Σάββατο 9 Φλεβάρη 2013 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το νερό, η διαμάχη και η εμπορευματοποίηση...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η διαρκής εμπορευματοποίηση ενός πολύτιμου φυσικού αγαθού, όπως το νερό, κρύβεται πίσω από τον «πόλεμο» που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες μεταξύ της ΕΥΔΑΠ και του Δήμου Κερατσινίου - Δραπετσώνας. Συγκεκριμένα, η ΕΥΔΑΠ διέκοψε την Τετάρτη την υδροδότηση σε πάρκα, σιντριβάνια και ένα πάρκινγκ, διότι παραμένει απλήρωτη εδώ και πολύ καιρό, ενώ πέτυχε τη δέσμευση των λογαριασμών του δήμου, με την εξαίρεση αυτού της μισθοδοσίας, σύμφωνα με όσα αναφέρει σε ανακοίνωσή της. Παράλληλα κατηγορεί το δήμο ότι «επιβάλλει, αυθαιρετώντας προκλητικά, αστρονομικά τέλη διέλευσης και τέλη χρήσης δικαιώματος αγωγών αποχέτευσης, ύψους 14.000.000 ευρώ τον χρόνο, και απαιτεί να μην πληρώνει για το νερό που του δίνει η ΕΥΔΑΠ».

Αντίθετα, ο δήμος κατηγορεί την ΕΥΔΑΠ ότι η διακοπή της υδροδότησης έγινε σε νηπιαγωγεία, ΚΑΠΗ και χώρους κοινωνικής φροντίδας και καταγγέλλει την εταιρεία ότι «πάγωσε» τους τραπεζικούς λογαριασμούς για τη μισθοδοσία των εργαζομένων του δήμου.

Οπως και αν έχει το ζήτημα η πραγματική αλήθεια φαίνεται πως προκύπτει από την ίδια την ανακοίνωση της ΕΥΔΑΠ, σύμφωνα με την οποία, τα χρέη των δήμων προς αυτήν ξεπερνούν τα 350 εκατ. ευρώ. Και, βέβαια, η υπό πλήρη ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ, πίσω από το θόρυβο που έχει ξεσηκώσει τελευταία δεν επιδιώκει απλά οι δήμοι να αποπληρώσουν αυτά τα χρήματα, αλλά κυρίως να παραδώσουν - όσοι δεν το έχουν κάνει ακόμη - τα δίκτυά τους σε αυτήν για να την κάνουν ακόμη πιο κερδοφόρα, προς όφελος βέβαια των υποψήφιων ντόπιων και ξένων «επενδυτών». Να μετατρέψουν, δηλαδή, το νερό που πληρώνουν ήδη πανάκριβα οι λαϊκές οικογένειες σε χρυσάφι για το μεγάλο κεφάλαιο...

Αλλαγή «κλίματος»...

Με χίλια ζόρια προσπαθεί η κυβερνητική προπαγάνδα να διαμορφώσει «θετικό κλίμα» στην κοινή γνώμη, καθώς, όπως συνηθίζουν να λένε λογής λογής δημοσιολόγοι, η «οικονομία είναι θέμα ψυχολογίας». Με γνώμονα την αλλαγή της «εικόνας της χώρας», εμφανίζουν ορισμένες συμφωνίες επιχειρηματικών ομίλων που συνάπτονται το τελευταίο διάστημα και εμπλέκουν τη χώρα μας στον έναν ή τον άλλο βαθμό ως στοιχεία «προόδου» της οικονομίας και ενδείξεις ότι έρχονται τα πρώτα σημάδια της «ανάπτυξης» ή του «τέλους της ύφεσης». Υπ' αυτό το πρίσμα επανέρχεται τις τελευταίες μέρες στη δημοσιότητα η συμφωνία που σύναψαν η κινεζική COSCO και η αμερικανική πολυεθνική ΗP για τη μεταφορά των προϊόντων της δεύτερης μέσω του στόλου της πρώτης στο λιμάνι του Πειραιά, απ' όπου θα προωθούνται στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη με τα βαγόνια της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Εχουμε πει ξανά στο πρόσφατο παρελθόν ότι η συγκεκριμένη συμφωνία μπορεί πράγματι να είναι πολύ συμφέρουσα και για την COSCO και για την HP, εξαιτίας της σημαντικής θέσης του Πειραιά στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά και των όρων με τους οποίους αυτή θα υλοποιηθεί επί ελληνικών υδάτων και εδάφους καθώς οι ελληνικές κυβερνήσεις παρέχουν αφειδώς προκλητικές διευκολύνσεις στα πολυεθνικά μονοπώλια. Συμφέρουσα, επίσης, θα είναι και για τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες της ΤΡΑΙΝΟΣΕ - μιας και οι εθνικές σιδηροδρομικές μεταφορές βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της λίστας των αποκρατικοποιήσεων - καθώς θα «αγοράσουν» με ελάχιστο επιχειρηματικό ρίσκο μία εταιρεία με ένα στάνταρ κύκλο εργασιών για τα επόμενα έτη. Τι ακριβώς έχουν όμως να προσδοκούν οι εργαζόμενοι και ευρύτερα τα λαϊκά στρώματα; Επειδή εκεί ακριβώς κατευθύνεται η συστημική προπαγάνδα...

... με «εικονική πραγματικότητα»

Στην ουσία, τίποτε περισσότερο από κάποια επιπλέον μεροκάματα «Σαγκάης», που ίσως να υπάρξουν εξαιτίας της αύξησης του όγκου των εμπορευμάτων που θα ξεφορτώνει η COSCO στο σταθμό εμπορευματοκιβωτίων. Αμελητέο κλάσμα, συγκρινόμενο με το συνολικό ύψος της ανεργίας, χωρίς να υπολογίσουμε το περιβαλλοντικό κόστος - εξαιτίας της αύξησης της κίνησης στο λιμάνι - αλλά και άλλες «κρυφές» πτυχές της συμφωνίας σχετικά με τη λειτουργία και την κυριότητα της σιδηροδρομικής υποδομής και τις ρήτρες που θα κληθεί να καταβάλλει το ελληνικό Δημόσιο έναντι της όποιας δυσλειτουργίας...

Το κύριο ζήτημα, ωστόσο, είναι αν με τον πολλαπλασιασμό τέτοιων «επενδύσεων», σε συνδυασμό με τις αποκρατικοποιήσεις, μπορεί σε κάποιο χρονικό διάστημα να μειωθεί ουσιαστικά η ανεργία, να υπάρξει «ανάπτυξη» προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, γιατί αυτό είναι το βασικό μήνυμα της αστικής προπαγάνδας. Ε, και πάλι οφείλουμε να επαναλάβουμε πως δεν μπορεί, διότι σήμερα εν μέσω κρίσης δε γίνεται τίποτε διαφορετικό από αυτό που γινόταν και την περίοδο της «άνθησης». Αποκρατικοποιήσεις και «λεόντειες» συμβάσεις προς όφελος ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων είχαμε και κατά τη διάρκεια των δύο περασμένων δεκαετιών, με τα γνωστά καταστροφικά για το λαό αποτελέσματα και η σημερινή κυβέρνηση «πατάει γκάζι» στην ίδια ακριβώς αντιλαϊκή πορεία. Την ίδια ώρα, βέβαια, που οι «γραφίδες» της προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο, στην προσπάθειά τους να κερδίσουν χρόνο. Ο εργαζόμενος λαός πρέπει να κατανοήσει ότι μόνο με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, που προτείνει και μάχεται το ΚΚΕ, μπορεί να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες του, όπου τα λιμάνια και όλες οι υποδομές θα αποτελούν κοινωνικοποιημένη λαϊκή περιουσία.

Επαγρύπνηση και οργάνωση

Η συζήτηση που έγινε την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή, με αφορμή την απεργία των ναυτεργατών, ήταν αποκαλυπτική του προβληματισμού που γεννά στην πλουτοκρατία η οργανωμένη πάλη των εργατών, αλλά και των σκέψεων για την αναχαίτισή της. Να «ανοίξουμε τη συζήτηση για το πώς υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες που έχουν στα χέρια τους τόση δύναμη που μπορούν να συντρίβουν την εθνική οικονομία και να δούμε αν εκεί θα βάλουμε περιορισμούς στην άσκηση αυτού του δικαιώματος (σ.σ. της απεργίας), στον τρόπο της εκπροσώπησης, στο τι σημαίνει απαρτία, στο με ποια πλειοψηφία θα πρέπει να παίρνονται αυτές οι αποφάσεις», είπε ο βουλευτής της ΝΔ Μ. Βορίδης. Ενώ ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Β. Κεγκέρογλου συμπλήρωσε ότι υπάρχει η ανάγκη «για θέσπιση ελάχιστου επιπέδου εξυπηρέτησης των πολιτών όταν οποιαδήποτε κατηγορία ασκεί το δικαίωμα της απεργίας». Κάλεσε την κυβέρνηση να πάρει νομοθετική πρωτοβουλία ώστε να αλλάξει το καθεστώς «που έχει να κάνει με τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος και για την εξυπηρέτηση που πρέπει να θεσπιστεί για τους πολίτες».

Αυτά συζητούν στα επιτελεία της αστικής τάξης. Οι εργάτες, όμως, δεν μπορούν να διαπραγματεύονται το πώς θα οργανώνουν τους αγώνες τους με αστικές κυβερνήσεις, δηλαδή με τους πολιτικούς υπηρέτες των αντιπάλων τους. Είναι δικό τους ζήτημα να αποφασίζουν την προκήρυξη, την οργάνωση, την περιφρούρηση των αγώνων τους. Αγώνων που, βεβαίως, προστατεύοντας τις δικές τους ανάγκες και όχι αυτές των επιχειρήσεων, αντικειμενικά δε θα εισπράξουν ποτέ τις ευλογίες ούτε των αστικών κομμάτων ούτε φυσικά των αφεντικών τους.

Η εργατική τάξη πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση. Να αντιμετωπίσει οργανωμένα κάθε σχέδιο σε βάρος όχι μόνο του δικαιώματος στην απεργία, αλλά συνολικά του δικαιώματος να αγωνίζεται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Βασικός παράγοντας της επαγρύπνησης αποτελεί η ισχυροποίηση των σωματείων, ώστε να αποτελέσουν ορμητήρια ανάπτυξης των αγώνων που σήμερα απαιτεί η απόκρουση της αντεργατικής λαίλαπας. Η μαζικοποίηση των γραμμών τους, η ενεργός συμμετοχή σε αυτά όλο και περισσότερων εργαζομένων με ευθύνη και πρωτοβουλία, η σχεδιασμένη αντιπαράθεση με όσους ταυτίζουν τα συμφέροντα εργατών - εργοδοτών, η ένταση της διαφωτιστικής δουλειάς που αναδεικνύει ότι αντίπαλος είναι τα μονοπώλια και όχι απλά μια κυβέρνηση, είναι στοιχεία που μπορούν να θωρακίζουν τους εργάτες. Να τους ατσαλώνουν ενάντια στην τρομοκρατία, στις αυταπάτες, αλλά και στον αυταρχισμό, σε κάθε μέσο στο οποίο καταφεύγουν εργοδοσία - κυβέρνηση για να εμποδίσουν τους ταξικούς αγώνες.

Τέλος, είναι ολοφάνερο πως θα δυναμώσουν οι προσπάθειες να διχάζονται οι εργάτες. Κάθε φορά που θα γίνονται αγώνες σε έναν κλάδο, θα δυναμώνει το επιχείρημα ότι έτσι «θίγεται» ένας άλλος ή «η εθνική οικονομία» ή «το δημόσιο συμφέρον», η αστική τάξη θα παλεύει λυσσασμένα να εμποδίσει την ανάπτυξη ενιαίας ταξικής συνείδησης και πάλης. Η αγωνία της αστικής τάξης να προλάβει τους αγώνες που πραγματικά την απειλούν είναι διαχρονική. Αλλωστε, στη δεκαετία του '70, ο υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης της ΝΔ Λάσκαρης είχε φτάσει να καυχιέται ότι κατάργησε την πάλη των τάξεων! Γελιούνται όμως αν νομίζουν πως είναι τόσο εύκολο να εμποδίσουν τους εργάτες να αντιληφθούν και να αξιοποιήσουν τη δύναμή τους: Την ταξική τους ενότητα και την ταξική τους οργάνωση.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Οταν εξαντλούνται τα περιθώρια...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η κυβέρνηση κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να ικανοποιήσει τα αιτήματα των ναυτεργατών. Κάναμε εξαντλητικό διάλογο και δώσαμε συγκεκριμένες λύσεις. Είμαστε απόλυτα ήσυχοι και βέβαιοι ότι εξαντλήσαμε κάθε δυνατότητα. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια, θα προχωρήσουμε στην πολιτική επιστράτευση των απεργών».

Κώστας Μουσουρούλης, 05/02/2013, υπουργός Ναυτιλίας και βουλευτής ΝΔ.

«Ολες αυτές τις ημέρες της απεργίας των ναυτικών η κυβέρνηση εξάντλησε όλα τα περιθώρια διαλόγου ικανοποιώντας ουσιαστικά τα αιτήματά τους. Δυστυχώς η ηγεσία της ΠΝΟ επέλεξε τη συνέχιση της απεργίας που πλήττει την οικονομία της χώρας, τον τουρισμό, το εμπόριο, την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών. Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοινωνικό σύνολο η κυβέρνηση αποφάσισε την πολιτική επιστράτευση των απεργών».

Τηλέμαχος Χυτήρης, 24/6/2002, κυβερνητικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.

Τέτοιοι είναι. Τα λόγια τους ολόιδια. Η υποκρισία τους φτυστή. Η αντιλαϊκή τους πολιτική πανομοιότυπη. Οι αυταρχικές μέθοδοί τους καρμπόν. Μόνο οι θέσεις αλλάζουν. Οταν ήταν οι μεν στην κυβέρνηση έλεγαν και έκαναν αυτά που νωρίτερα έκαναν οι προηγούμενοι. Και αντίστροφα. Τώρα που η κατάσταση είναι διαφορετική και χρειάζεται να συγκυβερνούν με την κυριολεκτική έννοια του όρου - έχοντας στο πλευρό τους τη σύγχρονη και ευρωπαϊκή αριστερά (ΔΗΜΑΡ) - δε χρειάζεται κανένας Χατζηγάκης (μετέπειτα υπουργός Γεωργίας) να «κρέμεται» από κάποιο τρακτέρ στα μπλόκα της αγροτιάς και κανένας Παπανδρέου να «κατεβαίνει» στο λιμάνι, στις απεργίες των ναυτεργατών, και να ...δακρύζουν τα μάτια του από τα χημικά.

Τους ρόλους τους ξέρουν καλά και τους προσαρμόζουν ανάλογα με την περίσταση. Μέσα σε λίγες μέρες επιτέθηκαν με αγριότητα, χτες στους ναυτεργάτες, προχτές στους εργαζόμενους στο μετρό και σήμερα ετοιμάζονται εναντίον των αγροτών. Αλλωστε, όπως είπε προ ημερών, ακολουθώντας τη ...λεκτική διαδικασία των συναδέλφων του υπουργών, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αθανάσιος Τσαυτάρης, «τα περιθώρια παροχών της κυβέρνησης προς τους αγρότες έχουν εξαντληθεί». Ο στόχος είναι ένας. Ο αγωνιζόμενος λαός. Γι' αυτό προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη για αγώνα ταξικό και κοινωνική συμμαχία. Η απάντηση σε αυτή την αυταρχική και αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να είναι η επιστράτευση του λαού για να ανατρέψει αυτή την πολιτική, όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά την ίδια την εξουσία των μονοπωλίων που την υπαγορεύει.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η απάντηση στην πρόκληση των εφοπλιστών

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μήπως επιθυμούν να στερήσουν από την Ελλάδα την πρωτοκαθεδρία στη διεθνή ναυτιλιακή κατάταξη;». Με το εκβιαστικό αυτό (ψευτο)δίλημμα απάντησε ο πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) σε όσους μιλάνε για «ανεπαρκή φορολόγηση των κερδών του εφοπλισμού», επισημαίνοντας μάλιστα με νόημα πως «ανάλογα φορολογικά καθεστώτα εφαρμόζουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές και μη χώρες, όχι μόνο για την εθνική τους ναυτιλία, αλλά και για την προσέλκυση ξένων εφοπλιστικών επενδύσεων». Το εκβιαστικό δίλημμα που με απλά λόγια θέτουν οι εφοπλιστές είναι πως «αν μπουν παραπάνω φόροι εμείς θα πάρουμε τα καράβια μας από την ελληνική σημαία και θα τα πάμε αλλού». Η αλήθεια, βέβαια, είναι εντελώς διαφορετική. Οι εφοπλιστές κρατάνε τα καράβια τους υπό ελληνική σημαία γιατί τους συμφέρει και όχι βέβαια γιατί ενδιαφέρονται για την «πρωτοκαθεδρία στη διεθνή κατάταξη» ή γιατί είναι πατριώτες. Η στήριξη που απολαμβάνουν από το ελληνικό κράτος είναι πρωτοφανής. Οπως αποκάλυψε, προχτές, στην εκδήλωση του ΚΚΕ για τη Ναυτιλία, τα Λιμάνια και τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Γ. Τούσσας, οι φορολογικές υποχρεώσεις των εφοπλιστών εξαντλούνται με τη φορολόγηση στη βάση της χωρητικότητας και της ηλικίας του πλοίου με το σύστημα «tonnage tax» και όχι με κριτήριο τα ετήσια έσοδα και τα κέρδη τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, που ανέφερε ο εισηγητής, τα βεβαιωμένα φορολογικά έσοδα «tonnage tax» από τα πλοία για το 2010 ανέρχονται μόνο στα 14,7 εκατ. ευρώ, ενώ τα έξοδα του αστικού κράτους για την υποστήριξη των εφοπλιστών και τα ελλείμματα του ΝΑΤ, που οι ίδιοι προκάλεσαν, μόνο για το 2013 ανέρχονται στο 1,5 δισ. ευρώ! Αποτελεί ωμή πρόκληση, λοιπόν, να δηλώνει ο πρόεδρος της ΕΕΕ ότι οι Ελληνες εφοπλιστές, που σχημάτισαν αμύθητες περιουσίες, δισεκατομμυρίων δολαρίων, και κατατάσσονται στους πλουσιότερους καπιταλιστές στην υδρόγειο, θα συμμετάσχουν σε εθελοντική βάση στην προσεχή τριετία στην επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας! Οσο τα πλοία, όπως και γενικότερα τα μέσα παραγωγής, παραμένουν στα χέρια των εφοπλιστών και των καπιταλιστών, ο λαός δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα.

Η «Μαύρη λάσπη» από τα «ΝΕΑ»...

Λάσπη στον αγώνα της φτωχής αγροτιάς ρίχνει η τρικομματική κυβέρνηση μαζί με δημοσιεύματα αστικών φυλλάδων όπως «ΤΑ ΝΕΑ». Φαίνεται ότι για να ριχτεί λάσπη χρειάζονται και νεροκουβαλητές κονδυλοφόροι. Κονδυλοφόροι σε διατεταγμένη υπηρεσία που λασπώνουν, σπιλώνουν, συκοφαντούν όσους αγωνίζονται για το δίκιο τους, είτε είναι αγρότες, είτε ναυτεργάτες, είτε εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, με στόχο πάντα να εξαπατήσουν και αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη, τα λαϊκά στρώματα. Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» έσπευσε χτες να δημιουργήσει την εντύπωση ότι 37.000 αγρότες έκλεβαν ΦΠΑ και έλαβαν αδικαιολόγητα ποσό 244 εκατ. ευρώ.

Επ' αυτού του θέματος ο ίδιος ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έριξε την είδηση, αλλά όταν ρωτήθηκε συγκεκριμένα, είπε πως δεν μπορεί να ξέρει πόσοι από τους 37.000 έλαβαν παρανόμως ΦΠΑ και πως μέσα στους 37.000 είναι και αγρότες καθώς και επιχειρήσεις. Το αν κάποιοι ή αρκετοί επιτήδειοι μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοαγρότες εισέπρατταν μεγαλύτερα ποσά από όσα δικαιούνται ως επιστροφή ΦΠΑ με την ανοχή των εκάστοτε κυβερνώντων και των κρατικών μηχανισμών, δε δικαιολογεί πρωτοσέλιδο τίτλο: «Πώς έκλεβαν ΦΠΑ 37.000 αγρότες». Αλλωστε, το θέμα έχει ξαναγραφτεί... Κι αν έχουν γίνει παρανομίες ας επιληφθεί η Δικαιοσύνη και ας σιωπήσουν τα παπαγαλάκια μέχρι να φανεί η αλήθεια. Ομως, το σχετικό «ρεπορτάζ» της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» καθόλου τυχαία δημοσιεύτηκε χτες. Οι αγρότες στα μπλόκα βράζουν από την πολιτική κοροϊδίας της κυβέρνησης, που εμφανίζει το τίποτα ως μέτρα στήριξης. Από τα όσα είπε προχτές στους αγροτικούς συντάκτες ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, τα «ΝΕΑ» ανακάλυψαν μόνο το «πώς έκλεβαν ΦΠΑ 37.000 αγρότες»... Από τα λεγόμενα του Αθ. Τσαυτάρη προκύπτει πως από τους 292.000 δικαιούχους οι 255.000, που βασικά είναι μικροί και μεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, εισέπραξαν 156 εκατ. ευρώ. Γίνεται κι από αυτό φανερό πως η ακολουθούμενη πολιτική στρέφεται σε όλα τα επίπεδα σε βάρος των μικρών και μεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.

... και η επιστροφή του ΦΠΑ

Το θέμα, όμως, είναι πως πίσω από τα όσα δήλωσε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και τα όσα δημοσίευσαν «ΤΑ ΝΕΑ» κρύβεται η βάρβαρη μνημονιακή πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης, που έκοψε 180 εκατ. ευρώ από την επιστροφή του ΦΠΑ, μειώνοντας το συντελεστή επιστροφής από το 11% στο 6%. Και ο Αθ. Τσαυτάρης έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι με τα 250 εκατ. ευρώ, που είναι πλέον να μοιραστούν, μπορεί να γίνει δικαιότερη αναδιανομή... Αυτό κι αν αποτελεί κοροϊδία. Γιατί δεν είναι δυνατόν να μειώνεται ο συντελεστής του ΦΠΑ από το 11% στο 6%. Ακόμα και αν καταπολεμηθούν οι όποιες παρατυπίες, δεν μπορεί να προκύψει μεγαλύτερο όφελος για τους δικαιούχους αγροτοκτηνοτρόφους. Οι αγωνιζόμενοι αγρότες στα μπλόκα ζητούν όσον αφορά στο ΦΠΑ να μην ισχύσει η μείωση της επιστροφής ΦΠΑ - κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια. Πράγμα που η τρικομματική κυβέρνηση, στο όνομα του μνημονίου και της τρόικας, αρνείται να κάνει.

Δυστυχώς, τέτοια φτηνά δημοσιεύματα δεν προσφέρουν άλλοθι στους κυβερνώντες για τα βάρβαρα μέτρα που επιβάλλουν σε βάρος της αγροτιάς, σε βάρος του λαού συνολικότερα. Η απάντηση της αγροτιάς στην πολιτική αδιαλλαξίας, κοροϊδίας και αποπροσανατολισμού είναι ο αγωνιστικός συντονισμός σε πανελλαδικό επίπεδο και η κλιμάκωση της πάλης, ως απάντηση στην άρνηση της συγκυβέρνησης να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των αγροτών. Είναι το κοινό μέτωπο πάλης με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα για την ανατροπή της αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εμπαιγμός της αγροτιάς

Οι εξαγγελίες της τρικομματικής κυβέρνησης δεν ικανοποιούν ούτε στο ελάχιστο τα αιτήματα της αγωνιζόμενης αγροτιάς. Πρόκειται για εξαγγελίες κατάφωρου εμπαιγμού και δημιουργίας κλίματος αποπροσανατολισμού. Η τρικομματική κυβέρνηση έφτασε σε σημείο να βαφτίζει τους φόρους παροχές. Αυτό που γίνεται στην πράξη είναι η συνέχιση της πολιτικής κοροϊδίας και αφαίμαξης των μικρών και μεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, μέχρι το στραγγαλισμό τους, προκειμένου να κυριαρχήσουν οι μεγάλες καπιταλιστικές μονάδες.

Η «λυπητερή» από το μνημόνιο 3 είναι για αρχή 1 δισ. ευρώ, ενώ με την αλλαγή του τρόπου φορολόγησης από το 2014, καθώς και τη φορολόγηση στα χωράφια υπολογίζεται ότι το συνολικό χαράτσωμα θα ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ! Ταυτόχρονα, οι φόροι και τα χαράτσια ανέβασαν το κόστος παραγωγής στα ύψη, ενώ και κάποιες παροχές, όπως η επιστροφή μέρους του ειδικού φόρου κατανάλωσης πετρελαίου και του ΦΠΑ, που περικόπηκαν δραστικά, κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Κι έρχεται η τρικομματική κυβέρνηση να εξαγγείλει ότι μπορεί κατά το Σεπτέμβρη να δοθούν 30 εκατ. ευρώ από τα κομμένα στην επιστροφή του φόρου πετρελαίου, αν υπάρξει περίσσευμα από την επιστροφή του φόρου πετρελαίου θέρμανσης... Επίσης, από την επιστροφή του ΦΠΑ κόβονται 180 εκατ. ευρώ, αλλά ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έφτασε στο σημείο να πει ότι μπορεί να γίνει δικαιότερη αναδιανομή με τα 250 εκατ. ευρώ που απομένουν, αν εντοπιστούν όσοι παρατυπούν... Γίνεται κι εδώ φανερό πως η κοροϊδία πάει σύννεφο.

Το θέμα είναι πως η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ εκεί που χρώσταγε στους αγροτοκτηνοτρόφους τους παίρνει και το βόδι... Κανένα αίτημα δεν ικανοποιείται, αντίθετα εντείνεται η βάρβαρη πολιτική φοροχαρατσώματος της αγροτιάς και βίαιης εξώθησης στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα, που επιβάλλουν τα μνημόνια και η ΕΕ. Κι όπως φαίνεται όλο και πιο καθαρά, όσο εφαρμόζεται η πολιτική των μνημονίων και της ΚΑΠ οι μικρομεσαίοι αγρότες δε θα δουν να ικανοποιείται κανένα από τα δίκαια αιτήματά τους, δεν πρόκειται να δούνε να αλλάζει τίποτα προς το καλύτερο. Μάλιστα, αυτές τις μέρες στο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ συζητείται η μείωση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ειδικά των πόρων του αγροτικού τομέα, που, σε συνδυασμό με τη νέα ΚΑΠ 2014 - 2020, θα ολοκληρώσει το μαζικό βίαιο ξεκλήρισμα όσων μικρών και μεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων έχουν απομείνει.

Η όλη επικοινωνιακή μεθόδευση της συγκυβέρνησης δείχνει πως οι εξαγγελίες - κοροϊδία έγιναν με στόχο να σπάσει το αγωνιστικό μέτωπο της αγροτιάς, που παλεύει για την επιβίωσή της, και να προκληθούν αποπροσανατολιστικές εντυπώσεις στην κοινή γνώμη. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι της χώρας οφείλουν να προχωρήσουν σε πανελλαδικό, αγωνιστικό συντονισμό και κλιμάκωση της πάλης, ως απάντηση στην άρνηση της συγκυβέρνησης να ικανοποιήσει τα δίκαια αγροτικά αιτήματα. Οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι καλούνται να παλέψουν συντονισμένα μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ και σε κοινό μέτωπο πάλης με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα για την ανατροπή της αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ