Για την ύφεση φταίει η λιτότητα! Αυτό ισχυρίζεται το τμήμα Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ σε ανακοίνωσή του για την έκθεση του ΔΝΤ. Αναφέρει: «Η μεγαλύτερη ύφεση που διαβλέπει το ΔΝΤ (...) δεν είναι αποτέλεσμα εξωγενών παραγόντων, αλλά άμεση συνέπεια της εντεινόμενης πολιτικής λιτότητας»!
Οχι ότι ξαφνιάζει. Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή εκδήλωσης της κρίσης έκανε και κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να συσκοτίσει τον πραγματικό χαρακτήρα της ως κλασικής κρίσης υπερσυσσώρευσης. Η διαρκής συστηματική αναπαραγωγή της ρητορείας περί «κρίσης χρέους» εκεί αποσκοπεί. Με την πολιτική που ακολουθείται, μέρος της οποίας είναι η λιτότητα, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου προσπαθούν να τη διαχειριστούν προς όφελός του και κυρίως να διαμορφώσουν προϋποθέσεις για να περάσει αυτό στη φάση της όποιας ανάκαμψης με καλύτερους όρους κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Η έξοδος από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου απαιτεί επενδύσεις. Και αυτές θα γίνουν μόνο σε συνθήκες πάμφθηνων εργατών χωρίς δικαιώματα. Αυτό κάνουν τώρα και ας υπάρχει ύφεση.
Ισχυρίζεται ο ΣΥΝ ότι με τα νέα μέτρα οδηγείται «η ελληνική οικονομία πιο κοντά στην καταστροφή»! Σαν τέτοια εννοεί και τους εργάτες και τους κεφαλαιοκράτες, σαν να πλήττονται εξίσου από την κρίση και την εφαρμοζόμενη πολιτική!
Καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι «αποδέχεται πλήρως το πλαίσιο πολιτικής της τρόικας και τις επιταγές του κεφαλαίου». Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος και η ΔΗΜΑΡ καλεί την κυβέρνηση «να αποκρούσει μέτρα που οδηγούν σε περαιτέρω συρρίκνωση τα εισοδήματα των εργαζομένων και αποδιαρθρώνουν και τις ελάχιστες δομές κοινωνικού κράτους»!
Ανακυκλώνουν ο καθένας από τη θέση του αυταπάτες κι αποπροσανατολίζουν το λαό. Η κυβέρνηση δεν αποδέχεται με το ζόρι μια πολιτική, τη συνδιαμορφώνει, εκπροσωπώντας τα συμφέροντα της ντόπιας άρχουσας τάξης. Δεν βρίσκεται εκεί για να αποκρούσει τη δική της πολιτική, αλλά για να την εφαρμόσει όσο καλύτερα μπορεί.
Μ' αυτά εμποδίζουν το λαό από την ανίχνευση της μόνης απάντησης που υπάρχει από τη σκοπιά των δικών του συμφερόντων. Της οργάνωσής του, της ανάπτυξης της πάλης του μέσα από τις γραμμές του ταξικού κινήματος, της συμπόρευσης με το ΚΚΕ στην κατεύθυνση του άλλου δρόμου ανάπτυξης προς όφελος των λαϊκών αναγκών.
Ερχονται και οι αυξήσεις της ΔΕΗ
Σήμερα συνεδριάζει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για να καθορίσει το μέσο επιτρεπόμενο έσοδο της ΔΕΗ. Τι είναι αυτό; Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες τεχνικές λεπτομέρειες, αρκεί που βάσει αυτού αναμένεται να καθοριστούν και οι αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος που θα ισχύσουν από το νέο έτος.
Η ανακοίνωση για τις αυξήσεις από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι θέμα ημερών. Προηγουμένως, πλήθυναν δραματικά οι διαρροές με στοιχεία για τα οικονομικά προβλήματα της ΔΕΗ, την ενδεχόμενη αδυναμία να καταβάλλει δόσεις δανείων το 2012 και άλλα τραγικά.
Ωστόσο, όσο και αν πασχίζουν κάποιοι να πείσουν γι' αυτό, οι αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος δεν έχουν να κάνουν με τις ανάγκες της ΔΕΗ. Είναι προαποφασισμένες, έχουν να κάνουν με την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τις μνημονιακές υποχρεώσεις και το λεγόμενο «3ο ενεργειακό πακέτο» της ΕΕ, που πρόσφατα εντάχθηκε στο ενεργειακό νομοθετικό πλαίσιο της Ελλάδας.
Πρόκειται για τα τιμολόγια που απαιτεί η αγορά για να «κονομάει». Για την μετακύλιση του κόστους εκπομπής ρύπων στους καταναλωτές. Για το επιπλέον κόστος που προκύπτει από την τεχνητή μείωση της παραγωγής των φτηνών υδροηλεκτρικών. Για το ότι οι υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας τιμολογούνται πλέον, λες και είναι αναγκαίο κακό. Και για πολλά ακόμη...
Πραγματική... συγκυβέρνηση
Αντιγράφουμε από το σχετικό δελτίο Τύπου, ότι την περασμένη Τρίτη πραγματοποιήθηκε «διευρυμένη σύσκεψη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με το Συμβούλιο Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΣΕΒ»!
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΕΒ συνομιλεί εκτενώς με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Είχε σημαντικές συναντήσεις και επί υπουργίας Τ. Μπιρμπίλη. Αυτό ακριβώς δείχνει το μέγεθος της διασύνδεσης ανάμεσα στις επιδιώξεις των μεγαλοεπιχειρηματιών από τη μία και στο έργο της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, που αποτελεί φυσική συνέχεια αυτής του ΠΑΣΟΚ.
Τι κουβέντιασαν οι... συνεργαζόμενοι; Τίποτα «σπουδαίο», απλά ζητήματα σχετικά με ενέργεια, επιτάχυνση επενδύσεων, χωροταξικό σχεδιασμό, περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Με απλά λόγια, τα... πάντα!!! Και από ό,τι ακούγεται έπεται συνέχεια.
Το λέει, εξάλλου και το υπουργείο. «Η συνεργασία των δύο πλευρών θα συνεχιστεί, με τακτική ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων, έχοντας ως στόχο τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος».
Κατά τα άλλα, το «λαό» θέλει να «σώσει» η κυβέρνηση και τον άμοιρο τον εργαζόμενο, τον αυτοαπασχολούμενο, το φτωχό αγρότη...
Φάρμακο κοινωνικό αγαθό
Το τελευταίο διάστημα έχουν αναδειχθεί πολλές πτυχές από τις τραγικές συνέπειες που έχει για τους ασφαλισμένους, τους ασθενείς, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς, τους εργαζόμενους στα φαρμακεία, το γεγονός ότι το φάρμακο είναι εμπόρευμα στα χέρια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Συνολικά η επιχειρηματική δράση σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο έχει σαν αποτέλεσμα οι υπηρεσίες Υγείας, η θεραπεία, τα φάρμακα να πωλούνται και να αγοράζονται. Ολη αυτή η «αγορά» της Υγείας λειτουργεί με τους νόμους της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, με αλυσιδωτές επιπτώσεις σε όλους τους «κρίκους».
Απόρροια αυτού είναι και το ζήτημα που έχει προκύψει με τους φαρμακοποιούς, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την οικονομική ασφυξία τους εξαιτίας της αδυναμίας των ασφαλιστικών ταμείων να πληρώσουν τις οφειλές τους. Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι το φάρμακο παράγεται από τις φαρμακοβιομηχανίες που είναι μονοπώλια. Αυτά καθορίζουν τις τιμές του με βάση την αδηφαγία τους για ολοένα και μεγαλύτερο κέρδος. Δε νοιάζονται για την υγεία του λαού. Το φάρμακο είναι πανάκριβο. Ταυτόχρονα, το μεγαλύτερο μέρος της πληρωμής του φαρμάκου για έναν ασθενή, εργαζόμενο ή συνταξιούχο γίνεται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα οποία λόγω μείωσης εσόδων λόγω εισφοροδιαφυγής, τεράστιας ανεργίας, ανασφάλιστης εργασίας, μείωσης μισθών, αλλά και των τεράστιων χρεών του κράτους σ' αυτά, αδυνατούν να πληρώσουν τους φαρμακοποιούς ενώ ήδη έχουν κόψει πολλά φάρμακα.
Ενώ όμως οι φαρμακοβιομηχανίες θησαυρίζουν και το κράτος τούς προσφέρει όλο και περισσότερα, την ίδια στιγμή όλο και περισσότεροι δεν έχουν να πάρουν τα απαραίτητα φάρμακα, οι άνεργοι δε δικαιούνται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι ασφαλισμένοι πληρώνουν για όλο και περισσότερα. Επιπλέον, οι φαρμακοβιομηχανίες είτε αποσύρουν αν δεν τους συμφέρει, είτε απειλούν ότι θα αποσύρουν φάρμακα από την αγορά - πολλά υψίστης σημασίας - παίζοντας με την υγεία των ασθενών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων, δηλαδή, έχει άμεσο συμφέρον από την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία και Φάρμακο. Τότε το φάρμακο θα είναι κοινωνικό αγαθό, θα έχουν πρόσβαση όσοι έχουν ανάγκη και θα το έχουν δωρεάν. Στα πλαίσια ενός κρατικού Ενιαίου Φορέα Παραγωγής, Εισαγωγής, Διανομής και Ερευνας Φαρμάκου η παραγωγή θα σχεδιαζόταν σύμφωνα με τις ανάγκες, η έρευνα θα διεξαγόταν σύμφωνα με την εξέλιξη της επιστήμης και όχι το κέρδος, τα φάρμακα θα ήταν πιο ασφαλή. Οσο για την απειλή των φαρμακοποιών να σταματήσουν να δίνουν φάρμακα στους ασφαλισμένους αναγκάζοντάς τους να πληρώνουν ολόκληρο το κόστος τους οι ίδιοι, τη στιγμή μάλιστα που το εργατικό, λαϊκό εισόδημα εξανεμίζεται από τα βάρβαρα κυβερνητικά μέτρα και οι συντάξεις έχουν γίνει προνοιακά επιδόματα, είναι εκβιασμός στο λαό και «βγάζει λάδι» τα μονοπώλια φαρμάκου και την κυβέρνηση.
Επομένως, η λύση δεν είναι οι αυτοαπασχολούμενοι φαρμακοποιοί να μετακυλίουν το κόστος και τον εκβιασμό στους ασφαλισμένους, αλλά να αγωνιστούν μαζί με το εργατικό κίνημα και τις συνταξιουχικές οργανώσεις στην κατεύθυνση της διεκδίκησης των οφειλών των Ταμείων με επιχορήγησή τους απ' τον κρατικό προϋπολογισμό και με προοπτική το φάρμακο να γίνει από εμπόρευμα, κοινωνικό αγαθό.
Ελένη ΜΑΪΛΗ
Ταξική είναι η διαφορά...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παντελής Καψής. Οντως, είμαστε σε πόλεμο, και μάλιστα ανελέητο...
Μόνο που δεν προσδιόρισε σωστά τους αντιπάλους: Δεν είναι «η Ελλάδα» εναντίον των «κερδοσκόπων» ή «η Ευρωπαϊκή Ενωση εναντίον της κρίσης», όπως θέλουν να μας τα παρουσιάσουν.
Αντιθέτως, είναι η πλουτοκρατία (ανεξαρτήτως ...έθνους μια και δεν καταλαβαίνει από τέτοια) εναντίον των εργαζομένων και των λαών.
Κι αυτό τον πόλεμο θέλουν να τον κερδίσουν σε όλα τα επίπεδα, ώστε να εξασφαλίσουν την... «ειρήνη» της κατάργησης δικαιωμάτων και της κατάπτωσης του βιοτικού επιπέδου για πάρα πολλά χρόνια.
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει... να τον χάσουν και στην όλη ιστορία κανείς - ακόμη και αν το επιθυμεί - δεν μπορεί να είναι ουδέτερος.
ΠΑΝΤΩΣ, Ο Π. ΤΟΜΣΕΝ του ΔΝΤ έχει λιγότερο «πολεμοχαρή» προσέγγιση. Το προσεγγίζει το θέμα από... κοινωνική και ψυχολογική σκοπιά.
Κατέληξε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι η ελληνική κοινωνία πάσχει από... «ταμπού»! Εχουμε - λέει - πολλά από αυτά και γι' αυτό δεν μπορούν να προχωρήσουν τα προγράμματα εξυγίανσης.
Ενα από αυτά είναι το να μη θέλουμε το κλείσιμο φορέων του Δημοσίου! Είναι - κατά τη γνώμη τους - αδικαιολόγητη εμμονή να θέλουμε σχολεία, νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, οργανισμούς Πρόνοιας, παιδικούς σταθμούς...
Υποθέτουμε - με βάση αυτό το σκεπτικό - ότι αν κάποιος επιθυμεί, για παράδειγμα, να δουλεύει με 8ωρο και να πληρώνεται τόσο ώστε να ζει αξιοπρεπώς, θα πάσχει σίγουρα από ψυχολογική διαταραχή!
Αν, μάλιστα, βρεθεί και κανένας που να θέλει (άκουσον άκουσον!) να επιζήσει με τη σύνταξή του, προφανώς πρέπει επιτόπου να τον παραλάβει ασθενοφόρο και να τον οδηγήσει στο πλησιέστερο φρενοκομείο (ιδιωτικό φυσικά!).
Παπαγεωργίου Βασίλης
Αγρια φοροληστεία πίσω από τον κουρνιαχτό
Γρηγοριάδης Κώστας
Μόνο όσοι εθελοτυφλούν δεν μπορούν να διακρίνουν ότι πίσω από τον κουρνιαχτό που βάσει σχεδίου σηκώνουν τρικομματική κυβέρνηση και αστικά ΜΜΕ για τη «φοροδιαφυγή», κρύβεται η δίχως τέλος άγρια φοροληστεία του λαού. Είναι ασυγχώρητο ο εργαζόμενος να καταπίνει αμάσητο το παραμύθι ότι τάχα η μαύρη συγκυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν δίνουν μάχη για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και της διάβρωσης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και άλλα τέτοια φαιδρά. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι στον προϋπολογισμό του 2012 που ψήφισαν τα κόμματα της συγκυβέρνησης δεν προβλέπεται στο σχετικό πίνακα ούτε ένα ευρώ από τη φοροδιαφυγή! Αυτό που επιδιώκουν, λοιπόν, με τη φασαρία που προκαλούν για τη φοροδιαφυγή είναι να αποκρύψουν την ασύλληπτη φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα: Θέλουν, δηλαδή, να «ξεχαστούν» η μείωση του αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ, τα αλλεπάλληλα χαράτσια «αλληλεγγύης», η κατάργηση των φοροαπαλλαγών (π.χ. για ενοίκιο, στεγαστικό δάνειο, κ.ο.κ.) που συνεπάγονται νέα βάρη, η αύξηση του μόνιμου τέλους ακινήτων μέσω της ΔΕΗ, οι έξι απανωτοί φόροι στα ακίνητα, τα νέα χαράτσια στους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες κ.ά. Θέλουν, επίσης, να «ξεχαστεί» η νόμιμη φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, που μόνο «συμβολικά» συμμετέχει στα φορολογικά βάρη. Δε διαφεύγει, επίσης, ότι πίσω από τον κουρνιαχτό για τον «διαβρωμένο φοροεισπρακτικό μηχανισμό» θέλουν να προωθήσουν τα σχέδια για πλήρη ιδιωτικοποίησή του και παράδοση στις ελεγκτικές εταιρείες... Ελπίδα για το λαό υπάρχει μόνο στην οργανωμένη αντεπίθεση για την κατάργηση των χαρατσιών και την ανατροπή της πολιτικής και της εξουσίας που τα επιβάλλει.
«Ανάπτυξη» - κόλαση
Νέα δεινά περιμένουν την εργατική τάξη και τους λαούς της ΕΕ από τη νέα Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που προαναγγέλλεται για τον επόμενο μήνα με πρωτοβουλία του γαλλογερμανικού άξονα και στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. «Η Γαλλία και η Γερμανία ζητούν το πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιανουάριο για τη στρατηγική της Ευρωζώνης να έχει ως θέμα την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση», δήλωσε χτες η εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης, προετοιμάζοντας το έδαφος. Είναι ολοφάνερο ότι οι κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας επείγονται να «ολοκληρώσουν» τις αποφάσεις της προηγούμενης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για το ευρω-σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας, λαμβάνοντας πιο συγκεκριμένες και δεσμευτικές αποφάσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, εννοείται μέσω της δραστικής συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, δηλαδή μέσω της «κινεζοποίησης» των μισθών. Οι αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες και το πλαίσιο είναι έτοιμο. Δεν είναι άλλο από το «Σύμφωνο για το Ευρώ» (πρώην Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας), που εγκρίθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον περασμένο Μάρτη και προβλέπει την «αξιολόγηση της εξέλιξης των μισθών και της παραγωγικότητας και των αναγκών προσαρμογής της ανταγωνιστικότητας», μέσω της παρακολούθησης «του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος», το οποίο θα συγκρίνεται «με τους κυριότερους εμπορικούς εταίρους», δηλαδή τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία. Επίσης προβλέπεται η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ενώ συνδέεται το όριο συνταξιοδότησης με το «προσδόκιμο ζωής»... «Δικαιώνονται», λοιπόν, εκείνοι που ασκούσαν κριτική στις αποφάσεις της προηγούμενης Συνόδου Κορυφής ότι τάχα «παρέβλεπαν το σκέλος της ανάπτυξης». Ιδού, λοιπόν, η «ανάπτυξη» - κόλαση για τους λαούς.
«Ισχυρά» σενάρια με δραχμή
«
Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή: Πάγωμα των καταθέσεων, δραχμοποίηση δανείων προς το εξωτερικό και σφράγιση χαρτονομισμάτων». Ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής», αδιανόητος πριν από λίγο καιρό, έβγαζε μάτι, πολύ περισσότερο που προέρχεται από μια εφημερίδα που μέχρι πρόσφατα ζητούσε την κεφαλή επί πίνακι όσων διανοούνταν να μιλήσουν για το σενάριο της δραχμής. Τώρα όμως φαίνεται πως έχει αρχίσει δειλά ένας «διάλογος» για το σενάριο της δραχμής, δίνεται βήμα και χρόνος σε όσους το υπερασπίζονται, προβάλλονται διάφορες μελέτες, όπως αυτή του Πανεπιστημίου της Λίλλης που επικαλείται η χτεσινή «Καθημερινή» κ.ο.κ. Εντελώς συμπτωματικά το σενάριο επιστροφής στη δραχμή αναδείκνυαν την ίδια μέρα οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», προβλέποντας ότι «μετά από εβδομάδες φημών, κάποια Κυριακή βράδυ, ο Ελληνας πρωθυπουργός θα ανακοινώσει πως η χώρα εγκαταλείπει το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και πως θα επιστρέψει στο εθνικό της νόμισμα». Μάλιστα, η αμερικανική εφημερίδα δεν περιορίζεται μόνο στην περιγραφή των αρνητικών επιπτώσεων, όπως πανικός στους καταθέτες και απόσυρση χρημάτων από τις τράπεζες, ισοτιμία της δραχμής μικρότερη κατά 60% σε σχέση με το ευρώ κ.ά., αλλά προβλέπει και «κατάληψη της εξουσίας από το στρατό»! Είναι ολοφάνερο ότι από ισχυρές μερίδες της εγχώριας και ξένης πλουτοκρατίας προωθούν το σενάριο της επιστροφής στη δραχμή και στο πλαίσιο αυτό έχει ξεκινήσει η καλλιέργεια του εδάφους και της προετοιμασίας της «κοινής γνώμης»... Ο λαός όμως πρέπει να έχει καθαρό ότι η επιστροφή στη δραχμή δε σημαίνει ότι θα ανακοπεί το πλιάτσικο στα εισόδημα και τα δικαιώματά του. Το ζήτημα δεν είναι το νόμισμα, αλλά η δημιουργία των προϋποθέσεων για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και η κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας.
Μέτρα με συγκεκριμένο στόχο
Ενόψει μιας νέας κλιμάκωσης στον πόλεμο που διεξάγουν ενάντια στο λαό, τα αστικά επιτελεία προπαγανδίζουν με ένταση ότι η πολιτική του μνημονίου δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ότι απέτυχε να βάλει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, να καλύψει τα χρέη και τα ελλείμματα και πως η «συνταγή» που ακολουθήθηκε ήταν λάθος. Τα λένε αυτά, όσοι με θέρμη προώθησαν ή στήριξαν όλα τα προηγούμενα μνημόνια, ενώ τώρα τάσσονται αναφανδόν υπέρ των νέων μέτρων που στοχεύουν στον πυρήνα, την εργατική δύναμη και τους παράγοντες που καθορίζουν την τιμή της, με ολοκληρωτική ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων, παραπέρα τσάκισμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιδείνωση της ζωής των εργαζομένων.
Ολα τα παραπάνω μέτρα βαφτίζονται «αναπτυξιακά» και οι προπαγανδιστές του κεφαλαίου προσπαθούν να τα παρουσιάσουν σαν το «αντίδοτο» στα ούτως ή άλλως αναγκαία -όπως λένε- μέτρα της «δημοσιονομικής εξυγίανσης», που κυρίως τα δυο τελευταία χρόνια τσάκισαν στην κυριολεξία το εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Λένε ψέματα ότι τα μνημόνια απέτυχαν. Στόχος των μέτρων που πάρθηκαν έως τώρα, δεν ήταν να καλυφθούν τα ελλείμματα και τα χρέη, τα οποία είναι σύμπτωμα και όχι αιτία της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Αυτή είναι το πραγματικό τους πρόβλημα, καθώς αδυνατούν να αναπαράγουν με πολλαπλάσιες αποδόσεις τα συσσωρευμένα πλούτη τους και τώρα προσπαθούν να διαμορφώσουν καλύτερους όρους για τις επενδύσεις τους.
Αυτός είναι ο καημός τους. Γι' αυτό το σύνολο των μέτρων που πάρθηκαν και παίρνονται, στόχο έχουν να κάνουν τους εργαζόμενους φτηνότερους για τα μονοπώλια, να ανοίξουν νέους κερδοφόρους τομείς για το κεφάλαιο και να επιταχύνουν τη συντριβή των αυτοαπασχολούμενων και μικρών, προς όφελος των μεγαθηρίων. Τα στοιχεία για το μεγάλωμα της σχετικής και απόλυτης φτώχειας, για την ανεργία που μεγαλώνει και αξιοποιείται για παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, για τα μικρομάγαζα που κλείνουν, φανερώνουν ότι τα μέτρα μέσα και έξω από τα μνημόνια πέτυχαν και με το παραπάνω το στόχο τους. Τα μέτρα όμως είναι μονόδρομος για το κεφάλαιο και η προπαγάνδα περί «αποτυχίας» στόχο έχει να στρώσει το έδαφος για το επόμενο φιλομονοπωλιακό «πακέτο».
Λένε μάλιστα πως η επόμενη φουρνιά περιλαμβάνει μέτρα που αν είχαν παρθεί «έγκαιρα», θα είχαν ήδη αποδώσει! Κοροϊδεύουν και προκαλούν το λαό. Του λένε να αποδεχτεί να δουλεύει σαν δούλος και τον κακίζουν μάλιστα ότι αυτός, με την πάλη του και την οργή του δυσκόλεψε τις ανατροπές να γίνουν στην... ώρα τους. Αρα, του λένε, το καλύτερο που έχει τώρα να κάνει, είναι να συνδράμει τη «νέα» κυβέρνηση στο τσάκισμα όσων δικαιωμάτων του έχουν απομείνει! Να τους προγκήξει ο λαός. Να μην ανεχτεί να τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα, για να ξεγελάσουν τη δίκαιη οργή του, να τον φοβίσουν. Είναι ο μόνος που μπορεί οργανωμένος να σπάσει το φαύλο κύκλο των απειλών και των μέτρων. Με λαϊκή συμμαχία και ισχυρό ΚΚΕ, να εμποδίσει τα μέτρα, να ανατρέψει την πολιτική τους.
Feeds
