Είναι γεγονός ότι η πλουτοκρατία τρέμει την αφύπνιση του εργατικού και λαϊκού κινήματος και κυρίως την οργάνωσή του, την ανάπτυξη της ταξικής πάλης με στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Και ιδιαίτερα σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, που κλιμακώνεται βίαια η αντιλαϊκή επίθεση, η πλουτοκρατία γνωρίζει ότι υπάρχουν ακόμα περισσότερες προϋποθέσεις, όχι μόνο να ξεσπάσει η λαϊκή οργή, αλλά να βρει και τη διέξοδο.

Με γλαφυρό τρόπο παρουσιάζει αυτούς τους φόβους ο υπουργός Οικονομικών της Πολωνίας, Γιάτσεκ Ροστόφσκι: «Αν η Ευρωζώνη διαλυθεί, είναι δύσκολο να αποκλεισθεί η δυνατότητα διάλυσης και της ΕΕ (...) Η ΕΕ είναι ο ένας από τους δύο μεγάλους πυλώνες της ειρήνης και ασφάλειας στην Ευρώπη τα τελευταία 60 χρόνια (...) Αν δεν υπάρχει το ένα από τα δύο στοιχεία - κλειδιά του συστήματος ασφάλειάς μας και ενός από τα στοιχεία - κλειδιά του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο διασφαλίζει ότι αντιμετωπίζουμε με ειρηνικό και δημοκρατικό τρόπο τα προβλήματα, εγείρεται ο κίνδυνος σε ένα μακροχρόνιο ορίζοντα 10-20 ετών για κάθε μορφής αυταρχικά πολιτικά κινήματα και γι' αυτό ακόμη και για πόλεμο».

Το γεγονός ότι μιλάει εκπρόσωπος της πολωνικής κυβέρνησης, που όταν μιλάει για «αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα» αναφέρεται στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό, τα λέει όλα. Αυτήν την προοπτική φοβούνται οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας: Οτι ο λαός θα χειραφετηθεί και θα ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή τους. Και απέναντι στο λαϊκό κίνημα, όλοι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας παραμερίζουν τους ανταγωνισμούς τους και προασπίζονται την τάξη τους, όχι μόνο λεκτικά, αλλά αυξάνοντας και τη βία και την καταστολή σε βάρος του λαού.

Ανοιχτά «Μall»... οραματίζεται η γαλαζοπράσινη πλειοψηφία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ). Αυτό συζήτησαν εκτενώς, όπως προκύπτει από την ανακοίνωσή τους, με τον αναπληρωτή υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Σ. Ξυνίδη με τον οποίο συναντήθηκαν με θέμα «μέτρα επιβίωσης και ενίσχυσης του ελληνικού εμπορίου». Ως κυρίαρχη, λοιπόν, στα τέτοιου είδους μέτρα αναδεικνύει τη δημιουργία «ανοιχτών εμπορικών κέντρων» («Open Mall») σε κάθε πόλη «μέσα από τη συνεργασία εμπορικών επιχειρήσεων σε κεντρικούς εμπορικούς δρόμους», «με την παροχή διευκολύνσεων ανάλογων αυτών που προσφέρουν τα κλειστά εμπορικά κέντρα τύπου "Mall" (χώροι στάθμευσης, παιδικοί σταθμοί, άμεση ενημέρωση για εκπτώσεις και προσφορές, επιβράβευση για αγορά, που γίνονται με επιπλέον εκπτώσεις, καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις)». Θα χρηματοδοτηθεί, κιόλας, από ευρωπαϊκούς πόρους, λέει, για δαπάνες όπως πληροφοριακά συστήματα, infokiosk, ιστοσελίδες και σημεία WiFi, για δωρεάν σύνδεση στο διαδίκτυο κ.ά. Είναι ολοφάνερο ότι τα παραπάνω με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να τα παρακολουθήσει μια αγορά που αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες μικρούς και αυτοαπασχολούμενους εμπόρους, που πνίγεται στα αδιέξοδα και στα λουκέτα. Οτι καμία θέση δεν έχουν σε όλα αυτά τα μικρομάγαζα και οι μικροεπαγγελματίες. Εξίσου φανερό, από την άλλη, είναι ότι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΕΕ δεν απευθύνεται σ' αυτό το «εμπόριο». Για άλλου μεγέθους εμπόριο, αυτό των μεγαθηρίων, αναζητά «μέτρα επιβίωσης και ενίσχυσης». Τόσο απλά και τόσο ωμά.

Η κυβέρνηση, στα πλαίσια της μείωσης εργαζομένων στο Δημόσιο αποφάσισε να μειώσει το προσωπικό στον Ηλεκτρικό της Αθήνας και να αφήσει τις προσχολικές μονάδες χωρίς προσωπικό. Το αποτέλεσμα ήταν η απίστευτη ταλαιπωρία των εργαζομένων - επιβατών, που δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετηθούν από τον ΗΣΑΠ, ενώ χιλιάδες οικογένειες αναγκαστικά δεν έστειλαν τα παιδιά τους στα προνήπια.

Η κυβέρνηση, με βάση την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, αποφάσισε να μετατρέψει τα δρομολόγια του ΟΣΕ σε μια κερδοφόρα δραστηριότητα, ώστε ο Οργανισμός να γίνει ελκυστικός για ιδιώτες - μνηστήρες. Το αποτέλεσμα ήταν αλλεπάλληλες ανατιμήσεις στα εισιτήρια του τρένου, που σε λίγο θα στοιχίζουν όσο και οι μετακινήσεις με το αεροπλάνο.

Η κυβέρνηση, στο όνομα της περικοπής των δαπανών, αποφάσισε να περιορίσει τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και του τομέα της Υγείας συνολικά. Το αποτέλεσμα ήταν τα μεν ασφαλιστικά ταμεία να προχωρήσουν σε σημαντικές περικοπές φαρμάκων και των παροχών Υγείας προς τους ασφαλισμένους, ενώ για να περάσεις το κατώφλι του κρατικού νοσοκομείου πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο, χωρίς να μιλάμε για το... κουστούμι που κόβουν αν χρειαστεί κάποιος να νοσηλευτεί.

Το ίδιο γίνεται με τα σχολεία που φέτος τα άφησαν χωρίς βιβλία, δοκιμάζοντας προφανώς σχέδιο συνολικότερης κατάργησης των δωρεάν βιβλίων, με τους παιδικούς σταθμούς που τους αναγκάζουν να σιτίσουν δεκάδες παιδιά με ενάμισι κιλό κρέας και πάει λέγοντας...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η έκθεση δείχνει ότι τα νεογνά και τα βρέφη διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου και υπήρξε λιγότερη πρόοδος γι' αυτά, παρά για τα υπόλοιπα παιδιά στην ηλικιακή ομάδα κάτω των πέντε ετών. Πάνω από το 40% των κάτω των πέντε ετών θανάτων συμβαίνουν μέσα στον πρώτο μήνα της ζωής και το 70% μέσα στο πρώτο έτος.

Η υποσαχάρια Αφρική εξακολουθεί να παρουσιάζει τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας, με ένα στα οκτώ παιδιά να πεθαίνει πριν συμπληρώσει τα πέντε του χρόνια - περισσότερο από 17 φορές του μέσου όρου των αναπτυγμένων περιοχών (1 στα 143). Η Νότια Ασία παρουσιάζει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό με το 1 στα 15 παιδιά να πεθαίνει πριν συμπληρώσει τα πέντε του χρόνια.

Αυτή είναι η συνέπεια του - δήθεν «αγγελικά πλασμένου» - καπιταλιστικού κόσμου: Η φτώχεια, η ανέχεια, η πείνα, η έλλειψη υποδομών και υπηρεσιών υγείας, ο θάνατος των παιδιών πριν καν δουν το φως να ανατέλλει...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και η μετατροπή των εργαζομένων σε σύγχρονους δούλους των μονοπωλίων αποτελεί προτεραιότητα κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας το επόμενο διάστημα. Κυριολεκτικά, δεν πρόκειται να αφήσουν τίποτα όρθιο από τα εργασιακά δικαιώματα, αν δεν συναντήσουν την οργανωμένη αντεπίθεση της εργατικής τάξης και του λαού. Το «άνοιγμα της αγοράς εργασίας», που προανήγγειλε από την Πολωνία ο Ευ. Βενιζέλος, σημαίνει κυριαρχία των ελαστικών μορφών απασχόλησης, μέσα από τη θέσπιση των επιχειρησιακών - ατομικών συμβάσεων και την ταυτόχρονη κατάργηση των κλαδικών και συλλογικών συμβάσεων. Ο στόχος είναι διακηρυγμένος εδώ και χρόνια: Να υποτιμηθεί η τιμή της εργατικής δύναμης στα όρια των βαλκανικών χωρών και ακόμα παρακάτω στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Ο επίτροπος Ολι Ρεν διαμήνυσε προχτές ότι πρέπει να μειωθεί «το εργατικό κόστος στον ιδιωτικό τομέα», πρέπει να μειωθεί δραστικά, δηλώνοντας ευθέως ότι η μείωση κατά 6,8% του εργατικού κόστους που σημειώθηκε στο πρώτο τρίμηνο του 2011 «δεν είναι επαρκής για να καλύψει την απώλεια ανταγωνιστικότητας της προηγούμενης δεκαετίας»(!). Είναι φανερό ότι η μείωση που θέλουν στο λεγόμενο «εργατικό κόστος», που ήδη έχει ξεπεράσει το 20%-30%, θα οδηγήσει σε μισθούς πείνας και εξαθλίωσης και σε εργαζόμενους δίχως δικαιώματα. Στο «φόντο» αυτό η δήλωση του υπουργού Οικονομικών ότι «αυτό που έχει σημασία είναι μόνο η σωτηρία των μεταπολεμικών επιτευγμάτων της χώρας για τα οποία μόχθησαν γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων», μόνο οργή προκαλεί. Χρειάζεται όμως να μετουσιωθεί σε οργανωμένη πάλη και επίδειξη δύναμης για να σωθεί ο λαός και όχι ο καπιταλισμός και τα μονοπώλια.

«Πρέπει να καταλάβουμε όλοι οι Ελληνες ότι αν δεν γίνουν όλα αυτά τώρα, αν δεν ληφθούν και δεν εφαρμοστούν τώρα οι δύσκολες αποφάσεις, αυτό που θα συμβεί θα είναι πράγματι δραματικό και θα συμβεί ερήμην της χώρας μας ή ακόμη και ερήμην της Ευρωζώνης». Η φράση αυτή από τη χτεσινή δήλωση του υπουργού Οικονομικών μετά τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ δείχνει καθαρά ότι οι εκβιασμοί και η ιδεολογική τρομοκρατία θα κλιμακωθούν στο έπακρο το επόμενο διάστημα προκειμένου να περάσουν τα πρωτοφανούς αγριότητας αντιλαϊκά μέτρα. Κρατώντας σταθερά το πιστόλι της «6ης δόσης» και της χρεοκοπίας στο κεφάλι του λαού, επιστρατεύει και νέα βαριά όπλα, όπως η έξοδος από το ευρώ και την ευρωζώνη. Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα που έστειλε χτες από την Πολωνία ο Ευ. Βενιζέλος: Η ιδεολογική τρομοκρατία και η καταστολή θα κλιμακωθούν ταυτόχρονα με την κλιμάκωση της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης. Ταυτόχρονα όμως, πέρα από τα αδιέξοδα στη διαχείριση της κρίσης, φαίνεται καθαρά ότι αυτή η τακτική έχει και τα όριά της και γυρίζει μπούμερανγκ. Κανένας πλέον δε συγκινείται και πολύ περισσότερο τρομοκρατείται από τη δήλωση του υπουργού ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από την πλήρη εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων γιατί «μόνον έτσι προστατεύουμε τα εισοδήματα, τις περιουσίες και το επίπεδο ζωής των Ελλήνων». Η τρομοκρατία αυτή πέφτει στο κενό, γιατί ο λαός έχει συνειδητοποιήσει και μάλιστα με τον πλέον οδυνηρό τρόπο ότι το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: Οτι δηλαδή χρεοκοπεί βαθιά και μόνιμα εξαιτίας της στρατηγικής που εφαρμόζεται προς όφελος της πλουτοκρατίας. Η φιλολαϊκή διέξοδος προϋποθέτει την ανατροπή της.