμαστε να απαντήσουμε στην πράξη σε ένα βασικό ερώτημα: Τι μέτρα παίρνουμε, τι κάνουμε για να απελευθερωθεί μέσα στην οργανωμένη πάλη η δύναμη που έχουμε στα χέρια μας, η δύναμη που έχουν χιλιάδες εργάτες και εργάτριες, χιλιάδες εργαζόμενοι, που προβληματίζονται, ανησυχούν, αγανακτούν από αυτό που βιώνουν; Σ' αυτό υπάρχει προσωπική και συλλογική ευθύνη και ο καθένας με τη στάση του πρέπει να συμβάλει. Η συμβολή στη δράση του ΠΑΜΕ, που κήρυξε πανεργατικό συναγερμό, να βάλει τη σφραγίδα της στις σοβαρές εξελίξεις που έχουμε μπροστά μας. Σ' αυτήν την κατεύθυνση να δοθούν όλες μας οι δυνάμεις. Να κινητοποιηθούν τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, οι συνδυασμοί, οι επιτροπές αγώνα, να ιεραρχηθεί το άνοιγμα σε όσους δέχονται πρώτοι επίθεση, τους νέους, τα «παιδιά των stage», τις γυναίκες, τους μετανάστες. Να αξιοποιηθούν περιοδείες, εξορμήσεις, κουβέντες στο διάλειμμα της δουλειάς, να γίνουν συζητήσεις ουσιαστικές. Σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε χώρο δουλειάς, να φροντίσουμε να υπάρχουν τα μάτια και τα αυτιά των συνδικάτων που θα επαγρυπνούν. Δεν περισσεύει ούτε ένα λεπτό, ούτε ένας άνθρωπος.
Feeds
