ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Δωρεάν» Υγεία από τους εμπόρους;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Δωρεάν εμβόλια, υγειονομικό υλικό, εκτυπωτικό μηχάνημα και αναλώσιμα», προσέφερε τo νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού όπως ενημερώνει το Γραφείο Τύπου του Ομίλου. Σχολιάζοντας την πρωτοβουλία, η διευθύνουσα σύμβουλος του Ομίλου αναφέρθηκε στην «πλήρη συναίσθηση του αυξημένου κοινωνικού του ρόλου και της ευαισθησίας του χώρου που υπηρετεί», εξηγώντας ότι πρόκειται για ένα χώρο «που το αγαθό της υγείας είναι άμεσα συνδεδεμένο με το αίσθημα της ανθρωπιάς και της ευθύνης απέναντι στον συνάνθρωπο. Είναι χρέος μας, σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες να προσφέρουμε ένα ελάχιστο δείγμα βοήθειας σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, προκειμένου να διασφαλιστεί το σημαντικότερο αγαθό, η υγεία τους».

Σε συνθήκες αφ' ενός άγριας λεηλάτησης του εισοδήματος της εργατικής - λαϊκής οικογένειας με αποτέλεσμα να μη μπορεί να εξασφαλίσει φάρμακα, να σταματούν θεραπείες κ.τ.λ., αφ' ετέρου σχεδιασμένης εγκατάλειψης των δημόσιων νοσοκομείων, τι εξυπηρετούν τέτοιες πρωτοβουλίες των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου; Μπορούν να είναι ... «αθώες» οι παρεμβάσεις εκείνων που θησαυρίζουν από την πολιτική που μετατρέπει την Υγεία σε εμπόρευμα; Η αλήθεια είναι πάντως ότι το «εταιρικό προφίλ» τους εξωραΐζεται ιδιαίτερα από τέτοιες δράσεις: έτσι, από μπροστά εμφανίζονται φιλάνθρωποι και από πίσω μπορούν να συνεχίζουν ανεμπόδιστα να πλουτίζουν από το εμπόριο του δικαιώματος κάθε ανθρώπου να έχει την υγειά του. Εμπόριο που δεν μπορεί να συνάδει με κανέναν «κοινωνικό ρόλο» και καμία «ευαισθησία» εκείνων που το ασκούν. Γιατί πολύ απλά δε γίνεται να πουλάς την ανάγκη του μεροκαματιάρη να γιατρεύονται τα παιδιά του και να είσαι και «ευαίσθητος». Η μόνη ... «ευαισθησία» που υπάρχει σ' αυτήν την περίπτωση είναι ταυτόχρονα στο κέρδος και στην υποκρισία.

Ετοιμάζουν επίθεση στις αστικές συγκοινωνίες

Περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας, χειροτέρευση των συνθηκών για τους εργαζόμενους σε αυτές, αλλά και ενδεχόμενο νέων αυξήσεων στην τιμή του εισιτηρίου προβλέπεται για το επόμενο διάστημα στο όνομα μιας ακόμη «εξυγίανσης» των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ). Υπενθυμίζουμε ότι τα συσσωρευμένα χρέη του Οργανισμού ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ βαραίνουν ακόμη τον Οργανισμό παρά την υποτιθέμενη διαγραφή τους από το νόμο Ρέππα, 3920/2011 και όπως είχε ανακοινωθεί κατά τη διάρκεια της περασμένης προεκλογικής περιόδου η Διοίκηση του Οργανισμού βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με το υπουργείο Οικονομικών για την «οριστική διευθέτηση» του ζητήματος. Επιπλέον, κατά την διάρκεια της κυβέρνησης Παπαδήμου, είχε «διαρρεύσει» ότι οι διοικήσεις των εταιρειών αστικών συγκοινωνιών εξέταζαν το ενδεχόμενο αυξήσεων που μπορεί να φτάνουν τα 30 με 40 λεπτά για το ενιαίο εισιτήριο, μαζί με νέες περικοπές σε μια σειρά ατέλειες και εκπτώσεις που ισχύουν σήμερα.

Πέραν αυτού, η τοποθέτηση του Κ. Χατζηδάκη κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης ότι οι αστικές συγκοινωνίες θα τεθούν στην «πρωτοπορία μιας αλλαγής φιλοσοφίας του τρόπου λειτουργίας των δημόσιων επιχειρήσεων» δείχνει συνολικά πως το ζήτημα των ΜΜΜ δεν έχει «κλείσει» για τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Να πούμε ότι κατά την πρώτη «αλλαγή φιλοσοφίας» στις αστικές συγκοινωνίες που επιχειρήθηκε επί υπουργίας Ρέππα, το αποτέλεσμα ήταν να περικοπούν δεκάδες δρομολόγια λεωφορείων σε όλο το Λεκανοπέδιο, να αυξηθεί το κόμιστρο έως και 50% σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά και να συρρικνωθεί περαιτέρω το προσωπικό τους. Το μόνο βέβαιο είναι ότι από το ερχόμενο φθινόπωρο θα πρέπει να αναμένουμε και νέες παρεμβάσεις «επί το χείρον», παράλληλα με διάφορα σενάρια που ήρθαν στη δημοσιότητα το προηγούμενο διάστημα και αφορούσαν την, με διάφορους τρόπους, είσοδο ιδιωτών στο «φιλέτο» των αστικών συγκοινωνιών.

«Αντικομμουνισμός» για να καλύψουν το «έγκλημα»

Μια μέρα πριν ο πρόεδρος του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων της Ρόδου Α. Σταμούλης (ΠΑΣΚΕ) αποκαλύψει ότι πίσω από την πλάτη των εργαζομένων συμφώνησε με τους ξενοδόχους να υπογράψει Τοπική ΣΣΕ με μείωση μισθών 13%, είχε εκτοξεύσει τόνους λάσπης στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ αλλά και στο ΚΚΕ. Προφανώς για να «γλυκάνει» λίγο τον «πικρό καφέ» που κέρασε τον κλάδο. Λίγες μέρες μετά από τις υπογραφές που πέσανε σε αυτή την κατάπτυστη σύμβαση, ο πρόεδρος του σωματείου προχώρησε σε νέα ακόμα πιο χυδαία δήλωση σε βάρος των κομμουνιστών, που έχουν δώσει και τη ζωή τους, για τα δίκαια των εργαζομένων και του λαού, καθώς και στις ταξικές δυνάμεις στον κλάδο... «Θέλετε να μιλήσουμε για τους προδότες κομμουνιστές του εμφυλίου, που αν ο λαός δεν τους ακολουθούσε στα βουνά σφαζόταν με κονσερβοκούτια;» αναρωτιέται ο συνδικαλιστής καταφεύγοντας σε χυδαίο αντικομμουνισμό και χωρίς ίχνος ντροπής για τις κουβέντες που ξεστομίζει.

Είναι φανερό ότι με αυτές τις εμετικές δηλώσεις επιχειρεί να κουκουλώσει τις «πομπές του». Φαίνεται όμως ότι δεν τα καταφέρνει, γιατί από τη μέρα που υπέγραψε την κατάπτυστη σύμβαση έχει «εξαφανιστεί». Στους χώρους δουλειάς (πολλοί εργαζόμενοι δεν ξέρουν ότι έχει κλείσει η σύμβαση) δεν έχει πατήσει το πόδι του για να ανακοινώσει τα κατορθώματά του. Αντί λοιπόν να επιτίθεται στις ταξικές δυνάμεις και το ΚΚΕ, που δίνουν έναν αταλάντευτο αγώνα για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού, ας κάνει καμία βόλτα από ξενοδοχεία του νησιού, να δούμε τι θα πουν οι εργαζόμενοι για τις μειώσεις στους μισθούς τους που συμφώνησε πίσω από την πλάτη τους.

Σύγκρουση κόντρα στις αυταπάτες

Οι τοποθετήσεις των κυβερνητικών στελεχών κατά τη διάρκεια της συζήτησης των προγραμματικών δηλώσεων αναδεικνύουν ότι σχεδιάζονται νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό και στις συντάξεις. Οι αναφορές τους στη δήθεν «σπατάλη» δισεκατομμυρίων ευρώ στις κύριες συντάξεις, «στις υψηλές συντάξεις των ευγενών επικουρικών ταμείων» δεν αφήνουν αμφιβολία ότι δρομολογούνται νέες μειώσεις σε κύριες και επικουρικές, που μπορούν να γίνουν και μέσω νέας συγχώνευσης Ταμείων. Ταυτόχρονα στο στόχαστρο μπαίνουν και τα κοινωνικά επιδόματα που θα συρρικνωθούν δραματικά με πρόσχημα τον «εξορθολογισμό» τους. Τα νέα μέτρα σε συνάρτηση με τις δραματικές εξελίξεις στο χώρο της παροχής υπηρεσιών Υγείας, διαμορφώνουν ένα ζοφερό περιβάλλον για εργαζόμενους και συνταξιούχους. Τίθεται θέμα επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους και ασθενείς.

Παράλληλα, κυβέρνηση και εργοδότες σε συμφωνία με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ανοίγουν και πάλι ζήτημα εργασιακών σχέσεων και συμβάσεων. Οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου δεν κρύβουν ότι επιδιώκουν να συρρικνώσουν ακόμα περισσότερο τους μισθούς, να τύχουν νέων απαλλαγών και επιδοτήσεων, να εξασφαλίσουν ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην πλάτη των εργαζομένων. Η επίθεση στις κλαδικές συμβάσεις τις επόμενες εβδομάδες και μήνες θα ενταθεί, καθώς μετά τη μείωση των κατώτερων μισθών, οι μέσοι κλαδικοί μισθοί για την εργοδοσία θεωρούνται απαράδεκτα υψηλοί. Το νέο γαϊτανάκι των διαλόγων που στήθηκε, δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για τους εργάτες και τις εργάτριες. Και εδώ αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ο καταστροφικός ρόλος της ΓΣΕΕ, που επί της ουσίας προπαγανδίζει και απαιτεί από τους εργάτες προσαρμογή στην πραγματικότητα, δηλαδή αποδοχή των όρων που υπαγορεύουν οι κεφαλαιοκράτες.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις θα ήταν τουλάχιστον αφέλεια να πιστέψουν οι εργάτες, ότι με διαπραγματεύσεις, σε διάλογο με τους εργοδότες θα μπει τέλος στον κατήφορο. Ο δρόμος αυτός θα αποδειχτεί και πάλι δρόμος που θα μετράμε μόνο απώλειες και ήττες. Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αυταπάτη. Γιατί πίσω από τα χαμόγελα και τους διαλόγους του ΣΕΒ, κρύβεται η ίδια διαχρονική επιδίωξη: Το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, η δραστική συρρίκνωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Για το κεφάλαιο δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να πετύχει την ανταγωνιστικότητα που θέλει, παρά να στείλει στα Τάρταρα την εργατική τάξη. Και όσοι τάζουν στους εργάτες ότι αυτή η ανταγωνιστικότητα μπορεί να έρθει και με άλλους «ενάρετους» τρόπους, ότι μπορεί να έχουν και το σκύλο (το κεφάλαιο) χορτάτο και την πίτα (μισθοί) ολόκληρη, τους παίζουν άσχημο παιχνίδι.

Η υπεράσπιση των μισθών, η υπεράσπιση των συντάξεων και της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, η κατοχύρωση των εργατικών δικαιωμάτων μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ταξική πάλη. Οι κεφαλαιοκράτες είναι λύκοι. Το νιώθουν στο πετσί τους χιλιάδες εργάτες μέσα στους τόπους δουλειάς. Μόνο σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την κυβερνητική πολιτική, συνολικά τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορούν οι εργάτες να κρατήσουν κάποια δικαιώματα, να πάρουν έστω μια ανάσα. Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Πόλεμο ταξικό, ανελέητο. Και στον πόλεμο απαντάς με πόλεμο. Με οργάνωση και ταξική αλληλεγγύη. Με καθαρή στρατηγική και στόχους. Αυτό το δρόμο δείχνει και πάλι στους εργάτες το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Σε αυτή την υπόθεση υποτάσσει όλες του τις δυνάμεις. Μόνο με έναν τέτοιο αγώνα υπάρχει ελπίδα.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αλλοθι για τα αντιλαϊκά μέτρα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΟ υπουργείο Οικονομικών αναφέρουν δημοσιεύματα! Τα έσοδα από ΦΠΑ καταρρέουν μήνα με το μήνα. Δε μαζεύουν όσα υπολόγιζαν ούτε ...με σφαίρες.

Δηλαδή, τι περίμεναν; Να αυξηθεί η κατανάλωση; Ο κόσμος να βγαίνει στα μαγαζιά χαρούμενος και να ψωνίζει δεξιά και αριστερά σκορπίζοντας τα χρήματα που δεν έχει;

Από πού να προκύψουν τα λεφτά και κατ' επέκταση οι φόροι; Από τους άνεργους; Τους μειωμένους μισθούς; Τα είδη πρώτης ανάγκης που ακριβαίνουν; Την ανασφάλεια που νιώθει κάθε μισθωτός και συνταξιούχος;

Μήπως νομίζουν ότι θα αλλάξει η κατάσταση με το φορολογικό νομοσχέδιο που σχεδιάζουν; Αυτό που θα κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους ακόμη μεγαλύτερους «νόμιμους» φοροφυγάδες;

Κι επειδή δεν τους θεωρούμε χαζούς, ούτε είναι δυνατόν να έχουν χάσει την κοινή λογική, προφανώς μας κοροϊδεύουν και θα εκμεταλλεύονται κάθε υστέρηση στα έσοδα για νέα αντιλαϊκά μέτρα.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΗ παρουσία του στη διάσκεψη των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, ο Γ. Στουρνάρας «πρόσθεσε» στη νέα «λυπητερή» που έρχεται για τον ελληνικό λαό άλλα 3 δισεκατομμύρια.

Ηταν ...ανελαστικοί λέει οι συνάδελφοί του και δεν μπόρεσε να πετύχει τίποτε καλύτερο. Τους είπε όμως ότι έχουμε μεγάλη ύφεση κι αυτό δεν είναι σωστό πράγμα.

Να μην ανησυχούμε όμως μας λένε οι κυβερνώντες, την ...κατάλληλη στιγμή, κάποτε, αργότερα θα κάνουν κάποιες καίριες διαπραγματευτικές κινήσεις. Είναι θέμα ...σωστής επιλογής χρόνου.

Εντάξει λοιπόν, μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία που θα τους ...«βρούμε μπόσικους» ο κοσμάκης μπορεί να φτωχαίνει και να εξαθλιώνεται. Αυτά έχουν οι καλές διαπραγματεύσεις.

Αλλά πού να ξέρουμε εμείς από αυτά. Δεν είμαστε παρά... ένας επιπόλαιος λαός που όλο ζητάει και δε δίνει τίποτε, ούτε δουλεύει για την παραγωγικότητα της χώρας.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδού το «ευρωπαϊκό κεκτημένο»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Κατάπιαν τη γλώσσα» τους μετά την προχθεσινή απόφαση του Γιούρογκρουπ, όλοι αυτοί, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που δήλωναν θαυμαστές του Ισπανού πρωθυπουργού Μ. Ραχόι, επειδή εφάρμοζε τα ίδια βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα ...δίχως μνημόνιο ή ότι κατάφερε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δίχως τάχα να επιβαρυνθεί το κρατικό χρέος. Επιβεβαιώνεται πλέον περίτρανα ότι η «διάσωση» των τραπεζών θα φορτωθεί στις πλάτες του ισπανικού λαού, ενώ και τυπικά η Ισπανία μπαίνει σε «καθεστώς μνημονίου». Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Γιούρογκρουπ η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει μέχρι το τέλος Ιούλη ένα μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο για το 2013-2014, στο οποίο θα περιγράφονται «διαρθρωτικά μέτρα, τα οποία είναι αναγκαία προκειμένου να μειωθεί το υπερβολικό έλλειμμα». Δεύτερον, η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να υιοθετήσει, «χωρίς καθυστέρηση», νέα μέτρα λιτότητας ύψους 10 δισ. ευρώ για το 2012, μεταξύ άλλων αύξηση του ΦΠΑ, μειωμένες συντάξεις και επίδομα ανεργίας. Ακόμη 20 δισ. ευρώ θα πρέπει να εξευρεθούν τα επόμενα χρόνια. Ακόμη χειρότερα, η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι «έτοιμη να υιοθετήσει περαιτέρω μέτρα» στην περίπτωση που είναι αναγκαίο. Πράγμα που είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο καθώς η Κομισιόν προβλέπει ότι ισπανική οικονομία θα βρεθεί σε ύφεση και το 2013. Επιπλέον, αποφασίστηκε ότι η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να ενημερώνει τους εταίρους κάθε τρίμηνο για την πρόοδο που σημειώνει. Στην πραγματικότητα και στην Ισπανία θα εφαρμόζεται ένα μνημόνιο διαρκείας, που απορρέει από το μεγάλο ευρωμνημόνιο του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας και της συνθήκης του ευρώ. Ιδού πώς «τηρείται το ευρωπαϊκό κεκτημένο» και «η αρχή της ίσης μεταχείρισης των χωρών της Ευρώπης και της Ευρωζώνης», που ζητούσε ο Α. Τσίπρας...

Φιλολαϊκή διαπραγμάτευση από «θέση ισχύος»

Τη μισή αλήθεια, που είναι χειρότερη από ψέμα, λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν δηλώνει ότι «ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση». Ολόκληρη η αλήθεια όμως είναι ότι η διαπραγμάτευση αυτή, που διαχρονικά γινόταν και θα συνεχίσει να γίνεται, δεν αφορά στο ελάχιστο την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων από τα άγρια μέτρα λιτότητας και τις αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές που καταστρέφουν τη ζωή του, αλλά αποκλειστικά τη θωράκιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και τη «διάσωση» της εγχώριας πλουτοκρατίας. Βασικό αντικείμενο της διαπραγμάτευσης είναι η ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων μέσω της ανακεφαλοποίησης των τραπεζών, η «απελευθέρωση» κονδυλίων από το ΕΣΠΑ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη και η παραπέρα ελάφρυνση από εργοδοτικές εισφορές... Αυτός ήταν ευθύς εξαρχής ο βασικός στόχος της επαναδιαπραγμάτευσης, που είχε όμως ως βασική προϋπόθεση τη συνέχιση των θυσιών του λαού, μέσω της στρατηγικής της εσωτερικής υποτίμησης, που αποτελεί ενιαία στρατηγική της εγχώριας πλουτοκρατίας και της τρόικας (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων. Τα μέτρα «ανακούφισης» των χαμηλοσυνταξιούχων, πολύτεκνων, φτωχών κτηνοτρόφων, καθώς και τα περιβόητα «ισοδύναμα μέτρα» για την αποκατάσταση των ειδικών μισθολογίων, που ο πρωθυπουργός ορκιζόταν προεκλογικά ότι είναι έτοιμα, από την πρώτη στιγμή ήταν ολοφάνερο ότι ήταν μια καλοστημένη απάτη για την παραπλάνηση του λαού. Το ίδιο ολοφάνερο ήταν πως το προεκλογικό σύνθημα «όχι νέα μείωση μισθών και συντάξεων,όχι νέοι φόροι», ήταν ένα πελώριο ψέμα. Είναι καιρός ο λαός να βάλει τέλος στα παραμύθια και τις ψευδαισθήσεις και να συνειδητοποιήσει ότι η μόνη διαπραγμάτευση που μπορεί να γίνει προς όφελός του είναι όταν ο ίδιος είναι σε «θέση ισχύος», ώστε να μπορεί να επιβάλει το δίκιο του. Και αυτό μόνο με απόφαση για αγώνες και ρήξη με το σάπιο σύστημα μπορεί να επιτευχθεί.

Αλλα τη Δευτέρα, άλλα την Τρίτη

Αφού μέμφεται τον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα επειδή «δε διεκδίκησε κανένα άλλο δρόμο πέραν της πιστής εφαρμογής του μνημονίου» στο Eurogroup -σαν να μην εκπροσωπεί αυτός πολιτικά τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης που υπηρετούνται με μνημόνια, αλλά από βίτσιο ή ανικανότητα επιμένει σ' αυτά η κυβέρνηση- ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης καταλήγει ότι «ο λαός μας τα λάθη τα συγχωρεί τα ψέματα όμως όχι».

Θα έπρεπε τη σύσταση αυτή να την απευθύνει στον ...καθρέφτη του. Γιατί από ψέματα ο ΣΥΡΙΖΑ άλλο τίποτα. Για παράδειγμα, χτες, εκτός του Π. Σκουρλέτη δήλωση για το ίδιο θέμα έκανε και η αρμόδια του τομέα Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Ρ. Δούρου. Τη θυμάστε; Είναι αυτή που την επομένη της τελευταίας συνόδου κορυφής της ΕΕ, ζητωκραύγαζε τη ...νίκη της Ιταλίας και της Ισπανίας! Και τι δεν είπε, ότι «η χθεσινή ημέρα της ευρωσυνόδου στις Βρυξέλλες ήταν απολύτως ενδεικτική του τι σημαίνει "σκληρή διαπραγμάτευση"», ότι Μόντι και Ραχόι «ανέτρεψαν την ατζέντα της Συνόδου, υποχρεώνοντας τις χώρες της Ευρωζώνης να αποδεχθούν μεγάλο τμήμα των αιτημάτων τους» και το κορυφαίο όλων: «Η χθεσινή ημέρα θα πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα των κανόνων του αποτελεσματικού "διαπραγματεύεσθαι" (...) όταν υπάρχει πραγματική θέληση και τακτική για διαπραγμάτευση, υπάρχουν αποτελέσματα»!!!

Αυτά δήλωνε η κ. Δούρου 11 μέρες πριν. Τι δήλωσε χτες; Απολαύστε την: «Στο επίκεντρο βρέθηκε ξανά η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της Ισπανίας με μνημόνιο (δηλαδή τον ισπανικό λαό να πληρώνει το τίμημα)»...

Εχουν απύθμενο θράσος και προκλητικά εμπαίζουν ένα λαό για τον οποίο πιστεύουν ότι διαθέτει μνήμη χρυσόψαρου. Ας θυμούνται καλά ότι ο λαός μπορεί να αργεί αλλά δε λησμονεί. Θα 'ρθει η ώρα που κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του.

Για να βγει ο λαός στο ξέφωτο

Τα αποτελέσματα του Γιούρογκρουπ, οι γενικότερες πολιτικές εξελίξεις, επιβεβαιώνουν ότι η αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου ήταν και παραμένει μια μεγάλη απάτη για το ξεγέλασμα του λαού. Την εμπνεύστηκαν και την αξιοποίησαν πρωτίστως τα κόμματα της συγκυβέρνησης, την υιοθέτησε όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν εγκατέλειψε τη δημαγωγία περί ακύρωσης του μνημονίου, με την οποία προσπάθησε να ψηφοθηρήσει προεκλογικά. Τώρα έφτασε στο σημείο να εμφανίζεται αυτός ως ο πιο θερμός οπαδός της αναδιαπραγμάτευσης, καταγγέλλοντας τα κόμματα της συγκυβέρνησης ότι την έχουν εγκαταλείψει! Αυτό που γίνεται ολοένα και πιο φανερό είναι ότι όποια αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου κι αν γίνει, δεν πρόκειται να αποτρέψει τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, την επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του λαού και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Οι όποιες οριακές αλλαγές γίνουν σε περίπτωση αναδιαπραγμάτευσης, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση θα την κάνει, θα έχουν εξουδετερωθεί από τα μέτρα που εφαρμόζονται κι από τα καινούρια που αναπόφευκτα θα έρθουν. Κι αυτό επειδή το μνημόνιο δεν είναι η αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης, αλλά το μέσο για την επιτάχυνσή της σε συνθήκες κρίσης. Είναι μία συγκροτημένη πολιτική απαξίωσης της αξίας της εργατικής δύναμης, που πηγάζει από το μόνιμο στόχο για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων της ΕΕ, σε βάρος των εργαζόμενων και του λαού. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σε μια σειρά από κράτη - μέλη της ΕΕ και χωρίς μνημόνιο πάρθηκαν μέτρα αντίστοιχα του μνημονίου και μάλιστα προ κρίσης. Στην Ελλάδα δεν πάρθηκαν γιατί υπήρχαν αντιστάσεις μέσα στο κίνημα.

Με άλλα λόγια, καμιά αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου δεν μπορεί να αλλάξει τη ζωή του λαού προς το καλύτερο. Μόνο η κατάργηση του μνημονίου, σε συνδυασμό με τη μονομερή διαγραφή του χρέους και την αποδέσμευση από την ΕΕ, μπορούν μαζί και τα τρία να αποτελέσουν σήμερα πολιτικά αιτήματα - κρίκους για την ανάπτυξη ενός κινήματος επιθετικού, ρωμαλέου, που θα παλεύει για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων των αυτοαπασχολουμένων, των φτωχών αγροτών. Για το ΚΚΕ, ένας τέτοιος αγώνας θα πρέπει να συνδέεται με την προοπτική της γενικότερης πολιτικής ανατροπής. Να ζυμώνει το ζήτημα της λαϊκής εξουσίας σαν μοναδική και πραγματική διέξοδο από την κρίση υπέρ του λαού. Το τρίπτυχο αυτό είναι η ελάχιστη προϋπόθεση για να ανοίξει μια χαραμάδα ευημερίας για το λαό και γι' αυτό μπορεί να συνενώσει στην πάλη πλατιά λαϊκά στρώματα, ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση του καθενός.

Πυρήνας του μνημονίου είναι η στρατηγική που υπηρετεί τα γενικότερα συμφέροντα της πλουτοκρατίας μέσα και έξω από την Ελλάδα, όπως αυτά περιγράφονται στις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ για πιο φτηνούς εργαζόμενους, απελευθέρωση όλων των αγορών, κατάργηση συνταξιοδοτικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτή η στρατηγική είναι που πρέπει να ηττηθεί για να βγει ο λαός στο ξέφωτο, με αγώνες μαζικούς, επιθετικούς, που θα ξεκινάνε από την παρεμπόδιση των βάρβαρων μέτρων και θα δημιουργούν προϋποθέσεις για συνολικές φιλολαϊκές αλλαγές. Γιατί στα αιτήματα υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων, όταν η γενική γραμμή του μαζικού λαϊκού κινήματος δεν είναι τουλάχιστον πολιτικοποιημένη στον αναγκαίο βαθμό, τότε είναι πολύ δύσκολο να υπάρξουν έστω οριακές, μερικού χαρακτήρα κατακτήσεις.