«Επαναστατικό άλλοθι στον Σαμαρά προσέφερε το ΚΚΕ μέσω της επαναστατικής καταδίκης της ευρωπαϊκής επιτροπής που ελέγχει την εκτέλεση του Μνημονίου στην Ελλάδα». Αυτά γράφει η χτεσινή «Αυγή», που έχει κάνει μείζον θέμα την αναβολή της επίσκεψης της επιτροπής, λες και όταν έλθει ο λαός θα δει άσπρη μέρα, μετά την κόλαση της χρεοκοπίας στην οποία τον έχει καταδικάσει να ζει η πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, επειδή η επιτροπή της Ευρωβουλής θα αναδείξει τις ευθύνες της τρόικας. Μα τα μέλη της επιτροπής έχουν ψηφίσει στην Ευρωβουλή όλα τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ με ή χωρίς μνημόνια. Υπερασπίζονται τη στρατηγική της ΕΕ που υπερασπίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος, λοιπόν, προσφέρει άλλοθι στην αντιλαϊκή πολιτική και στην ΕΕ, αν δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που προβάλλει την επιτροπή ως μοχλό στήριξης στη δική του πολιτική υπέρ του κεφαλαίου αποπροσανατολίζοντας επικίνδυνα το λαό;

Στην 5μελή αντιπροσωπεία της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που διεξάγει έρευνα για το πώς τέσσερις χώρες της Ευρώπης μπήκαν στα μνημόνια και τις συνέπειές τους συμμετέχει και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής, που, με δήλωσή του, προς την «Αυγή» της Κυριακής, δείχνει το στόχο της πρωτοβουλίας αυτής, όπως επισημαίνει η «Αυγή». Να τι λέει: «Θα αγωνιστούμε το τελικό ψήφισμα να κάνει τις σωστές επισημάνσεις και να κατονομάσει τους υπευθύνους στην Ευρώπη, στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες που βρίσκονται σε τροϊκανή εποπτεία και πειραματικά εφάρμοσαν τις πανευρωπαϊκά γενικευμένες σήμερα πολιτικές λιτότητας». Πολύ κακό για το τίποτα, δηλαδή. Αν κατονομαστούν οι υπεύθυνοι τι θα γίνει; Θα εφαρμοστεί φιλολαϊκή πολιτική από την ΕΕ; Και πολύς αποπροσανατολιστικός και επικίνδυνος ντόρος ταυτόχρονα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ενσταλάζει στη συνείδηση του λαού την αναμονή της λύσης των προβλημάτων του από τους αστικούς θεσμούς και μάλιστα τους ευρωενωσιακούς, δηλαδή θεσμούς των μονοπωλίων, συγκαλύπτοντας, ταυτόχρονα, ότι η πολιτική των μνημονίων ήταν πολιτική μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης σε όφελος της κερδοφορίας των μονοπωλίων και εφαρμόζεται και χωρίς μνημόνια σε όλη την ΕΕ.

«Είναι δυστύχημα για τη χώρα ότι η ελληνική προεδρία, την οποία μάλιστα διαδέχεται η ιταλική προεδρία, δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για ένα μέτωπο του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά αναπαράγει το στερεότυπο του "πτωχού εταίρου", δηλαδή της πρόσδεσης στον Αυτοκράτορα, με την ψευδαίσθηση ότι θα κερδίσει κάποια ψίχουλα. Πρόκειται για μια αντίληψη έξω από τη δυναμική των ευρωπαϊκών εξελίξεων». Αυτά έγραφε στο κύριο άρθρο της η χτεσινή «Αυγή». Και καλά, για το λεγόμενο μέτωπο του Νότου το έχει ξαναπεί και ας έχει διαψευστεί πολλάκις, από την πολιτική που εφαρμόζεται σε Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, πολιτική μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης, δραστικών περικοπών σε τομείς της λεγόμενης «κοινωνικής πολιτικής», φοροληστεία κ.λπ. Αρα; Ποιοι ενάντια σε ποιους; Και ποιο το όφελος για τους λαούς από τους ενδοευρωενωσιακούς μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς για το ποια μονοπώλια θα βγουν ισχυρότερα από την κρίση, όταν γι' αυτό απαιτείται τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων; Επίσης, ποια είναι η δυναμική των ευρωπαϊκών εξελίξεων; Οι κόντρες τους στην πολιτική διαχείρισης της κρίσης; Γιατί, στην ολομέτωπη επίθεση στους λαούς είναι ενιαίοι.

Στον ντόρο που γίνεται για τη διαφθορά γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα και στις έως τώρα «αποκαλύψεις» υπάρχει ένα επιπλέον στοιχείο που αξίζει της προσοχής. Το γεγονός ότι μέχρι στιγμής, από τις αποκαλύψεις εμπλέκονται αντιπρόσωποι εταιρειών, κυρίως από Γερμανία, Ρωσία, Γαλλία, καθόλου από ΗΠΑ, που πλήρωσαν μίζες για να προωθήσουν το εμπόρευμα των εταιρειών τους. Σημαίνει κάτι αυτό; Δηλαδή, μήπως πίσω απ' αυτή τη διαδικασία υπάρχουν και οι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί για την πώληση όπλων, πολεμικού υλικού; Μήπως αυτή η υπόθεση εμπλέκεται με τους γενικότερους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς; Σχετίζεται και με ανακατατάξεις στους μεσάζοντες στην Ελλάδα; Εχει σχέση αυτή η υπόθεση με την επιδίωξη της ΕΕ για ενιαία αγορά πολεμικού υλικού και των μονοπωλίων που διεκδικούν να έχουν το πάνω χέρι σ' αυτήν ή που την κοντράρουν; Μήπως έχει σχέση με την επιδίωξη της ΕΕ για ολοένα και πιο αυτοτελή σε σχέση με το ΝΑΤΟ «Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας», δηλαδή αυτοτελή ιμπεριαλιστική δράση και ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες σ' αυτό; Απλώς θέτουμε ορισμένα ερωτήματα.

1890 Γεννιέται ο Τσέχος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Κάρελ Τσάπεκ, ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη «ρομπότ» (εργάτης).

1916 Η μάχη της Καλλίπολης λήγει με τη συντριπτική και ταπεινωτική ήττα των Βρετανογαλλικών στρατευμάτων από τους Οθωμανούς (Α' παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος). Στη μάχη, που διήρκεσε 8,5 μήνες, έχασαν τη ζωή τους κοντά μισό εκατομμύριο στρατιώτες και των δύο πλευρών.

1929 Οι αγρότες του χωριού Καπουτζήδες αντιστέκονται στην αστυνομία που επιχειρεί να τους διώξει από τα κτήματά τους για να τα επιστρέψει στο Πατριαρχείο.

1941 Γεννιέται η Αμερικανίδα στιχουργός και τραγουδίστρια Τζόαν Μπαέζ.

1960 Αρχίζει η κατασκευή του φράγματος του Ασουάν στην Αίγυπτο, με σοβιετική χρηματοδότηση και υπό την εποπτεία Σοβιετικών τεχνικών συμβούλων.

1978 Σε 100.000 υπολογίζει τους πολιτικούς κρατούμενους στην Ινδονησία η οργάνωση Διεθνής Αμνηστία.

1983 Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γεράσιμος Αρσένης ανακοινώνει την υποτίμηση της δραχμής κατά 15%. Ως αποτέλεσμα της υποτίμησης εμφανίζεται κύμα κερδοσκοπίας, καθώς εμπορεύματα εξαφανίζονται από τα καταστήματα για να επανεμφανιστούν αναλόγως ανατιμημένα.

2004 Πεθαίνει ο Ιταλός φιλόσοφος Νορμπέρτο Μπόμπιο.