Γρηγοριάδης Κώστας

Στη γνωστή λογική του συστήματος που πιστά υπηρετεί, την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» και του «κοινωνικού αυτοματισμού», χωρίς να αρθρώνει κουβέντα για τα μονοπώλια που τσακίζουν τη μικρομεσαία αγροτιά στην παραγωγή και εκμετάλλευση του αγροτικού προϊόντος, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Πρώτη ανάγκη για τη χώρα είναι η ενίσχυση του αγροτικού τομέα και η επιστροφή στην πρωτογενή παραγωγή, με στόχο την ελληνική αυτάρκεια. Το κράτος είναι υποχρεωμένο να στηρίξει τον Ελληνα αγρότη έναντι του αντιπαραγωγικού και ζημιογόνου δημόσιου τομέα. Μόνο έτσι θα απαλλαγούμε από μνημόνια και τοκογλύφους».

Στην πραγματικότητα, ζητά ακριβώς αυτό που επιτάσσουν μνημόνια και τοκογλύφοι που τάχα μέμφεται: Περιορισμό του «αντιπαραγωγικού και ζημιογόνου δημόσιου τομέα». Διόλου τυχαία στο «επικαιροποιημένο» πρόγραμμά της θέτει θέμα απολύσεων στο Δημόσιο («ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ: Να μη ζει ο Δημόσιος τομέας εις βάρος του ελληνικού λαού» και «Αμεση απόλυση όσων προσελήφθησαν παράνομα και αναξιοκρατικά»). Ενώ και σε πρόσφατη ανακοίνωσή της για την απεργία των εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς, μιλούσε πάλι για «αναξιοκρατικούς και παράνομους» διορισμούς στο Δημόσιο.

Η πρόταση που διατύπωσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο χρηματοδότησης της Εκκλησίας μπορεί στην ουσία να μην έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία είτε για το Δημόσιο, είτε για την Εκκλησία, που σαφώς θα πρέπει να διαχωριστεί πλήρως από το κράτος, είναι όμως απόλυτα διαφωτιστική της λογικής που διέπει το συγκεκριμένο κόμμα, για το ρόλο των φόρων και των υποχρεώσεων του Δημοσίου έναντι των πολιτών.

Η διατύπωση και μόνο της ιδέας «να επιβληθεί ειδικός φόρος σε όσους πολίτες δηλώνουν κατά την υποβολή της φορολογικής τους δήλωσης ότι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και ο οποίος θα αποδίδεται στην Εκκλησία», αποκαλύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί το αντιδραστικό δόγμα που τις τελευταίες δεκαετίες κερδίζει έδαφος και σύμφωνα με το οποίο ο χαρακτήρας των φόρων οφείλει να είναι ...ανταποδοτικός. Το Δημόσιο δεν αναλαμβάνει τίποτα περισσότερο πέρα από τη συντήρηση του κράτους, ενώ οι υπόλοιπες υπηρεσίες, από εκείνες που μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν υποχρέωση του κράτους, θα απευθύνονται στους απόλυτα φτωχούς, σε εκείνους που δεν έχουν καν να τραφούν. Για να καλυφθούν οι ανάγκες που θα έχουν οι υπόλοιποι, θα πρέπει να πληρώνονται πρόσθετα τέλη και εισφορές.

Αυτό ακριβώς κάνει το καπιταλιστικό κράτος σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, ή η Κοινωνική Πρόνοια. Ακολουθούν τη λογική της ανταποδοτικότητας και πετσοκόβουν τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας με το πρόσχημα ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων δεν καλύπτουν το κόστος των προσφερόμενων υπηρεσιών, άρα κόβονται οι υπηρεσίες. Αυτό κάνουν με τους παιδικούς σταθμούς, τα φάρμακα, τη νοσοκομειακή περίθαλψη, αυτό ξεκινούν να κάνουν ακόμα και με το επίδομα ανεργίας.

Αυτή είναι η κρατούσα λογική, μέσα στα πλαίσια της κρατούσας λογικής είναι και οι προτάσεις που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς, ούτε αρεστός θα ήταν στα επιτελεία της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, ούτε, πολύ περισσότερο, συνομιλητής τους...

Καλά, η πρόταση Κουράκη αποκαλύπτει κάτι ακόμα: Την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φέρεται να επιδιώκει το διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας, πολιτική που πολλές φορές στηρίζει σε βαρύγδουπες παρεμβάσεις και ακραίες φραστικές αντιπαραθέσεις, όταν όμως προχωρούν να κάνουν συγκεκριμένη πρόταση για τα οικονομικά της Εκκλησίας, στηρίζουν την πρότασή τους στην ανάπτυξη ακόμα πιο στενών σχέσεων κράτους - Εκκλησίας. Πώς; Μα μέσω των φορολογικών δηλώσεων και των εκκαθαριστικών της εφορίας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αρα; «Τους ζυγούς λύσατε» προτρέπει τους εργαζόμενους που κινητοποιούνται και εμμέσως επικρίνει την κυβέρνηση ότι δεν επέλεξε έναν άλλο δρόμο, άμβλυνσης της οργής και χειραγώγησης των εργαζομένων. Είναι προφανές ότι κινητοποίηση δίχως «ένταση» και «σύγκρουση» δε νοείται. Ας κάνει έναν κόπο παραπάνω η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να μας εξηγήσει πώς είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι, που στενάζουν, που έχουν δίκαια - όπως παραδέχεται ο Αλ. Τσίπρας - αιτήματα, πώς είναι δυνατόν να τα διεκδικήσουν δίχως όξυνση της ταξικής πάλης; Γιατί αυτήν αποκηρύττει εμμέσως, αυτήν εννοεί ότι είναι το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα. Αυτό, όμως, είναι το πρώτο που χρειάζονται οι άνθρωποι του μόχθου αυτής της χώρας. Δεν τη χρειάζονται και κάνουν ό,τι περνά απ' το χέρι τους για να την αποτρέψουν τα παράσιτα που τους ρουφάνε το αίμα. Ομως, για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να κερδίσουν έστω κάτι που θα τους ανακουφίσει σήμερα και πολύ περισσότερο δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να κατακτήσουν το μέλλον που τους αξίζει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δηλαδή, τόσο καιρό η κυβέρνηση δεν ξέρει πως η πλειοψηφία των μισθωτών κατρακυλάει στην εξαθλίωση με την ισοπέδωση των μισθών, δεν άκουσε πως η πλειοψηφία των εργατικών - λαϊκών οικογενειών δυσκολεύεται να καλύψει βασικές ανάγκες, λόγω της φοροεπιδρομής, της εμπορευματοποίησης Υγείας - Πρόνοιας - Παιδείας, δεν έμαθε τίποτα για τα παιδιά των εργατών που λιποθυμάνε στα σχολειά τους υποσιτισμένα.

Οποια δύναμη επιμένει να χρεώνει στο πολιτικό προσωπικό της μεγαλοεργοδοσίας έλλειψη... διαλλακτικότητας και ταλαντεύσεις, κρύβει την αλήθεια: Κρύβει πως η επίθεση που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι είναι συνειδητή και σχεδιασμένη συνέπεια της πολιτικής που απαιτούν τα μονοπώλια για να βγουν από την κρίση. Τέτοιες ηγεσίες είναι επικίνδυνες για τα συμφέροντα των εργατών, αλλά εξαιρετικά πολύτιμες για τα συμφέροντα των αντιπάλων τους.

Κάθε άλλο παρά αφελής ή τυχαία ήταν η συσχέτιση ανάμεσα στις τρομοκρατικές επιθέσεις και στους λαϊκούς αγώνες που έκανε ο Π. Τόμσεν στη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής». «Παρακολουθούμε με ανησυχία τα πρόσφατα περιστατικά κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα», ήταν η απάντηση που έδωσε όταν κλήθηκε να σχολιάσει... «την επανεμφάνιση τρομοκρατικών περιστατικών στην Ελλάδα», συνδέοντας προκλητικά και σκόπιμα την τρομοκρατία με τους αγώνες του λαού ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική που τον εξαθλιώνει. Αμέσως μετά ο αξιωματούχος του ΔΝΤ ομολογεί, εμμέσως πλην σαφώς, ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις αξιοποιούνται για να διασφαλιστεί η συναίνεση, δηλαδή η ενεργή στήριξη του λαού, στα άγρια μέτρα και τις φιλομονοπωλιακές μεταρρυθμίσεις που προωθούνται από κυβέρνηση και τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ). «Οπως ανέφερε πρόσφατα η διευθύντρια, το κλειδί για να αποκατασταθεί η ανάπτυξη στην Ελλάδα και για να υπάρξουν οφέλη από τα δύσκολα μέτρα που έχουν ήδη υιοθετηθεί είναι η συνεχής στήριξη του οικονομικού προγράμματος των Αρχών από τον ελληνικό λαό. Μόνο με τη συναίνεση για αλλαγή μπορεί η Ελλάδα να προχωρήσει και να ξεπεράσει τα βαθιά ριζωμένα προβλήματά της», είναι η συμπληρωματική τοποθέτηση που κάνει πάντα κάτω από την ίδια ερώτηση... Ξέρει πολύ καλά τι λέει, λοιπόν, ο Τόμσεν και γνωρίζει άριστα πώς παίζεται το «παιχνίδι». Επί της ουσίας, όμως, δε λέει τίποτα περισσότερο από αυτά που λέει η ίδια η κυβέρνηση, που σηκώνει το ζήτημα «τρομοκρατία» για να ενισχύσει την κρατική τρομοκρατία ενάντια στο εργατικό, το λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει τους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους που η ίδια ψηφίζει. Σκόπιμα συσχετίζει τις απεργιακές κινητοποιήσεις, τις συμβολικές καταλήψεις και τις διαδηλώσεις με τη δράση σκοτεινών μηχανισμών που στρέφονται κατά των λαϊκών αγώνων και διευκολύνουν τη λήψη αυταρχικών μέτρων και τη χρήση της κρατικής βίας και καταστολής σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Και μέτρα λιτότητας, δηλαδή περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, δαπανών για Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια και φιλομονοπωλιακές «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση αγορών, κ.ο.κ. Κανένα περιθώριο για αυταπάτες δεν αφήνει το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ Γιοργκ Ασμουσεν, ο οποίος, επαναλαμβάνοντας την επίσημη θέση των οργάνων της ΕΕ, ξεκαθαρίζει ότι η λιτότητα και οι μεταρρυθμίσεις είναι αναπόσπαστα τμήματα μιας ενιαίας στρατηγικής και γι' αυτό υλοποιούνται μαζί και ταυτόχρονα. «Η δημοσιονομική εξυγίανση πρέπει να συνοδεύεται, φυσικά, από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την ανάπτυξη. Αυτοί είναι οι δύο πυλώνες κάθε προγράμματος προσαρμογής. Γι' αυτό και θεωρώ ότι η διαμάχη μεταξύ λιτότητας και ανάπτυξης είναι εσφαλμένη», δηλώνει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Καθημερινή», δίνοντας ταυτόχρονα μια αποστομωτική απάντηση στα ψευτοδιλήμματα και παραμύθια που καλλιεργούνται το τελευταίο διάστημα, όπως ότι δε θα χρειαστεί να περικοπούν κι άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις αν προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις ή αν καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Το μέλος της ΕΚΤ βάζει τα πράγματα στη θέση τους, υπενθυμίζοντας αυτό που σκόπιμα για λόγους παραπλάνησης του λαού αποσιωπά η κυβερνητική προπαγάνδα, ότι δηλαδή το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προβλέπουν και δημοσιονομικά μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεις προκειμένου να επιτευχθούν οι «στόχοι» του, δηλαδή η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και η ανάκαμψη της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Η σπουδαιότερη άλλωστε μεταρρύθμιση ή διαρθρωτική αλλαγή είναι η διασφάλιση φτηνής εργατικής δύναμης... Ο λαός, λοιπόν, δεν πρέπει να «τσιμπάει» στα διάφορα ψευτοδιλήμματα και τις κάλπικες υποσχέσεις που του λανσάρουν για να υφαρπάξουν την ανοχή του στα άγρια μέτρα και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Τα χειρότερα είναι μπροστά και μόνο με την οργανωμένη αντεπίθεσή του μπορεί να τα αποτρέψει, παίρνοντας ταυτόχρονα την απόφαση να αναμετρηθεί στα ίσια με την εξουσία των μονοπωλίων.