Δεν πρόκειται βεβαίως για άγνοια της θέσης του ΚΚΕ, την οποία εξέφρασε η Αλέκα Παπαρήγα. Ούτε για αδυναμία του συντάκτη να την αντιληφθεί. Πρόκειται για συνειδητή προσπάθεια διαστρεβλωμένης προβολής των θέσεων του ΚΚΕ κατασκευάζοντας ψέμματα νομίζοντας πως θα φέρουν το ΚΚΕ και τις θέσεις του στα μέτρα του οπορτουνισμού, αναζητώντας και άλλοθι για την άκρατη ευρωλαγνεία τους, που τους καταχωρεί στη λαϊκή συνείδηση ως στυλοβάτες του συστήματος και ανάχωμα σε όποιον το αμφισβητεί και παλεύει για την ανατροπή του. Η θέση του ΚΚΕ είναι μία, καθαρή, ξάστερη και δεν επιδέχεται παρερμηνείας: Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία και οικονομία.
Το ΚΚΕ επίσης δεν θα παίξει σε βάρος του λαού το παιχνίδι που παίζουν τα διάφορα βιλαέτια του οπορτουνισμού, άλλα υπερασπιζόμενα την παραμονή στο ευρώ, άλλα την έξοδο απ' αυτό αλλά παραμονή στην ΕΕ, όλα μαζί τον εντός των τειχών του καπιταλισμού εγκλωβισμό του λαού. Καθαρά λέει στο λαό ότι είναι ψευδεπίγραφο το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», αφού σημασία δεν έχει το νόμισμα αλλά ποια τάξη έχει στα χέρια της την εξουσία. Είτε με το ένα είτε με το άλλο, αν η εξουσία παραμείνει στην άρχουσα τάξη, μόνο δεινά περιμένουν το λαό.
Αυτά προφανώς και δεν αρέσουν στην «Αυγή», δεν τη βολεύουν για να υπερασπιστεί την ευρωένωση των μονοπωλίων. Και τα διαστρεβλώνει. Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Αλλά ο κόσμος τους έχει πάρει χαμπάρι...
Και η ΔΗΜ.ΑΡ. προστέθηκε από χτες σε όσους ζητάνε επαναπροώθηση του χαρατσιού της ΔΕΗ με άλλο «περιτύλιγμα». Μετά τον Καρατζαφέρη, την Μπακογιάννη και ο κ. Κουβέλης ζητά απ' την κυβέρνηση «να δώσει σαφή και συγκεκριμένη εντολή στη ΔΕΗ να μην προχωρήσει σε διακοπές ρεύματος και άμεσα να προβεί σε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την εξαίρεση από το μέτρο, με ρυθμίσεις και κριτήρια εισοδηματικού και κοινωνικού χαρακτήρα».
Η «αριστερά της ευθύνης, του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας» όπως αρέσκεται να αυτοπροσδιορίζεται, πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες στον λαό. Ουσιαστικά στηρίζει το χαράτσι και τη δήθεν αναγκαιότητα που το επέβαλλε, την οποία επικαλείται η κυβέρνηση και μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή και την προφανή αδυναμία του κόσμου να ανταποκριθεί στην πρωτοφανή φοροεπιδρομή στο ισχνότατο εισόδημά του, ζητά γενικώς και αορίστως την εξαίρεση ορισμένων στη βάση κάποιων επίσης γενικών και αορίστων κριτηρίων. Ετσι, με ένα σμπάρο δυό τρυγόνια. Και την κυβερνητική πολιτική στηρίζει και «πουλάει» κοινωνική ευαισθησία εκ του ασφαλούς. Ξέρει καλά ότι η συντριπτική πλειοψηφία, αν όχι ολόκληρος ο λαός, αδυνατεί να σηκώσει το βάρος των χαρατσιών. Συνεπώς τα κριτήρια που εισηγείται δεν αφορούν παρά ελάχιστους, αυτούς που η εφαρμοζόμενη πολιτική, τους έχει σπρώξει στην απόλυτη εξαθλίωση. Ο λαός να τους γυρίσει την πλάτη, να μην αποδεχτεί και να μην πληρώσει τα χαράτσια.
Εμπαίζει προκλητικά και ξεδιάντροπα τα λαϊκά στρώματα η Ντ. Μπακογιάννη, η οποία χτες ζήτησε την «άμεση και πλήρη» κατάργηση του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ ...με την προϋπόθεση όμως να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή! Συγκεκριμένα, προτείνει στην κυβέρνηση να εισπράξει πρώτα τα 8 δισ. που μπορούν να εισπραχθούν από τα 37 δισ. των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και από αυτά να καλύψει την «τρύπα» που θα δημιουργηθεί από την κατάργηση του χαρατσιού για τα ακίνητα που πληρώνεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ! Παρέπεμψε, μάλιστα, στην πρόσφατη έκθεση της «ομάδας δράσης» της ΕΕ υπό τον Χ. Ράιχενμπαχ, στην οποία επισημαίνεται ότι η είσπραξη αυτών των ποσών είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Φυσικά πρόκειται για κοροϊδία, γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει επειδή ούτε θέλει ούτε μπορεί να το κάνει η συγκυβέρνηση που στηρίζει με πάθος και η Δημοκρατική Συμμαχία. Ρίχνει, όμως, το πυροτέχνημα για να δείξει δήθεν «κοινωνική ευαισθησία», ενώ την ίδια στιγμή ως κόμμα πλειοδοτεί στην εφαρμογή των πλέον βάρβαρων μέτρων που χρεοκοπούν ανεξέλεγκτα το λαό για χάρη των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Το ίδιο υποκριτική και άθλια είναι η αναφορά που κάνει διαρκώς στο ένα εκατομμύριο ανέργους από τον ιδιωτικό τομέα, ακριβώς για να «νομιμοποιήσει» την πρότασή της να γίνουν απολύσεις και στο δημόσιο τομέα! Ο λαός δεν πρέπει να δίνει καμία σημασία στους ελιγμούς και την υποκριτική ευαισθησία των κομμάτων της συγκυβέρνησης. Μόνο η οργανωμένη μαζική αντίδραση, που έχουν ξεσηκώσει συνδικάτα, λαϊκές επιτροπές, αν πάρει μαζικές διαστάσεις, μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Θα έχετε προσέξει, άλλωστε, πως οι μετέχοντες στην κυβέρνηση μιλούν πάρα πολύ για το πόσο μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας έχει το έργο τους, παρά για το ...ποιο είναι το έργο αυτό.
Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως, αν εξηγήσουν τι θέλουν να κάνουν, οι μόνοι που θα τους υποστηρίξουν θα είναι ο Μπαρόζο, παρέα με τον Γιούννκερ, τον Αλταφάζ, τον Σόιμπλε, τον Βαν Ρομπάι και όλους αυτούς τους απίθανους κυρίους που έχουν εισβάλει στην καθημερινότητά μας.
Ετσι, λοιπόν, ακούμε γενικά κι αόριστα για παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και για «προκλήσεις» ή για «ανάγκες προσαρμογής». Αντιθέτως, ακούμε σπάνια για μειώσεις μισθών και συντάξεων, αυξήσεις ορίων ηλικίας, ανεργία, ακρίβεια, φορομπηχτική πολιτική.
Ομως, αυτά για τα οποία αποφεύγουν να μιλάνε είναι ακριβώς αυτά τα οποία βιάζονται να κάνουν. Γι' αυτό και έστησαν αυτό το τρικομματικό πανηγύρι....
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ που έχουμε και την Ντόρα Μπακογιάννη να τοποθετεί το πολιτικό σκηνικό στη ...θέση του. Αλλιώς τι θα κάναμε; Δε θα ξέραμε πού πάμε...
Ετσι, λοιπόν, πληροφορηθήκαμε ότι από τη μία υπάρχει ο «ευρωπαϊκός εξορθολογισμός» και από την άλλη η «κρατικοδίαιτη προσκόλληση»! Τι μαθαίνει κανείς...
Το μόνο που δεν έχουμε κατανοήσει είναι το πώς γίνεται επί 20 τουλάχιστον χρόνια όλες αυτές οι εκ βάθρων ...διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις να τα καταφέρνουν και να υπηρετούν τα ίδια ακριβώς συμφέροντα!
Παρ' όλα αυτά, τα αστικά μέσα ενημέρωσης δεν προβάλλουν τον αγώνα τους. «Θάβουν» τον αγώνα των απεργών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», «θάβουν» και το πρωτοφανέρωτο κίνημα αλληλεγγύης. Οπως ακριβώς έχουν κατά καιρούς «θάψει» κάθε εργατική κινητοποίηση, που με τα αιτήματά της και το πλαίσιο πάλης της στοχεύει την εργοδοτική επιθετικότητα. Τους ενοχλεί και τους ανησυχεί κάθε αγώνας, που αναδεικνύει ότι πηγή των λαϊκών προβλημάτων είναι η ενίσχυση της εκμετάλλευσης και αυτήν είναι που πρέπει να στοχεύουν οι εργάτες με τους αγώνες τους, με ταξική ενότητα και αλληλεγγύη. Μόνον ο «Ριζοσπάστης» και ο «902» - τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός - μιλούν γι' αυτήν τη μεγαλειώδη μάχη που δίνουν μέρα και νύχτα οι χαλυβουργοί. Οι εργάτες μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα, και από αυτό το παράδειγμα, για το ποιος είναι πραγματικά δίπλα τους και ποιος όχι.
Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο πασχίζουν να λαμπικάρουν το σάπιο μέχρι το μεδούλι αστικό πολιτικό σύστημα. Ο λόγος για τον ΛΑ.Ο.Σ. και τη ΔΗΜΑΡ, εκπρόσωποι των οποίων εμφανίστηκαν την Κυριακή σε τηλεοπτική εκπομπή του «Μέγκα», για να ανταλλάξουν φιλοφρονήσεις. Ο μεν Βορίδης έλεγε ότι η ΔΗΜΑΡ θα έπρεπε να είναι στη συγκυβέρνηση και έκανε ξεχωριστό σχόλιο για τον Γρ. Ψαριανό, ότι θα μπορούσε να είναι υπουργός στη συγκυβέρνηση, αφού κάνει «δομημένες και συγκροτημένες τοποθετήσεις» και συμφωνεί στα βασικά, που είναι «η παραμονή της χώρας στο ευρώ και η εκταμίευση της έκτης δόσης». Παίρνοντας τη σκυτάλη στην ίδια εκπομπή, ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Ψαριανός ανταπέδωσε, λέγοντας ότι ο Βορίδης είναι ένας «πρώην φασίστας» και πρόσθεσε ότι τον ίδιο τον ενοχλεί ο «αριστερός ολοκληρωτισμός». Κατέληξε λέγοντας ότι όλα τα κόμματα εκτρέφουν φασισμό και το ίδιο ισχύει και για την αριστερά. Ολα αυτά στην εκπομπή του Στ. Θεοδωράκη, ο οποίος, βάζοντας στο κάδρο και την Α. Διαμαντοπούλου, έκανε αγιογραφία της νέας κυβέρνησης και των στελεχών της, για να νομιμοποιήσει στις λαϊκές συνειδήσεις - εκτός από το κόμμα του αντικομμουνισμού και της προβοκάτσιας - και τους κάθε λογής τυχάρπαστους, που αυτοαποκαλούνται «αριστεροί» και συναντιούνται με τον ΛΑ.Ο.Σ. στον αντικομμουνισμό. Οσο εκτίθενται, τόσο αποκαλύπτονται στο λαό, που έχει κάθε συμφέρον να τους πολεμήσει σαν κόμματα και δυνάμεις εχθρικές προς τα συμφέροντά του.
Σε βαρετή φαρσοκωμωδία έχει εξελιχθεί το σίριαλ με τις «έγγραφες δεσμεύσεις» που ζητά το Γιούρογκρουπ από την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και τα κόμματα που τη στηρίζουν. Ιδιαίτερα κουραστικοί είναι οι θεατρινισμοί του προέδρου της ΝΔ, ο οποίος όσο διακηρύσσει υποκριτικά «εγώ δεν υπογράφω», τόσο περισσότερες υπογραφές βάζει κάτω από τα βάρβαρα μέτρα, που μέχρι πρόσφατα δημαγωγικά έλεγε «όχι», όπως το μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο. Εκ των υστέρων, έρχεται και λέει ένα... περήφανο «ναι» σε όλα τα άγρια μέτρα που περιλαμβάνονται σε αυτά που χρεοκοπούν ανεξέλεγκτα το λαό, δεσμευόμενος ότι θα υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2012, στον οποίο «επισυνάπτονται» ο νόμος για το μεσοπρόθεσμο και το πολυνομοσχέδιο. Για την απόλυτη δέσμευσή του στην εφαρμοζόμενη πολιτική διαβεβαιώνει επίσης και τους ομοϊδεάτες του στο ΕΛΚ. «Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει πλήρως τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής, αναφορικά με την εξάλειψη του ελλείμματος και την αντιστροφή της δυναμικής του χρέους», τονίζει στην επιστολή που έστειλε στις 13 του μήνα. Προκειμένου να μη μένει στα γενικά προχώρησε και στα συγκεκριμένα: «Επίσης υποστηρίζει "εργαλεία" που ήδη εφαρμόζονται (αν και ανεπιτυχώς), και ειδικότερα την περικοπή των δημοσίων δαπανών, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και την αξιοποίηση της ανεκμετάλλευτης ακίνητης δημόσιας περιουσίας», συμπληρώνει, δεσμευόμενος για στήριξη στο σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων. Ο λαός δεν έχει καμία ψευδαίσθηση για τις δεσμεύσεις της ηγεσίας της ΝΔ και των άλλων κομμάτων της συγκυβέρνησης και το θέατρο με τις υπογραφές τον αφήνει παγερά αδιάφορο. Το ζητούμενο είναι η οργάνωση της αντεπίθεσης για την ανατροπή της κυβέρνησης και της εξουσίας των μονοπωλίων.