Πέμπτη 24 Μάη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αξιος μαθητής της σχολής του αντικομμουνισμού

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στο μοτίβο, της εξίσωσης φασισμού και κομμουνισμού κινήθηκε ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής του κεντρικού μαγκαζίνο του «Ράδιο 9» Νίκος Μάνεσης την περασμένη Δευτέρα. Με αφορμή τη δήλωση του γενικού γραμματέα της «Χρυσής Αυγής» Ν. Μιχαλολιάκου, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Π. Πικραμμένο, που ανέφερε πως «όποιος βλέπει τον κ. Τσίπρα ως Στάλιν είναι βλαξ», ο παρουσιαστής έσπευσε να αναφέρει «παρενθετικά, έτσι για να θυμόμαστε κιόλας», όπως είπε, ότι «ο Στάλιν με τον Αδόλφο Χίτλερ ήταν πολύ στενοί σύμμαχοι μέχρι που τα "έσπασαν". Αυτό έχει καταγραφεί ιστορικά»...

Αυτό που έχει καταγραφεί ιστορικά, αλλά ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος μάλλον δεν παρακολούθησε την αληθινή ιστορία, είναι πως η ΕΣΣΔ πλήρωσε τον αντιφασιστικό πόλεμο με πάνω από 20 εκατομμύρια νεκρούς. Πως στόχος των ιμπεριαλιστών (Γερμανία, ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία) ήταν η Σοβιετική Ενωση. Πως στόχος ήταν η υποκίνηση ενός πολέμου Γερμανίας και Ιαπωνίας κατά της ΕΣΣΔ, ώστε από τη μία, Γερμανία και Ιαπωνία να εξαφανίσουν τη Σοβιετική Ενωση, και από την άλλη να εξασθενίσουν οι δύο πρώτες με έναν παρατεταμένο εξοντωτικό πόλεμο.

Φανταζόμαστε σε ποια «τεφτέρια» το έχει δει γραμμένο ο Ν. Μάνεσης. Πάντως, τμήματα από αυτά τα «τεφτέρια», τα αναφέρουν συνέχεια οι «συμμαθητές» - ομοϊδεάτες στον υπόλοιπο αστικό Τύπο, οι οποίοι σίγουρα είχαν τελειώσει τη σχολή του αντικομμουνισμού με άριστα!

Τάζει διεκδικήσεις και παζάρια...

«Στη διαπραγμάτευση αν δε ζητήσεις πέντε δε θα πάρεις ούτε τα δύο. Δεν είμαστε η αριστερά του "όλα ή τίποτα", ούτε η αριστερά που περιγράφει σαν την κ. Παπαρήγα, τι δεν πρέπει να γίνει. Είμαστε μια μαχόμενη αριστερά που αναζητούμε εκείνη τη συσπείρωση που απαιτείται για να διεκδικήσουμε εκείνες τις αλλαγές και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη που θα κάνουν τις ζωές των πολιτών, ιδιαίτερα των ασθενέστερων, καλύτερες.

Στις επόμενες εκλογές το δίλημμα είναι ή μνημονιακή κυβέρνηση με πρώτο κόμμα τη ΝΔ ή αντιμνημονιακή προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Σ' αυτό το δίλημμα πρέπει να πάρουν θέση οι πολίτες αλλά και τα κόμματα».

Τι ζητάει ο Δ. Παπαδημούλης απ' τους εργαζόμενους; Εμμέσως πλην σαφώς να καταψηφίσουν το ΚΚΕ γιατί - λέει - πρεσβεύει τη λογική του «όλα ή τίποτα», δεν έχει προτάσεις και άρα τώρα πρέπει να στηριχτεί η «αντιμνημονιακή κυβέρνηση» που οραματίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

... για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι

Αξιώνει δηλαδή απ' αυτούς να βάλουν τα χεράκια τους να βγάλουν τα ματάκια τους. Να εγκαταλείψουν το κόμμα τους, το μόνο αντίβαρο στη λαίλαπα που θα έρθει, με όποια κυβέρνηση, το μόνο με τη μοναδικά εναλλακτική πολιτική πρόταση για το λαό, και σε αντάλλαγμα να πάρουν... αέρα κοπανιστό. Γιατί τέτοιος είναι ο υποτιθέμενος νέος αέρας που πνέει στην ΕΕ, τέτοιες είναι οι προτάσεις για... αναζήτηση συσπείρωσης, για διεκδίκηση «πέντε πραγμάτων» για να πάρεις τελικά όχι δύο, που λέει ο Παπαδημούλης, αλλά ένα μεγαλοπρεπές τίποτα! Γιατί το παζάρεμα με τους εργοδότες, με την ευρωένωση των μονοπωλίων θα καταλήγει στο πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι...

Τα ... ευρωομόλογα

Οσο οι δυνάμεις του κεφαλαίου αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση του συστήματος, οι πολιτικοί φορείς που εκφράζουν τα συμφέροντά του, στροβιλίζονται γύρω από σενάρια διαχείρισης της κρίσης, με γνώμονα την ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της πλουτοκρατίας, στις καινούριες συνθήκες εξέλιξης του συστήματος. Σε αυτά ακριβώς τα πλαίσια ξεκίνησαν - και κάθε τόσο επανέρχονται - οι συζητήσεις για τα λεγόμενα ευρωομόλογα. Ομόλογα που ανεξάρτητα από το ρόλο που πραγματικά καλούνται να παίξουν σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, διάφορες δυνάμεις του ευρωμονόδρομου τα παρουσιάζουν σαν το πλέον αναγκαίο εργαλείο τόσο για την αναχαίτιση του κρατικού χρέους, όσο και για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Στην Ελλάδα, ένθερμοι οπαδοί των ευρωομολόγων είναι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η κουβέντα αρχικά αφορούσε την έκδοση ομολόγων της ΕΕ για τη χρηματοδότηση κρατικού χρέους. Οι σχετικοί προβληματισμοί εντάθηκαν όταν λόγω της κρίσης διαπιστώθηκε ότι επιδεινώθηκαν οι όροι τραπεζικού δανεισμού των χωρών της Ευρωζώνης. Η ιδέα έλεγε, αντί οι διάφορες χώρες-μέλη να εκδίδουν δικά τους ομόλογα, να αποφασιστεί, στα πλαίσια της ...κοινοτικής αλληλεγγύης, η έκδοση ομολόγων από την ΕΕ κεντρικά, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με στόχο τα ομόλογα αυτά να έχουν υψηλότερη πιστοληπτική ικανότητα και άρα πιο χαμηλά επιτόκια. Επειδή όμως τα περί ...αλληλεγγύης είναι παραμύθια που διακινούν οι δυνάμεις που στηρίζουν το σύστημα, από το 2010 ξεκαθαρίστηκε ότι τέτοια ομόλογα δεν πρόκειται να εκδοθούν. Η Γερμανία και άλλες χώρες μέχρι στιγμής προτιμούν να κερδίζουν και δανειζόμενες με πολύ χαμηλά επιτόκια και δανείζοντας οι ίδιες στην Ελλάδα.

Εδώ και μερικούς μήνες, και πάλι εξαιτίας των προβλημάτων ρευστότητας που έχουν οι τράπεζες, προετοιμάζεται η πρόταση για τα «ομόλογα ανάπτυξης», τα οποία υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιηθούν από την ΕΕ προκειμένου να στηρίξουν διάφορες επιχειρηματικές ομάδες, για να προωθούν έργα που θεωρούνται απαραίτητα για το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, καθυστερούν όμως λόγω της κρίσης. Κανείς, βέβαια, δεν μιλάει για έργα που προορίζονται να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων, αλλά για έργα που προορίζονται αποκλειστικά να ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα των πολυεθνικών, προσφέροντας καλύτερους όρους για επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας, περισσότερους δρόμους για τη μεταφορά των εμπορευμάτων τους, αποτελεσματικότερα δίκτυα για την εξασφάλιση της κερδοφορίας τους.

Οι εργαζόμενοι να μην «τσιμπήσουν». Τα ομόλογα δεν αποτελούν δώρα για τους εργαζόμενους. Είτε αφορούν τη χρηματοδότηση του χρέους, είτε προορίζονται για επιχειρηματικές επενδύσεις, είναι δάνεια, που θα πληρώσει πανάκριβα ο λαός. Με τέτοιου είδους παρεμβάσεις δεν αντιμετωπίζεται η οικονομική κρίση σε όφελός τους, ούτε οι δυσβάστακτες επιπτώσεις της στα λαϊκά στρώματα. Ο ...άλλος αέρας της ΕΕ, για τον οποίο πανηγυρίζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, με όποια ομόλογα και να εκφραστεί, είναι αέρας κοπανιστός. Δεν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα του λαού. Μετά τις εκλογές, τα προβλήματα θα είναι και πάλι εδώ, ακόμα πιο οξυμένα. Και την ώρα που η όποια κυβέρνηση προκύψει από τις κάλπες θα ...συνεννοείται με την ΕΕ και τα όργανά της για τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, οι εργαζόμενοι θα αναζητούν το δικό τους απάγκιο πάλι στο Κόμμα. Στο ΚΚΕ, που πρέπει να βγει ενισχυμένο και ακόμα πιο δυνατό, και στο λαό και στη Βουλή.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Κοροϊδεύουν για να συνεχίσουν τη ληστεία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ - λόγω προεκλογικής περιόδου - ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να κοροϊδέψουν το λαό, έχουμε τώρα και τον ...ΣΕΒ να τους μιμείται!

Βγήκε ο πρόεδρός του, Δ. Δασκαλόπουλος, και ζήτησε να ...παρθεί πίσω η διάταξη για μείωση κατά 22% του βασικού μισθού. Τόσο καλός άνθρωπος είναι αυτός και οι όμοιοί του.

Μόνο που πρόσθεσε ότι πρέπει να μειωθούν - ει δυνατόν περισσότερο από 22% υποθέτουμε - οι κλαδικές συμβάσεις. Δηλαδή ...ακόμη περισσότεροι φτωχοί από όσους δημιούργησε η μείωση του κατώτατου μισθού.

Προσθέστε τώρα και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τη μερική απασχόληση, τις επιχειρησιακές συμβάσεις, τις ατομικές συμβάσεις, την υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, τις απειλές απολύσεων, τη διευκόλυνση των απολύσεων και ...έχετε όλο το πακέτο.

Αυτό που θέλουν είναι η συρρίκνωση της εργατικής δύναμης στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό και με το μεγαλύτερο δυνατό εύρος. Θα πουν ό,τι ψέμα μπορείτε να φανταστείτε και θα χρησιμοποιήσουν κάθε απάτη.

ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ που «κύκλοι» του ΣΕΒ - με έγγραφη δήλωση - «καρφώνουν» τον Ε. Βενιζέλο και λένε ότι ...πίσω από την πλάτη τους συμφώνησε με την «τρόικα» για τη μείωση του κατώτερου μισθού! Οτι τους την έφερε δηλαδή!

Λες και δεν το είχαν στημένο μαζί το «παιγνιδάκι» αυτό. Λες και δεν έχουν αξιοποιήσει ήδη οι βιομήχανοι - όπως και όλα τα συναφή είδη - κάθε αντεργατική ρύθμιση. Πόσο δούλεμα ακόμα;

ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ στην Ελλάδα γιατί φοβούνται ότι θα υπάρξουν επεισόδια δηλώνουν οι ξενοδόχοι και ζητάνε - τι άλλο; - μέτρα κατά των απεργιών και των κινητοποιήσεων.

Εχουν μήπως όμως και μία καλή εξήγηση για το λόγο που ...δε θα πάνε διακοπές οι Ελληνες μισθωτοί; Γιατί αυτοί σίγουρα δε φοβούνται επεισόδια στα νησιά του Αιγαίου ή του Ιονίου. Προφανώς, κάτι άλλο τους εμποδίζει...


Γρηγοριάδης Κώστας

Αποκλείουν το ΚΚΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Εχει παραγίνει τις τελευταίες μέρες η τακτική των αστικών ΜΜΕ και της κρατικής τηλεόρασης να μην καλούν σχεδόν καθόλου στις εκπομπές τους εκπροσώπους του ΚΚΕ. Υπερασπίζονται, μάλιστα, τον αποκλεισμό του ΚΚΕ με το επιχείρημα ότι μετά τις εκλογές του Μάη είναι πέμπτο κόμμα και όχι τρίτο, όπως ήταν μέχρι πρόσφατα! Η επιχειρηματολογία τους είναι διάτρητη, αν σκεφτεί κανείς ότι μιλούν για δημοκρατία, επομένως τα κόμματα θα έπρεπε να έχουν ισότιμη προβολή, αλλά και οι ποσοστιαίες διαφορές μεταξύ των κομμάτων, που προέκυψαν από τις πρόσφατες εκλογές, δεν είναι δα και τόσο μεγάλες, ώστε να δικαιολογούν τη μονοπώληση του τηλεοπτικού χρόνου από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, τα κόμματα αυτά συγκέντρωσαν ποσοστά από 13% μέχρι 18% και όχι τα 40άρια που έπαιρναν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επί κυριαρχίας του δικομματισμού. Οσο για την τήρηση της «κοινοβουλευτικής τάξης», την οποία επικαλούνται τα ΜΜΕ, τους θυμίζουμε ότι την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο ο ΛΑ.Ο.Σ. ήταν πίσω από το ΚΚΕ, αλλά τα στελέχη του είχαν μόνιμα στασίδι σε δελτία και εκπομπές. Το ίδιο ισχύει και με τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων, που κατά καιρούς ήταν χρήσιμα στο σύστημα και τα οποία γνώριζαν προβολή πολλαπλάσια του ΚΚΕ. Ας αφήσουν τις υπεκφυγές και τις φαιδρές δικαιολογίες. Υπηρετούν τον αποκλεισμό του ΚΚΕ, επειδή τους χαλάει τη σούπα και θέλουν να το πλήξουν εκλογικά. Αν αυτά κάνουν τώρα, να φανταστεί κανείς πού έχουν σκοπό να φτάσουν όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης.

Συμπεράσματα από τις «ευρω-περιοδείες»

Οι επισκέψεις και οι περιοδείες των προέδρων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στις πρωτεύουσες των ισχυρών κρατών της Ευρωζώνης επιβεβαίωσαν με αδιαμφισβήτητο τρόπο τις δύο γνωστές αλήθειες. Πρώτον ότι ο αέρας που πνέει στην Ευρώπη δεν είναι αέρας αλλαγής, αλλά αέρας κοπανιστός και δεύτερον ότι η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου είναι μεγάλο παραμύθι και απάτη. Οι απαντήσεις και δηλώσεις που έκαναν οι συνομιλητές και ομοϊδεάτες των τριών αυτών κομμάτων σε Παρίσι, Βερολίνο και Βρυξέλλες ήρθαν να σαρώσουν τις αυταπάτες που καλλιεργούν μπροστά στις κάλπες για να παγιδεύσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια εντός του ευρωμονόδρομου. Πέρα από τα λόγια κατανόησης και συμπάθειας για τις «θυσίες του ελληνικού λαού», οι σοσιαλδημοκράτες και λοιποί «φίλοι της Ελλάδας» ξεκαθάρισαν ότι μη τήρηση δεσμεύσεων, που έχουν αναληφθεί εντός και εκτός μνημονίου, σημαίνει «αιτία πολέμου». Ο πλέον ωμός και κυνικός ήταν ο πρόεδρος των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών (SPD), που μάλιστα εμφανιζόταν ως δήθεν διαφωνών με την εφαρμοζόμενη πολιτική από την «άκαμπτη» Μέρκελ: «Αν η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις, δεν θα το κάνει η Γερμανία με τους εταίρους της, με αποτέλεσμα τη διακοπή των πληρωμών», δήλωσε απροκάλυπτα μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, δίχως ο τελευταίος να αντιδράσει. Οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν επιτρέπεται να χάνουν άλλο χρόνο, γιατί η κρίση βαθαίνει και έρχονται πολύ χειρότερες μέρες. Το νέο δίπολο που κατασκευάζεται μεταξύ «κεντροδεξιάς» και «κεντροαριστεράς» επιφυλάσσει μεγάλα βάσανα στο λαό τα επόμενα χρόνια. Πάνω απ' όλα λοιπόν αυτό που έχει σημασία είναι ο λαός να οργανωθεί και να ετοιμαστεί να αντιμετωπίσει τη νέα καταιγίδα μέτρων που έρχεται. Ο ρόλος του ΚΚΕ στην κατεύθυνση αυτή είναι αναντικατάστατος.

«Σημάδια» άγριας αντιλαϊκής επέλασης

«Δημοκρατία πάση θυσία, όταν βλέπουμε τι γίνεται στην Πάτρα;». Καθόλου δεν ξαφνιάζει η επαίσχυντη θέση που εξέφρασε χτες στον «Real» Α. Γεωργιάδης, προτρέποντας θρασύτατα έμμεσα πλην σαφώς να μπουν στο «γύψο» τα ατομικά δικαιώματα και οι δημοκρατικές ελευθερίες για χάρη τάχα του «υπέρτατου αγαθού» της ασφάλειας. Ο εν λόγω βουλευτής διαχρονικά εξέφραζε αυτές τις βαθιά αντιδραστικές απόψεις, δεν έκρυβε το θαυμασμό του για τη δικτατορία του Μεταξά, τη χούντα κ.ο.κ. Το ζήτημα είναι ότι φορείς τέτοιων απόψεων, χώρεσαν άνετα στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου υπό τον Λ. Παπαδήμο, γεγονός που επιβεβαιώνει, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον την ανοχή σε αυτές εκ μέρους των ηγεσιών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ακριβώς γιατί τέτοιες απόψεις και κόμματα που τους εκφράζουν είναι χρήσιμες στον πόλεμο που διεξάγει η πλουτοκρατία για να φορτώσει τα βάρη της κρίσης της στο λαό, ώστε να βγει η ίδια όσο γίνεται πιο αλώβητη. Καθόλου τυχαίο ότι οι φορείς τέτοιων επικίνδυνων και αντιδραστικών αντιλήψεων βρήκαν φιλόξενη στέγη στη ΝΔ. Ετσι η ηγεσία της θέλει να στείλει μήνυμα στην εγχώρια πλουτοκρατία και τους ξένους συμμάχους της (τρόικα) ότι είναι αποφασισμένη να επιβάλει τα βάρβαρα μέτρα διά πυρός και σιδήρου. Καθόλου τυχαίο ότι το σύνθημα που χρησιμοποιούσε κατά κόρον προεκλογικά ο Α. Σαμαράς «για ανακατάληψη των πόλεων» τάχα από τους μετανάστες, το ίδιο σύνθημα χρησιμοποίησε και η «Χρυσή Αυγή» στην Πάτρα πρωτοστατώντας στο κυνήγι των μεταναστών και τα επεισόδια που ακολούθησαν. Η αντιλαϊκή επίθεση που θα γίνει πολύ πιο άγρια μετά τις εκλογές, όποια κυβέρνηση και αν συγκροτηθεί, μπορεί να παρεμποδιστεί από ένα ρωμαλέο εργατικό λαϊκό κίνημα που θα έχει ξεκάθαρη στόχευση τη λαϊκή εξουσία. Αναγκαία προϋπόθεση να είναι το ΚΚΕ δυνατό και όρθιο.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ανάπτυξη - βρόχος στο λαό

Τα όσα συζητήθηκαν στη χτεσινή άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ πρέπει να αποτελέσουν πηγή συμπερασμάτων για το λαό μπροστά στην κάλπη. Σε γενικές γραμμές, η Σύνοδος επιβεβαίωσε ότι:

  • Οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ μαίνονται και μεγαλώνουν, όσο βαθαίνουν η καπιταλιστική κρίση και τα αδιέξοδα στη διαχείρισή της. Καθόλου τυχαία, ενώ μιλάνε για μέτρα ανάπτυξης, με τα οποία θα ξεκολλήσουν τάχα την ΕΕ και την Ευρωζώνη από την κρίση, διαρρέουν σενάρια για φυγόκεντρες τάσεις και μια διαφορετική Ευρωζώνη τα επόμενα χρόνια, επιβεβαιώνοντας ότι όποιος συμβιβασμός επιτυγχάνεται κάθε φορά, είναι πρόσκαιρος και γρήγορα ξεπερνιέται από τις ραγδαίες εξελίξεις.
  • Λιτότητα και ανάπτυξη είναι έννοιες αλληλοσυμπληρούμενες στο λεξιλόγιο της ΕΕ και των μονοπωλίων. Ολοι οι αρχηγοί κρατών διαβεβαίωσαν ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι πρέπει να τηρηθούν με ευλάβεια και συμπληρωματικά να προωθηθούν μέτρα για την ανάπτυξη. Ακόμα και οι διακηρύξεις του Ολάντ ότι δε θα ψηφίσει το Σύμφωνο Σταθερότητας αν δε συμπληρωθεί με μέτρα ανάπτυξης, γίνονται από τη σκοπιά της υπεράσπισης των ιδιαίτερων συμφερόντων της γαλλικής αστικής τάξης και όχι για το καλό του λαού. Η Γαλλία, όπως και η πλειοψηφία των κρατών της Ευρωζώνης, είναι σε κρίση. Η Γερμανία έχει αναιμική ανάπτυξη. Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη τη θέση των γαλλικών επιχειρήσεων στον ενδοευρωπαϊκό και παγκόσμιο ανταγωνισμό. Οι καπιταλιστές αν δεν πάρουν κρατικό χρήμα δεν κάνουν επενδύσεις. Αυτό εμποδίζεται από το δημοσιονομικό περιορισμό. Από εκεί προκύπτει όλος ο καυγάς. Ταυτόχρονα, ο Ολάντ όχι μόνο διαβεβαιώνει ότι θα τηρήσει τους στόχους για μείωση των χρεών και των ελλειμμάτων στη χώρα του, αλλά καλεί και την Ελλάδα να φανεί απόλυτα συνεπής στις δεσμεύσεις της απέναντι στην ΕΕ.
  • Τα μέτρα για την ανάπτυξη συνοψίζονται επί της ουσίας σε μερικά δισ. κρατικών και τραπεζικών εγγυήσεων για την αναθέρμανση έργων σε τομείς κερδοφόρους για το κεφάλαιο. Οι ελάχιστοι εργαζόμενοι σ' αυτά τα έργα θα απασχολούνται με τσακισμένους μισθούς και δικαιώματα, σε συνθήκες που θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο όσο η κρίση βαθαίνει. Κανένα από τα βάρβαρα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα δεν καταργεί η συμπλήρωση με μέτρα για την ανάπτυξη. Αντίθετα, το ζεστό χρήμα για τις επενδύσεις θα οξύνει τους ανταγωνισμούς για το ποια μονοπώλια θα το ξεκοκαλίσουν και το λογαριασμό που θα τον πληρώσει ο λαός.
  • Οι συνέπειες από την ανάπτυξη που προπαγανδίζουν θα είναι τόσο επώδυνες για το λαό, ώστε η ΝΔ, που προαλείφεται για κεντροδεξιά κυβέρνηση, κατέθεσε στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα πρόταση για τη δημιουργία Ταμείου που θα απαλύνει τις επιπτώσεις από την ανεργία και την εξαθλίωση που θα μεγαλώσουν. Από τη μια, δηλαδή, μιλάνε για «ανάπτυξη» που θα σώσει το λαό και από την άλλη ετοιμάζουν υποτυπώδη μέτρα για τα εξαθλιωμένα λαϊκά στρώματα, που περιμένουν ότι θα πολλαπλασιαστούν με τα μέτρα που ετοιμάζουν.

Καμιά αυταπάτη δε χωράει. Η ανάπτυξη που αποφασίζει η ΕΕ είναι αυτή που στηρίζουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Κουβέλης. Ο λαός δεν πρέπει να χάσει άλλο χρόνο περιμένοντας λύση από την ΕΕ και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου». Λύση μπορεί να δώσει μόνο ο ίδιος, διαλέγοντας τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με ισχυρό ΚΚΕ στην πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ