Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως αναφέρουν οι σχετικές πληροφορίες, ο «Καλλικράτης στον αγροτικό τομέα» θα τεθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο περί τα μέσα του Δεκέμβρη. Ομως «Καλλικράτης στον αγροτικό τομέα» σημαίνει προσαρμογή στις νέες αρνητικές αποφάσεις που θα επιφέρει η επόμενη αναθεώρηση της ΚΑΠ για μετά το 2013. Σημαίνει, επίσης, προσαρμογή των συνεταιρισμών και των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών στη νέα διοικητική δομή του «Καλλικράτη» και με όρους λειτουργίας Ανωνύμων Εταιρειών, που θα λειτουργούν σε όφελος των μεγαλοαγροτών - επιχειρηματικών και όχι της φτωχομεσαίας αγροτιάς.

Η κυβέρνηση, βέβαια, προπαγανδίζει ότι ο αριθμός των συνεταιρισμών και των Ενώσεων είναι μεγάλος και πως θα πρέπει να συρρικνωθεί για το καλό των αγροτών... Ομως, αυτό αποτελεί άλλο ένα επιχείρημα εξαπάτησης και αποπροσανατολισμού της αγροτιάς. Το σίγουρο είναι ότι ο «Καλλικράτης» όσο και ο «αγροτικός Καλλικράτης» θα αυξήσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αγροτιά και θα επιδεινώσει τη θέση της. Από την πολιτική που «λανσάρει» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά συμφωνούν στην πράξη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ., ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι Οικολόγοι - Πράσινοι, η φτωχή αγροτιά δεν έχει να ελπίζει σε τίποτα. Μόνο με το συντονισμένο αγώνα και την καταδίκη στις επικείμενες εκλογές στις 7 και στις 14 του Νοέμβρη όλων αυτών των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου και το δυνάμωμα της «Λαϊκής Συσπείρωσης», μπορεί η φτωχομεσαία αγροτιά να ελπίζει σ' ένα καλύτερο μέλλον. Γιατί, αν προκύψουν νέοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, που στηρίζουν και υλοποιούν την πολιτική του ευρωμονόδρομου, του μνημονίου, του «Καλλικράτη» και της νέας ΚΑΠ, η φτωχομεσαία αγροτιά θα βρεθεί να είναι ακόμα πιο ζημιωμένη, ακόμα πιο χαμένη.

Τις αγωνιστικές περγαμηνές του κατά τη διάρκεια της δικτατορίας χρησιμοποίησε προχτές ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής Αλέξης Μητρόπουλος, για να αποδείξει ότι δεν αποτελεί «ανάχωμα, όπως υποστηρίζει η κ. Παπαρήγα» σε συνέντευξή του στο «Κόκκινο». Μάλιστα, παρουσίασε και ως εφόδιο την πρόσκλησή του, όπως είπε, απ' τον Χαρίλαο Φλωράκη για τη συμμετοχή του σε μια επιτροπή που θα διεκδικούσε δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, για να προσθέσει κοντά σε αυτά τη συμμετοχή στο ψηφοδέλτιό του καθηγητών, που μπορούν να συνεισφέρουν στο «"Οχι" κατά του μνημονίου».

Κι όμως η Συνθήκη του Μάαστριχτ που την ψήφισε ο ΣΥΝ - που τώρα στηρίζει τον Μητρόπουλο - είναι ένας απ' τους λόγους για τις σημερινές επιπτώσεις στο λαό, στον οποίο και πάλι ο υποψήφιος υπερνομάρχης υπόσχεται να «υψώσει ασπίδα κοινωνικής προστασίας» με «πρωτοβουλίες για την αλληλεγγύη και την εναλλακτική οικονομία». Δηλαδή, παραλλαγές της πολιτικής που ήδη εφαρμόζει ο Γιώργος Α. Παπανδρέου.

Αλλά αυτό δεν είναι προστασία για τα λαϊκά στρώματα. Είναι ακόμα μεγαλύτερη περιθωριοποίηση εκείνων που ήδη έχουν εξαθλιωθεί. Η αγωνιστική συνεισφορά δεν παραγράφεται για κανέναν. Ομως, «τα στερνά τιμούν τα πρώτα», όπως έλεγε θυμόσοφα και ο Χαρίλαος Φλωράκης.

Η εργοδοσία μαζί με τους συνδικαλιστικούς της συμμάχους στο Καζίνο της Πάρνηθας έκαναν τα πάντα, προκειμένου να χτυπήσουν τις ταξικές δυνάμεις στις πρόσφατες αρχαιρεσίες στο σωματείο από τις οποίες αναδείχτηκαν σε πρώτη δύναμη και να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Μια από τις κινήσεις τους ήταν και η κάθοδος της ΠΑΣΚΕ όχι με ένα ψηφοδέλτιο αλλά με δύο. Το ένα παρουσιάστηκε ως επίσημη ΠΑΣΚΕ και το άλλο ως «Ανεξάρτητοι». Επικεφαλής του δεύτερου ψηφοδελτίου δηλαδή των δήθεν «ανεξάρτητων» ήταν ο Η. Κόκκαλης, συνδικαλιστικό στέλεχος της ΠΑΣΚΕ στο καζίνο.

Για να γίνει κατανοητό πόσο «ανεξάρτητος» είναι ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής, την ίδια στιγμή που στην Πάρνηθα εμφανιζόταν ως «ανεξάρτητος», για να υφαρπάξει την ψήφο των εργατών, ήταν και παραμένει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του επίσημου υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ στη Ν. Ιωνία Γ. Χαραλάμπους. Ο λαός ας βγάλει τα συμπεράσματά του για το είδος και τους σκοπούς της «ανεξαρτησίας» και των «ανεξάρτητων».

Γρηγοριάδης Κώστας

Μιλάμε για την ίδια υπουργό που για μια φορά ακόμη, χτες, τάχθηκε υπέρ των επιχειρησιακών συμβάσεων με αμοιβές κάτω και από αυτή την εθνική σύμβαση.

Οπως καταλαβαίνετε, αυτά τα νομοσχέδια (αν προλάβει να τα φέρει) μόνο καλό περιεχόμενο δε θα έχουν.

Θα είναι τα ...«ύποπτα πακέτα» και τα «παγιδευμένα δέματα» της κυβέρνησης, με «εκρηκτικά» αντεργατική ύλη με παραλήπτες εκατομμύρια μισθωτούς.

Κατά τ' άλλα η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός «σκίζονται» περί του ότι δε θα υπάρξουν νέα μέτρα που να αφορούν σε μισθούς και συντάξεις.

Ελα όμως που είναι τόσο εφευρετικοί - και αυτοί και οι «μέντορές» τους από την Ευρωπαϊκή Ενωση - ώστε να μπορούν να περικόψουν αποδοχές και να καταργήσουν δικαιώματα με χίλιους δυο τρόπους, εκτός από τον «κλασικό».

Οχι, δηλαδή, ότι τους έπαιρνε κανείς στα σοβαρά, όταν τα υποσχέθηκαν αυτά, αλλά όλοι οι «οιωνοί» δείχνουν πως δε θα διστάσουν μπροστά σε οποιοδήποτε ψέμα προκειμένου να πάρουν ψήφους για να κάνουν τη βρωμο-δουλειά τους.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο υπουργός Οικονομικών ξεκίνησε, λέει, επαφές με τους υπουργούς της κυβέρνησης για να βρουν άκρη με τον προϋπολογισμό...

Οπως καταλαβαίνετε, στις συσκέψεις αυτές βγάζουν σπίθες και στομώνουν τα μαχαίρια, τα πριόνια, οι μπαλντάδες και γενικώς οτιδήποτε ...κόβει.

Φυσικά, αύριο θα «βγαίνουν» οι υπουργοί και θα λένε ότι «ήθελα αλλά δεν με άφησε ο Παπακωνσταντίνου», πλην όμως μεγαλύτερο ψέμα δε θα υπάρχει.

Γιατί όλοι μαζί την έχουν συμφωνήσει αυτή την πολιτική και όλοι μαζί την υλοποιούν. Και ξέρουν πολύ καλά το περιεχόμενο και τους στόχους της.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Στους οποίους «εταίρους», η μεγαλοεργοδοσία και οι υπηρέτες της ποντάρουν πολλά για την ποδηγέτηση της εργατικής τάξης, ώστε να μη βγάλει συμπεράσματα για την κρίση, αλλά και την ανάπτυξη του καπιταλισμού. «Στους δύσκολους καιρούς της κρίσης αυτή η στάση συμβάλλει στη δημιουργία των προϋποθέσεων που θα απαιτηθούν για να αρχίσει κάποια στιγμή η αντίστροφη μέτρηση. Και αυτό θα καταξιώσει το συνδικαλισμό ως φορέα ευθύνης και διεκδικήσεων με βάση την πραγματικότητα και το πραγματικό συμφέρον των εργαζομένων», καταλήγει το άρθρο. Ενδεικτικό κι αυτό της προβολής και των δαφνών που θα τύχουν οι εργατοπατέρες το επόμενο διάστημα και καθώς θα κλιμακώνεται η αντεργατική επίθεση. Αφού «ώριμος» εργάτης για την πλουτοκρατία είναι ο αυτόχειρας. Εκείνος που αντί να νοιάζεται για τη δική του ζωή, νοιάζεται για τη σωτηρία των εκμεταλλευτών του, που βέβαια κερδίζουν, όταν και όσο περισσότερο χάνει ο ίδιος.

Οσο και αν τα διαψεύδουν κυβέρνηση και ΝΔ τα σενάρια συνεργασίας, έχουν μπει στην «ημερήσια διάταξη». Ο λόγος είναι απλός. Είναι τέτοιο το βάθος της κρίσης και άρα τόσο άγρια τα αντιλαϊκά μέτρα που πρέπει να ληφθούν τα επόμενα χρόνια, ώστε απαιτείται η μέγιστη συσπείρωση του αστικού πολιτικού συστήματος για να περάσουν «διά πυρός και σιδήρου». Ολα τα κόμματα, με πρώτα το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ εννοείται, πρέπει να βάλουν γερές πλάτες πιο πολύ απ' ό,τι μέχρι τώρα. Η «συνήθης» λειτουργία του δικομματισμού δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες για την υλοποίηση της στρατηγικής της πλουτοκρατίας και γι' αυτό έχουν αρχίσει να «χτίζονται» σενάρια είτε κυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων είτε δημιουργίας άτυπου κυβερνητικού συνασπισμού όπου το κυρίαρχο θα είναι το στοιχείο της συναίνεσης και της ανεπιφύλακτης και έμπρακτης στήριξης των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Την ανάγκη αυτή του συστήματος τη γνωρίζουν πολύ καλά τόσο ο Γ. Καρατζαφέρης, που επίμονα ζητά «κυβερνήσεις οικουμενικής αντίληψης» όσο και η Ντ. Μπακογιάννη που διακηρύσσει ότι «η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είναι η τελευταία μονοκομματική κυβέρνηση» και έχει έρθει πλέον η ώρα των κυβερνήσεων συνεργασίας. Χρειάζεται όλα αυτά να τα έχει υπόψη του ο εργαζόμενος λαός την ώρα της κάλπης και να πάρει έγκαιρα τα μέτρα του ώστε να χαλάσει τα σχέδια που απεργάζονται σε βάρος των συμφερόντων του. Απαραίτητη προϋπόθεση να στραπατσαριστούν άγρια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και να ενισχυθεί αποφασιστικά το ΚΚΕ, ώστε την επομένη των εκλογών να μπορεί να σταθεί όρθιος και δυνατός.

Πανέτοιμος να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, αν και όταν χρειαστεί «να βοηθήσει τον τόπο» στη βάση ενός «προγράμματος εξόδου από την κρίση», εννοείται στη βάση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, είναι ο Α. Σαμαράς, επιβεβαιώνοντας περίτρανα για ακόμα φορά ότι οι αντιμνημονιακές φούσκες εξυπηρετούν αποκλειστικά ψηφοθηρικές επιδιώξεις. Η βούληση του προέδρου της ΝΔ φάνηκε καθαρά από τις απαντήσεις που έδωσε στην προχτεσινή συνέντευξη στο «Μέγκα». Πίσω από τις αναμενόμενες αποκηρύξεις των οικουμενικών σχημάτων και την επίκληση ανύπαρκτων ιδεολογικών διαφορών («νεοφιλελεύθερος σοσιαλισμός» και «κοινωνικός φιλελευθερισμός») πρόβαλε αβίαστα η ειλημμένη απόφαση του προέδρου της ΝΔ να συνεργαστεί πιο στενά με την κυβέρνηση, αφήνοντας ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο και της συνεργασίας σε κυβερνητικό επίπεδο. Στην ευθεία ερώτηση «η ΝΔ, ο Α. Σαμαράς θα μπορούσε να συμπράξει κυβερνητικά σ' αυτή την ιστορία; Δηλαδή αν σας φωνάξει ο Παπανδρέου μετά τις εκλογές και σας πει "Αντώνη, δεν βγαίνουμε, βάλε πλάτη" θα πάτε;», η απάντηση ήταν αποκαλυπτική: «Το "βάλε πλάτη" πρέπει να εξηγηθεί. Τι θα πει "βάλε πλάτη"; Να συμφωνήσουμε ότι πρέπει για παράδειγμα όπως σας είπα πριν για την Ιρλανδία να βάλουμε μπροστά το θέμα της ανάπτυξης. Είναι ένα ζήτημα. Το "βάλε πλάτη" παίρνει πολλές βαθμίδες»... Στη συνέχεια προσδιόρισε το πλαίσιο συνεργασίας, λέγοντας ότι «το θέμα είναι να αλλάξουμε πολιτική και εμένα αυτό είναι το οποίο με νοιάζει πώς θα βγούμε μια ώρα αρχύτερα από το μνημόνιο και το ζήτημα είναι πού θα συμπράξουμε», για να καταλήξει ότι «επί της αρχής, για να βοηθήσω τον τόπο, είμαι έτοιμος να κάνω οτιδήποτε».