Σαν έτοιμη από καιρό είναι η συνδικαλιστική ηγεσία των ιδιοκτητών ταξί για την «απελευθέρωση» του κλάδου και το μόνο που τους απασχολεί είναι πώς θα κατευνάσουν την οργή των «από κάτω» και θα αποτρέψουν τον αγώνα ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Δε διστάζουν, λοιπόν, να παραπλανούν και να λένε ψέματα για τα σχέδια και τις καταστροφικές συνέπειες της απελευθέρωσης που προωθεί η κυβέρνηση, σε σημείο που να αναγκάζεται ακόμα και η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών να τους «αδειάζει» εκδίδοντας γραπτή δήλωση με την οποία διέψευσε τα όσα είχαν δηλώσει λίγο μετά τη συνάντηση η ηγεσία του ΣΑΤΑ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, βέβαια, το γεγονός ότι στις δηλώσεις που έκαναν τις προηγούμενες μέρες στα ραδιόφωνα περίσσευαν οι λεονταρισμοί περί «δυναμικών κινητοποιήσεων», για «χορό του Ζαλόγγου» και άλλα τέτοια. Μετά βέβαια τη συνάντηση τα ξέχασαν όλα και δήλωσαν πρόθυμοι να μπουν σε «διάλογο» με το υπουργείο, εννοείται για την υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδίων. Δεν ξαφνιάζει, βέβαια, μια τέτοια επαίσχυντη συμπεριφορά από συνδικαλιστικές ηγεσίες που χρόνια τώρα έχουν ταχθεί στην απέναντι πλευρά, που υπηρετούν σταθερά το σύστημα και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, και «εργάζονται» σταθερά για να υλοποιείται η αντιλαϊκή πολιτική τους. Ομως οι αυτοαπασχολούμενοι και γενικότερα οι εργαζόμενοι πρέπει να «τελειώνουν» με τις υποταγμένες στις κυβερνήσεις και την εργοδοσία συνδικαλιστικές ηγεσίες, να αλλάξουν ριζικά τους συσχετισμούς δύναμης σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο, ώστε να συγκροτηθεί ένα κίνημα οργανωμένο και αποφασισμένο για την υπεράσπιση των πραγματικών συμφερόντων των ταξιτζήδων, που να προσβλέπει στην κοινή πάλη με τους εργαζόμενους και να φτάσει μέχρι το τέλος, μέχρι δηλαδή να έρθει ο λαός στην εξουσία.
Υποχρεωτική «διάσωση» των μονοπωλίων
«Τα μονοπώλια απαγορεύεται να χρεοκοπήσουν, οι λαοί επιβάλλεται», θα μπορούσε να είναι η προμετωπίδα της στρατηγικής που εφαρμόζει η ΕΕ και η οποία επαληθεύεται για πολλοστή φορά ενόψει της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες. Στο προσχέδιο του κειμένου των συμπερασμάτων που είδε το φως της δημοσιότητας αναφέρεται ρητά ότι οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα συνεχίζουν να διασώζουν τις μεγάλες τράπεζες ακόμα και στην περίπτωση που δεν περάσουν τις νέες ασκήσεις αντοχής, τα περιβόητα stress tests, που θα ανακοινωθούν την ερχόμενη βδομάδα και δεν μπορέσουν να προσελκύσουν χρήματα από ιδιώτες επενδύτες. Αντί λοιπόν να αφεθούν να χρεοκοπήσουν καλούνται οι κυβερνήσεις, δηλαδή οι λαοί, να καλύψουν υποχρεωτικά τις ανάγκες τους σε κεφάλαια. «Αν οι τράπεζες δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν ένα αξιόπιστο σχέδιο αύξησης της κεφαλαιακής τους θέσης, η κυβέρνηση θα είναι έτοιμη να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να διατηρήσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο προσχέδιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η καπιταλιστική κρίση, οι κυβερνήσεις της ΕΕ έσπευσαν να εγκρίνουν πακέτα διάσωσης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και γενικότερα των μονοπωλιακών ομίλων που το ύψος ξεπέρασε τα 2 τρισεκατομμύρια ευρώ! Φυσικά αυτό το κόστος διάσωσης των ευρωμονοπωλίων μεταφέρθηκε στις πλάτες των λαών. Είναι ολοφάνερο ότι «μαύρο σκοτάδι» θα φάει τους λαούς αν δεν μπορέσουν να ανατρέψουν από πάνω τους τη δικτατορία των μονοπωλίων και να πάρουν οι ίδιοι τις τύχες στα χέρια τους.
Παλιό το σχέδιο για να πτωχεύσουν το λαό
Δεκέμβρης 1991: Ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Τ. Χριστοδούλου, με αφορμή τις γιορτές των Χριστουγέννων, είχε καλέσει τους οικονομικούς συντάκτες σε συνάντηση για την ανταλλαγή ευχών.
Φυσικά, όλοι πήγαν με την προσδοκία να βγει κάποια είδηση. Αυτός είναι ο καημός του δημοσιογράφου. Ρωτήθηκε και είπε πολλά ο διοικητής της ΤτΕ. Για το τριετές πρόγραμμα λιτότητας που είχε καταθέσει τότε ο αντικαταστάτης του στο υπουργείο Οικονομίας Στ. Μάνος για τις δραστηριότητες της τράπεζας, και κάποια στιγμή η συζήτηση ήλθε στην ουσία της οικονομικής πολιτικής και τι θα πρέπει να κάνουμε σαν χώρα.
Μου έκανε εντύπωση - ανέφερε - όταν επισκέφτηκα την Πορτογαλία. Οι άνθρωποι - συνέχισε - στο κέντρο της Λισαβόνας είναι ντυμένοι όπως εμείς. Αλλά αν πάει κανείς στα προάστια, θα δει ανθρώπους φτωχικά ντυμένους και η διαφορά αυτή μεταξύ του κέντρου της πρωτεύουσας και των προαστίων, χτυπάει στο μάτι.
Οσο για την Ελλάδα; Ο κ. Χριστοδούλου από τότε εξέφραζε το παράπονο ότι είτε στο κέντρο της Αθήνας είσαι, είτε στα προάστια, είτε ακόμα και στο πιο μικρό χωριό της χώρας, οι άνθρωποι είναι ντυμένοι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Ηταν σαφής η αναφορά του - πριν από 20 χρόνια - ότι το μέλλον της Ελλάδας στην ΕΕ περνούσε μέσα από την πτώχευση του λαού της.
Και τα υπενθυμίζουμε όλα αυτά, για να καταδείξουμε πόσο υποκριτές είναι όλοι εκείνοι που υποστηρίζουν σήμερα - κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., Μπακογιάννη - ότι η προσφυγή στο μνημόνιο είναι αναγκαία, για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Μέγα ψέμα. Εννοούν να ενισχυθεί το κεφάλαιο. Εδώ και δεκαετίες η άρχουσα τάξη της χώρας απεργάζεται σχέδια, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τον ελληνικό λαό στην εξαθλίωση. Και βρήκαν χρυσή ευκαιρία, με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, να επιταχύνουν τις εξελίξεις.
Ας είναι όμως σίγουροι ότι στο τέλος ο λαός θα βγει νικητής. Στην Ελλάδα των μνημονίων δεν υπάρχει μόνο συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση και θυμός. Δυστυχώς, για την άρχουσα τάξη, υπάρχει και ένα ταξικά οργανωμένο εργατικό κίνημα, που βάζει καθοριστικά τη σφραγίδα του στις εξελίξεις και μέρα με την μέρα γίνεται πιο ισχυρό. Και δε θα ξεμπερδέψουν εύκολα με τους συνειδητοποιημένους και οργανωμένους εργάτες.
Παγίδα το δημοψήφισμα
Επιταχύνεται από την κυβέρνηση η επιχείρηση «δημοψήφισμα», παράλληλα με την ένταση των φιλομονοπωλιακών μέτρων, που φουντώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυρίαρχη πολιτική. Μέσα από δημοψηφίσματα, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να νομιμοποιήσει αλλαγές στο αστικό πολιτικό σύστημα, που σχετίζονται κατά κύριο λόγο με τη χρηματοδότηση και τη λειτουργία των κομμάτων και του Κοινοβουλίου, το εκλογικό σύστημα, τη Δικαιοσύνη και το συνδικαλιστικό κίνημα. Πρόγευση όλων αυτών δόθηκε με το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», στο οποίο η κυβέρνηση σκόπιμα συμπεριέλαβε σε ειδικό κεφάλαιο τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, για να τονίσει την πρόθεσή της να πάρει όλα τα μέτρα που είναι αναγκαία για τη θωράκιση της αστικής εξουσίας και την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Τα επιτελεία των αστών δούλεψαν με μεθοδικότητα όλο το προηγούμενο διάστημα για να σύρουν το λαό στην παγίδα του δημοψηφίσματος. Τροφοδότησαν το κάλπικο ιδεολόγημα ότι για την καπιταλιστική κρίση δε φταίει το κεφάλαιο και η πολιτική του, αλλά οι δυσλειτουργίες στο πολιτικό σύστημα. Οτι ένοχα για τα βάρβαρα μέτρα, που παίρνονται σήμερα, είναι όλα τα κόμματα και όχι εκείνα που άσκησαν κυβερνητική εξουσία. Οτι τα ελλείμματα και τα χρέη οφείλονται στην κακοδιαχείριση και στις μίζες και όχι στη διαχρονική φοροελάφρυνση του κεφαλαίου, στην κλοπή της υπεραξίας, στις φοροαπαλλαγές και τις επιδοτήσεις προς την πλουτοκρατία, στις εγγυήσεις προς τις τράπεζες, στους εξοπλισμούς για το ΝΑΤΟ και στους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν για τις πολυεθνικές.
Με τον ίδιο τρόπο και σκοπό αξιοποιήθηκε και η «πλατεία». Συνθήματα αντιδραστικά, όπως «Εξω τα κόμματα - έξω τα συνδικάτα», στόχο είχαν να σπρώξουν σε επικίνδυνα κανάλια το λαό που βγήκε στους δρόμους, να συγκαλύψουν τον πραγματικό υπεύθυνο για τα βάσανά του. Η κυβέρνηση αξιοποίησε το αίτημα των καθοδηγητών της πλατείας για «άμεση δημοκρατία» και κόβοντας στα μέτρα της το περιεχόμενο της λαϊκής δυσαρέσκειας, ισχυρίζεται ότι με το δημοψήφισμα ικανοποιεί την απαίτηση της «πλατείας». Αναζητά νομιμοποιητική βάση για να προχωρήσει σε αλλαγές που θα στριμώξουν κι άλλο το λαό, θα δυσκολέψουν την επαφή του με κόμματα ριζοσπαστικά, όπως το ΚΚΕ, θα βάλουν επιπλέον περιορισμούς στο δικαίωμά του να καθορίζει ο ίδιος, οργανωμένα και μέσα από συλλογικές διαδικασίες, το περιεχόμενο και τις μορφές της πάλης του.
Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα. Να διδαχθούν από την πείρα άλλων λαών της ΕΕ, όπου οι κυβερνήσεις τους κατέφυγαν σε δημοψήφισμα για στρατηγικής σημασίας αποφάσεις, όπως το ευρωσύνταγμα, και στη συνέχεια πέταξαν στο καλάθι τις αποφάσεις του λαού, επειδή ήταν αντίθετες προς τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη γνώμη του λαού, να προσφύγει τώρα σε εκλογές, για να μιλήσει ο λαός εφ' όλης της ύλης. Κέρδος για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα θα είναι με την πάλη τους να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια του αστικού συστήματος να ρετουσάρει τη βαρβαρότητά του, να ελιχθεί απέναντι στη δίκαιη λαϊκή δυσαρέσκεια. Το «δεν πάει άλλο» πρέπει να εκφραστεί με βάθεμα της λαϊκής συμμαχίας, με ακόμα μεγαλύτερη συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Εντυπώσεις για να καλύπτουν τη φοροαπαλλαγή...
Γρηγοριάδης Κώστας
Η ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ, λοιπόν, στο επίκεντρο των προσπαθειών και των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης. Συσκέψεις Παπανδρέου - Βενιζέλου, αναμόρφωση εφοριών και συμμετοχή ιδιωτών στην είσπραξη φόρων!
Ολα κατά το ...πορτογαλικό πρότυπο, που - άγνωστο γιατί - θεωρούν ότι ήταν επωφελές για την οικονομία της χώρας. Η οποία πέτυχε, απλά, να ...πάρει νέα μέτρα εξοντωτικής λιτότητας.
Να τα δημοσιεύματα, λοιπόν, για «μεγαλοοφειλέτες» του Δημοσίου, να τα αναλυτικά στοιχεία για το ποιοι χρωστάνε και δεν πληρώνουν, αυτοί που είναι εχθροί της εθνικής προσπάθειας.
Μόνο που υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που δεν πληρώνουν. Κι αυτό το κάνουν, γιατί, απλούστατα, δε χρωστάνε και δε χρωστάνε γιατί δε φορολογούνται.
Αλλωστε, είναι ξεκάθαρο και το «επικαιροποιημένο μνημόνιο», που μας έκαναν την τιμή να μεταφράσουν και να δημοσιοποιήσουν: Μόνο μία εξαίρεση προβλέπει από τη φορο-επιδρομή, τις επενδύσεις των μεγάλων εταιρειών.
ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝ - όπως γράφεται - οι ευρωπαϊκές τράπεζες, γιατί τους κάνουν συνεχώς «τεστ αντοχής». Εχουν μπει σε μεγάλους κόπους και μπελάδες, λένε.
Δεν υπάρχει, όμως, κανένας λόγος για τόση νευρικότητα. Για ποιο λόγο νομίζουν ότι τους υποβάλλει σε αυτήν τη δοκιμασία η Ευρωπαϊκή Ενωση; Μα, για να ξέρει πόσα θα χρεώσει επιπλέον τους φορολογούμενους, σε περίπτωση που έχουν καμία απώλεια.
Οπως άλλωστε μας έχουν πει πολλάκις, χωρίς τις τράπεζες δε θα υπάρχει ανάπτυξη, δε θα υπάρχει πολιτισμός, δεν θα υπάρχει ...ζωή και ύπαρξη. Τέτοια λατρεία.
Εδώ ο Ε. Βενιζέλος πρόσθεσε και ολίγον πατριωτισμό. Τουλάχιστον 10 φορές έχει αναφέρει ότι η υπεράσπιση των τραπεζών είναι «πατριωτικό καθήκον» για όλους μας.
Μόνο να βγούμε στα ...βουνά για την Γιούρομπανκ, την Πειραιώς και την Μαρφίν δεν μας έχει ζητήσει ακόμα. Αλλά πού θα πάει ...
Γρηγοριάδης Κώστας
Βαφτίζουν «εθνικό» το ταξικό συμφέρον της πλουτοκρατίας
Γρηγοριάδης Κώστας
Ξεσπάθωσαν εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων όταν πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζ. Κλοντ Γιούνκερ δήλωνε ότι μέσα από την υλοποίηση του «μεσοπρόθεσμου» και του εφαρμοστικού νόμου «η κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε σημαντικό βαθμό». Φυσικά, πρόκειται για τους ίδιους που έχουν υπογράψει το Μάαστριχτ, που έχουν συμφωνήσει στη συμμετοχή της χώρας σε όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οργανισμούς, όπως π.χ. η ΕΕ, η ευρωζώνη, και πρόσφατα έτριβαν τα χέρια τους για την προώθηση της «οικονομικής διακυβέρνησης». Δηλαδή, εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα, αφού συμμετέχει η Ελλάδα από υποδεέστερη θέση, γιατί έτσι μεγεθύνεται το κεφάλαιο και πτωχεύει ο λαός. Το κεφάλαιο δεν έχει τέτοιες ανησυχίες εκχώρησης δικαιωμάτων της χώρας, αρκεί να κερδοφορεί. Γι' αυτό οι ίδιοι δεν είπαν λέξη όταν την ίδια και χειρότερη θέση εξέφρασε η ηγεσία του ΣΕΒ μέσω του γνωστού «ερευνητικού» οργάνου της, του ΙΟΒΕ, επιβεβαιώνοντας την απύθμενη υποκρισία της αντίδρασής τους κατά του Κοινοτικού αξιωματούχου. Ούτε λίγο ούτε πολύ το παραμάγαζο των μεγαλοβιομηχάνων στην τριμηνιαία έκθεσή του, που δημοσιοποιήθηκε προχτές, χαρακτηρίζει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα του «μεσοπρόθεσμου» και του εφαρμοστικού ως «την πλέον εθνικά συμφέρουσα λύση, που εξασφαλίζει μακροχρόνια ευημερία μετά από μια τριετή περίοδο προσαρμογής»(!). Αποδεικνύεται δηλαδή για ακόμα μια φορά ότι η εγχώρια πλουτοκρατία βαφτίζει το ιδιοτελές - ταξικό συμφέρον της ως «εθνικό» και φυσικά δεν δίνει την παραμικρή σημασία στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, που πάντα θεωρούσε ως «αναγκαίο κακό» προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μακροχρόνια συμφέροντα και η κυριαρχία της. Ταυτόχρονα αποδεικνύεται πόσο λαθεμένες και επιζήμιες είναι οι αντιλήψεις εκείνων των αστικών κομμάτων και άλλων δυνάμεων περί δήθεν ξενόφερτων μέτρων ή ξενόφερτου μνημονίου και «μεσοπρόθεσμου» ή περί ξένης εξάρτησης. Οι θεωρίες αυτές επιχειρούν να αθωώσουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα που στηρίζουν και εφαρμόζουν με όλες τις δυνάμεις τους τα φρικτά μέτρα του μνημονίου και του «μεσοπρόθεσμου», ακριβώς γιατί αποτελούν στρατηγικές επιλογές της πλουτοκρατίας, εκφρασμένες με σαφήνεια εδώ και πολλά χρόνια. Οσο για τα κυριαρχικά δικαιώματα μόνο με λαϊκή εξουσία θα τα εξασφαλίσει ο λαός.
Επικίνδυνοι σχεδιασμοί για τις μεταμοσχεύσεις...
Μια ακόμα επικοινωνιακού τύπου εκδήλωση για τις μεταμοσχεύσεις, προκειμένου να εμφανιστεί ότι από το υπουργείο Υγείας γίνονται παρεμβάσεις που προάγουν τη δωρεά οργάνων στη χώρα μας, διοργάνωσε προχτές στο Ζάππειο η ηγεσία του υπουργείου.
Η χώρα μας είναι τελευταία στην Ευρώπη στη δωρεά οργάνων, με αποτέλεσμα εκατοντάδες άνθρωποι να περιμένουν σε λίστες αναμονής ή να πεθαίνουν περιμένοντας για μόσχευμα. Ωστόσο, το αρμόδιο υπουργείο - μέσα και από το τελευταίο νομοσχέδιο - παίρνει μέτρα που όχι μόνο δε βελτιώνουν τη σημερινή κατάσταση, αλλά αντίθετα θα την επιδεινώσουν, σε συνδυασμό και με την αντιλαϊκή πολιτική των περικοπών των δαπανών για το δημόσιο σύστημα Υγείας.
Μιλώντας στην εκδήλωση, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος υπεραμύνθηκε του νομοθετικού πλαισίου, το οποίο, μεταξύ άλλων, κάνει το πρώτο βήμα για να μπει ο επιχειρηματικός τομέας στις μεταμοσχεύσεις των συμπαγών οργάνων, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να πιστοποιούνται σε πρώτη φάση ως μονάδες αφαίρεσης οργάνων. Και αυτά, όταν στην ίδια εκδήλωση παρουσιάστηκε μελέτη του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), που δείχνει ότι αποτρεπτικά για τη δωρεά οργάνων στη χώρα μας λειτουργεί η καχυποψία για φαινόμενα εμπορευματοποίησης και εκμετάλλευσης της προσφοράς.
... και ανούσια «πυροτεχνήματα»
Ο υπουργός περιορίστηκε στην ανακοίνωση «πυροτεχνημάτων», όπως η κήρυξη του υπόλοιπου του 2011 και του 2012 ως ετών αφιερωμένων στις μεταμοσχεύσεις και προσπέρασε έναν από τους πλέον κρίσιμους κρίκους στη διαδικασία των μεταμοσχεύσεων που είναι οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Η κυβέρνηση αντί για τη στελέχωσή τους, προκειμένου να ανοίξουν και τα κρεβάτια που είναι κλειστά, προωθεί, στα πλαίσια των συγχωνεύσεων, και την κατάργηση κλινών κατά 10% - 12%, παρόλο που καθημερινά υπάρχει λίστα αναμονής για κλίνες ΜΕΘ!
Με τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στην Υγεία, με πάγωμα προσλήψεων, με ελάχιστο προσωπικό στις ΜΕΘ, ελάχιστα σε σχέση με τις ανάγκες κρεβάτια ΜΕΘ, χωρίς υλικά, όχι μόνο δεν μπορούν να αναπτυχθούν οι μεταμοσχεύσεις, αλλά θα μειώνονται όλο και περισσότερο, όπως έχει γίνει έως σήμερα. Στον αντίποδα, το ΚΚΕ προβάλλει ως βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη των μεταμοσχεύσεων, με βάση τις ανάγκες, την ανάπτυξη ενός δημόσιου και δωρεάν και υψηλής ποιότητας συστήματος Υγείας με απαγόρευση της επιχειρηματικής δράσης.
Επέμβαση στο εσωτερικό χωρών
Ενα ακόμα λιθάρι στην επιβολή και θεσμοθέτηση επιθετικών πρακτικών και κανόνων, που υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, έβαλε το Ευρωκοινοβούλιο, υπερψηφίζοντας προχθές την επικίνδυνη για τους λαούς έκθεση, για τις «Εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ υπέρ του εκδημοκρατισμού». Η έκθεση εφοδιάζει τους κρατικούς μηχανισμούς και τις μυστικές υπηρεσίες μ' ένα εγχειρίδιο δράσης για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο εσωτερικό χωρών, με πρόσχημα την «προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας». Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των μονοπωλίων καταρτίζουν το «εγχειρίδιο» δράσης των πρακτόρων τους και καλούν απροκάλυπτα σε εξαγωγή της «ιμπεριαλιστικής δημοκρατίας».
Με βάση τη συγκεκριμένη έκθεση, το Ευρωκοινοβούλιο διακηρύσσει το «δικαίωμα» της ΕΕ να επεμβαίνει στο εσωτερικό χωρών που δεν προσαρμόζονται στο ιμπεριαλιστικό δίκαιο της λυκοσυμμαχίας και προβάλλουν εμπόδια στη δράση και διείσδυση των μονοπωλίων της. Γίνονται συστάσεις στα όργανα της ΕΕ να χρησιμοποιούν ως μοχλό τις οικονομικές σχέσεις και να επιβάλλουν σε χώρες ρήτρες συμμόρφωσης με τη «δημοκρατία» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα», σε κάθε εμπορική και οικονομική συναλλαγή, απειλώντας με οικονομικές (και κατά συνέπεια πολιτικές) κυρώσεις, δηλαδή με τέτοια μέτρα να ωθούν στην εσωτερική καταστολή κατά των λαών. Καλεί επίσης τα όργανα της ΕΕ και τα κράτη - μέλη «να ασκούν οποτεδήποτε κρίνεται απαραίτητο πίεση στις κυβερνήσεις κρατών με γνωστές αρνητικές επιδόσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ακόμα, να προβαίνουν σε ανοιχτή υπονομευτική δράση στο εσωτερικό χωρών, ενισχύοντας και χρηματοδοτώντας τους πράκτορες του ιμπεριαλισμού σ' αυτές υπό το μανδύα των «ομάδων παραγόντων», είτε αυτές είναι «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», είτε ακόμα και κόμματα, «τα νόμιμα δημοκρατικά πολιτικά κόμματα» και «τα γνήσια μη εξτρεμιστικά κοινωνικά κινήματα». Τα παραπάνω είναι μόνο ένα κομμάτι της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής, η οποία εκδηλώνεται ποικιλότροπα μέσω των υπερεθνικών οργανισμών και οργάνων που τον υπηρετούν. Η στοχοποίηση των λαών και των κινημάτων είναι μόνιμα στο στόχαστρο, ιδιαίτερα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης, αδυσώπητων ανταγωνισμών για την ιμπεριαλιστική διείσδυση σε τρίτες χώρες και τριγμών στο αστικό πολιτικό σύστημα των καπιταλιστικών κρατών.
Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία έχει φτιαχτεί ένα πλέγμα που, ξεκινώντας σε ευρωπαϊκό επίπεδο από τους ευρωτρομονόμους, το αντικομμουνιστικό μνημόνιο (2006) και το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης (Οκτώβρης 2010) περί «καταπολέμησης του εξτρεμισμού», φθάνει στην νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ (Νοέμβρης 2010) που ανακηρύσσει σε απειλή, για την οποία προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει, τις «ακραίες πολιτικές θέσεις - κινήματα ανά τον κόσμο». Ολα αυτά αποτυπώνουν το φόβο των κομμάτων του κεφαλαίου και των διεθνικών ιμπεριαλιστικών οργάνων για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυρίαρχη πολιτική, από την αμφισβήτησή της ως την πάλη για την ανατροπή της. Αυτοί προετοιμάζουν το οπλοστάσιό τους. Είναι υπόθεση των λαών και των κινημάτων τους να ορθώσουν ανάστημα με το οργανωμένο ταξικό κίνημα που όχι μόνο θα εμποδίζει τα σχέδιά τους, αλλά θα οργανώσει την αντεπίθεση για την ανατροπή τους.
Feeds
