Τα μαχαίρια τους ακονίζουν ήδη οι πολυεθνικές τώρα που η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης αποτελεί βασική προτεραιότητα για κυβέρνηση και τρόικα, ενώ βασικό εργαλείο γι' αυτό είναι η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία και η ευρεία χρήση των γενόσημων φαρμάκων. Ετσι λοιπόν, η επιχείρηση «Watson» (μία από τις κορυφαίες πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες - συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων, βάσει συνταγογραφήσεων, φαρμακευτικών εταιρειών στις ΗΠΑ, σύμφωνα με οικονομικές ιστοσελίδες) εξαγόρασε τον περσινό Μάη εταιρεία του κλάδου με έδρα την Ελλάδα που, εκτός από τη μονάδα ετήσιας παραγωγής 1,3 δισ. δισκίων, είχε ήδη ξεκινήσει την ανέγερση υπερσύγχρονου εργοστασίου στο Σχηματάρι (αναμένεται να λειτουργήσει το 3ο τρίμηνο του 2012) με δυνατότητα παραγωγής 3-5 δισ. δισκία ετησίως.
Με την εξαγορά της ελληνικής εταιρείας, ο αμερικάνικος κολοσσός αποκτά πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, κάτι που μέχρι πέρυσι δεν είχε. Μάλιστα, η εταιρεία που εξαγοράστηκε από τη «Watson», μέχρι τον Ιανουάριο του 2011, είχε εξασφαλίσει περισσότερες από 600 άδειες κυκλοφορίας σε Ευρώπη, Νότια Αφρική, Καναδά, Μέση Ανατολή και Ασία. Ταυτόχρονα έκανε εξαγωγές σε Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Βρετανία και Πολωνία που αποτελούν σχεδόν το 80% των συνολικών της εσόδων.
Δε ξέρουμε αν για τη συγκεκριμένη πολυεθνική θα είναι προτεραιότητα η παραγωγή και χρήση γενοσήμων φαρμάκων με βάση την ασφάλεια των ασθενών και τη μέγιστη δυνατή προστασία της υγείας τους. Το σίγουρο είναι πάντως πως τρίβει τα χέρια της για το γεγονός ότι (και) στην Ελλάδα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου κάνουν ό,τι μπορούν για να μείνει το φάρμακο... εμπόρευμα, διαφορετικά τα κέρδη και οι επενδύσεις των πολυεθνικών θα διέτρεχαν μεγάλο κίνδυνο και οι σύγχρονες εγκαταστάσεις, μηχανές κτλ. θα μπορούσαν να τεθούν στην πραγματική υπηρεσία των λαϊκών συμφερόντων.
Αποφασισμένοι με τις περικοπές...
«Βασιλικότερος του Βασιλέως» ο γραμματέας της ΚΠΕ και βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. Σπ. Λυκούδης υπέδειξε χτες στους υπουργούς της κυβέρνησης να ...κόψουν και το λαιμό τους αν χρειαστεί ώστε να περιοριστούν οι δαπάνες των υπουργείων τους.
Αναφερόμενος σε συνέντευξή του στους δύο υπουργούς που προέρχονται απ' τη ΔΗΜ.ΑΡ. (Ρουπακιώτης και Μανιτάκης) υποστήριξε: «Την προσπάθεια που κάνουν όλα τα υπουργεία για να συνεισφέρουν στην κατεύθυνση του περιορισμού των δαπανών θα την κάνουν και αυτά τα δύο υπουργεία. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και δεν θέλουν να κάνουν αλλιώς (...) Υποθέτω ότι είναι τόσο δύσκολη η κατάσταση της χώρας ώστε όλοι οι υπουργοί (...) όσες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και τους εμποδίζουν να είναι άνετοι στις περικοπές τους, οφείλεται στο γεγονός ότι και τα δικά τους οικονομικά είναι περιορισμένα. Οφείλουν όμως να κάνουν τη μεγάλη εθνική προσπάθεια. Πρέπει να περιοριστούν οι δαπάνες, διότι αν δεν περιοριστούν οι δαπάνες θα γίνουν οριζοντίως οι περικοπές και αυτό θα είναι πάρα πολύ άσχημο».
... για τη σφαγή του λαού
Μισές αλήθειες λέει ο κ. Λυκούδης. Τι περιστολή δαπανών και τι οριζόντιες περικοπές... Η περιστολή των δαπανών θα πλήξει βάναυσα τους συνήθεις... υπόπτους - τους εργαζόμενους και συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες, τη φτωχολογιά δηλαδή - όπως και οι οριζόντιες περικοπές. Η συγκυβέρνηση θα επιμείνει στην αφαίμαξη του λαού. Αρα, τι περιστολή δαπανών, τι οριζόντιες περικοπές... Οπως κυνικά ομολογεί και ο Λυκούδης οι υπουργοί της κυβέρνησης «δεν θέλουν να κάνουν αλλιώς». Κρύβει όμως ότι η περιστολή δαπανών στην οποία αναφέρεται έχει άμεση επίδραση στο λαό, ισοδυναμεί με οριζόντιες περικοπές π.χ. αν πετσοκοφτούν περαιτέρω οι δαπάνες για την υγεία είναι κατανοητό ότι ο λαός θα αναγκάζεται να πληρώνει αδρά για τα φάρμακα, το γιατρό, τη νοσοκομειακή περίθαλψη. Το ίδιο και με τις δαπάνες για την Πρόνοια, την Παιδεία κλπ.
Κάθε μέρα που περνάει φαίνεται όλο και πιο καθαρά ότι δεν θα σταματήσουν πουθενά. Στόχος τους είναι να τα πάρουν όλα από το λαό είτε άμεσα περικόπτοντας μισθούς και συντάξεις, επιβάλλοντας το ένα χαράτσι μετά το άλλο είτε έμμεσα αναγκάζοντάς τον να πληρώνει απ' αυτά που δεν του περισσεύουν για στοιχειώδεις υπηρεσίες. Δεν θα σταματήσουν. Χρέος του λαού να τους σταματήσει. Με την οργάνωση, την πάλη του στους τόπους δουλειάς και τις φτωχογειτονιές για να βάλει εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα κόντρα στην πολιτική και την εξουσία των παρασίτων που του ρουφάνε το αίμα.
Να αποτρέψουμε το έγκλημα
Η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας δεν είναι απλώς μία τράπεζα που ανήκει στο Δημόσιο. Είναι η τράπεζα στην οποία βρίσκεται υποθηκευμένο το μεγαλύτερο μέρος των καλλιεργούμενων εκτάσεων των φτωχομεσαίων αγροτών, των εγκαταστάσεων συνεταιρισμών, καθώς και περιουσιακά στοιχεία φτωχομεσαίων κτηνοτρόφων. Είναι επίσης η τράπεζα εκείνη που διαχειρίζεται το σύνολο των αγροτικών επιδοτήσεων, όπως επίσης και των κονδυλίων για την ασφάλιση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Με άλλα λόγια, πρόκειται για τον ένα και μοναδικό χρηματοπιστωτικό πυλώνα της εγχώριας πρωτογενούς παραγωγής, του λαδιού, του κρασιού, των κηπευτικών και όλων των άλλων προϊόντων που παράγονται από την ελληνική γη, τα οποία βάζει - ή που πρέπει να βάζει - κάθε μέρα η οικογένεια του εργαζόμενου στο τραπέζι της.
Αλλά η εγχώρια αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή ενώ θα μπορούσε όλα αυτά τα χρόνια όχι απλώς να καθιστούσε τη χώρα απολύτως αυτάρκη σε τρόφιμα αλλά να παραγόταν και πλεόνασμα προς εξαγωγή, που θα έφερνε συνάλλαγμα, με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ έγινε το αντίστροφο, κατακόρυφη μείωση της εγχώριας παραγωγής και εισαγωγές τροφίμων για την κάλυψη των αναγκών σε τρόφιμα, με την παράλληλη, χρόνο με το χρόνο, αύξηση του ελλείμματος του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου.
Η Αγροτική Τράπεζα μαζί και οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις «ΔΩΔΩΝΗ» και ΣΕΚΑΠ, καθώς και η «Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης», που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιό της, παίρνουν το δρόμο της ιδιωτικοποίησης, της παράδοσής τους δηλαδή στα παράσιτα του τραπεζικού και άλλων τμημάτων του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Που εκτός από τα σπίτια των εργαζομένων και των επιχειρήσεων των αυτοαπασχολούμενων, τώρα θέλουν να βάλουν στο χέρι και τη γη των αγροτών. Οι «φήμες» που διαρρέει η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, στον προσφιλή της Τύπο, αναφέρουν ότι η διαδικασία ιδιωτικοποίησης εμπεριέχει «δικλίδες ασφαλείας» αναφορικά με τις υποθήκες του αγροτικού κεφαλαίου. Πρόκειται για ψέματα ολκής με στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια των μικρομεσαίων αγροτών και να πάνε... άκλαυτοι όταν θα λαμβάνουν τα κατασχετήρια...
Δεν πρόκειται για υπερβολές. Τα τελευταία τρία χρόνια το ντόπιο πολιτικό προσωπικό έχει δείξει μέχρι πού είναι ικανό να φτάσει για να ικανοποιήσει τις ορέξεις του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Η ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας, αφού πρώτα ξεπουλήσουν τις συνεταιριστικές της, θα αποτελέσει την τελευταία πράξη του δράματος στο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς και της περαιτέρω διατροφικής εξάρτησης της χώρας με όλες τις αρνητικές συνέπειες που αυτή θα επιφέρει.
Το συνεπές αγροτικό κίνημα έχει πείρα από τις κινητοποιήσεις χιλιάδων φτωχομεσαίων αγροτών που διεκδικούσαν συνθήκες να μπορούν να παράγουν μένοντας στα χωράφια τους, κόντρα στην Κοινή Αγροτική Πολιτική. Σήμερα, εκ των πραγμάτων οι αγώνες τους πρέπει να βάλουν στόχο και την παρεμπόδιση ιδιωτικοποίησης της ΑΤΕ. Μαζί με τους εργαζόμενούς της, που απειλούνται με ανεργία, μαζί με τους εργαζόμενους στις συνεταιριστικές της επιχειρήσεις, που επίσης απειλούνται να πεταχτούν στο δρόμο, σε ένα ενιαίο αγωνιστικό μέτωπο. Εντάσσοντας αυτόν τον αγώνα στο δρόμο για να γίνουν τα μονοπώλια λαϊκή ιδιοκτησία.
Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ολα τα προνόμια για το κεφάλαιο...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ βοήθεια από το εξωτερικό για να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές στα δάση μάς πληροφόρησε ο αρμόδιος υπουργός Ν. Δένδιας. Δεν ξέρεις τι να ...αμφισβητήσεις πρώτο δηλαδή.
Γιατί, αυτοί που με τις πολιτικές τους, επί πολλά χρόνια, έχουν καταστρέψει τη δασοπυρόσβεση, δεν είναι δυνατόν να μας μιλάνε για ... «βοήθεια από το εξωτερικό».
Δε δίνουν φράγκο για την πρόσληψη πυροσβεστών, για οχήματα, ελικόπτερα και αεροπλάνα πυρόσβεσης, περικόπτουν ακόμη περισσότερο τα σχετικά κονδύλια και ...μιλάνε κι από πάνω.
Επίσης, αυτοί που έχουν περάσει ένα σωρό δασοκτόνους νόμους και νομιμοποιούν κάθε μεγάλο καταπατητή δασικής έκτασης είναι μάλλον απίθανο να θέλουν να σώσουν τα δάση της χώρας.
Μάλλον σαν οικόπεδα τα βλέπουν ακόμη και στις αεροφωτογραφίες. Εκεί που υπάρχουν δέντρα βλέπουν ξενοδοχεία, εκεί που υπάρχουν κοιλάδες καζίνα και εκεί που υπάρχει άγρια φύση ...άγρια κέρδη για πολυεθνικές.
Κι αν κανείς αμφιβάλλει δεν έχει παρά να δει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ηλεία και την Εύβοια μετά τις μεγάλες πυρκαγιές των προηγούμενων χρόνων.
ΣΕ ΑΠΟΓΡΑΦΗ κτιρίων θα προχωρήσουν - όπως μάθαμε - όλα τα αρμόδια υπουργεία. Για να ξέρουν, λέει, τι έχουν, τι χρειάζονται και τι τους περισσεύει. Προφανώς για να περιορίσουν ξανά τα έξοδα.
Τώρα, αν προκύψει μέσα στον όλο χαμό και κάποιο καλό κτιριάκι, βολικό για κάποιον μεγαλοϊδιώτη που έχει κάποια φαεινή ιδέα, προκειμένου να «επενδύσει» χωρίς να βάλει φράγκο υποθέτουμε πως ...κάτι θα γίνει.
Ως γνωστόν, θέλουμε ανάπτυξη στη χώρα και όλοι ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό: Κάθε προνόμιο στο κεφάλαιο, προκειμένου να μας κάνει τη χάρη να ...εκμεταλλευτεί τη δημόσια περιουσία και τους εργαζόμενους.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Σωτηρία μόνο από τη λαϊκή αντεπίθεση
Παπαγεωργίου Βασίλης
Το έργο ο καλός (πρόθυμος), ο κακός (ο λιγότερο πρόθυμος) και ο άσχημος (ο υπουργός Οικονομικών που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει) ανεβάζει ο θίασος της συγκυβέρνησης μπροστά στη νέα άγρια σφαγή των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών δαπανών ύψους 11,5 δισ. ευρώ. Ασφαλώς και υπάρχουν αδιέξοδα και ζόρια στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, που τρομάζουν ακόμα και τα πλέον αφοσιωμένα κυβερνητικά στελέχη, ωστόσο το κυρίαρχο δεν είναι οι ενδοιασμοί ή η «αδυναμία» ορισμένων υπουργών να υποδείξουν συγκεκριμένα μέτρα για τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, αλλά η στρατηγική επιλογή της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης εξ ολοκλήρου στο λαό προκειμένου να διασωθεί η πλουτοκρατία και η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι αυτή η στρατηγική θα εφαρμοστεί πλήρως και απαρέγκλιτα, παρά τις όποιες διαφωνίες και αψιμαχίες μεταξύ των υπουργών για τον επιμερισμό των βαρών. Το εγγυάται εξάλλου ο ίδιος ο πρωθυπουργός που διαμήνυσε προς τους υπουργούς «ή προχωράτε σε μειώσεις των δαπανών ή θα τις αναλάβει ο πρωθυπουργός». Σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν μπορεί να τρέφουν φρούδες ελπίδες ότι τάχα η «αντίσταση» κάποιων υπουργών ή στελεχών μπορεί να σώσει κάποια ψίχουλα ή να καθυστερήσει λίγο την αναπόφευκτη σφαγή. Το έργο το έχουν δει δεκάδες φορές τα τελευταία χρόνια και γνωρίζουν πολύ καλά ποιο είναι το «τέλος» του. Μπορεί να αλλάξει μόνο αν ο λαός γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής, παίρνοντας την απόφαση να σωθεί στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις και στον οργανωμένο αγώνα για τη διεκδίκηση ικανοποίησης των αναγκών του, που θα στοχεύει όμως κατευθείαν στην καρδιά τον αντίπαλο, δηλαδή στην πολιτική και στην εξουσία των μονοπωλίων.
Καταδίκασαν σε «θάνατο» τα δάση
Η φράση του υπουργού Δημόσιας Τάξης ότι «τα μέσα δασοπυρόσβεσης που διαθέτουμε δεν είναι επαρκή» δεν αποτελεί μια απλή διαπίστωση της άθλιας πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί από τις αστικές κυβερνήσεις στον τομέα της δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης, αλλά μια κυνική ομολογία ότι το κράτος έχει προγράψει τα δάση. Στην πραγματικότητα ο Ν. Δένδιας επικαλέστηκε την «αδυναμία» του κράτους για να δικαιολογήσει την ειλημμένη απόφαση της συγκυβέρνησης να καταδικάσει σε «θάνατο» τα δάση. Το πιο επικίνδυνο όμως είναι ότι οι κυβερνώντες θέλουν να συμβιβαστεί ο λαός με την ιδέα ότι τα δάση δεν μπορούν να σωθούν γιατί «δεν τα αντέχει ο προϋπολογισμός και η οικονομία» της χώρας. Την ιδέα αυτή την καλλιεργούσαν συστηματικά οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - «Μπορούν τα οικονομικά της Ελλάδας να αντέξουν το κόστος της προληπτικής προστασίας των δασών;», ήταν το αμείλικτο δίλημμα που είχε θέσει ο Β. Πολύδωρας ως υπουργός Δημόσιας Τάξης - αλλά τώρα επικαλούνται την κρίση για να δώσουν τη χαριστική βολή στα δάση, τα οποία έτσι και αλλιώς θέλουν να τα ιδιωτικοποιήσουν, όπως και τις ακτές, τις παραλίες, τους προστατευόμενους χώρους φυσικού κάλλους, τους αρχαιολογικούς χώρους. Η περικοπή των κονδυλίων για τη δασοπυρόσβεση, που φθάνει έως και το 45%, έχει οδηγήσει σχεδόν στη διάλυση του μηχανισμού καταστολής των πυρκαγιών, ενώ το «κεφάλαιο» της πρόληψης είχε κλείσει εδώ και κάμποσα χρόνια. Είναι φανερό ότι στο εξής οι πυρκαγιές στα δάση θα σβήνουν από ...μόνες τους. Τα δάση όμως είναι κοινωνικό αγαθό και η προστασία τους απαιτεί άλλη πολιτική, αντίθετη με αυτήν που τα παραδίδει στα μονοπώλια.
Επιστρατεύουν ξανά τα «σκάνδαλα»
Δεν προκαλούν έκπληξη τα... σκάνδαλα που ευθύνονται να βουλιάζουν το ΙΚΑ, όπως εδώ και μέρες ωρύονται τα αστικά ΜΜΕ, αποσιωπώντας βέβαια την ίδια ώρα τις τεράστιες τρύπες που προκαλούν στα ασφαλιστικά Ταμεία τα χρέη του κράτους (που ξεπερνούν τα 9 δισ.) αλλά και η εισφοροαπαλλαγή και εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών που συστηματικά ενισχύουν οι αστικές κυβερνήσεις. Αλήθεια, γιατί - αν τόσο «καίγονται» για το μέλλον του ΙΚΑ και τις παροχές των ασφαλισμένων - αυτοί που καταγγέλλουν τα «σκάνδαλα» δεν καταγγέλλουν κι εκείνους που, παρά τα προβλήματα που ήδη έχουν τα Ταμεία φτάνουν να κάνουν προτάσεις για μείωση εργοδοτικών εισφορών; Γιατί, είτε προσπερνούν ως κάτι... αναμενόμενο την εφαρμογή τέτοιων προτάσεων, είτε την εμφανίζουν ως αναγκαίο κακό; Μήπως φταίνε οι εργαζόμενοι για τα σκάνδαλα, μήπως δεν καταβάλλουν με συνέπεια χρόνια και χρόνια τις εισφορές τους; Γιατί να φορτωθούν με νέες μειώσεις εκείνοι που στερούνται από τους μισθούς τους ένα μέρος για να έχουν συντάξεις και παροχές Πρόνοιας - Υγείας;
Μετά μας λένε υπερβολικούς όταν μιλάμε για μεθοδεύσεις νέων περικοπών, όταν λέμε και ξαναλέμε ότι στρώνουν το έδαφος για νέα μέτρα, μιλώντας κάθε τόσο και λιγάκι για δυσκολία στην καταβολή συντάξεων. Δυσκολία που με συνειρμούς συνδέουν και με τέτοιου είδους σκάνδαλα, για να ρίξουν νέο σύνθημα και να υποτάξουν τον κόσμο να δέχεται αδιαμαρτύρητα συνεχή πετσόκομμα των δικαιωμάτων του.
Βρώμικη προπαγάνδα
Είναι γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες υπάρχει ένα μπαράζ επίθεσης στους απεργούς χαλυβουργούς από τα αστικά ΜΜΕ, ρίχνοντάς τους ούτε λίγο ούτε πολύ την ευθύνη, γιατί, όπως λένε, θα κλείσει το εργοστάσιο. Βεβαίως, αν κλείσει το εργοστάσιο, απόλυτα υπεύθυνος είναι ο ιδιοκτήτης του Μάνεσης, αλλά συνυπεύθυνη είναι και η κυβέρνηση που λέει ότι νοιάζεται για τους εργαζόμενους, αλλά ουσιαστικά δεν τους υπερασπίζεται, αφού είναι με τον μεγαλοεργοδότη. Βεβαίως, ο ηρωικός αγώνας των απεργών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» που διαρκεί πάνω από 8 μήνες έχει γίνει «καρφί στο μάτι», όχι μόνο του συγκεκριμένου βιομήχανου, αλλά συνολικά των αστών. Γι' αυτό η εργοδοσία, τα αστικά ΜΜΕ όπως και ελάχιστοι άνθρωποι του εργοδότη - απεργοσπάστες, έχουν ξαμοληθεί για να συκοφαντήσουν αυτόν τον αγώνα με την χυδαία προπαγάνδα ότι «οι εργάτες φταίνε που κλείνουν τα εργοστάσια». Οι απεργοί χαλυβουργοί αγωνίζονται ενάντια στην εργοδοτική σκλαβιά της εκ περιτροπής εργασίας, του μηνιάτικου των 500 ευρώ, των μαζικών απολύσεων, και με τον οργανωμένο, συλλογικό και αποφασιστικό αγώνα υπερασπίζονται τη ζωή των οικογενειών τους.
Οι χαλυβουργοί που τους εμφανίζουν ως αδιάλλακτους τα αστικά ΜΜΕ, μετά από πολύμηνο απεργιακό αγώνα, μέσα από αποφάσεις της Γενικής τους Συνέλευσης, παρουσίασαν προτάσεις που δίνουν διέξοδο, ζητώντας την ανάκληση της απόλυσης για 40 συναδέλφους τους και σταδιακά και των άλλων απολυμένων, και να μείνουν οι συμβάσεις εργασίας εκεί που ήταν πριν την απεργία. Ωστόσο, ο μεγαλοβιομήχανος επιμένει να γυρίσουν πίσω με τους όρους του, απειλώντας με κλείσιμο του εργοστασίου. Γι' αυτό και υπεύθυνοι δεν είναι οι εργάτες, αλλά η εργοδοσία. Μια εργοδοσία που σε προηγούμενες εποχές έχει θησαυρίσει από την υπερεκμετάλλευση των εργατών.
Οι αστοί επιμένουν στη βρώμικη προπαγάνδα ότι οι αγώνες κλείνουν τις επιχειρήσεις. Αλλά δε λένε κουβέντα πως έχουν κλείσει εκατοντάδες επιχειρήσεις χωρίς να έχει γίνει ούτε η παραμικρή κινητοποίηση. Γιατί οι καπιταλιστές τις κλείνουν όταν κρίνουν ότι αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Τα «λουκέτα» τα πολλαπλασιάζει η καπιταλιστική κρίση, που χτυπάει και τους πιο αδύνατους στον ανταγωνισμό κεφαλαιοκράτες. Η αιτία της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων (πρώτα της εργατικής δύναμης), της ανεργίας και της ανέχειας είναι η κρίση που είναι απότοκο του εκμεταλλευτικού συστήματος με κριτήριο το κέρδος και όχι την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Οι χαλυβουργοί έχουν κερδίσει επάξια την αλληλεγγύη μεγάλων τμημάτων της εργατικής τάξης στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου, άλλων τμημάτων των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, και εκφράστηκε και με τη χτεσινή διαδήλωση συμπαράστασης, που διοργάνωσε στο κέντρο της Αθήνας το Σωματείο των χαλυβουργών και στηρίχτηκε από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Εδειξαν και υπεύθυνη στάση με τις προτάσεις τους. Αλλά πάει πολύ να τους ρίχνουν την ευθύνη για την όποια εξέλιξη, εκβιάζοντάς τους να γυρίσουν πίσω σκλάβοι του Μάνεση. Την ευθύνη, επομένως, έχει ο μεγαλοεπιχειρηματίας, αλλά και η κυβέρνηση. Ολοι κρίνονται τώρα στις πράξεις και όχι στις υποσχέσεις. Να δώσουν τώρα λύση με βάση τις προτάσεις των χαλυβουργών.
Feeds
