Η Δημοκρατική Αριστερά εκφράζει την κατηγορηματική αντίθεσή της με την αιφνιδιαστική απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Μάριου Σαλμά, να αυξήσει τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακα» αναφέρεται σε χτεσινή ανακοίνωση του συγκυβερνώντος κόμματος και συνεχίζει: «Η Δημοκρατική Αριστερά θεωρεί ότι η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης θα πρέπει να προκύψει μέσα από την εφαρμογή πολιτικών εξορθολογισμού και όχι αυθαίρετων φοροεισπρακτικών μεθόδων». Δηλαδή η ΔΗΜΑΡ και συμμετέχει στη συγκυβέρνηση των άθλιων αποφάσεων και ζητάει τα ρέστα κι από πάνω. Επιπλέον θέλει να πείσει τους εργαζόμενους ότι το πρόβλημα με τις νέες φαρμακερές πληρωμές δεν είναι ότι τους φορτώνει νέα ασήκωτα βάρη, αλλά ο τρόπος που αυτές γίνονται...
Αλλά αυτός είναι ο στόχος τους: να πείσουν το λαό ότι η μόνη «αντίθεση» που του αναγνωρίζουν ως δικαίωμα είναι αυτή στη μορφή της σφαγής και όχι η αντίθεση στην ίδια τη σφαγή. Αυτά κάνει και η ΔΗΜ.ΑΡ. και η «παρέα» της στην κυβέρνηση: «σκίζουν τα ιμάτιά τους» όχι για το ότι οι λαϊκές οικογένειες χρυσοπληρώνουν για ένα αγαθό πολύτιμο για τη ζωή όπως το φάρμακο, αλλά για το ότι οι πληρωμές αυτές δεν έγιναν «εξορθολογισμένα». Το μεγαλείο της υποκρισίας τους αποκαλύπτεται με κάθε αφορμή. Ετσι δεν έκαναν και με την περιβόητη «λίστα Λαγκάρντ»; Το πρόβλημά τους δεν είναι ότι επιχειρηματίες μπουκώνουν πλούτη (ενώ οι εργάτες βουλιάζουν στην εξαθλίωση) και τα φυλάνε στα θησαυροφυλάκιά τους (ελβετικά, ελληνικά, ρώσικα, αμερικάνικα έχει δευτερεύουσα σημασία), αλλά το ότι δεν είναι γνωστά τα ονόματά τους.
Επισιτιστική... κοροϊδία
Ως κυβερνητική επιτυχία εμφάνισε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Αθ. Τσαυτάρης, το ότι ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός για τη δωρεάν διανομή τροφίμων για 800.000 περίπου άπορους. Ομως πίσω και απ' αυτήν την ανακοίνωση κρύβεται μέγιστη υποκρισία και θλιβερή κοροϊδία. Το ποσό που θα δοθεί είναι 23 εκατ. ευρώ ετησίως, πράγμα που σημαίνει ότι αντιστοιχούν γύρω στα 28 ευρώ για τον καθένα από τους 800.000 άπορους, όπως τους εμφανίζει αριθμητικά η κυβέρνηση. Γιατί προφανώς ο αριθμός των απόρων έχει γίνει πλέον πολύ μεγαλύτερος. Είναι εμφανές πως πρόκειται για μια ψευτοβοήθεια, που σε καμία περίπτωση δεν ανακουφίζει και δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό, στους άπορους της χώρας. Δηλαδή, πόσο ρύζι, πόσα μακαρόνια, πόση φέτα και γραβιέρα και πόσο λάδι, θα δοθεί στις οικογένειες των απόρων, στις οικογένειες των πολύτεκνων;.. Και για πόσες μέρες του χρόνου θα τους λυθεί το πρόβλημα του φαγητού;.. Δυστυχώς η βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, που υπηρετεί και ο Αθ. Τσαυτάρης, δημιουργεί όλο και περισσότερους άπορους, χωρίς εισόδημα επιβίωσης, χωρίς δουλειά και χωρίς φαγητό. Ταυτόχρονα τα κέρδη των τραπεζών και των μονοπωλίων όλο και αυξάνονται προκλητικά, ενώ οι φτωχοί γίνονται όλο και φτωχότεροι, όλο και περισσότεροι. Και όσο η βάρβαρη πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ και των κυβερνώντων συνεχίζει να εφαρμόζεται σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, το κακό όλο και θα χειροτερεύει και καμία επισιτιστική βοήθεια, κρατική ή εθελοντική δεν θα λύσει το πρόβλημα. Η λύση είναι στην ανατροπή αυτής της ολέθριας πολιτικής που έφτασε πλέον να φοροχαρατσώνει ακόμα και τους άπορους και τους πολύτεκνους. Μια πολιτική που μόνο φτώχεια και δεινά φέρνει στο λαό.
Απαντούν με καταστολή απέναντι στα παιδιά
Σε πολύμορφες κινητοποιήσεις και καταλήψεις έχουν προχωρήσει οι μαθητές σε πολλές περιοχές της χώρας, με αιτήματα που πηγάζουν από την πραγματικότητα που ζουν στο σχολείο και το σπίτι. Αλλωστε η κατάσταση που ζουν σήμερα τα παιδιά δεν έχει προηγούμενο, με τα αδιέξοδα να υψώνονται ασφυκτικά τριγύρω τους, τη φτώχεια και την ανεργία στο σπίτι, τις ελλείψεις και την ιδιωτικοποίηση στο σχολείο. Τους γονείς τους να φτάνουν να διαλέγουν ποιο από τα παιδιά τους θα πάει φροντιστήριο και θα σπουδάσει, ποιο θα πάει νωρίς στην κατάρτιση για να φέρει χρήματα στο σπίτι...
Κάποιοι διευθυντάδες, όμως, φροντίζουν να παραδώσουν μαθήματα υποταγής με αστυνομία στα σχολεία, με το ποινολόγιο κλπ. για να κλείσουν τους μαθητές στους τέσσερις τοίχους του σχολείου, να τους διαπαιδαγωγήσουν στην υποταγή στο σύστημα που τους αφαιρεί τη μόρφωση, τους καταδικάζει στην ανεργία και τις οικογένειές τους στη φτώχεια. Τα παιδιά καλούνται να παλέψουν ακόμα και για να κάνουν γενική συνέλευση απέναντι στους ίδιους που τα κατηγορούν ότι κινητοποιούνται χωρίς συλλογικές αποφάσεις.
Οι μαθητές δίνουν όμως και οι ίδιοι μαθήματα. Δεν έλειψαν μάλιστα οι περιπτώσεις που η καταστολή αντί να τους τρομάξει, τους συσπείρωσε, με πρόσφατα παραδείγματα το Λύκειο του Χολαργού όπου αντέδρασαν στην παρουσία της αστυνομίας στο υπό κατάληψη σχολείο και οι μαθητές που δεν συμφωνούσαν με τη μορφή της κινητοποίησης ή στο Γυμνάσιο της Ελευσίνας όπου προχώρησαν όλοι σε αποχή για να παρθούν πίσω οι αποβολές που επιβλήθηκαν σε συμμαθητές τους με αφορμή την κινητοποίηση που έγινε τη μέρα της πανεργατικής απεργίας στις 26 Σεπτέμβρη.
Να πώς μαθαίνουν από τρυφερή ηλικία ότι στη ζωή συγκρούονται δυο κόσμοι...
Ευρωμνημόνια παντού
Η σύναψη μνημονίων όλων των κρατών - μελών της Ευρωζώνης με τις Βρυξέλλες, βάσει των οποίων οι κυβερνήσεις των «17» θα δεσμεύονται για την προώθηση αντιλαϊκών - αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, αλλά και την επιβολή δραστικών περικοπών, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και τη διασφάλιση της «δημοσιονομικής πειθαρχίας», θα τεθεί επί τάπητος στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 18 - 19 Οκτώβρη. Τη νέα αντιλαϊκή στρατηγική της λυκοσυμμαχίας παρουσίασε με επιστολή του προς τους Ευρωπαίους ηγέτες ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, προτείνοντας ταυτόχρονα μέχρι το τέλος του 2012 να έχει διαμορφωθεί το «αρχικό σχέδιο» για την υλοποίησή της.
Με την καπιταλιστική κρίση να βαθαίνει στην Ευρωζώνη, η υπογραφή «νομικά δεσμευτικών προγραμματικών συμφωνιών» μεταξύ των Βρυξελλών και των 17 κρατών - μελών της Ευρωζώνης, κατά το πρότυπο των μνημονίων σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία, αποδεικνύει ότι ο πόλεμος του κεφαλαίου απέναντι στον εργαζόμενο λαό είναι ενιαίος και εκδηλώνεται ανεξάρτητα από τα κρατικά ελλείμματα και τα χρέη. Τα μνημόνια που θα υπογράψουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωζώνης θα προβλέπουν: Πρώτον την πλήρη καταγραφή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που δεσμεύονται να προωθήσουν για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, με την ψήφιση νόμων που θα εξασφαλίσουν την ταχύτερη «εσωτερική υποτίμηση» μισθών και δικαιωμάτων και θα προσφέρουν φτηνότερα εργατικά χέρια στους επιχειρηματικούς ομίλους. Δεύτερο, την επιβολή μέτρων και περικοπών δαπανών που θα γκρεμίσουν ό,τι έχει απομείνει από τις κοινωνικές παροχές, ώστε να επιτευχθεί η «εναρμόνιση των δημοσιονομικών πολιτικών» μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης.
Οι σχεδιασμοί για την επιβολή «ευρωμνημονίων» παντού γίνονται σε μια περίοδο που ήδη οι κυβερνήσεις των «17» ορμάνε με λύσσα στους λαούς είτε βρίσκονται σε καθεστώς μνημονίου, είτε όχι. Η ισπανική κυβέρνηση ενέκρινε μέτρα 40 δισ. ευρώ, ο Ιταλός πρωθυπουργός Μόντι έχει ανακοινώσει περικοπές άνω των 30 δισ. ευρώ μέχρι το 2014 και η κυβέρνηση Ολάντ κατέθεσε πακέτο μέτρων άνω των 36 δισ. ευρώ μόνο για το 2013! Η συγκυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ έχει έτοιμο το εξοντωτικό πακέτο των 13,5 δισ. ευρώ, ενώ η κυβέρνηση της Πορτογαλίας, μέσα στη βδομάδα, επέβαλε πρόσθετους φόρους που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα. Τα πακέτα των μέτρων είναι «εμπλουτισμένα» με κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές που έρχονται να συντρίψουν την τιμή της εργατικής δύναμης.
Αυτή ακριβώς την κοινή ευρωενωσιακή στρατηγική επιδιώκουν να θωρακίσουν με την υπογραφή 17 μνημονίων. Οι εξελίξεις ξεγυμνώνουν τους πολιτικούς θιασώτες του ευρωμονόδρομου που υπόσχονταν «επαναδιαπραγματεύσεις». Αποκαλύπτουν πόσο επικίνδυνες για το λαό είναι οι διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για επίτευξη «κοινής ευρωπαϊκής λύσης» και τα κάλπικα διλήμματα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», που συγκαλύπτουν τον ταξικό χαρακτήρα της στρατηγικής της ΕΕ. Στην ΕΕ των μονοπωλίων δεν υπάρχει καμιά παραλλαγή στο μείγμα της διαχείρισης που να ανακουφίζει το λαό. Η ελπίδα βρίσκεται στο να αξιοποιήσει ο λαός τη δύναμή του. Με οργάνωση παντού να παλέψει ενάντια στα μέτρα, οπλίζοντας τον αγώνα του με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Είναι σάπιο το σύστημα της εκμετάλλευσης...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΚΑΙ πάει στη Βουλή η περίφημη «λίστα» με τους έχοντες χρήματα στην Ελβετία. Αντε και τα μαθαίνουμε όλα τα στοιχεία. Αντε και κάθε όνομα βγαίνει στη φόρα καθώς και τα ποσά. Τι ακριβώς θα γίνει μετά;
Θα τους περιφέρουν στην πλατεία Συντάγματος με ...πίσσα και πούπουλα; Θα τους πάρουν τα χρήματα; Θα τους φορολογήσουν μήπως; Οχι βέβαια, τίποτε από όλα αυτά.
Μήπως είναι παράνομο να μεταφέρει κάποιος κεφαλαιοκράτης τεράστια χρηματικά ποσά από το ένα κράτος στο άλλο και μάλιστα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Κάθε άλλο, η «ελεύθερη μεταφορά κεφαλαίων» είναι ένας από τους λόγους που δημιουργήθηκε.
Είναι ίσως παράνομο το να γίνεται κανείς ...ζάπλουτος και να έχει τεράστια κέρδη στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Τουναντίον, η κερδοφορία των επιχειρήσεων είναι κάτι σαν ευαγγέλιο, ο υπέρτατος νόμος του καπιταλισμού.
Μήπως πάλι είναι εκτός νόμου το να έχει κανείς πάρα πολλά χρήματα και πάρα πολλά κέρδη και να πληρώνει ελάχιστο ή και μηδενικό φόρο; Οποιος το υποστηρίζει αυτό, προφανώς δεν έχει ιδέα για τη φορολογία σε Ελλάδα και ΕΕ και τα «κίνητρα» που προβλέπει για την «ανάπτυξη» και τις διά νόμων φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο.
Τέλος, θεωρείται παράνομο το να κρύβει κανείς τα χρήματά του; Οχι, βέβαια, γι' αυτό έχουμε νόμιμες off shore, θεσμοθετημένο επιχειρηματικό και τραπεζικό απόρρητο. Γι' αυτό είναι απόλυτα νόμιμοι οι φορολογικοί παράδεισοι, οι σημαίες ευκαιρίας και όλα τα σχετικά.
Γι' αυτό, λοιπόν, ας κόψουν τα πολλά - πολλά με τη λίστα τόσο τα κανάλια όσο και οι κάθε λογής σχολιαστές του πράγματος. Κουραστήκαμε και βαρεθήκαμε.
Γιατί μιλάνε και πολυλογούν αυτοί που αναπαράγουν αυτό το σύστημα της νόμιμης και σκόπιμης αδιαφάνειας για τα κέρδη που προκύπτουν από τους εργαζόμενους και τις θυσίες του λαού.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ορθιος λαός - ανίκητος λαός
Γρηγοριάδης Κώστας
«Ενα συμβιβασμό, που ωστόσο θα περιλαμβάνει νέα επώδυνα μέτρα, αναζητούν οικονομικό επιτελείο ενόψει του Eurogroup της Δευτέρας», «βλέπει» σε χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα η «Καθημερινή», αναφερόμενη στις διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ). Δεν απέχει από την πραγματικότητα η παραπάνω εκτίμηση. Αλλωστε, ο ίδιος ο Γ. Στουρνάρας δήλωσε ότι «πρέπει να υπάρξει ένας συμβιβασμός μέχρι το Eurogroup της Δευτέρας». Αυτό που αποκρύπτουν όμως είναι ότι ο συμβιβασμός που επιδιώκεται έχει δύο, αλληλένδετες, όψεις: Από τη μια διασώζει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της εγχώριας πλουτοκρατίας και από την άλλη γίνεται στις πλάτες του λαού, στον οποίο στέλνουν το λογαριασμό. Το σίγουρο είναι, όπως έχει αποδείξει η πείρα των τελευταίων δύο χρόνων, ότι ο συμβιβασμός που επιτυγχάνεται κάθε φορά μεταξύ πλουτοκρατίας και ξένων δανειστών και εταίρων αποτελεί αφετηρία μιας νέας φάσης του πολέμου που έχουν κηρύξει κατά του λαού. Μετά από κάθε συμβιβασμό, ντόπια και ξένα αφεντικά ορμάνε με μεγαλύτερη λύσσα κατά του λαού. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και αυτή τη φορά, όπως μαρτυρά η διαρκής διόγκωση του πακέτου των μέτρων που, από τα 11,5 δισ., έφτασε ήδη στα 13,5 δισ. και από αυτά η συντριπτική πλειοψηφία θα εφαρμοστεί τον πρώτο χρόνο (2013), ενώ μπαίνει ακόμα πιο βαθιά το μαχαίρι σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα. Στο «σφαγείο» αυτό συμπίπτουν πλήρως και συνεργάζονται απόλυτα κυβέρνηση και εταίροι δανειστές, γιατί αυτός είναι ο δρόμος που υπηρετεί τον κοινό στρατηγικό στόχο, να φορτωθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο λαός δεν πρέπει λοιπόν να περιμένει τίποτα από τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης - τρόικας ούτε από τη σκληρή επαναδιαπραγμάτευση που υπόσχονται οι μελλοντικοί επίδοξοι σωτήρες του. Να στηριχτεί στις δυνάμεις του και να σηκωθεί όρθιος, διεκδικώντας όλα όσα του ανήκουν.
Χειραφέτηση του λαού...
Αδιάκοπη και απίστευτη είναι η πλύση εγκεφάλου που κάνουν συστηματικά και σε όλους τους τομείς τα αστικά επιτελεία, προκειμένου να δημιουργήσουν σύγχυση για τα αίτια της κρίσης και άρα να βγάλουν λάδι το σύστημα και τους υπηρέτες του και ταυτόχρονα να καλλιεργήσουν στο λαό την αίσθηση της συνενοχής και του «όλοι μαζί τα φάγαμε». Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις αυτές αποτέλεσαν τα εντυπωσιακά από πρώτη ματιά στοιχεία που έστειλε χτες στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, για το Ασφαλιστικό. Πρόκειται για στοιχεία που έχουν υποστεί τέτοια επεξεργασία που να καλλιεργούν την εντύπωση ότι τα ασφαλιστικά ταμεία υπάρχουν και επιβιώνουν χάρη στη κρατική επιχορήγηση και τη βοήθεια, λες και το κράτος ή οι κυβερνήσεις τα βάζουν από τη τσέπη τους, λες και δεν πρόκειται για χρήματα που παίρνουν από την καταλήστευση του λαού, λες και - το κυριότερο - δεν είναι το κράτος και οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας που έχουν λεηλατήσει τα αποθέματα και την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων.
... από τα παραμύθια τους
Με περίσσιο θράσος λοιπόν έρχονται τώρα και φουσκώνοντας έντεχνα τα στοιχεία εμφανίζουν ότι μέσα ...σε δώδεκα χρόνια (δηλαδή από το 2000 μέχρι και το 2012)(!), δόθηκαν στους φορείς της Κοινωνικής Ασφάλισης 163 δισ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Φυσικά, το υπουργείο δεν λέει κουβέντα για τα ποσά που χάθηκαν το ίδιο διάστημα από το τζογάρισμα των αποθεματικών των Ταμείων στο χρηματιστήριο, από τα δομημένα ομόλογα, από το PSI κ.ο.κ. Μάλιστα, προκειμένου να κάνει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους να αισθάνονται ότι χρωστάνε και από πάνω χάρη στο κράτος και την κυβέρνηση, προσθέτει ότι μέχρι το ...2016 τα Ταμεία θα πάρουν το ποσό των 48,3 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου 12 δισ. το χρόνο. Ο λαός πρέπει να πάψει να αισθάνεται συνένοχος και να πιστεύει τα παραμύθια τους. Να εμπιστευτεί και συστρατευτεί με το ΚΚΕ για να ανοίξει ο δρόμος για τη δική του εξουσία.
Επικίνδυνες εξελίξεις στη Συρία
Τα πολεμικά επεισόδια στα σύνορα Συρίας και Τουρκίας είναι άκρως επικίνδυνη εξέλιξη. Το προχτεσινό περιστατικό, όπου όλμος που εκτοξεύτηκε, άγνωστο από ποιον, από το συριακό έδαφος και έπληξε σπίτι σε τουρκικό χωριό, σκοτώνοντας τη μητέρα και τα 4 παιδιά της, ήταν η αφορμή που καιρό ζητούσαν τόσο η Τουρκία όσο και οι άλλοι ιμπεριαλιστές, που κλιμακώνουν εδώ και πολύ καιρό την επέμβασή τους στα εσωτερικά της Συρίας με αιχμή του δόρατος τους αντικαθεστωτικούς που εξοπλίζουν και ενισχύουν. Η Τουρκία έπληξε με πυροβολικό στόχους στη Συρία, προξενώντας δεκάδες νεκρούς στρατιώτες, ενώ το τουρκικό Κοινοβούλιο έδωσε «πράσινο φως» για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Τα δε σύνορά της αποτελούν προπύργια όπου ανασυγκροτούνται και εφοδιάζονται οι ένοπλοι Σύροι και άλλοι λεγόμενοι «ισλαμιστές μαχητές», που επιδιώκουν την πτώση του Ασαντ. Το ΝΑΤΟ και όλες οι κυβερνήσεις ιμπεριαλιστικών χωρών έσπευσαν να συμπαρασταθούν στην Τουρκία και να αξιοποιήσουν το περιστατικό για να εντείνουν τις πιέσεις.
Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν ότι η περίπτωση της προβοκάτσιας είναι πολύ πιθανή, καθώς το κίνητρο των δραστών της ρίψης του όλμου στο τουρκικό χωριό ήταν ακριβώς να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για να γενικευτεί η επέμβαση στη Συρία. Το πώς ακριβώς έγιναν τα γεγονότα μπορεί να αποκαλυφθεί στο μέλλον ή και να μη μαθευτεί ποτέ, ωστόσο αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η Συρία βρίσκεται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που περιλαμβάνει και το Ιράν, τη γεωστρατηγικής σημασίας ευρεία Μέση Ανατολή και τον τεράστιο φυσικό και ενεργειακό της πλούτο.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή έχει επισημάνει τις επικίνδυνες για τους λαούς εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, αλλά και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, αναδεικνύοντας ότι συνδέονται με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, η οποία κλιμακώνεται στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης και έχει άμεση σχέση με τον ανταγωνισμό για τον έλεγχο των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Απέναντι σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στη Συρία είναι η Ρωσία, που διαθέτει στρατιωτική βάση στο συριακό λιμάνι Ταρτούς, αλλά και η Κίνα, οι οποίες στηρίζουν το συριακό καθεστώς. Οι χώρες αυτές έχουν οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της Κεντρικής Ασίας, που απειλούνται σε περίπτωση ανατροπής των καθεστώτων της Συρίας και του Ιράν. Γεγονός που αναδεικνύει ανάγλυφα τους κινδύνους ενός πιο γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή.
Στην πράξη επιβεβαιώνεται ότι οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι είναι σύμφυτοι του ίδιου του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Για τη Συρία το ΚΚΕ τονίζει ότι η πορεία της είναι εσωτερική της υπόθεση και το σημαντικότερο ζήτημα είναι να αποτραπούν ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι ανάλογες επεμβάσεις στην περιοχή, με τη συμμετοχή μάλιστα και της Ελλάδας, για λογαριασμό της αστικής τάξης που συμμετέχει στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Γι' αυτό πρέπει η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα της χώρας μας, ο λαοί της περιοχής να εντείνουν τον κοινό αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό αγώνα για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και να εντάξουν αυτόν τον αγώνα στην πάλη για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για την εργατική - λαϊκή εξουσία, που μπορεί να εξασφαλίσει την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Feeds
