Ενα ένα σκάνε τα «μπουμπούκια» και τα «φρουτάκια» από τον αντικομμουνιστικό κήπο του ΛΑ.Ο.Σ. - που συγκυβερνά σήμερα μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ - στο πλαίσιο του ενδοκυβερνητικού καταμερισμού για τη συστηματική επίθεση στο ΚΚΕ. Σειρά είχε προχτές ο - από το ΠΑΣΟΚ προερχόμενος - βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Α. Χρυσανθακόπουλος. Σε παρέμβασή του προχτές στη Βουλή, ύστερα από ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπρόσωπου του ΚΚΕ, Θ. Παφίλη, είπε: «Ακούσαμε τον προλαλήσαντα να υπερασπίζεται ως μεγαλομέτοχος, ως αποκλειστικός νομέας και κάτοχος, μια χρεοκοπημένη επιχείρηση, τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Ο "Ριζοσπάστης" έπαψε (!) να επανεκδίδεται από την ημέρα που έφτασε στο τρίτο στάδιο του σοσιαλισμού - ως έγραφε τότε - και την επόμενη μέρα κατέρρευσε το Ανατολικό Μπλοκ». Αμεσα του απάντησε ο Θ. Παφίλης, υπενθυμίζοντάς ότι «ο "Ριζοσπάστης" δεν σταμάτησε να εκδίδεται, ούτε όταν μας σκότωναν οι πρόγονοί σας, ούτε όταν μας έριχναν ρετσινόλαδο», με τον βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. να ψελλίζει, «ό,τι γράφει (σ.σ. ο Ριζοσπάστης) από τότε και μετά είναι παπαγαλίες». Στη συνέχεια, φανέρωσε την πραγματική στόχευση της επίθεσης, η οποία αξίζει να καταγραφεί επί λέξει από τα επίσημα πρακτικά της Βουλής: «Μιλάτε με γόνο κάποιου που πολέμησε τους Γερμανούς, αλλά ήταν πάντα αντι-ΚΚΕ γιατί δεν ήταν σταλινικός». «Τους πολιτικούς προγόνους εννοώ», του ανταπάντησε ο Θ. Παφίλης, αλλά ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. συνέχισε: «Ο πατέρας μου πήγε εξορία, πάλεψε, πολέμησε τους Γερμανούς και πολέμησε και το ΚΚΕ προς τιμήν του γιατί ήταν η "σκουριά" των προοδευτικών ιδεών». «Ιδού η πραγματικότητα», είπε ο Θ. Παφίλης και το αντικομμουνιστικό φρούτο του ΛΑ.Ο.Σ. κατέληξε λέγοντας ότι «η πραγματικότητα είστε εσείς, η ιστορική κατάντια». Δε χρειάζονται πολλά για να καταλάβει τα κριτήρια με τα οποία στρατεύεται κανείς στο κόμμα του Καρατζαφέρη και το λόγο για τον οποίο το αστικό σύστημα αναβαθμίζει το ρόλο του σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης. Ο αντικομμουνισμός τους στρέφεται πρώτα και κύρια ενάντια στο λαό και την πάλη του. Σαν τέτοιος πρέπει να αποκρουστεί, με όποιον μανδύα και αν σερβίρεται για να περάσει στις λαϊκές συνειδήσεις.
Υποταγή του λαού και ευρω-λαγνεία
Ελεημοσύνη στο λαό για να διασφαλιστεί η «κοινωνική συνοχή», η υποταγή του δηλαδή σε μια πολιτική που τον εξωθεί βίαια στην εξαθλίωση, ζήτησε από τον πρωθυπουργό ο Φ. Κουβέλης, κατά τη συνάντησή τους την περασμένη Τετάρτη.
«...Δημιουργία ενός κοινωνικού πλαισίου στήριξης, ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας για τα αδύναμα στρώματα της κοινωνίας (...) Επανέφερα την πρότασή μας για την προώθηση ενός πενταετούς αναπτυξιακού προγράμματος, το οποίο θα χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σε συνεργασία με το ΕΣΠΑ. Επέμεινα ότι εκείνο που πρέπει να υπάρξει είναι μια πολιτική που θα στηρίζει την κοινωνική συνοχή (...) Οι εξελίξεις στην Ευρώπη είναι αμφίβολες. Η Ευρώπη ή θα προχωρήσει στην επί της ουσίας πολιτική της ενοποίηση ή διαφορετικά θα τροφοδοτεί αποσυσπειρώσεις και εντέλει την αποδυνάμωσή της», δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ.
Η καπιταλιστική ανάπτυξη, η ενίσχυση της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας, είναι τα ζητήματα για τα οποία πονοκεφαλιάζει η ΔΗΜΑΡ. Γνωρίζοντας ωστόσο ότι το σάπιο σύστημα που στηρίζει έχει ανάγκη από ένα λαό «ήσυχο», φοβισμένο και υποταγμένο, κρούει στους πολιτικούς του εκπροσώπους το καμπανάκι του κινδύνου. Και τους ζητά να του πετάξουν κανένα ψίχουλο. Σ' αυτούς όμως που παράγουν τον πλούτο δεν ταιριάζουν οι ελεημοσύνες. Αντίθετα τους προσβάλλουν. Στο λαό ανήκουν τα πάντα. Και θα τα διεκδικήσει. Αρέσει δεν αρέσει στη ΔΗΜΑΡ και τους άλλους απολογητές του καπιταλισμού.
Τι συμβαίνει με την Ευελπίδων;
Οταν την περασμένη Κυριακή δημοσιοποιήθηκε η δράση της ομάδας των χουντόφιλων στη Σχολή Ευελπίδων, τόσο η κυβέρνηση, όσο και ο αστικός Τύπος, ανέβηκαν στα κεραμίδια για το περιστατικό. Τις αποκαλύψεις ωστόσο και τις κορόνες του υπουργείου για τη διενέργεια έρευνας, ακολούθησε η απόλυτη σιωπή, καθώς εδώ και σχεδόν μια εβδομάδα, δεν υπάρχει η παραμικρή επίσημη ανακοίνωση για το θέμα. Τι συμβαίνει τελικά στην Ευελπίδων; Τι λέει η κυβέρνηση; Επιβεβαιώνει στο σύνολό τους τα γεγονότα που είδαν το φως της δημοσιότητας; Τι ήξεραν οι αρμόδιοι τόσα χρόνια και πώς τελικά διαπαιδαγωγούνται οι αξιωματικοί του Στρατού; Ποιος γνώριζε για τη δράση των συγκεκριμένων ευέλπιδων και ομάδων στη Σχολή και γιατί τους κάλυπταν μέχρι να αποκαλυφθεί το περιστατικό; Αυτά και άλλα ερωτήματα χρειάζεται να απαντηθούν άμεσα από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, που από τη δημοσιοποίηση του περιστατικού - το οποίο να σημειωθεί ότι έγινε στις 17 Νοέμβρη - κάνει στην κυριολεξία την πάπια...
Αδίσταχτη οικονομία και πολιτική
Σήμερα η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι αλματώδης, όπως και ο παραγόμενος πλούτος τεράστιος. Αυτό σημαίνει, ότι υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις τα άτομα με αναπηρία και οι χρόνια πάσχοντες (και όχι μόνο βέβαια) να ζουν όλο και καλύτερα, όλο και περισσότερο, ακόμα και να ενταχθούν στην παραγωγή. Αντίθετα, χιλιάδες άνθρωποι σπρώχνονται βίαια στην εξαθλίωση και το θάνατο. Πριν από μερικές μέρες δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως ο Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Αναπηρίας, που είναι μέρος του νέου Κανονισμού Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας (ΚΕΒΑ). Με αυτό το εργαλείο η κυβέρνηση σφαγιάζει κυριολεκτικά τα πιο απαραίτητα για να ζήσουν. Μειώνει τα ποσοστά αναπηρίας σε χρόνια πάσχοντες και ανάπηρους, με αποτέλεσμα να χάνουν τα πάντα: Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ευνοϊκές ασφαλιστικές ρυθμίσεις, φοροαπαλλαγές, επιδόματα και αναπηρικές συντάξεις. Το πνεύμα του κανονισμού είναι: Οποιος έχει να πληρώσει για να αγοράσει την υγειά του, θα ζήσει.
Είναι ενδεικτικό, ότι το ποσοστό αναπηρίας των μεταμοσχευμένων ήπατος πέφτει από το 80% στο 50% - 67% για ένα χρόνο μετά τη μεταμόσχευση και έπειτα στο 10%! Με ποσοστό αναπηρίας κάτω του 67% ο ασθενής δεν δικαιούται τίποτα. Θα πρέπει σε όλη του τη ζωή να δαπανά χιλιάδες ευρώ το μήνα για φάρμακα και θεραπείες, θα βγαίνει στη σύνταξη όπως όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι (σ.σ. δηλαδή ποτέ), θα πληρώνει φόρους όπως όλοι οι υπόλοιποι, δεν θα έχει κανένα εισόδημα κλπ. Το ίδιο ισχύει για μια σειρά χρόνια πάσχοντες και ανάπηρους, για χιλιάδες ανθρώπους, όπως οι πάσχοντες με μεσογειακή αναιμία, με τον ιό HIV, με άλλες σπάνιες παθήσεις και βαριές αναπηρίες.
Αδίσταχτη πολιτική μιας αδίσταχτης κυβέρνησης; Οχι μόνο. Πρόκειται για αδίστακτη οικονομία, την καπιταλιστική οικονομία, όπου όλες οι ανάγκες - από την ανάγκη για τροφή, ρεύμα, νερό και στέγη μέχρι την ανάγκη για φάρμακα, γιατρό, νοσηλεία - πωλούνται κι αγοράζονται. Αυτές τις ανάγκες τις εμπορεύεται τόσο το κράτος, όσο και οι επιχειρηματίες. Ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, οι κυβερνήσεις κόβουν ακόμα και τα λίγα που έδιναν για Υγεία και Πρόνοια, προκειμένου να «ταΐζουν» την όλο και εντεινόμενη ανάγκη των επιχειρηματικών ομίλων για ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία. Σε μια κοινωνία και οικονομία που στηρίζεται στο κέρδος, στην καπιταλιστική ιδιοκτησία στην παραγωγή και τις υπηρεσίες, οι ανάγκες είναι κόστος. Και ως εκ τούτου οι όποιες παροχές για την ικανοποίησή τους, κόβονται.
Οι χρόνια πάσχοντες και οι ανάπηροι μαζί με όλους τους εργαζόμενους πρέπει να απορρίψουν οριστικά και αμετάκλητα την οικονομία, όπου κινητήριος δύναμη είναι το καπιταλιστικό κέρδος, να την ανατρέψουν. Τότε όλος ο παραγόμενος πλούτος θα ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν και σε όλη την κοινωνία. Η παραγωγή θα σχεδιάζεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας σε πλουτοπαραγωγικές πηγές και εργατικό δυναμικό. Θα υπάρχουν σύγχρονες δομές Υγείας και Πρόνοιας σε όλη τη χώρα, η επιστήμη και η τεχνολογία θα αξιοποιούνται ακριβώς για να ζουν οι άνθρωποι περισσότερο και καλύτερα, να δουλεύουν λιγότερο και να παράγουν περισσότερα αγαθά, να προσφέρουν αναβαθμισμένες υπηρεσίες. Τα φάρμακα και η περίθαλψη δε θα δίνονται σύμφωνα με την τσέπη του καθένα. Δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος, μα είναι μονόδρομος.
Ελένη ΜΑΪΛΗ
Δικτατορία των μονοπωλίων...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Η διαδικασία της «δεύτερης ανάγνωσης» για να ψηφίζονται πιο γρήγορα τα νομοσχέδια στην Βουλή, όπως αποφάσισε χτες η κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα, μάλλον καταργείται οποιαδήποτε ανάγνωση, μια και κανένα από αυτά δε θα είναι... συζητήσιμο. Θα μας τα παρουσιάσουν όλα σαν αναγκαία και αδιαπραγμάτευτα.
Αλλα για να πάρουμε την 6η δόση, άλλα για την 7η, άλλα για την 8η. Ανάλογα με τη χρονική συγκυρία.
Οπότε οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές, με το μόνο με το οποίο θα πρέπει να απασχοληθούν είναι ορισμένες ασκήσεις για τη... βελτίωση της ταχύτητας άρσης του χεριού. Γιατί έχουν μπόλικα αντιλαϊκά νομοσχέδια να ψηφίσουν.
Ηδη, άλλωστε, έχουν ξεκινήσει και οι σχετικές ανακοινώσεις: Νομοσχέδιο για τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα» που τα στέλνουν «πεσκέσι» στις πολυεθνικές. Νομοσχέδιο για άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, δηλαδή μέτρα ασυδοσίας για τους εφοπλιστές.
Και είναι βέβαιο ότι ετοιμάζουν μπόλικα ακόμη...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ καλές οδηγίες ο αγαπητός μας «τεχνικός σύμβουλος» Χορστ Ράιχενμπαχ. Λέει να μην αυξήσουμε τους φόρους αλλά, αντιθέτως, να μειώσουμε τις δαπάνες. Οπως συμβουλεύουν άλλωστε και η τρόικα, ο Γ. Προβόπουλος και τόσοι άλλοι...
Δηλαδή, το θέμα είναι το ...πώς θα τα πάρουν από τους εργαζόμενους και το λαό. Γιατί είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλον αυτοί τα πληρώνουν.
Πρέπει, δηλαδή, να διαλέξουμε ανάμεσα στο να πληρώνουμε παραπάνω γιατί αυξάνονται οι φόροι ή στο να πληρώνουμε παραπάνω γιατί δεν έχουμε νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς, λεωφορεία, δρόμους κ.λπ.
Δηλαδή, αν θα καταβάλουμε ό,τι έχει απομείνει από μισθούς και συντάξεις κατευθείαν στους ιδιώτες και τις τράπεζες, ή αν θα μας τα πάρει το κράτος για να τους τα δώσει αυτό στη συνέχεια.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Πολύτιμο στήριγμα της πλουτοκρατίας
Γρηγοριάδης Κώστας
Διάλογο με την κυβέρνηση για να αλλάξουν ορισμένα επιμέρους ζητήματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής! Ιδού ο στόχος της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, όπως εκφράστηκε διά στόματος του Γ. Παναγόπουλου δίχως τσίπα ανήμερα της πανεργατικής απεργίας. «Θα σας πω το εξής: Ουδείς μας έχει καλέσει - ενώ το ζητάμε - από τους φορείς της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής για να συζητήσουμε κάποια πράγματα. Δεν εννοώ να συμφωνήσουμε μ' αυτήν την πολιτική και δεν μπορούμε να το κάνουμε, αλλά να δούμε επιμέρους ζητήματα για τα οποία έχουμε στοιχεία και να τους πούμε π.χ. για τη φοροδιαφυγή που έχουμε στοιχεία και να πάνε εκεί να τη συλλάβουν και όχι να παίρνουν από το μισθωτό και τον συνταξιούχο, αλλά δυστυχώς αυτό δεν έχει γίνει», δήλωσε ωμά (στο «Βήμα Fm»). Τη στιγμή δηλαδή που ο πόλεμος της πλουτοκρατίας και της μαύρης συγκυβέρνησης δεν αφήνει τίποτα όρθιο από τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και καταστρέφει τη ζωή της, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ «καίγεται» να πάει σε διάλογο με την κυβέρνηση για διάφορα «επιμέρους ζητήματα», δηλαδή για αέρα κοπανιστό, μόνο και μόνο για να διευκολύνει το πέρασμα των εξοντωτικών μέτρων. Φτάνει πια! Εχει φτάσει η ώρα οι εργαζόμενοι να πετάξουν από το σβέρκο τους τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που υπονομεύει ανοικτά τους ταξικούς αγώνες και αποτελεί πολύτιμο στήριγμα της πλουτοκρατίας. Χρειάζεται να εμπιστευτούν το ΠΑΜΕ για να οργανώσουν την εργατική πάλη και αντεπίθεση, για την παρεμπόδιση και την ανατροπή των εξοντωτικών μέτρων της μαύρης συγκυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.), στην πορεία για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
ΥΓ: Δεν θα προκαλούσε καμία έκπληξη αν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συμμετείχε στο διάλογο για την ανταγωνιστικότητα, που προγραμματίζεται μέσα στο μήνα με πρωτοβουλία της κυβέρνησης.
Αλλες οι αγωνίες του κεφαλαίου και του λαού
«Η κυβέρνηση να "τρέξει" με πολύ μεγάλη ταχύτητα όλα τα μέτρα που χρειάζονται για την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης πριν η φωτιά της κρίσης χρέους απλωθεί σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες της ευρωζώνης». Αυτή είναι η νέα αγωνία της πλουτοκρατίας, που τα αστικά κόμματα και ΜΜΕ έχουν αναλάβει να μετατρέψουν ...σε αγωνία του λαού, κάνοντας συνεχή πλύση εγκεφάλου. Στο όνομα δηλαδή της δήθεν διασφάλισης του νέου δανείου - μαμούθ, επιδιώκουν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα αναμονής και ψεύτικων ελπίδων στο λαό ώστε να περάσουν τα εξοντωτικά μέτρα και ταυτόχρονα να ανακόψουν τους λαϊκούς - ταξικούς αγώνες. Ομως, δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Τα δάνεια δίνονται για να σωθούν οι τράπεζες, ντόπιες και ξένες και οι μεγαλομέτοχοί τους, τα μονοπώλια. Ποτέ δεν πήγαν ούτε πρόκειται να πάνε για μισθούς και συντάξεις. Αντίθετα, πριν υπογραφούν τα δάνεια τσακίζονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Ο λαός τα πληρώνει πολλές φορές, πριν και μετά. Η νέα δανειακή σύμβαση είναι αναπόσπαστα δεμένη με το νέο μνημόνιο διαρκείας, που καταδικάζει το λαό σε απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση πολλών χρόνων και δεκαετιών. Γι' αυτό επείγονται να επικυρώσουν το νέο μνημόνιο μέσα στο μήνα και ταυτόχρονα βέβαια να υλοποιήσουν όλα τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Ομως, αυτό που αποκτά πραγματικά κατεπείγοντα χαρακτήρα από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού, είναι η οργάνωση της εργατικής λαϊκής πάλης για την παρεμπόδιση και την ανατροπή των εξοντωτικών μέτρων της μαύρης συγκυβέρνησης και των συνεπειών της κρίσης.
Αγώνας επιβίωσης για τους κτηνοτρόφους
Σε τραγική κατάσταση βρίσκεται η πλειοψηφία των κτηνοτρόφων της χώρας. Οι μικροί και μεσαίοι κτηνοτρόφοι έχουν οδηγηθεί στη φτώχεια και τη χρεοκοπία και απειλούνται μαζικά με εγκατάλειψη του επαγγέλματός τους και κλείσιμο των εκμεταλλεύσεών τους. Εξαιτίας της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής χιλιάδες κτηνοτρόφοι βγήκαν εκτός παραγωγής την τελευταία πενταετία. Στην άσχημη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί συμβάλλουν η δραστική μείωση στις τιμές παραγωγού σε γάλα και κρέας, η αύξηση του κόστους παραγωγής από την κατακόρυφη αύξηση των ζωοτροφών, των μέσων και εφοδίων, η αύξηση του ΦΠΑ, η τεράστια αύξηση στο αγροτικό ρεύμα, στα καύσιμα, τα χαράτσια στον ΕΛΓΑ, στον ΟΓΑ, στο ΟΣΔΕ για την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων επιδότησης, η φοροληστεία της αγροτικής - λαϊκής κατοικίας μέσα από το χαράτσι της ΔΕΗ, κ.ά. Η εχθρική αυτή πολιτική απέναντι στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους θα επιδεινωθεί παραπέρα από τις συνέπειες, τις επιπτώσεις της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που βαθαίνει καθημερινά, που σε συνδυασμό με τη νέα ΚΑΠ 2014 - 2020 θα επιταχύνουν την καταστροφή τους. Οι φτωχομεσαίοι κτηνοτρόφοι μπορούν και πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες για το μέλλον που τους επιφυλάσσουν η ΕΕ, οι ελληνικές κυβερνήσεις του κεφαλαίου, η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Tις καπιταλιστικές επιχειρήσεις στηρίζουν και ενισχύουν, μέσα από τη χρεοκοπία των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων και άλλων λαϊκών νοικοκυριών. Αυτή η πολιτική στοχεύει ξεκάθαρα την κρίση να πληρώσουν η αγροτιά, η εργατιά, τα λαϊκά στρώματα για να προστατευτούν τα κέρδη της πλουτοκρατίας και οδηγεί στο βίαιο ξεκλήρισμα των φτωχών κτηνοτρόφων. Μπροστά σε αυτή την εκρηκτική κατάσταση που επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα η ΠΑΣΥ καλεί τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους σε πανελλαδική κινητοποίηση στις 14 Δεκέμβρη. Να παλέψουν για την επιβίωσή τους, για να μπει φρένο σε αυτή την άγρια πολιτική και να δώσουν προοπτική στον αγώνα τους με την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής.
Ματαιοπονούν οι εχθροί του λαού
Με αφορμή τη χτεσινή απεργία, την οποία αποσιώπησαν επιδεικτικά όλο το προηγούμενο διάστημα, τα αστικά ΜΜΕ προσπάθησαν να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι η λαϊκή πάλη αποκλιμακώνεται, αφού - όπως έλεγαν - με τις κινητοποιήσεις που έγιναν μέχρι τώρα, οι εργαζόμενοι δεν κέρδισαν τίποτα. Παρακινούσαν, μάλιστα, να αναζητήσουν άλλους τρόπους δράσης, προσμένοντας «λύσεις» σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι σε εθνικό. Αφορμή για την παραπάνω προκατασκευασμένη «ανάλυση» ήταν η άμαζη απεργιακή συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ στην Αθήνα. Για να στηρίξουν την προπαγάνδα τους, τα αστικά ΜΜΕ απέκρυψαν στην πλειοψηφία τους τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στην Αθήνα και σε δεκάδες ακόμα πόλεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν την κλιμακούμενη συσπείρωση ευρύτερων εργατικών και λαϊκών δυνάμεων στο ταξικό κίνημα.
Τι επιδιώκουν; Πρώτο, να καλλιεργήσουν απογοήτευση στα λαϊκά στρώματα. Κρύβουν ότι αν σήμερα το αστικό πολιτικό σύστημα αναγκάζεται να ελίσσεται με κυβερνήσεις συνεργασίας, για να διασφαλίσει την παραμονή της ντόπιας πλουτοκρατίας στο ευρώ, αυτό οφείλεται στη λαϊκή πίεση και στους ταξικούς εργατικούς αγώνες, που συγκλόνισαν τη χώρα όλο το προηγούμενο διάστημα και βρέθηκαν στο κέντρο της προσοχής όλης της ΕΕ. Δεύτερο, υποδαυλίζουν στάση ανοχής απέναντι στη συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Λένε ότι, αφού στη χτεσινή απεργία συμμετείχε λιγότερος κόσμος απ' ό,τι στην προηγούμενη, που έγινε πριν τη συγκυβέρνηση, ο λαός εγκρίνει το νέο κυβερνητικό σχήμα και την πολιτική του. Λένε ψέματα. Αυθαιρετούν συνειδητά για να κρύψουν ότι η οργή στον κόσμο βράζει και η αιτία είναι η βάρβαρη πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, που έδωσε τη σκυτάλη στην τρικομματική συμμαχία, αλλά και της σημερινής.
Τρίτο, προσπαθούν με φαιδρότητες να παρουσιάσουν σαν εκπρόσωπο των εργαζομένων τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, για να τις διασώσουν από την απαξίωση που μεγαλώνει στη συνείδηση του εργατόκοσμου. Γι' αυτό τα αστικά ΜΜΕ αποσιωπούν κατά κανόνα τη δράση του ΠΑΜΕ, τον πρωτοπόρο ρόλο του στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης, τις μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις του, όπως ήταν και οι χτεσινές. Οσο κι αν σκούζουν για τους «συνδικαλιστές», στην πραγματικότητα θέλουν εργατοπατέρες σαν αυτούς της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, δοκιμασμένους συνεταίρους της κυβέρνησης και του κεφαλαίου στο τσάκισμα του λαού. Τέλος, προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι οι απεργίες, οι εργατικοί δηλαδή αγώνες, δε βγάζουν πουθενά και ότι πρέπει να βρει άλλους τρόπους διεκδίκησης, οι οποίοι μάλιστα θα αφήνουν στο απυρόβλητο το κεφάλαιο και τα κόμματά του σε εθνικό επίπεδο.
Θέλουν την εργατική τάξη αφοπλισμένη, να ρίχνει κούφιες ντουφεκιές στις πλατείες, ζητώντας μια καλύτερη ΕΕ και κλαίγοντας τη μοίρα της για την κρίση, την οποία μάλιστα δε διστάζουν να τη χρεώνουν στο λαό. Φοβούνται τους οργανωμένους ταξικούς αγώνες που ξεπηδούν και ριζώνουν στους τόπους δουλειάς, εκεί όπου πραγματώνεται η εκμετάλλευση και η κάθε κινητοποίηση πονάει διπλά τον εργοδότη. Σκιάζονται από την απήχηση που συναντά το κάλεσμα του ΠΑΜΕ, που κερδίζει έδαφος στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις, διευρύνοντας και σταθεροποιώντας τους δεσμούς του με νέους εργαζόμενους και τόπους δουλειάς. Η ελπίδα και η διέξοδος βρίσκονται στην ένταση της ταξικής πάλης με οργάνωση παντού. Οσοι προσπαθούν να ξεστρατίσουν το λαό σε ακίνδυνα για το σύστημα μονοπάτια, θα καταλάβουν γρήγορα πως το ποτάμι της ταξικής πάλης μπορεί να έχει σκαμπανεβάσματα, αλλά όχι επιστροφή.
Feeds
